جستجو در تالارهای گفتگو

اولین دوره جام جهانی فوتبال (۱۹۳۰ اروگوئه) با تصمیم فیفا، اولین دوره جام جهانی در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه برگزار گردید. شش کشور مجارستان، اسپانیا، ایتالیا، هلند، سوئیس و اروگوئه نامزد میزبانی اولین دوره بودند. اعمال نفوذ ژول ریمه باعث گردید اروگوئه درحالیکه هیچ یک از شرایط را دارا نبود، به عنوان اولین میزبان این رویداد جهانی برگزیده شود. نبود ورزشگاه مناسب، مهمترین مشکل در راه میزبانی بود. مردم اروگوئه با بسیج عمومی، تمامی تلاش خود را نمودند تا ورزشگاهی عظیم در مونته ویدئو برپا نمایند. این ورزشگاه ۸۰ هزار نفری که با تلاش شبانه روزی مردم ساخته شد، توسط خوان اسکاسو طراحی شده بود و به مناسبت صدمین سالگرد استقلال اروگوئه، نام سنتناریو برآن نهاده شد. دیدار افتتاحیه در این ورزشگاه برگزار نشد، چون هنوز بتونهای آن خشک نشده بود. اسپانیا، هلند و ایتالیا در اعتراض به میزبانی اروگوئه از حضور در جام خودداری کردند. کشورهای شمال اروپا هم تمایلی برای شرکت از خود نشان ندادند. درنهایت، تنها ۱۳ کشور از ۴۱ عضو فیفا در مسابقات حضور یافتند که چهار کشور اروپایی فرانسه، یوگسلاوی، رومانی و بلژیک هم در میان آنها بودند. این چهار تیم توسط یک کشتی به نام کونته ورد عازم آمریکای جنوبی شدند و پس از سه هفته به سواحل اروگوئه رسیدند. تیمها در چهار گروه دور اول، مسابقات را آغاز نمودند و در روز ۱۳ جولای ۱۹۳۰ دیدار افتتاحیه بین فرانسه و مکزیک برگزار شد و لوسین لورنت مهاجم تیم فرانسه، اولین گل تاریخ جام جهانی را به ثمر رساند. اروگوئه که قهرمانی دو المپیک ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ را در کارنامه داشت، با حمایت تماشاگرانش امید اول قهرمانی جام جهانی بود. در مجموع ۲۵ بازی در اولین دوره برگزار شد که هیچ یک با تساوی به پایان نرسید. یوگسلاوی شگفتی ساز شد و تیم قدرتمند برزیل را از گردونه مسابقات حذف نمود. پس از پایان مراحل مقدماتی بازیها، در نیمه نهایی، آرژانتین ۶ بر یک ایالات متحده و اروگوئه هم با همین نتیجه یوگسلاوی را مغلوب کرد؛ تا این دو تیم برگزارکننده دیدار نهایی باشند. با حضور تیم آرژانتین در دیدار پایانی، هواداران این تیم با هر وسیله که می توانستند خود را به مونته ویدئو رساندند. حضور ۲۰ هزار آرژانتینی در مونته ویدئو، مقامات اروگوئه را به وحشت انداخت؛ در نتیجه آنها تنها ۱۰ هزار بلیت در اختیار آرژانتین قرار دادند. با حضور همین تعداد هم، چنان جو پرشوری در استادیوم حاکم شد که از ترس اقدام پیش بینی نشده تماشاگران، تیم داوری با اسکورت پلیس وارد زمین شد. برای تماشای این فینال تاریخی، ۹۰ هزار نفر حضور داشتند که ۱۰ هزارنفر بیش از ظرفیت ورزشگاه بود و درحدود ۵۰۰ خبرنگار از سراسر دنیا، برای جمع آوری خبر گردهم آمده بودند. کاپیتانهای هر دو تیم، براین عقیده بودند که مسابقه باید با توپ کشور آنها برگزار شود؛ درنهایت داور بلژیکی بازی، تصمیم گرفت هر نیمه را با توپ یکی از دو کشور برگزار کند. بازی با حملات تیم اروگوئه آغاز شد و دورادو، مهاجم این تیم توانست در دقیقه دوازدهم میزبان را با گل خود پیش اندازد. اما تیم آرژانتین سریع برخود مسلط شد و کنترل بازی را در دست گرفت و قبل از پایان نیمه اول، با به ثمر رساندن دو گل توانست پیروز به رختکن برود. اروگوئه در نیمه دوم با ارائه یک بازی هجومی و یک طرفه توانست با به ثمر رساندن سه گل، بازی را با نتیجه ۴ بر ۲ به سود خود به پایان رساند و فاتح اولین دوره جام جهانی شود. ● تابلوی افتخار ▪ تعداد تیم های شرکت کننده : ۱۳ تیم ▪ رده بندی نهایی : ۱- اروگوئه ۲- آرژانتین ۳- یوگسلاوی، آمریکا ▪ تعداد مسابقات : ۲۵ بازی ▪ تعداد گل : ۷۰ گل ▪ بهترین خط حمله : آرژانتین (۱۸ گل) ▪ بهترین خط دفاع : اروگوئه (۳ گل) ▪ آقای گل : استابیله (آرژانتین ۸ گل) ▪ بهترین بازیکن : هکتور اسکارونه (اروگوئه) ▪ مجموع تماشاگران : ۴۳۴۵۰۰ نفر ▪ دیدار فینال ـ ورزشگاه سانتاریو (۳۰ جولای ۱۹۳۰ - مونته ویدئو) اروگوئه ۴ ـ آرژانتین ۲ ▪ گلها : دورادو (۱۲)، سئا (۵۷)، ایریارته (۶۸)، کاسترو (۹۰) برای اروگوئه ؛ پیوسلی (۲۰)، استابیله (۳۷)، برای آرژانتین ▪ داور : ژان لانگنوس (بلژیک) ▪ تماشاگر : ۹۳۰۰۰ نفر ▪ اروگوئه : بالستروس، آناستازی، ماسچرونی، آندراده، فرناندز، جستیدو، دورادو، اسکارونه، کاسترو، سئا، ایریارته ▪ آرژانتین : بوتاسو، دلاتوره، پاترنوستر، جی. اواریستو، سوازر، پیوسلی، وارالو، استایبله، فرییرا، ام. اواریستو[/TD]

آشنایی با تاریخچه رادیو در ایران ارتباطات > رادیو- همشهری آنلاین: رادیو تهران 4 اردیبهشت سال 1319 افتتاح شد. نخستین فرستنده بیسیم موج بلند تهران و شهرهای تبریز، مشهد، کرمان، باختران و خرمشهر در ساعت 3 بعد از ظهر 6 اردیبهشت سال 1305 شروع به کار کرد. فرستنده تهران 20 کیلو وات قدرت داشت و طول دکل آن 120 متر بود. یک سال پیش از تأسیس این ایستگاه فرستنده به منظور تعلیم و تجهیز نیروی انسانی مورد نیاز در وزارت جنگ، مدرسه بی سیم قشون کل گشوده شد. با گسترش فعالیتها و فراهم آمدن مقدمات ایجاد فرستندههای موج کوتاه، گروهی از کارکنان بی سیم نیز برای آموزشهای تخصصی به فرانسه رفتند. در سال 1309 فرستنده موج کوتاه، امکان ارتباط بین برلین، پاریس، آنکارا و انگلیس را فراهم کرد. تا پیش از افتتاح رادیو، مردم ایران به برنامههای رادیو برلن و رادیو آنکارا گوش فرا میدادند. پس از شروع جنگ جهانی دوم رادیوی تبلیغاتی شوروی نیز به رادیوهای مذکور اضافه شد و بنگاه سخن پراکنی بریتانیا نیز از دی ماه 1319 برنامه زبان فارسی خود را شروع کرد. به تدریج اندیشه ایجاد رادیو قوت گرفت. چرا که در آن روزها کشوره ای جهان یکی پس از دیگری رادیوهای خود را به کار میانداختند. به دنبال تصویب اساسنامه سازمان پرورش افکار، با هدف کنترل و هدایت افکار عمومی (12 دی سال1317) کمیسیونهای 6 گانه آن از جمله رادیو تشکیل شدند. کمیسیون رادیو در بهمن همان سال سفارش ساخت دو دستگاه فرستنده موج کوتاه به قدرت 2 و 20 کیلو وات را به کمپانی استاندارد انگلیس صادر کرد. همزمان با سفارش خرید دو دستگاه فرستنده موج کوتاه، وزارت پست و تلگراف دستور داد تا عمارت مخصوصی برای استودیوی رادیو تهران که ضمناً مرکز مخابرات تلگرافی و تلفنی بیسیم نیز باشد در داخل شهر ساخته شود. اشغال ایران توسط متفقین، ساخت این استودیو را که قرار بود یک شرکت آلمانی به نام هوختین انجام دهد، غیرممکن ساخت. از طرف دیگر چون مقرر شده بود راه اندازی رادیو به فوریت آغاز شود یکی از اتاقهای عمارت مرکز فرستنده بیسیم پهلوی تبدیل به استودیوی کوچکی شد که تا بنای ساختمان استودیو به طور موقت از آن استفاده شود و موقع جنگ جهانی دوم تحویل دستگاههای فرستنده موج کوتاه را به تاخیر انداخت. وزارت پست و تلگراف و تلفن برای تأمین منظور فوق یک دستگاه فرستنده تلگرافی و تلفنی موج کوتاه را به قدرت 2 کیلو وات، تا تحویل و نصب دو دستگاه فوق برای رادیو به کار گرفت. این فرستنده هر چند جهت کار تلگرافی و تلفنی بیسیم پهلوی خریداری شده بود ولی مشخصات آن طوری طراحی شده بود که میتوانست مورد استفاده رادیو نیز واقع شود. کار نصب و راه اندازی این فرستنده در اواخر سال 1318 صورت گرفت. پس از نصب دستگاه فرستنده و آماده سازی یک استودیوی موقت در عمارت بیسیم پهلوی، سرانجام رادیو تهران در چهارم اردیبهشت سال 1319 افتتاح شد.

