همیشه کادر را به خوبی پر کنید تا جایی که امکان دارد جلو بروید. در این صورت عکس بهتری از شخص نسبت به عکسی که فضای خالی دارد، خواهید گرفت.
عکاسی از انسان با لنزهای فاصله کانونی کوتاه «واید» تناسب اندام را به هم می‌زند. این لنزها فاصله پیش‌زمینه و پس‌زمینه را افزایش می‌دهند.

فقط در مواقعی که می‌خواهید تصاویر اغراق‌آمیز و غیرواقعی از انسان تهیه کنید، مجاز به استفاده از لنز واید هستید؛ مثلاً به وسیله لنز فیش‌آی که از انواع لنزهای وایدست می‌توانید بینی شخص را بسیار بزرگ و چشم‌ها را بسیار کوچک نشان دهید. هرچقدر فاصله کانونی لنز کوتاه‌تر باشد، میزان اغراق نمایی لنز بیشتر است. برای عکاسی از چهره و تهیه پرتره انسان با دوربین‌های ۱۳۵ میلی‌متری و دیجیتال، بهترین لنزها ۸۵ تا ۱۳۵ میلی‌متری است. اگر هنگام عکاسی از چهره از لنزهای فاصله کانونی بلند «۴۰۰ میلی‌متری به بالا» استفاده کنید، صورت را کمی چاقتر می‌توانید نشان دهد. اگر از نزدیک عکاسی نمی‌کنید باز هم سعی کنید کادر عکس را تا جایی که امکان دارد پر کنید.
درمورد چهره انسان به یاد داشته باشید همواره کادر عمودی اولویت دارد.
هنگامی که عکس را به صورت نیم‌رخ تهیه می‌کنید، به خاطر داشته باشید همواره در جلوی صورت شخص و درجهت نگاه وی فضای بیشتری نسبت به پشت سر وی پیش‌بینی کنید.
اگر از شخصی که لباس رنگین و نقشدار بر تن دارد عکس تهیه می‌کنید، حتماً آن را درمقابل زمینه ساده و آرام قرار دهید تا تصویر شخص بتواند از زمینه تفکیک شود. زمینه‌های شلوغ و رنگارنگ باعث منحرف شدن چشم از تصویر شخص می‌شود. وقتی در طبیعت و در زیر انبوه شاخ و برگ درختان عکاسی می‌کنید، در اثر انعکاس نور سبز، چهره شفافیت خود را از دست می‌دهد و به رنگ سبز مات درمی‌آید. عکاسان حرفه‌ای در چنین شرایطی از فیلتر استفاده می‌کنند. اما شما می‌توانید از فلاش استفاده کنید و بر شفافیت عکس بیفزایید. اگر از اشخاص از بالا به طرف پایین عکس گرفته شود، احساس ناتوانی و حقارت را به سادگی می‌توانید بیان کنید و اگر از زاویه پایین یعنی از پایین به بالا عکس گرفته شود، حالت قدرت، عظمت و ایستایی را می‌توانید در عکس‌هایتان ایجاد کنید. چنین کادربندهایی آدم‌ها را برجسته‌تر و تواناتر نشان می‌دهد.
درحالت‌های معمولی عکاسی از انسان به خاطر داشته باشید، دوربین همواره در ارتفاع قد آنها قرار گیرد. اگر از چهره دو نفر عکس می‌گیرید، دقت کنید که هر دو آنها به یک نقطه مشترک نگاه کنند تا در اجزای عکس هماهنگی به وجود آید، در غیر این صورت تصویر به دو نیمه نامطلوب و ناهماهنگ تبدیل می‌شود و چشم بیننده را سرگردان می‌کند.
در این مواقع بهتر است سر آدم‌ها را در یک ارتقاع قرار نگیرد، کادری که سر آدم‌ها را در ارتفاع مناسب و متفاوت نشان دهند مناسب‌تر است. درمورد کادربندی عکس‌های سه‌نفره پیشنهاد می‌کنیم سر سه نفر به طور نامنظم کادربندی شود، مانند اضلاع نامساوی یک مثلث درواقع سر یک نفر همواره پایین‌تر از بقیه قرار گیرد. بهترین راه حل برای تنظیم جهت نگاه افراد در عکس سه نفره آن است که اجازه بدهیم دو نفر به نفر سوم نگاه کنند، مثلاً هنگام گفت‌وگو با یکدیگر چنین به نظر می‌رسد که نفر اول به دومی، نفر دوم به سومی و بالاخره نفر سوم به اولی می‌نگرد. بنابراین هر سه نفر آنها دارای نقطه دید مشترک با یکدیگر هستند، درخصوص عکس‌های چهار نفره می‌توان چهار نفر را در گوشه‌های کادر عکس با اضلاع نامنظم جاسازی کرد. البته تنظیم چنین کادری زیاد آسان نیست و به حوصله عکاس بستگی دارد. درمورد جهت نگاه افراد مناسب‌ترین راه حل این است که اجازه دهیم سه نفر از آنها به نفر چهارم نگاه کنند و نفر چهارم به یکی از آن سه نفر نگاه کند. در این صورت حداقل سه نفر آنها دارای یک نقطه دید مشترک خواهند بود. اگر می‌خواهید از گروه بزرگتری از افراد عکس بگیرید، تنظیم آنها در یک شکل هندسی بی‌فایده است، سعی کنید آنها را در یک گروه بر روی پله یا اطراف میز یا نشسته بر روی زمین نشان دهید، به طوری که حتی الامکان همدیگر را نپوشانند.