تمامی فعالیت ها

مارانتا ـ خانواده: Marantaceae ـ نام علمی: Maranta Leuconeura erythroneura گیاه آپارتمانی بسیار زیبا، دارای برگ‌های بیضوی و رگبرگ‌های قرمزرنگ كه دو طرف رگبرگ میانی آن به رنگ سبز مایل به زرد است، حداكثر بلندی و گستردگی آن به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: مكان پرنور و دور از تابش مستقیم آفتاب، خاك سبك كه در فصل تابستان هفته‌ای یك‌بار با كود مایع تغذیه و نسبتاً مرطوب نگهداشته شود. نیاز به رطوبت بالا دارد بنابراین بهتر است سطح برگ‌ها را مرتباً با آب مقطر اسپری كنید. ـ ازدیاد: از طریق تقسیم گیاه در بهار امكان‌پذیر است.

لیمنانتس ـ خانواده: Limnanthaceae ـ نام علمی: Limnanthes douglasii گیاه یک ساله به بلندی ۱۵ و گستردگی ۱۰ سانتی‌متر است دارای برگ‌های پر مانند سبز رنگ بوده و گل‌های معطر، فنجانی شکل و سفید آن با مرکز زرد رنگ در اواخر تابستان ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی، خاک غنی و مرطوب با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار یا اوایل پائیز امکان‌پذیر است.

لوناریا ـ خانواده: Cruciferata ـ نام علمی: lunaria annua گیاه دوساله با رشد سریع به بلندی ۷۵ و گستردگی ۳۰ سانتی‌متر می‌باشد. دارای برگ‌های تخم‌مرغی تا قلبی شکل و در حاشیه دندانه‌دار بوده و گل‌های معطر آن به رنگ سفید یا ارغوانی در بهار یا اوایل تابستان ظاهر می‌شوند. بذر گیاه به شکل بیضوی پهن و نقره‌ای رنگ و جالب توجه است. ـ نیازها: به مکان آفتابی یا نیمه سایه و یا خاک غنی و مرطوب با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در پائیز یا بهار امکان‌پذیر است.

لوپن ـ خانواده: Leguminos ـ نام علمی: Lupinus polyphyllus گیاه دایمی با حداکثر بلندی ۸۰ سانتی‌متر که سنبله‌های گل‌های زرد، سفید، صورتی، قرمز و بنفش رنگ آن در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. کاشت این گیاه مجاور گل صد تومانی و گل ختمی مناسب بوده و این سه نوع گیاه هیچ‌گونه مشکلی برای یکدیگر فراهم نمی‌نمایند. ـ نیازها: به مکانی آفتابی و خاک قلیایی بازهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر تازه در پائیز و تهیه قلمه در بهار یا اوایل تابستان امکان‌پذیر است.

لئونوتیس ـ خانواده: Labiatae ـ نام علمی: Leonotis Leonurus به صورت درختچه یا بوته‌ای به بلندی ۲ متر و گستردگی ۱ متر است دارای برگ‌های سرنیزه‌ای شکل و طویل بوده و گل‌های نارنجی، قرمز آن در پائیز تا اوایل زمستان ظاهر می‌‌شوند. ـ نیازها: به مکان کاملاً آفتابی و خاک غنی با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن صفر درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار و یا تهیه قلمه چوب سبز در اواخر بهار یا تابستان امکان‌پذیر است.

لاله واژگون غوزی ـ خانواده: Liliaceae ـ نام علمی: Fritillaria meleagris گیاه پیازی بهاره با ساقه‌های نرم و برگ‌های باریک، کشیده و پراکنده به رنگ سبز، خاکستری و گل‌های آویخته به رنگ ارغوانی مایل به صورتی با طرح شطرنجی و یا سفیدرنگ. حداکثر بلندی ۳۰ و گستردگی آن به ۸ - ۵ سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: به مکان کاملاً آفتابی یا نیمه سایه و خاک با زهکش خوب که درعین حال رطوبت را در خود نگهدارد نیاز دارد، در طول فصل تابستان که دوره استراحت پیازهاست آبیاری را کاهش می‌دهند. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: به وسیله کاشت بذر در پائیز یا زمستان یا جداکردن و کاشت پاجوش در تابستان امکان‌پذیر است.

لاله واژگون زرد ـ خانواده: Liliaceae ـ نام علمی: Fritllaria imperialis Lutea گیاه پیازی بهاره است به بلندی ۵/۱ متر و گستردگی ۳۰ - ۲۳ سانتی‌متر، دارای برگ‌های نیزه‌ای شکل که گل‌های زنگوله‌ای شکل، آویخته و زرد رنگ آن با براکته‌های برگ مانند کوچک در بهار ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی یا نیمه سایه، خاک غنی با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در پائیز یا زمستان و تقسیم پاجوش در اواخر تابستان امکان‌پذیر است.

