آشنایی با ساختار دوربین های عکاسی

ذوربین عکاسی در واقع جعبه بسته و تاریکی است که به‌وسیله دریچه‌ای با دنیای خارج در ارتباط است و به طور کلی از چهارقسمت اصلی تشکیل شده است:

• ۱- لنز «Lens» لنز وظیفه انتقال تصویر را به داخل دوربین عهده‌دار است و معمولاً از چند عدسی که با رعایت اصول فیزیکی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، تشکیل شده است.

• ۲- دیافراگم «aperture» دیافراگم یا مردمک روزنه‌ای است که معمولاً در بین عدسی‌های لنز یا در پشت آن قرار دارد که قابلیت بزرگ و کوچک شدن را داراست و درواقع کنترل میزان نور لازم برای تشکیل تصویر روی فیلم یا حسگر در دوربین‌های دیجیتال را به عهده دارد.
• ۳- پلک «shutter» پرده‌ای است که درمقابل صفحه حساس فیلم یا حسگر قرار گرفته و درحالت عادی بسته است و مانع رسیدن نور می‌شود. این پرده صرفاً درموقع عکسبرداری یعنی با فشاردادن دکمه عکاسی برای لحظه‌ای کنار رفته و باز و بسته می‌شود. کار پلک کنترل مدت زمان نوردیدن فیلم یا حسگر است.
• ۴- فیلم «Film» صفحه‌ای است که به نور حساسیت نشان می‌دهد و تصاویر ورودی به دوربین بر روی آن ثبت می‌شود. فرق اصلی یک دوربین فیلمی و یک دوربین دیجیتال در این است که دوربین‌های دیجیتال از فیلم استفاده نمی‌کنند. وقتی نور وارد دوربین‌های دیجیتال می‌شود و به ذرات حساس فیلم برخورد نمی‌کند بلکه به حسگر می‌تابد.

حسگر صفحه کوچکی است شامل تعداد بسیاری سنسور «Sensur» که معادل ذرات حساس فیلم هستند. تعداد این ذرات همان ریزنمایی دوربین شماست. اگر دوربین شما مثلاً ۶ مگاپیکسلی باشد. سنسور به معنای آن است که ۶ میلیون سنسور در آن وجود دارد. هر سنسور مقدار نوری را که از طریق لنز و باتوجه به درجات دیافراگم و سرعت پلک بر روی آن می‌تابد، به شکل جریان الکتریکی ضعیفی درمی‌آورد و به پردازنده دوربین که وظیفه آن معادل کردن این جریان‌های الکتریکی با رنگ‌ها و در کنار قرار دادن آن است، رسانده و به این‌ترتیب تصویر مورد نظر را بازسازی می‌کند. البته پیش از اینکه جریان الکتریکی مربوطه پردازش شود، نیاز به تقویت شدن دارد. مقدار این تقویت، حساسیت دوربین شماست که با علامت ISO نشان داده می‌شود که در جای خود به آن خواهیم پرداخت.

دوربین‌های آنالوگ را می‌توان بر مبنای اندازه فیلم آنها و دوربین‌های دیجیتال را بر مبنای تعداد پیکسل آن تقسیم‌بندی  نمود هرچقدر اندازه فیلم یا تعداد پیکسل یک دوربین بزرگ‌تر و بیشتر باشد، کیفیت عکس افزایش می‌یابد و شما می‌توانید آن عکس را در ابعاد بزرگ‌تر چاپ کنید. البته این نکته را به خاطر داشته باشید اگر نیاز به چاپ عکس‌های بزرگ ندارید بی‌جهت پول خود را برای خرید دوربین‌هایی با پیکسل بیشتر یا فیلم بزرگ‌تر هدر ندهید به عنوان مثال اگر شما عکس‌های خود را بیش از اندازه ۴۰×۳۰ سانتی‌متر بزرگ‌نما کنید، یک دوربین فیلمی ۳۵‌میلی‌متری یا یک دوربین ۵‌مگا پیکسلی برای شما کافی است.

اگر به عکاسی علاقه‌مند هستید، به شما توصیه می‌کنیم در هنگام خرید حتماً دوربینی تهیه کنید که لنزهای آن قابل تعویض باشد. این دوربین‌ها در جهان به دوربین‌های تک‌لنزی انعکاسی «single lens Reflex»‌ شهرت دارند به هرحال پیشنهاد می‌شود حتماً از یکی از مارک‌های معروف «Sony، minoltz، Nikon، Canon، Olympus و Pentax» را انتخاب کنید که گرفتن خدمات فنی بعد از فروش آن نیز در کشور ما میسر است.
دوربین‌هایی که لنزهای قابل تعویض دارند به شما این امکان را می‌دهند که بتوانید در تمام شاخه‌های عکاسی از آن بهره‌مند شوید و از کوچک‌ترین موجودات مثل سلول‌ها‌ یا دورترین پدیده‌ها مثل ستارگان و… عکاسی کنید.