آشنایی با تاریخچه کپیرایت سال ۱۸۸۶ در شهر برن، پیمانی به نام پیمان برن بین کشورهای پادشاهی منعقد شد و بر طبق آن کشورهای عضو پذیرفتندحق قانونی مالکیت یک اثر را در تمام کشورها رعایت کنند. قبل از آن، حقوق قانونی یک اثر در کشور خودش رعایت میشد و نویسنده در خارج از کشور فاقد حق قانونی بود. پیمان برن تا کنون بارها مورد تجدید نظر قرارگرفته و از سال ۱۹۶۷ مدیریت آن برعهده سازمان جهانی مالکیت فکری یا wipo قرار گرفته است. کپیرایت نوعی حفاظت قانونی از آثار چاپ شده و چاپ نشده ادبی، علمی و هنری است. این آثار به هر صورت که عرضه شده باشند، در حالی که دارای ماهیتی قابل درک باشند -دیده، شنیده یا لمس شوند- شامل این حمایت خواهند بود. اگر اثر مقاله، نمایشنامه، ترانه، کد html یا گرافیک کامپیوتری که قابل ثبت بر کاغذ، نوار کاست، cd یا هارد درایو کامپیوتر باشد، شامل قانون کپیرایت میشود. این قانون به خالق اثر اجازه میدهد تا از حقوق انحصاری تکثیر، اقتباس در شیوه بیان نو (به فیلم تبدیل کردن یک رمان)، پخش و نمایش عمومی اثر استفاده کند. انحصاری به این معنا است که تنها خالق اثر، نه کسی که به نحوی به اثر دسترسی دارد، میتواند از این حقوق استفاده کند. قانون کپیرایت یا حقمؤلف از زمانی که اثر در شکلی ملموس به وجود بیاید، شامل میشود. از آنجایی که خالق اثر با گذشت زمان، کار خود را تصحیح، تکمیل یا دوبارهنویسی میکند، تمام تاریخهای ثبت شده زمان خلق اثر را در دورههای مختلف مشخص میکنند و این نشاندهنده زمان پایان گرفتن کپیرایت نیست. تاریخ انقضای کپیرایت، بر اساس پیمان برن، حداقل شامل طول حیات خالق آن و ۵۰ سال پس از مرگ او پیشبینی شده است. این مقدار زمان شامل تمام کشورهای عضو در پیمان برن میشود و هر کشور میتواند زمان بیشتری برای قابل اجرا بودن حقمؤلف قائل شود اما این زمان نمیتواند از مقدار تعیین شده در پیمان کمتر باشد. گاهی اوقات در طی یک وصیت رسمی حقوق یک اثر به بازماندگان صاحب آن تعلق میگیرد که البته باید به تایید رسمی رسیده باشد. در سال ۱۹۹۴ در موافقتنامه اوروگوئه در زمینه کپیرایت تصریح شده که اعضا باید مقررات اساسی کنوانسیون برن را (تجدیدنظر شده در سال ۱۹۷۱) در زمینه حمایت از آثار ادبی و هنری بپذیرند. در این موافقتنامه، کپیرایت به برنامههای کامپیوتری نیز تعمیم داده و مقرر شد که این برنامهها همچون آثار ادبی و هنری مورد حمایت قرارگیرند. همچنین طبق این مقررات صاحبان آثار مجازند از اجاره آثار خود به عموم جلوگیری به عمل آورند. در این موافقتنامه مکانیسمی برای برخورد با کشورهایی که به تعهدات خود در زمینه حمایت از مالکیت معنوی عمل نمیکنند، پیشبینی شد و بر اساس آن در اغلب کشورهای جهان، نقض کپیرایت از سوی اشخاص حقیقی یا حقوقی با مجازاتهای سنگینی همراه است.

تاریخچه روز جهانی کارگر برای پیداکردن پیشینه روز کارگر باید به روزهایی در ماه دسامبر سال ۱۸۶۹ در شهر فیلادلفیا بازگشت؛ جایی که ۹ خیاط اروپایی که خود را «شوالیههای کارگر» مینامیدند، یک انجمن کارگری بنیان گذاشتند. این انجمن کارگری ابتدا پنهان نگه داشته شد، اما بهسرعت در سال ۱۸۷۲ رشد کرد. آنها با فروپاشی اتحادیه ملی کارگری (۱۸۷۳-۱۸۶۶) در سال ۱۸۷۳ که گروه بزرگی از کارگران اصلاحطلب را نمایندگی میکرد، بهتدریج بزرگتر شدند. اتحادیه ملی کارگری تلاش ناموفقی داشت برای تغییرات وضع کارگران با فشار به نمایندگان کنگره، بهخصوص برای قانون ۸ساعت کار روزانه. تلاش آنها با شکست مواجه شد و انجمن از هم پاشید. بیشتر آنها مهاجران اروپاییای بودند که به دنبال آرزوهای خود به آمریکا رو آورده بودند. تعداد اعضای شوالیههای کارگر در سال ۱۸۸۶ یعنی تنها ۱۷سال پس از تاسیس به بیش از ۷۰۰هزار نفر رسید. شعار آنها «صدمه به یک نفر، نگرانی برای همه» بود و برای ایدههای بلندپروازانهای همچون ۸ ساعت کار روزانه، توقف کار کودکان و دستمزد برابر تلاش میکردند. آنها هم مجمع عمومی داشتند و هم مجامع اصناف خاص. در حالی که زنان و کارگران سیاه میتوانستند به عضویت در این انجمن درآیند، کارمندان بانک، قمارخانهها و سهامداران شرکتها از حضور در آن محروم بودند. شوالیهها، اعتصابها و تحریمهای متعددی را سازمان دادند و پیروزیهای متعددی را نیز بهدست آوردند. اگرچه در برخی از اعتصاباتی که انجام دادند بهدلیل اعمال خشونت از سوی تظاهرکنندگان باعث ایجاد مناقشات بسیاری شد. ساختار اقتدارگرای انجمن، سوءمدیریت، اعتصابات ناموفق و پدیدارشدن فدراسیون کارگری ایالات متحده در سال ۱۸۸۶ باعث افول انجمن شد تا آنکه در سال ۱۸۹۰ تعداد اعضای آن تنها ۱۰۰هزار نفر بودند و در سال ۱۹۰۰ دیگر هیچ اثری از آن باقی نماند. «شوالیههای کارگر» اجتماعات بزرگ کارگری را شکل دادند از جمله آنچه در پنجم سپتامبر ۱۸۸۲ در شهر نیویورک برگزار کردند. اجتماع بزرگتری نیز در سال ۱۸۸۴ برگزار شد که در آن برگزاری چنین مراسمی را بهصورت سالانه تصویب کردند. اما سازمانهای کارگری موثر دیگری هم وجود داشتهاند. سازمان بینالمللی کارگران که در سال ۱۸۸۴ ایجاد شد و یکی از پایگاههای سوسیالیستها و آنارشیستهای انگلیسی بهشمار میرفت. در ابتدا این سازمان شامل سوسیالیستها و آنارشیستها، سوسیالیستهای فرانسوی و جمهوریخواهان ایتالیایی بود و توسط برخی اطرافیان کارل مارکس سازماندهی میشد. با جنجالی که بین مارکس و یکی از معروفترین و برجستهترین آنارشیستها رخ داد، این سازمان با خروج آنارشیستها دو نیم شد و مارکس برای نگهداشتن انجمن، مکان انجمن را به نیویورک انتقال داد. این سازمان نیز ۴سال بعد منحل شد. تلاشهای دیگر هم برای احیای سازمان طی ۵سال پس از آن با شکست مواجه شد. بعد از شورشهای کارگری اوایل ماه می سال ۱۸۸۶ شهر شیکاگو بود که «گروور کلیولند» رئیسجمهور وقت، گفت که این روز فرصتی برای به یادآوری ماجراهای این روز است. اگرچه این نگرانی وجود داشت که چنین کاری به تقویت جنبش سوسیالیستی بینجامد. به همین جهت او روزی را که «شوالیههای کارگر» برای گرامیداشت روز کارگر مورد توجه قرار داده بودند، در نظر گرفت. این تاریخ در کانادا و در سال ۱۸۹۴ به وسیله رئیس جمهور وقت، جان تامپسون، بهعنوان روز کارگر شناخته شد که در حقیقت از تظاهراتهای گسترده کارگری در سال ۱۸۷۲ در تورنتوی کانادا سرچشمه میگرفت. از سوی دیگر سوسیالیستها هم روز اول می را بهصورت رسمی بهعنوان روز جهانی کارگر پذیرفتند. روزنامه کارگزاران