لاله مردابی ـ خانواده: Nelumbonaceae ـ نام علمی: Nelumbo nucifera گیاه دائمی و آبزی به بلندی ۵/۱ - ۷/۰ متر است. دارای برگ‌هائی با حاشیه موج‌‌دار بوده و گل‌های آن به رنگ سفید و صورتی در تابستان ظاهر می‌شوند. این گیاه در مرداب‌های حاشیه دریای خزر می‌روید. جهت کاشت در برکه‌های ایجاد شده در فضای سبز مناسب است. ـ نیازها: به مکان آفتابی، خاک لومی سنگین که با کود کاملاً پوسیده غنی شده باشد نیاز دارد. گیاه را در گلدان بزرگ کاشته ودر عمق ۶۰ - ۴۰ سانتی‌متری آب قرار می‌دهند. شاخ و برگ‌های پژمرده شده را مرتباً حذف می‌نمایند. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در عمق ۵ سانتی‌متری آب در حداقل دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد در گلدان‌های کوچک حاوی خاک لومی و تقسیم گیاه در بهار امکان‌پذیر است.

لاله زرد ـ خانواده: Liliaceae ـ نام علمی: tulipa west Point گیاه پیازی بهاره به بلندی ۵۰ سانتی‌متر است دارای برگ‌های سرنیزه‌ای شکل به رنگ سبز زیتونی بوده و گل‌های زرد آن اواخر بهار ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان کاملاً آفتابی یا کمی سایه با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار و پائیز و تقسیم پیازها در پائیز امکان‌پذیر است.

لاله دورنگ ـ خانواده: Liliaceae ـ نام علمی: Tulipa Apeldoorn Elite گیاه پیازی بهاره به بلندی ۳۰ - ۲۰ سانتی‌متر است. برگ‌‌های سر نیزه‌ای شکل سبز زیتونی و گل‌های زرد رنگ با قسمت‌های قرمز دارد که از اواخر بهار تا اوایل تابستان ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان کاملاً آفتابی یاکمی سایه و خاک با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: تکثیر آن از طریق کاشت بذر در بهار و پائیز و تقسیم پیازها در پائیز امکان‌پذیر است.

لاله ـ خانواده: Liliaceae ـ نام علمی: Tulipa Angelique لاله‌ای پر گلبرگ با گلبرگ‌های صورتی کم‌رنگ دارای رده‌های صورتی کم‌رنگ و پر‌رنگ و زرد یا سبز که اواسط بهار ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی آن به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. جهت کاشت در حاشیه‌های گل‌کاری مناسب است. ـ نیازها: به مکان آفتابی یا کمی سایه و خاک با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق تقسیم پیاز در پائیز امکان‌پذیر است.

لادن ـ خانواده: Tropaeolaceae ـ نام علمی: Tropaeolum majus گیاه یک‌ ساله به بلندی و گستردگی ۳۰ سانتی‌متر است که دارای برگ‌های مدور بوده و گل‌های شیپوری شکل قرمز یا زردرنگ آن از اوایل تابستان تا اوایل پائیز ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی نیاز دارد و در هر نوع خاکی رشد می‌کند. حداقل دمای قابل تحمل آن ۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر و تهیه قلمه ساقه در بهار امکان‌پذیر است.

گیاه شویدی ـ خانواده: Asparagaceae ـ نام علمی: Asparagus densiflorus این گیاه به بلندی ۹۰ - ۶۰ سانتی‌متر و گستردگی ۲/۱ ـ ۱ متر می‌رسد. دارای ساقه و برگ‌های پر‌مانند بوده و در تابستان گل‌های كوچك سفیدرنگ و به‌ دنبال آن میوه‌های قرمز تولید می‌كند. ـ نیازها: به نور كافی دور از تابش مستقیم آفتاب، خاك لومی با كمپوست گلدانی، آبیاری مرتب و تغذیه با كود مایع هر ماه نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۷ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق كاشت بذر در دمای ۱۶ درجه در بهار یا پائیز و تقسیم گیاه در اوایل بهار امكان‌پذیر است.