تاریخچه رشته ورزشی دو و میدانی در ایران و جهان در سال ۱۳۱۳ با همت شادروان استاد احمد ایزدپناه و با انجام مسابقاتى در بعضى از رشتههاى دو و میدانى سرآغاز بوجودآمدن تشکیلاتى در این ورزش مادر و جذاب فراهم گشت پس مىتوان نامبرده را بنیانگزار دو و میدانى ایران دانست. درسال ۱۳۱۵ مطابق ۱۹۳۶ میلادى فدراسیون دو و میدانى ایران تأسیس شد. درسال ۱۹۳۶ میلادى یک گروه ورزشى از ایران به المپیک برلین اعزام شد و در همین سال تهران به عضویت فدراسیون دو و میدانى آماتورى بینالمللى درآمد. ریاست اولین دوره فدراسیون دو و میدانى کشورمان را آقاى محمد ذوالفقارى در سال ۱۳۲۵ بعهده داشت که تاسال ۱۳۳۱ این سمت به عهده نامبرده بود و دبیر ایشان شادروان احمد ایزدپناه بود. در حالحاضر رئیس فدراسیون دو و میدانى جمهورى اسلامى ایران را جناب آقاى على کفاشیان عهدهدار هستند. خاطرنشان مىسازد که اسامى تمام رؤسا و دبیران فدراسیون از آغاز تاکنون ضمیمه این تاریخچه است. ضمناً اولین دوره مسابقات در سال ۱۳۱۸ و در ۱۰ ماده انجام گردید مواد فوق شامل: ۱۰۰ متر- ۲۰۰ متر- ۴۰۰ متر- ۸۰۰ متر- ۱۵۰۰ متر- ۵۰۰۰ متر- ۱۰۰ضربدر ۴ امدادی- پرش ارتفاع- پرش طول- پرش سه گام- پرتاب وزنه و پرتاب نیزه بوده است. تاریخچه دوومیدانی در جهان منشاء پیدایش دو و میدانى به انسانهاى اولیه برمىگردد. انسانهاى اولیه، در جریات تلاش براى بقاء، شکار و دفاع از دو بدن، پریدن و پرتاب کردن استفاده مىبرند. با گذشت زمان و تغییر شرایط زندگی، انجام این حرکات طبیعى بیشتر براى عملیات جنگى صورت مىگرفت. در زمان صلح که اوقات فراغت جنگجویان بیشتر بود و در این زمینهها به تمرین و رقابت مىپرداختند. نقوش روى اشیاء و ظروف بجا مانده از دوران باستان، تصاویر انسانهایى را نشان مىدهد در حال دویدن، پریدن و پرتاب کردن مىباشند. براساس مدارک موجود اثبات گردیده است که پیش از اولین دوره مسابقات المپیک دویدن، پریدن و پرتاب کردن به عنوان یک ورزش داراى جاذبه براى مردم یونان بوده است. مسابقه بیشتر دو و میدانى به یونان باستان مىرسد. در سال ۷۷۶ ق - م و رشتههاى ۵ گانه ورزشى مرکب از: دو سرعت، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کشتى تشکیل مىشد. دو و میدانى نوین در قرن ۱۹ در امپراطورى انگلستان بوجود آمده و رشتههاى قدیمى ابقاء و رشتههاى جدیدى مانند: دو با مانع، دوهاى استقامت، پرش طول و پرش سه گام، پرتاب چکش و وزنه جزو رشته دو ومیدانى درآمدند. درسال ۱۸۱۰ میلادى مسابقهاى در زمینه دو و میدانى در انگلستان انجام گردید. در بین سالهاى ۱۸۵۷ و ۱۸۶۰ و مسابقات دو و میدانى بین دانشگاههاى مشهور آکسفورد و کمبریج برگزار مىگردید. ۲۰ سال بعد رشته دو و میدانى آن چنان توسعه پیداکرد که انجمن دو و میدانى آماتورى انگلستان تأسیس گردید. دو ۳۰۰۰ متر با مانع بصورت امروزى از مسابقات صحرا نوردى که بسیار مورد علاقه سربازان انگلیسى بود مشتق گردید. از سال ۱۹۰۰ مسابقات با مسافتهاى مختلف انجام مىشد، وى از سال ۱۹۲۰ مسافت رسمى ۳۰۰۰ متر تعیین شد. ایده واردکردن دو ماراتن در سال ۱۸۹۶ در اولین دوره المپیک جدید بوجود آمده و انجام پذیرفت. پرش ارتفاع همراه با انواع حرکات آکروباتیک، در قرن ۱۹ از جزایر انگلستان رونق یافت. پرش سه گام نیز از جزایر ایرلند آغاز گردید، در طى قرن ۱۹ ایرلندىها در این رشته تبحر پیدا کردند. ماده پرتاب وزنه نیز به جزایر انگلستان مربوط مىشد. در آغاز براى پرتاب از سنگ استفاده مىشده است ولى بعدها در اواسط قرن ۱۸ از گلولههاى آهنى استفاده گردید. در آغاز قرن ۱۹ نیز محل پرتاب از مربع به دایره تبدیل گردید. پرتاب چکش نیز از قرن ۱۶ از جزایر انگلستان شروع گردید البته شکل جدید چکش از اسکاتلند آغاز شد. موارد ۱۰ گانه نیز در اواسط قرن ۱۹ در ایرلند انجام مىشد. البته پیشگامى اسکاندیناوىها موجب ورود این رشته در مسابقات المپیک استکهلم گردید. در مسیر تکاملى دو و میدانی، مسابقه دو ۶۰ متر سرعت در المپیکهاى ۱۹۰۰ و ۱۹۰۴ برگزار گردید. رشته ۲۰۰ متر سرعت نیز از دومین دوره المپیک در برنامه قرار گرفت. مسابقات دو صحرانوردى از سال ۱۹۱۲ انجام گردید. در سالهاى ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۴ ماده ۳۰۰ متر با مانع، پرش ارتفاع و پرش طول درجا انجام گرفت. پرش سه گام بدون دورخیز نیز طى سالهاى ۱۹۰۰ و ۱۹۰۴ به اجرا درآمدند. ماده پیادهروى نیز در سال ۱۹۰۸ و ریله المپیک نیز در سال ۱۹۰۸ انجام پذیرفت. بطورکلى نقش انگلستان در توسعه تجدید حیات رشته دو و میدانى بسیار بوده است. بطوریکه در طول سالهاى ۱۸۲۰ و ۱۸۶۰و این رشته در دانشگاهها و مدارس راه یافته و دانشآموزان و دانشجویان به آن تمایل خوبى نشان مىدادند. رونق دو و میدانى در انگلستان باعث روىآورى سایر کشورهاى اروپایى به این رشته شد. آنها در کشور و نیز در مستعمرات خود دو و میدانى را ترویج کردند. باشگاه دو و میدانى نیویورک در سال ۱۸۶۸ تأسیس و مسابقات منظم در موارد دوها، پرشها و پرتابها برگزار گردید. تفکر تأسیس فدراسیون بینالمللى دو و میدانی، همزمان با برگزارى مسابقات المپیک ۱۹۱۲ استکهلم بوجود آمد. سه روز پس از برگزارى آن مسابقات، اولین کنگره فدراسیون بینالمللى دو و میدانى با شرکت کشورهای: استرالیا، اطریش، بلژیک، شیلی، کانادا، دانمارک، مصر، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، نروژ، روسیه، سوئد، آمریکا و انگلستان، برگزار گردید. اولین مقررات بینالمللى دو و میدانى نیز در سال ۱۹۱۴ در کنگره لیون فرانسه به تصویب رسید.