گیاه سنگی ـ خانواده: Aizoaceae ـ نام علمی: Lithops Schwantesii گیاه گوشتی تخم‌مرغی شكل كه به بلندی ۳ سانتی‌متر می‌رسد. برگ‌ها متورم و سطح آنها دارای فرورفتگی و خطوط یا خال‌های آبی یا قرمز بوده و گل زرد رنگ آن در اواخر تابستان یا اوایل پائیز ظاهر می‌شود. ـ نیازها: به مكان آفتابی و مخلوطی از خاك آجر (آجر نرم شده)، خاكبرگ پوسیده، ماسه و مقدار كمی پودر حلزون خشك شده نیاز دارد. سطح خاك را با مقداری سنگریزه بپوشانید. در تابستان در فاصله بین دو آبیاری اجازه بدهید خاك كاملاً خشك شود و هنگام آبیاری روی برگ‌های گوشتی و سنگ مانند گیاه آب نریزید، در زمستان از آبیاری خودداری كنید. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۰- ۸ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق كاشت بذر در اول بهار در حرارت ۲۱ درجه سانتی‌گراد و تقسیم گیاه به دو قسمت كه هر كدام دارای قسمتی از ساقه باشند.

گیاه پلنگ كش ـ خانواده: Asteraceae ـ نام علمی: Doronicum x excelsu Harpur Crewe گیاه دائمی ریزوم‌دار به بلندی و گستردگی ۶۰ سانتی‌متر است. دارای برگ‌های تخم‌مرغی شكل بوده و در بهار گل‌های زرد طلائی رنگ آن ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مكان نیمه سایه و خاك مرطوب و غنی از هوموس نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق كاشت بذر در بهار و تقسیم گیاه در اوایل پائیز امكان‌پذیر است.

گیاه آب گرم ـ خانواده: Gesneriaceae ـ نام علمی: Achimenes Little Beauty گیاه دائمی به بلندی ۲۵ و گستردگی ۳۰ سانتی‌متر است. دارای برگ‌های تخم‌مرغی شکل دندانه‌دار بوده و گل‌های قیفی شکل، صورتی تیره آن در تابستان ظاهر می‌شوند. گونه‌های این جنس به صورت طبیعی در کنار چشمه‌های آب گرم می‌رویند. ـ نیازها: به مکان پرنور ولی نه آفتاب مستقیم و خاک غنی از هوموس، مرطوب با زهکش خوب نیاز دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۰ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. پس از پایان گل‌دهی آبیاری را قطع نموده تا برگ‌ها خشک شوند سپس ریزوم‌ها را در مکانی خنک و فاقد یخبندان ذخیره و اول بهار می‌کارند. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر یا تقسیم گیاه در بهار و تهیه قلمه در تابستان امکان‌پذیر است.

گوش بره ـ خانواده: Labiatae ـ نام علمی: Phlomis russeliana گیاه دائمی و همیشه سبز به بلندی یک متر و گستردگی ۶۰ سانتی‌متر که دارای برگ‌های قلبی کشیده، درشت و آویخته به شکل گوش بره بوده و گل‌های فراهم و زرد، کرم آن در تابستان ظاهر می‌شوند. جهت استفاده به‌عنوان گیاه پوششی مناسب است. ـ نیازها: مکان کاملاً آفتابی، خاک مرطوب با زهکش خوب، حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در پائیز و تقسیم گیاه در بهار امکان‌پذیر است.

گوش بره ارغوانی ـ خانواده: Labiatae ـ نام علمی: Phlomis purpurea درختچه همیشه سبز به بلندی و گستردگی ۶۰ سانتی‌متر است که دارای برگ‌های سرنیزه‌ای شکل برنگ سبز مایل به خاکستری بوده و گل‌های ارغوانی یا صورتی و گاهی سفید رنگ آن در تابستان ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی و خاک غنی با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۵- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در پائیز و تهیه قلمه چوب نرم در تابستان امکان‌پذیر می‌باشد.

گودتیا ـ خانواده: Onagraceae ـ نام علمی: godetia amoena گیاه یک‌ساله به بلندی ۷۵ و گستردگی ۳۰ سانتی‌متر است. دارای برگ‌های سرنیزه‌ای شکل و گاهی دندانه‌دار بوده و گل‌های آن به رنگ طیفی از رنگ‌های صورتی در تابستان ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی یا نیمه سایه و خاک نسبتاً غنی، مرطوب و کمی اسیدی با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار امکان‌پذیر است.

گلایل ـ خانواده: Iridaceae ـ نام علمی: gladiolus callianthus این گیاه دارای پیاز توپر بوده و تعداد ده گل معطر با شش گلبرگ سفیدرنگ (درپایه ارغوانی رنگ) در اواخر تابستان، اوایل پائیز روی گل‌آذین سنبله ظاهر می‌شوند. برگ‌ها شمشیری و ساقه‌ها کمانی شکل و بسیار جذاب هستند. حداکثر بلندی یک متر و گستردگی آن به ۱۵ سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: مکان آفتابی، خاک حاصلخیز که دارای زهکش خوب باشد. حداقل دمای قابل تحمل آن صفر درجه سانتی‌گراد است لذا می‌بایست پیازها پیش از شروع زمستان از خاک درآورده و در مکانی خنک نگهداری نمود و اواسط بهار مجدداً در مکان مورد نظر کاشت. تعداد ۱۲ پیاز این گیاه را می‌توان در گلجای به قطر ۴۵ سانتی‌متر کاشت. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار که گیاه تولید شده پس از دو یا سه سال به گل‌دهی می‌رسد و یا جدا‌کردن پیازچه‌های کنار پیاز مادری در فصل پائیز و کاشت آنها در عمق ۵ سانتی‌متری خاک در فصل بهار امکان‌پذیر است که پس از یک تا دو سال به گل‌دهی می‌رسند.

گل همیشه بهار ـ خانواده: Compositae ـ نام علمی: Calendula officinalis بوته‌ای یک ساله و سریع‌الرشد با برگ‌های آروماتیک و سرنیزه‌ای شکل، گل‌ها مینائی شکل و پر‌گلبرگ به رنگ‌های کرم تا نارنجی که در بهار یا پائیز ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: مکان آفتابی، هر نوع خاک که دارای زهکش خوب باشد جهت ازدیاد طول دوره گل‌دهی، گل‌های پژمرده مرتباً چیده شوند. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار (جهت گلدهی در تابستان، پائیز) و یا در پائیز (جهت گل‌دهی در اول بهار) امکان‌پذیر است.

گل هماور ـ خانواده: Boraginaceae ـ نام علمی: Symphytum Hidcote Pink گیاه بوته‌ای دائمی به بلندی و گستردگی ۴۵ سانتی‌متر است که ساقه آن به شکل خوابیده روی سطح زمین گسترش پیدا می‌کند و گیاه پوششی بسیار مناسبی است. خوشه‌های گل‌های آویخته آن به رنگ صورتی و سفید در بهار ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی یا نیمه سایه و خاک مرطوب نیاز دارد ولی خشکی خاک را نیز تحمل می‌کند و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در پائیز و تقسیم گیاه در بهار امکان‌پذیر است.

گل نرین ـ خانواده: Amaryllidaceae ـ نام علمی: Nerine bowdenii گیاه پیازدار با برگ‌های نواری شکل که مستقیماً از سطح زمین می‌رویند، تعداد ۱۰ - ۵ گل صورتی رنگ با گلبرگ‌هائی در حاشیه مواج و در انتها به طرف خارج گل برگشته، در فصل پائیز در انتهای ساقه‌ای محکم و قوی ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی ۶۰ - ۴۵ و گستردگی آن به ۱۵ سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: مکان کاملاً آفتابی، خاک شنی و سبک، حداقل دمای قابل تحمل آن ۵- درجه سانتی‌گراد است. پیاز آن را در فصل پائیز کاشته و تا زمانی‌که برگ‌ها از بین نرفته‌اند گیاه را آبیاری نمود. هنگام کاشت پیاز می‌بایست نوک آن هم سطح روی خاک قرار گیرد. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر تازه و یا جدا کردن و کاشت پیازچه‌های کنار پیاز مادری در فصل پائیز یا زمانی‌که برگ‌ها از بین رفته‌اند امکان‌پذیر است.

گل مینای چمنی ـ خانواده: Compositae ـ نام علمی: Bellis perennis گیاهی است دائمی و کند رشد که اغلب به صورت دو ساله پرورش داده می‌شود. گل‌ها در رنگ‌های سفید و صورتی کم‌رنگ تا تیره در فصل بهار ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به ۲۰ - ۱۵سانتی‌متر می‌رسد. ـ نیازها: مکان آفتابی یا نیم سایه، خاک سبک با زهکشی بسیار خوب، گل‌های پژمرده را مرتباً می‌چینند. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در اوایل تابستان در ۶ میلیمتری عمق خاک امکان‌پذیر است. نشاها را در آخر تابستان می‌توان به باغچه منتقل نموده و به فاصله ۱۵ سانتی‌متر از یکدیگر کاشت.

گل میمون ـ خانواده: Scrophulariaceae ـ نام علمی: Antirrhinum majus گیاه یک‌ساله به بلندی ۶۰ و گستردگی ۴۰ - ۳۰ سانتی‌متر است. دارای برگ‌های کشیده و نیزه‌ای شکل بوده و گل‌های خوشه‌ای آن از بهار تا پائیز در رنگ‌های سفید، صورتی، قرمز، زرد، ارغوانی و نارنجی ظاهر می‌شوند. ـ نیازها: به مکان آفتابی، خاک غنی با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن صفر درجه سانتی‌گراد می‌باشد. ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در هوای آزاد اواخر بهار امکان‌پذیر است.