تاریخچه بسکتبال درایران ورزش بسکتبال در سال ۱۳۱۰ در ایران معرفى شد. از آن تاریخى تاکنون این ورزش مورد توجه علاقمندان قرار گرفته است. این ورزش ابتدا در مدارس کشور شروع و بهطور وسیعى گسترش یافت بهطورىکه اکثر بازیکنان شاخص از درون مدارس و دانشگاهها و سپس باشگاهها به تیم ملى راه پیدا کردند. در سال ۱۳۱۴ براى اولینبار توسط آقاى فریدون شریفزاده بسکتبال در کالج البرز تهران رسماً برگزار و آهنگ گسترش بسکتبال در ایران مثل دیگر کشورهاى جهان در سالهاى اولیه بسیار سریع بود. بیش از ۱۰ سال بعد از سال ۱۳۱۴ انجمن بسکتبال و والیبال توأماً تأسیس و فعال شد که مسؤولیت آن بهعهدهٔ آقاى کاظم رهبرى بود. تاریخچه بسکتبال درجهان تا قبل از سال ۱۸۹۱ میلادى ورزشهاى فوتبال آمریکایى (American footbal) و بیسبال (Baseball) نزد مردم ایالات متحده بسیار محبوب و مورد توجه بودند. این دو روش بهعلت ویژگىهاى خاص خود و نیاز به مکان بسیار بزرگ در فضاى آزاد و بنابراین در فصول معینى از سال قابل اجرا بودند. لذا در فصل زمستان فعالیتهاى ورزشى بسیار کمرونق و به ژیمناستیک، حرکات سوئدى و راهپیمایى خلاصه شده و در بعضى نقاط بصورت تعطیل در مىآمد. از این رو دستاندرکاران امر بر آن شدند تا ورزشى ابداع نمایند که از طرفى امکان اجراى آن در تمام فصول سال میسر باشد و از طرف دیگر حدفاصل زمانى بین فوتبال و بیسبال را پر کند. علاوه بر این، هدف دیگرى که با ابداع ورزش در مدّنظر قرار داشت ادامهٔ فعالیتهاى ورزشى ورزشکاران دو رشتهٔ فوق بود تا بدین وسیله بتوانند با ادامهٔ اینگونه فعالیتها در خارج از فصل مسابقات خود را در فرم ایدهآل نگاهداشته و در فصل بعدى با آمادگى بیشترى تمرینات خود را آغاز نمایند. با توجه به نکات فوق بود که بسکتبال در سال ۱۸۹۱ توسط یکى از اساتید ورزش کالج اسپرینگ فیلد (Springfield) به نام دکتر جیمز نیسمیت (James A. Naismith) اختراع شد. چون در این ورزش از سبد و توپ استفاده مىشد و هدف پرتاب و قرار توپ در داخل سبد بود لذا نام بسکتبال را بر روى آن نهاد. در این سال براى اولینبار بود که این ورزش در کالج مذکور در ایالت ماساچوست (Massachusetts) آمریکا اجرا گردید. وسایل اولیه عبارت بودند از یک سبد هلو و لاستیک داخلى توپ فوتبال. پنج اصل اساسى در شکل گرفتن این ورزش مورد توجه قرار گرفت که عبارت بودند از: ۱. این بازى به یک توپ نیاز دارد که بایستى بزرگ، سبک و به وسیلهٔ دو دست حمل شود، ۲. هیچکس اجازه ندارد زمانى که توپ را در اختیار دارد بدود، ۳. هنگامى که توپ در جریان است هیچیک از بازیکنان مجاز نیستند محدودیتى براى بدست آوردن توپ توسط سایر بازیکنان به وجود آورند، ۴. هر دو تیم منطقهٔ مشابهى را اشغال مىنمایند، ۵. سبد (حلقه) بایستى افقى بوده و در مکانى بالاتر از بازیکنان قرار داشته است آلونزواستگ (Dale Hanson, Basketbabll(New Jersey: Prentice-Hall Inc. Englewood Cliffs, 1972), PP.65) . نحوهٔ قرار گرفتن سبد هلو به این صورت بود که یا آن را روى پایهاى نصب مىکردند و یا به بالکن موجود در سالن متصل مىشد. در کنار این پایه یا بالکن نردبانى قرار داشت که هر موقع توپ به ثمر مىرسید یکى از بازیکنان از آن بالا مىرفت و توپ را از داخل آن خارج نموده، بازى مجدداً از نیمهٔ زمین آغاز مىگردید. در سال ۱۸۹۲ یعنى به فاصلهٔ یک سال پس از اختراع بسکتبال مسابقهاى توسط دو تیم به نمایش گذاشته شد که یکى از تیمها را دکتر نیسمیت و دیگرى را آموس آلونزواستگ (Amos Alonzo Stagg) رهبرى مىنمود. پس از اجراى این نمایش بود که ورزش بسکتبال به سرعت توسعه و گسترش یافته و روز به روز محبوبیت بیشترى بین جوانان کسب نمود. بسکتبال برخلاف بسیارى از ورزشهاى دیگر از ابتداى امر مورد توجه خانمها نیز قرار گرفت و اولین تیم بانوان در سال ۱۸۹۱ در محل کار یا دانشکدهٔ مخترع آن تشکیل و در سال ۱۸۹۹ میلادى براى اولینبار کتاب قانون بسکتبال براى بانوان منتشر گردید. بررسى و مطالعهٔ قوانین و مقررات این بازى در گذشته و تغییرات آن بازگوکنندهٔ جالبى از جنبههاى مختلف گسترش این ورزش مىباشد بدین معنى که بسکتبال در ابتدا خیلى آرام و آهسته اجرا مىشد و به قدرت جسمانى کمتر نیاز داشت. زمین بازى در مراحل اولیه گسترش این ورزش به سه قسمت تقسیم مىشد و بازیکنان هر ناحیه تنها مىتوانستند در منطقهٔ مربوط به خود به فعالیت بپردازند. بعدها که بازى از سرعت بیشترى برخوردار شد زمین بازى نیز به دو قسمت تبدیل گردید. در آغاز پیدایش بسکتبال بازیکنان مجاز بودند تنها یکبار توپ را زمین بزنند. بعدها این تعداد به دو و سه بار افزایش یافت. در حال حاضر این تعدا محدود نبوده و بازیکن مجاز است با توجه به موقعیت خود در زمین بازى پس از در اختیار گرفتن توپ هر چند بار که مایل باشد آن را به زمین بزند. نکات جالبى که در مجموعهٔ سیزدهگانهٔ قوانین مقدماتى بسکتبال در آن زمان جاى داشت عبارت بودند از: ۱. امکان ضربه زدن به توپ وجود داشت اما نه با مچ دست، ۲. هرگاه بازیکنى به هر دلیلى از بازى اخراج مىشد بازیکن دیگرى به جاى وى به بازى وارد نمىشد، ۳. یک امتیاز به نفع تیم مقابل تیمى که مرتکب سه خطا شده بود ثبت مىشد، ۴. وقتى توپى از زمین خارج مىشد اولین فردى که آن را لمس مىکرد صاحب آن شناخته شده و مىتوانست توپ را به داخل زمین پرتاب نموده و آن را به جریان بگذارد. ۵. بازى از دو نیمهٔ ۱۵ دقیقهاى و یک استراحت ۵ دقیقهاى بین دو نیمه تشکیل مىشد. تعداد بازیکنانى که یک تیم را تشکیل مىدادند به اندازهٔ زمین بستگى داشت و بین ۳ الى ۴۰ نفر متغیر بود. تعداد کمتر از حالت تکنیکى و علمى بیشتر و تعداد زیادتر از جنبهٔ تفریحى بیشترى برخوردار بود. بهترین شکل یک تیم از نظر تعداد و ترکیب نفرات به این صورت بوده: یک دروازهبان، دوگارد، سه سانتر، دو فوروارد و یک بازیکن در انتهاى زمین. بنابراین در آغاز تعداد مطلوب براى یک تیم ۹ نفر بود. وظیفهٔ دروازهبان و دو گارد جلوگیرى از کسب امتیاز توسط بازیکنان تیم مقابل، فورواردها مسؤول کسب امتیاز و سانترها نقش تغذیهکنندهٔ بازیکنانى را که در جلو بهترین فرصت را در اختیار داشتند عهدهدار بودند. بازیکنان در این زمان از لباس ژیمناستیک که عبارت بود از یک شلوار بلند و بلوز آستین کوتاه استفاده مىکردند. فقدان قوانین و مقررات در دورهٔ مقدماتى بسکتبال باعث پیدایش مسائل اجرایى بسیار و در نتیجه کاهش جذابیت این بازى شد. بهطور مثال بازیکنان بلندقد در کنار سبد مىایستادند و با دریافت توپ از سایر بازیکنان آن را به ثمر مىرساندند و احتمالاً از انجام حرکات جالب که در حال حاضر در بازى بسکتبال و بهویژه در تاکتیکهاى حمله مشاهده مىشود خبر و اثرى نبود. مسئلهٔ دیگرى که از تحرک بازى مىکاست آن بود که بازیکن هرقدر مایل بود مىتوانست توپ را نزد خود نگاهدارد و به همین نحو یک تیم مىتوانست به مدت دلخواه توپ را حفظ نماید (دکتر مهدى نمازیزاده و امیر سبکتکین، کتاب چاپ نشدهٔ بسکتبال، ۱۳۵۶). این وضع تا سال ۱۹۳۰ با تغییرات جزئى که به نمونههایى از آن اشاره خواهد شد ادامه داشت. ۱. ابتدا به هر پرتاب یک امتیاز و به پرتابهاى دورتر از ۶ متر ۳ امتیاز تعلق مىگرفت. ۲. تعداد خطاهایى که به اخراج بازیکن منتهى مىشد از ۲ به ۵ نفر افزایش یافت. ۳. تعداد متغیر بازیکنان در سال ۱۸۹۷ روى ۵ نفر افزایش یافت. ۴. دریبلکننده تنها مىتوانست با یک دست دریبل کند و تا سال ۱۹۰۱ اجازهٔ شوت نداشت. ۵. در سال ۱۹۰۸ استفاده از هر دو دست در دریبل مجاز شد. در سال ۱۹۳۰ تحول چشمگیرى در این ورزش به وجود آمد و با تجدیدنظر در مقررات موجود و تکمیل آنها بسکتبال به سمت تکامل هرچه بیشتر گام برداشت. در این سال بود که هنکلوئى ستى (Hank Louisetti) دانشجوى دانشگاه استانفورد کالیفرنیا براى اولینبار شوت جفت را به نمایش گذاشت و باعث افزایش تحرک و در نتیجه محبوبیت این ورزش در بین جوانان گردید. این اختراع به همراه قوانینى نظیر قانون ۳ ثانیه و ۱۰ ثانیه (۱۹۳۶) که به افزایش تحرک بازیکنان منجر گردید باعث شد که این مرحلهٔ بعنوان نقطهٔ عطفى در توسعه و گسترش بسکتبال محسوب شود زیرا علاوه بر افزایش قابل ملاحظهٔ سرعت در بازی، از نقطه نظرهاى تکنیکى و تاکتیکى باعث پیدایش عوامل مختلف نسبت به دستیابى به هدف و پرتاب توپ در سبد شد. امروزه در بسیارى از کشورهاى جهان بازى بسکتبال جاى خود را در بین ورزشها پیدا نموده و طرفداران زیادى دستوپاکرده است بهطورىکه در اکثر مدارس و یا دانشگاهها و سایر مؤسسات آموزشى جوانان به اجراى آن مبادرت مىورزند. (دکتر مهدى نمازیزاده و امیر سبکتکین کتاب چاپ نشدهٔ بسکتبال ۱۳۵۶)تا سال ۱۹۳۲ بسکتبال در جمع ورزشهاى المپیکى قرار نداشت. در المپیک ۱۹۳۶ برلین بود که براى اولینبار این رشته به لیست ورزشهاى متداول المپیک افزوده گشت و اولین دورهٔ مسابقات آن با شرکت ۲۱ تیم برگزار شد. این بازى به سالهاى ۱۳۱۴ و ۱۳۱۵ شمسى براى اولینبار توسط آقاى فریدون شریفزاده که در آن زمان تحصیلات عالیهٔ خود را در کشور ترکیه به پایان رسانیده بود، ارائه شد. نامبرده در کالج البرز این ورزش را متداول نمود و سپس سایر مربیان ورزش در کشور به ترویج آن مبادرت ورزیدند. آهنگ گسترش بسکتبال در ایران نیز مانند سایر کشورهاى جهان بسیار سریع بود بهطورىکه بیش از ۱۰ سال از آن تاریخ نگذشته بود که تیم بسکتبال کشور ما در بازىهاى المپیک ۱۹۴۸ لندن شرکت نمود.

تاریخچه کشتی در ایران ورزش کشتى در ایران قدیم در زندگى و سنتهاى ما ایرانیان به قدرى ریشه دوانیده که تبدیل به یک ورزش ملى شده است. دربارهٔ کلمهٔ کشتى و اینکه به چه معنى است و از کجا ریشه گرفته است، باید گفت که زرتشتیان و پارسیان باستان، هنگام غروب آفتاب، بندى به کمر خود مىبستند و در برابر کانون آتش به دعا خواندن مىپرداختند، آن کمربند کَستى نامیده مىشد، و کشتى گرفتن هم از این کلمه آمده، به معنى کمر یکدیگر را گرفتن. در کتاب زرتشتیان آمده است که شال یا کمربند یک پهلوان که به ورزش کشتى مىپردازد، از جنس ابریشم یا پشم گوسفند و بهدست زن موبدى بافته مىشود، که داراى ۷۲ نخ و سمبل ۷۲ فصل کتاب مقدس است و ۶ رشته دارد بهنام ۶ بخش کتاب اوستا و یا اینکه به شش گاهنبار (جشنهاى دینى سال) اشاره دارد، و هر رشته ۱۲ تا مىخورد بهنام ۱۲ ماه سال. این شال سه دور به دور کمر بسته مىشود، که اشاره به کردار نیک، پندار نیک، گفتار نیک دارد. در شاهنامهٔ فردوسی، دربارهٔ کشتى بسیار گفته شده و از صفات رستم و دیگر پهلوانان شاهنامه؛ کشتى گرفتن، مهارت، قدرت فراوان آنها در این فن است. کشتى در بین ایرانیان از همان روزگاران نخست، که مردم براى حفظ جان خود از دست دشمنان و خطرات گوناگون در پى ابداع لوازم جنگى بودهاند بهصورت درگیرى و تلاش رواج داشته و گاه به کشتن پهلوانان مغلوب مىانجامیده است، ولى چنانکه از شاهنامه استنباط مىشود، کشتى با قواعد و مقرراتى بهطور سواره یا پیاده و یا گاهى در چند نوبت انجام مىشده است.، و مترجمان که همراه دو پهلوان به محل کشتى مىرفتند تقریباً بهطور غیرمستقیم در طرز اجراء کشتی، نظارت و داورى داشتهاند. از آنجا که پهلوانان در بین اهل دیوان و سایر طبقات محبوبیتى داشتهاند، جوانان نوخاسته مىکوشیدند با پیروى از راه و روشى مطلوب در ردیف پهلوانان صاحب نام قرار گیرند و صاحب زنگ و ضرب شوند. بعضى از استادان فن کشتی، با پىگیرى خاص، شاگردانى را که از استعدادهاى استثنائى و اندامى مناسب برخوردار بودند، مورد تشویق و آموزش فنون مخصوص، و تمرینات منظم قرار داده، براى پیشرفت آنها از فنون نامتداول سود مىبردند و چه بسا سالها چنین بوده است و کمتر کسى مىتوانست این فنون استنثائى را بدل کند. استادان فن، با در نظر گرفتن خصوصیات بدنى هر کشتىگیر، فنون خاصى به آنها مىآموختند تا بتوانند بر حریفان خود پیروز شوند. در مورد پدید آمدن نامهاى فنون، آنچه به حدس مىتوان دریافت، این است که، استادان فن، با توجه به شکل ظاهرى و طرز اجراء فنون و با استمداد از ذوق و سلیقهٔ شخصی، نامى براى آن فن برمىگزیدهاند. در ایران باستان، عنوان جهان پهلوان از منصبهاى عالى ارتشى بوده است، و همه ساله پس از مسابقات کشتی، پهلوانان اول کشور، بهعنوان پهلوان پایتخت منصوب مىشدند. کشتى گرفتن در تاریخ ایران، مدتى بعد از حملهٔ مغول رسمیت بیشترى پیدا کرد و چهرهٔ پهلوانان نامدار ایران، شناختهتر شد. کشتى میدانى و پهلوانى که مدتها بعد از حملهٔ مغولها متروک مانده بود، در دوران ”اوکتاى قاآن“ دوباره رونق گرفت و توجه به پسر چنگیزخان را به خود جلب کرد. در عهد باستان و نیز دوران قدیم، کشتى و پهلوانى گاهى بهصورت عیارى و گاهى بهعنوان صوفیگرى و زمانى به طریق فتوّت پا به عرصهٔ جامعه گذاشت. نقش پهلوانى که نشأت گرفته از روح خداجوئی، کرم و تقوی، صلاح و خیر، تواضع و رحمت مىباشد، در قرن هشتم هجرى که هر قسمت از خاک ایران تحت سیطرهٔ اتابکى بود، بهصورت فعال خود یعنى عیارى بازگشته بود. یکى از پهلوانان آن عصر بهنام ”اسد کرمانی“ بر شاه شجاع اتابک فارس شورید و مدتها با او به جنگ و ستیز برخاست از پهلوانان نامى ایران که در اواخر قرن هشتم هجرى از سرزمین ایران برخاست، پهلوان ”پوریاى ولی“ بود که مرشدان، جوانمردان، عارفان، شعراى بهنام عصر خود بوده است. از دیگر پهلوانان عیار که در زمان خود از شهرت و شجاعت خاصى همراه با روح جوانمردى و فتوّت و اخوّت برخوردار بود ”عبدالرزاق بیهقی“ بود که در نهضت سربداران خراسان با ستمکارىهاى حکام بیگانه مبارزه کرد. او ابتدا مقام جهان پهلوان داشت و بعدها به همت و کوشش عالیِ خود، نهضت سربداران خراسان را به ثمر رساند و بهعنوان سلسلهٔ دودمان طایفهٔ سربداران خراسان شناخته شد. تاریخ کشتى پهلوانى ایران، سرشار از نامهاى آشنائى است که قدرت بدنى و نیروى خود را در راه مبارزه با بىعدالتى و دفاع از مظلومان بهکار بردهاند از پهلوانان قدیم؛ پوریاى ولی، عبدالرزاق بیهقی، مفرد قلندر، فیلهٔ همدانی، شمس محمد، محمد مالانى و یوسف ساوی، شهرت و محبوبیتى بیشتر دارند و از پهلوانان دورهٔ معاصر مىتوان به نامهاى مشهورى همچون ابراهیم یزدی، اکبر خراسانی، حاج محمدصادق بلورفروش و حاج سیدحسن رزاز اشاره کرد. در اینجا مىتوان از چند پهلوان استثنائی، صاحب بازوبند و زنگ و ضرب با فنون استثنائى که شگرد آنها بود نام برد، که عبارتند از: پهلوان شعبان سیاه (سربندپی)، ابراهیم یزدى معروف به یزدى بزرگ (کُنده این خاک و آن خاک)، حاج رضاقلى (توشاخ)، پهلوان اکبر خراسانى (زیر، سگک و کلاته)، محمد یزدى کوچک (قوس و دست تو)، پهلوان صادق قمى (میانکوب). پهلوان اکبر خراسانى از جمله افراد استثنائى عالم کشتى بود که علاوه بر بدن خارقالعاده از هوش و خردى سرشار برخوردار و مردى پاکدامن بود. کشتى ایران و معروفترین کشتىگیران آن ایران از سال ۱۹۴۸ (المپیک لندن) قدم به صحنههاى بینالمللى نهاد و بهعنوان یک قدرت قابل ملاحظه و درجهٔ اول مطرح شد. درخشانترین پیروزى ایران، دوبار کسب مقام قهرمانى جهان در سالهاى ۱۹۶۱ (یوکوهاما - ژاپن) و ۱۹۶۵ (منچستر - انگلستان) بوده است، ضمن آنکه در قارهٔ آسیا، اغلب به مقام قهرمانى دست یافته است. مشهورترین کشتىگیران ایران که در مسابقات قهرمانى جهان و بازىهاى المپیک مدال گرفتهاند، عبارتند از: جهان پهلوان غلامرضا تختی، عباس زندی، حبیبی، سیفپور، محمدعلى صنعتکاران، منصور مهدىزاده، عبدالله موحد، ابراهیم جوادی، شمسالدین سیدعباسی، محسن فرحوشی، منصور بزرگر، محمدرضا نوائی، رمضان خدر، رضا سوختهسرائی، محمدحسین محبی، محمدحسن محبی، مجید ترکان، عسگرى محمدیان، علیرضا سلیمانی، رسول خادم، امیررضا خادم، غلامرضا محمدی، عباس جدیدى ورزش کُشتى از دوران باستان به شکلهاى مختلف در اکثر کشورها، شهرها، و قبایل، براى مردم آشنا و شاید از دورانهاى نخستین ظهور انسان، بر روى کرهٔ زمین بوده، و در اوقات فراغت یا در جنگلها به شکل طبیعى و غریزى اجراء مىشده است. بخشى از اوقات فراغت انسانهاى اولیه بهمنظور کسب مهارت و آمادگى لازم، به کُشتى گرفتن اختصاص مىیافت، زیرا، موقعیت و مقام مردانى که زورمندتر از بقیه بودند بیشتر بود تا جائى که اینان رئیس و فرماندهٔ بقیه مىشدند. در جنگهاى دوران باستان، ابتدا پهلوانانِ هر لشکر، براى کُشتى گرفتن به میدان مبارزه مىرفتند. در قصص انبیاء، سخن از پهلوانى بهنام ”سامسون“ به میان مىآید که قدرت بدنى خارقالعادهاى داشت و مىتوانست با حیوانات نیرومندى مانند؛ شیر، کُشتى بگیرد و آنها را مغلوب قدرت خود سازد. کُشتى را نیز به انبیاء و اولیاء خدا نسبت مىدهند، نقل است که هنر کُشتى گرفتن از اولاد یعقوب پیغمبر (ع) بوده و حضرت یعقوب (ع) این علم را مىدانسته و به فرزندان خود، بهمنظور گرفتن و دفع دشمن آموخته است. گفتهاند که حضرت آدم (ع)، ۴۴۰ هنر مىدانسته، از جملهٔ این هنرها، هنر کُشتى گرفتن بوده است و در روایات آمده که حضرت حمزهٔ سیدالشهداء که با کافران جنگ مىکرد، اکثر دشمنان را با کُشتى بر زمین مىزد. و همچنین نقل دیگرى است که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را با یکدیگر کشتى مىگرفتند و مشوقین آنها حضرت رسول (ص) و جبرئیل (ع) بودهاند. کشتى میان دو پهلوان به نامهاى ”اولیس“ و ”آژاکس“ از جالبترین قصههاى ”هومر“ شاعر یونان باستان است. کشتى معروف رستم و سهراب نیز یکى از آشناترین قصههاى ما ایرانیان است که فردوسى در کتاب شاهنامه از آن به زبان شعر یاد مىکند. تاریخچهٔ کشتى در جهان بسیارى از کتیبههائى که روزگاران قدیم و حدود پنجهزار سال پیش بهجاى مانده ثابت مىکند که کشتى در میان مصریان و آشوریان رواج بسیار داشته است. در کتیبههائى که در دهکدهٔ بنىحسن، در کنار رود نیل، از دوران مصر باستان بهدست آمده، صدها نقاشى از حالات مختلف کشتى گرفتن دیده مىشود، و هر تصویر بیانگر اجراء یک فن خاص کشتى است. در سال ۱۹۳۸ میلادی، در ویرانههاى معبد ”کیافاجه“ (در بینالنهرین، نزدیک بغداد) دو لوح سنگى و برنزى بهدست آمد که بر روى آن شکلهاى برجستهاى از مبارزهٔ کشتىگیران دیده مىشود. این لوحها متعلق به سومریان در سه هزار سال پیش از میلاد است. کشتى جهان و معروفترین کشتىگیران آن در مسابقات جهانى و بازىهاى المپیک، هر بار حدود ۵۰۰ کشتىگیر قدرتمند، از سراسر دنیا قدم به میدان مسابقه مىگذارند که در آن میان، کشورهاى شوروى (روسیه و کشورهاى تازه استقلال یافتهٔ آن)، آمریکا، آلمان، بلغارستان، ترکیه و ایران از قدرتهاى برتر کشتى جهان بهشمار مىروند. معروفترین کشتىگیران جهان عبارتند از: - جورج هاکن اشمیدت، معروف به شیر روسی. این پهلوان به مدت ده سال (از سال ۱۸۹۸ تا سال ۱۹۰۸) از هیچ حریفى شکست نخورد. هاکن اشمیدت در سال ۱۹۶۸ در سن ۹۱ سالگى درگذشت. - یاشار دوغو، کشتىگیر معروف ترکیه و فاتح مدال طلاى المپیک ۱۹۴۸ (در وزن ۷۳ کیلوگرم) و قهرمان جهان در سال ۱۹۵۱. - حمید کاپلان (ترکیه)، کشتىگیر سنگینوزن و قهرمان المپیک ۱۹۵۶ و قهرمان جهان در سال ۱۹۵۸. - الکساندر مدوید (شوروی)، برندهٔ مدال طلا در المپیکهاى ۶۴، ۶۸، ۷۲ و قهرمان دنیا در سالهاى ۶۲، ۶۳، ۶۷، ۶۹، ۷۰ و ۷۱. افتخارات و پیروزىهاى مدوید در تاریخ کشتى جهان بىنظیر است. - واتانابه (ژاپن)، تنها کشتىگیر بدون شکست جهان و قهرمان المپیک و دنیا در سالهاى ۶۴-۶۳-۱۹۶۲. واتانابه در طى سالهاى ورزش خود ۱۸۶ کشتى در میدانهاى ملى و بینالمللى گرفت و در هیچیک از آنها مغلوب نشد. تاریخچهٔ تغییرات زمان مسابقات کشتى از نخستین دورهٔ بازىهاى المپیک در سال ۱۸۹۶ که کشتى وارد مسابقات شد، زمان معینى براى آن وجود نداشت و دو حریف آنقدر مبارزه مىکردند تا یکى از آنها بر دیگرى پیروز شود. بهعنوان مثال، در بازىهاى المپیک استکهلم (سال ۱۹۱۲)، یکى از مسابقات یازده ساعت به داراز کشید و چون نتیجهاى حاصل نشد، داوران مسابقه به هر دو حریف مدال نقره دادند! با تکرار این وضع، گردانندگان مسابقات کشتی، حداکثر ۲۰ دقیقه زمان براى هر مسابقه قرار دادند. ولی، این زمان را هم بهتدریج کم کردند و به ۱۵ دقیقه، و سپس ۱۲ دقیقه کاهش دادند. ظرف مدت کوتاهى طبق تصمیم کنگرههاى بینالمللى مدت کشتى به دو وقت ۵ دقیقهاى و جمعاً به ۱۰ دقیقه رسید. از اوایل ژانویهٔ سال ۱۹۶۷ برابر با یازدهم دىماه ۱۳۴۵، مسابقههاى کشتی، در ۳ وقت ۳ دقیقهاى که بین هر ۳ دقیقه یک دقیقه استراحت داده مىشد، تقلیل یافت. در تصمیمات بعدى فدراسیون بینالمللى کشتی، مدت مبارزهٔ کشتى به ۲ وقت ۳ دقیقهاى با یک دقیقه استراحت بین دو مرحله کاهش یافت. و امروز، زمان کشتى به ۵ دقیقهٔ قانونى و در صورت تساوى تا ۳ دقیقه وقت اضافى که جمعاً ۸ دقیقه مىباشد و براى ردههاى سنى جوانان و بزرگسالان رسیده است، که در مورد نونهالان و نوجوانان، این وقت به ۴ دقیقه و در صورت تساوی، ۳ دقیقه وقت اضافى که جمعاً ۷ دقیقه مىشود تقلیل یافته است.

تاریخچه صدا و فرمت های صوتی ● تاریخچه صدا در کامپیوتر و دلایل برای به وجود آمدن کارت های صدا کسانی که تقریبا از ۱۵ سال پیش با کامپیوتر سرکار داشتند حتما به یاد می آورند که در آن زمیان تنها صدایی که از یک کامپیوتر مثلا ۲۸۶ حارج میشد یک BIP ساده بود. دقیقا شبیه همین بوق کوتاهی که بعد از روشن کردن کامپیوتر شنیده می شود. تا مدت ها کامپیوتر های شخصی سخت افزاری برای تولید صدا نداشتند و البته در محیط DOS کاربران نیازی به وجود صدا احساس نمیکردند.(لازم به ذرک است که در همان زمان کامپیوترهای مثل AMIGA و COMMODORE صدا و تصویر بسیار قابل قبولی ارائه میکردند). احساس نیاز به صدا وقتی در بین کاربران ایجاد شد که بازی های کامپیوتری با بازار آمدند.با پیشرفت این بازی ها هم کاربران و هم تولید کنندگان بازی ها دیافتند که بدون سیستم صوتی مناسب بازی ها موفقیت چندانی نخواهند داشت.اینجا بود که شرکت های مختلف دست به کار شدند و ابزارهایی جانبی مختلفی را برای تولید صدا در کامپیوتر طراحی کردند.تا مدت ها بر سر یافتن استاندارد صدا بین شرکت های تولید کننده احتلاف وجود داشت.تا این که همه بر استاندارد SOUNDBLASTER از شرکت CRATIVE به توافق رسیدند.اولین کارتهای صوتی کارت هایی با ابعاد بزرگ کیفیت پایین و قیمت هایی بالا بودند.در این کارتهای صوتی SOUNDBLASTER ۱۶ BIT حدود ۸۰۰۰۰۰ هزار ریال قیمت داشتند. به تدریج با پیشرفت تکنولوژی قیمت ها کاهش یافت و کیفیت صداهای تولید شده بهتر بود.کارت های اولیه کارت های ۸ بیتی بودند که فقط میتوانستند صدای مونو را تولید کنند.با ورود کارت های ۱۶ بیتی صدها استریو شد و کیفیت صدا نیز افزایش یافت.سپس از کارتهای صوتی ۳۲ و ۶۴ بیتی نیز وارد بازار شد.این روند تا کنون هم ادامه دارد.به طوری که در حال حاضر کارت های صوتی حرفه ای ۱۲۸ بیتی بیش از ۶ کانال صوتی رو پشتیبانی میکند و داشتن خروجی دیجیتال کیفیت صدای بسیار بالایی رو ارائه می دهند.کارت های صوتی معمولی نیز قیمتی در حد صفر دارند.زیرا کارت های صوتی اکنون به بردهای اصلی کامپیوتر وصل شدند و نیازی به خرید جداگانه آن نیست. البته متناسب به نیاز میتونان آن را برای فعالیت هایی چون SOUND EDIT OR VIDEO خریداری کرد که خوب همیشه قیمت های بالایی خواهند داشت و وجه تمایز این گونه کارت ها در قابلیت های مختلفی است که آن را نسبت به کارت های معمولی در رده های بالاتری قرار میدهد. ● آشنایی با فرمت های صدا تا قبل از ورود کامپیوتر به عرصه جهانی صدا به صورت فرمت صوتی وجود نداشت.اگر چه با کیفیت به روش واحدی ذخیره و خوانده میشد.ولی با ورود کامپیوتر فایل های صوتی نیز فرمت ها و قالب های مختلفی پیدا کردند.در کامپیوتر فرمت یک فایل به معنی نوع ذخیره سازی اطلاعات و نحوه خواندن آنها است.برای مثال در فرمت MIDI اصلاعات مربوط به هرساز به همراه پروزه ها نت ها و سایر اطلاعات جداگانه ذخیره می شود.ولی در فرمت WAV اطلاعات صوتی به صورت طول موج های صدا ذخیره میشود و صدا ها قابل تفکیک نیستند.به همین دلیل برنامه های خاصی به وجود دارند که میتوانند فرمت های MIDI را به نت های موسیقی تبدیل کنند.ولی در فرمت WAV تمام طول موج ها ذخیره می شوند بنابراین در فرمت های WAV حجم نسبت به فایل های MIDI بسیار بیشتر است.در حال حاضر علم موسیقی و صدا و سخت افزار بسیار پیشرفت کردند و اکثر برنامه هایی که موجود هستند بیشتر فرمت های صوتی را پخش میکنن. به عنوان مثالی کوتاه میتوان از فرمت های WMA RA MP۳ WAV MID و غیره نام برد ● مفاهیم کلی در مبحث صدا ما در اینجا شما را با برخی از اصطلاحات در صدا آشنا می کنیم : ▪ مونو(mono ) : به صداهای گفته می شود که از یک کانال ضبط شده و از یک کانال هم پخش می شوند. این صداها قابلیت تفکیک ندارند و اگر حتی از یک سیستم استریو پخش شوند کیفیت آنها تفاوت چندانی نخواهد کرد. ▪ استریو ( stereo ): صداهای استریو صداهای هستند که در دو کانال مجزا ضبط شده و پخش می شوند. مثلا در یک کنسرت ممکن است صدای چندابزار در کانال چپ و صدای چند ابزار دیگر در کانال راست ضبط شود. صداهای استریو تفکیک پذیری بیشتری دارند و برای مثال می توان دور شدن و نزدیک شدن منبع صدا را هم در آنها شبیه سازی کرد. ▪ صداهای چند کاناله( multi channel ): این صداها در واقع در چند کانال مختلف ضبط شده و پخش می شوند. برای مثال ممکن است در یک فایل موسیقی صدای هر ابزار در یک کانال ضبط شده باشد. این استاندارد توانائی بسیار خوبی را برای ویرایش های بعدی در اختیار ما قرار می دهد. چون صداها تفکیک شده است ما می توانیم هر صدا را جداگانه ویرایش کنیم یا مثلا شدت صدای یکی از بزارها را بیشتر کنیم. هنگام شنیدن نیز اگر از ابزار پخش چند کاناله استفاده کنیم صدا بیشتر کنیم . هنگام شنیدن نیز اگر از ابزار پخش چند کاناله استفاده کنیم صدا بسیار طبیعی تر شنیده خواهد شد. ▪ دالبی( dolby surround ) : دالبی در واقع یک نوع استاندارد برای صداهای چند کاناله است. سیستم دالبی پیش از این در سینما کاربرد داشت ولی اکنون با پیشرفت تکنولوژی دیجیتال در ویدیوها و کامپیوترها هم قابل اجرا است. سیستم دالبی یک یک سیستم صدای محیطی است و بیشتر در فیلمها و اخیراً در بازی های کامپیوتری رواج یافته است. برای مثال در فیلمها هنگامی که یک اتومبیل از پشت به صحنه نزدیک می شود صدای آن نیز از بلندگوهای پشتی شنیده میشود و با تغییر مکان اتومبیل صدا نیز به بلندگو های جانبی یا جلوی منتقل می شود و به این صورت صداها بسیار واقعی تر شنیده می شوند. ● فرمت DVD A فرمت DVD A یا بعبارت دیگر DVD Audio بهمراه فرمت SACD برای Audiophile ها با کیفیت صدای بالاتر از ۱۶ بیت ارائه شده است. همانطور که از نام این فرمت پیداست اطلاعات صدا بر روی یک دیسک DVD ذخیره میگردد و نوع کدینگ اطلاعات همانند CD Audio معمولی PCM میباشد البته با فرکانس نمونه برداری بالاتر و تعداد بیت های بیشتر. بشکلهای مختلف بر اساس تعداد بیت و فرکانس نمونه برداری میتوان اطلاعات را بر روی DVD ذخیره نمود که بالاترین کیفیت آن برای حالت استریو ۲۴bit با فرکانس ۱۹۲khz میباشد. یعنی در بهترین حالت هر ۵ میکرو ثانیه (۱۹۲۰۰۰/۱) یکبار از سیگنال آنالوگ نمونه برداری شده و به ۲۴ بیت اطلاعات تبدیل میشود. برای سیستمهای دالبی ۵.۱ که تعداد کانالها ۶ میباشد از حداکثر فرکانس ۹۶khz استفاده میشود. میتوان از روش فشرده سازی Meridian بدون از دست دادن کیفیت MLP نیز برای بالا بردن تعداد کانالها استفاده نمود. تعدادی از سازندگان سیستم های صوتی در سراسر دنیا تنها از SACD پشتیبانی میکنند و عده ای هم مانند Meridian تنها از DVD A و تعدادی هم مانند Linn از هردو فرمت. دستگاهی که همه فرمت ها را پشتیبانی کند Universal Player نامیده میشود. تعداد آلبوم های تولید شده برای هر دو فرمت تاکنون خیلی زیاد نبوده و معلوم نیست این Digital War به کجا بیانجامد. ● فرمت HDCD مخفف High Definition Compatible Digital که بدست آقایان Keith Johnson و Pflash Pflaumer برای بهبود ۱۶ بیت معمولی طراحی شده است. این فرمت هم اکنون متعلق به شرکت مایکروسافت میباشد و در برابر DSD سونی قرار گرفته. اکثر چیپ های تبدیل دیجیتال به آنالوگ این فرمت رو پشتیبانی میکنند و بسیاری از سورس های دیجیتال مانند ۳۹۰ لوینسون هر دو فرمت ۱۶ بیت و HDCD رو پشتیبانی میکنند. بعد از ۱۶ بیت فرمتهای زیادی اومد و متاسفانه بجای استاندارد سازی یک فرمت خوب هر شرکتی فرمت خودش رو به بازار ارایه کرد. همچنان اکثر کاربران مجبورند برای پشتیبانی همه فرمتها چند تا سورس دیجیتال داشته باشند چرا که یک دستگاه اصولا همه فرمتها رو پشتیبانی نمیکنه و اگر هم این کار رو بکنه با همه فرمتها صدای خوبی نمیده. ● فرمت DSD شرکت سونی و فیلیپس برای بهتر نمودن وضعیت دیجیتال در سال ۱۹۹۹ میلادی این فرمت را ارایه نمودند و دیسکهای نوری این فرمت را SACD نامیدند (Super Audio CD). این فرمت در اکثر استودیوها مورد استفاده قرار میگیرد و در بازار دنیا تا این لحظه کمتر از ۴۰۰۰ آلبوم با این فرمت عرضه شده است. این فرمت بهمراه فرمت DVD A با کیفیت ترین فرمتها بشمار میروند و از نظر بعضی ها SACD نسبت به سایر فرمتها بخاطر نوع کدینگ Musical تر میباشد. من هیچ تجربه ای برای مقایسه این دو فرمت نداشتم اما میدونم SACD خیلی بهتر از CD معمولیست . پروسه تبدیل سیگنال به دیجیتال DSD (مخفف Direct Stream Digital) بوده و در اینحالت دیتای دیجیتال معادل یک بیت با فرکانس بازبینی ۲.۸۲۲۴ مگا هرتز میباشد. ● فرمت فشرده MP۳ مخفف MPEG ۱ Audio Layer ۳ میباشد. این فرمت برای فشرده سازی اطلاعات موسیقی بکار میره (فشرده سازی همراه با کاهش کیفیت) و کیفیت بالایی نداره اما بخاطر کم حجم بودن و راحتی انتقال از طریق اینترنت خیلی مورد توجه قرار گرفته. کیفیت این فرمت هم بسته به انتخاب نوع کدینگ فرق میکنه. رنج کیفیت از ۳۲ تا ۳۲۰ کیلو بیت در ثانیه متغییره و بطور معمول از ۱۲۸ کیلو بیت در ثانیه استفاده میشه و بر روی اینترنت از طریق شبکه های Peer to Peer (مانند برنامه های kazaa یا eMule) آلبومهای زیادی قابل دسترسی هست. ویکی پدیا اطلاعات بیشتری داره میتونید به اونجا هم نگاهی بندازید.درک تفاوت همه اونها برای گوش کاملا امکانپذیر هست ● دیجیتال ۱۶ بیت Red Book اولین فرمت دیجیتال برای رکورد ۱۶ بیت بود با فرکانس بازبینی ۴۴.۱ کیلو هرتز. معنی جمله بالا اینه که از یک سیگنال آنالوگ برای تبدیل به داده های دیجیتال در بازه های زمانی کوچک (عکس فرکانس بازبینی) نمونه برداری میکنند و اندازه دامنه سیگنال نمونه برداری شده را به ۱۶ بیت اطلاعات تقریب میزنند.فواصل زمانی عکس مقدار فرکانس نمونه برداریست و معنی ۴۴.۱ کیلوهرتز اینست که در فواصل زمانی ۲۲ میکرو ثانیه از سیگنال نمونه برداری میشود. هرچقدر فرکانس نمونه برداری و تعداد بیت های تقریب بیشتر باشد سیگنال بشکل دقیقتری به دیجیتال تبدیل میشود. اطلاعات بیشتر اینجا است. از نظر تئوری چون گوش انسان بیشتر از ۲۰ کیلو هرتز نمیشنوه میشه با فرکانس دو برابر حداکثر فرکانس شنوایی، سیگنال رو نمونه برداری کرد و مشکلی پیش نیاد اما تعداد بیت های تقریب خیلی مهم هستند و ۱۶ بیت در یک موسیقی شلوغ، خوب از پس استرینگ های صدا بر نمیاد. اکثر رکوردهای موجود در بازار بر روی سی دی از نوع ۱۶ بیت ۴۴.۱ کیلو هرتز هستند. از نظر من حتی بهترین رکوردهای ۱۶ بیت که با پیشرفته ترین متد ها در استودیوهای خوب دنیا به دیجیتال تبدیل شدند ارزش Musicality خوبی ندارند.البته احتمالا الان این وضعیت تغییر کرده....!

تاریخچه اینترنت اکسپلورر در یکی از پست های قبلی خبر ۱۰ ساله شدن اینترنت اکسپلورر را گفته بودم. این مرورگر در سال ۹۵ متولد شده است. این نرم افزار با فروخته شدن حقوق مرورگر Mosaic به مایکروسافت ایجاد شد. نکته جالب اینکه تیم برنامه نویسی Mosaic همان تیم برنامه نویسی مرورگر نت اسکیپ در سال های بعد بوده اند. بنابراین می توان گفت اینترنت اکسپلورر و نت اسکیپ به نوعی هم خانواده و محصول تفکر واحدی بوده اند. ● سالشمار فعالیت اینترنت اکسپلورر : ـ ۲۴ آگوست ۱۹۹۵ – اینترنت اکسپلورر ۱ بطور رسمی همراه با پک اضافی ویندوز ۹۵ منتشر شد. ـ نوامبر ۱۹۹۵ – اینترنت اکسپلورر ۲ نسخه نهایی این ورژن ارائه شد. قابلیت اجرا در سیستم عامل های ویندوز و Mac را داشت. از کد های جاوا اسکریپت و SSL نیز پشتیبانی می کرد. ـ آگوست ۱۹۹۶ – اینترنت اکسپلورر ۳ ـ از زبان CSS برای اولین بار پشتیبانی می کرد و قادر به نمایش فایل های gif و jpg و پخش فایل صوتی MIDI بود. در این ورژن برای اولین بار لوگوی آبی رنگ e مورد استفاده قرار گرفت. ـ ۱۹۹۷ – اینترنت اکسپلورر ۴ همراه با ویندوز ۹۸ ارائه شد و از زبانDHTML پشتیبانی می کرد. شامل برخی امکانات نظیر Active Desktop بود. ـ می ۲۰۰۰ – اینترنت اکسپلورر ۵ همراه با ویندوز SE۹۸ ارائه شد. از xml, xsl و نمایش دو جهته خطوط (راست به چپ و چپ به راست) پشتیبانی می کرد. ـ اکتبر ۲۰۰۱ – اینترنت اکسپلورر ۶ همراه با ویندوز XP ارائه شد. از تبدیل خودکار اندازه تصاویر و امکان مشاهده حالت پرینت (print preview) پشتیبانی می کرد. در نسخه IE ۶ ارائه شده همراه با سرویس پک II ویندوز XP از قابلیت بلاک کردن تبلیغات pop up نیز پشتیبانی می کرد. ـ ۲۰۰۶ خوشبختانه ما شاهد ارائه مرورگر بهتری از مایکروسافت خواهیم بود. اینترنت اکسپلورر ۷ به صورت بتا هم اکنون منتشر شده است.

تاریخچه سایت یاهو Yahoo چیست ؟ و چه معنایی دارد ؟ کی و چگونه پدید آمده است ؟ اینها سوالاتی است که به طور معمول برای کسانی که اولین بار با اینتر نت سر و کار می یابند مطرح می شوند . حتی بسیاری از افرادی که مدتها با اینترنت کار نموده اند پاسخ برخی از سوالات مذکور را نمی دانند و Yahoo را فقط بعنوان یک راهنمای موضوعی اینتر نت می شناسند . Yahoo! بصورت یک فکر اولیه شروع شد و به سمت یک سرگرمی رشد کرد و نهایتا تبدیل به یک مشغله تمام وقت شد . موسسان Yahoo!یعنی دیوید فیلو ( David Filo ) و جری یانگ ( Jerry yang ) در آوریل ۱۹۹۴ زمانی که انشجوی مقطع PHD مهندسی برق در دانشگاه استانفورد بودند ، کار خود را برای طراحی یک راهنمای اینتر نت آغاز کردند. این راهنما در ابتدا برای این طراحی شده بود که این دو دانشجو بتوانند موضوعات مورد علاقه خود را در اینتر نت ردگیری کنند . ولی پس از مدت کوتاهی آنها متوجه شدند که فهرستشان روز به روز بزرگتر می شود . از این رو به تدریج وقت بیشتری را صرف این فهرست که هم اکنون نامش Yahoo! شده بود ،می کردند . در طول بقیه ماههای سال ۱۹۹۴ این دو دانشجو ، Yahoo! را تبدیل به یک پایگاه اطلاعاتی نمودند که نیاز هزاران نفر را در جامعه اینتر نت آن زمان برطرف میکرد . آنها نرم افزاری را گسترش دادند که بطور موثری به منظور مکان یابی ، شناسایی و تنظیم اطلاعاتی که در اینتر نت ذخیره شده بود برایشان کاربرد داشت . ▪ نام Yahoo اختصار کلمات زیر است : ▪ " Yet Another Hierarchial Officious Oracle " ولی “ فیلو “ و “ یانگ “ اصرار دارند که این نام را برای این انتخاب کرده اند که خود را یاغی ( Yahoo ) می دانشته اند . خود Yahoo در روزهای اولیه بر روی کامپیوتر یانگ بنام “ akebono” قرار داشت در حالیکه موتور جستجوی آن در کامپیوتر فیلو بنام “ konishiki” نصب شده بود . اسامی این کامپیوترها از نام کشتی گیران افسانه ای هاوایی گرفته شده است . از این نقطه آغازین کوچک Yahoo به نحوی گسترش یافت که در حال حاضر یکی از پر طرفدارترین و مطلوبترین مکانهای وب برای کشف و جستجوی اطلاعات در اینتر نت است ، بگونه ای که این شبکه هم اکنون به ۱۶۵میلیون نفر کاربر در سراسر جهان خدمات اطلاعاتی ، ارتباطی و تجارتی متنوع وگسترده ای ارائه می کند که روز به روز نیز بر تعداد آن افزوده می گردد . در حال حاضر شبکه جهانی شرکت Yahoo از طریق ۱۹ شبکه مستقر در نقاط مختلف جهان به ۱۲ زبان گوناگون با کارمندانی که تعدادشان به ۴۳۰۰ نفر می رسد مشغول به خدمت رسانی می باشد .(این آمار هر روز و هر ساعت در حال تغییر میباشد.)

ماجرای اتومبیل در ایران از آنجا آغاز شد كه مظفرالدین شاه در سفر خود به اروپا و با مشاهده اتومبیل و مزایای آن به سعد الدوله وزیر مختار ایران در بلژیك دستور داد كه اتومبیلی برای وی خریداری كند و با راننده مخصوص به ایران بفرستد این ماشین و راننده در سال ۱۲۷۸ خورشیدی وارد شد بعد از مدتی به علت نا آشنایی راننده با راه های ایران و نا مناسب بودن راهها با كوه برخورد میكند ، اولین حادثه رانندگی در تاریخ ایران ثبت میشود .برخلاف خودروهای امروزی سوخت اتومبیلهای اولیه از نفت بود در ابتدا به علت نبود راه های مناسب و سوخت (كه از روسیه وارد می شد) استقبال چندانی از این وسیله نشد ولی با گذشت زمان ورود خودرو به كشور سرعت بیشتری یافت، به طوری كه در سال ۱۳۰۵ تعداد اتومبیل های ایران به ۶۰۸ دستگاه رسیده بود كه در بین آنها سی و شش دستگاه مربوط به سفارتخانه ها بودند.

مشاهده تاریخچه آپدیت و بروز رسانی ویندوز ویستا و 7 Windows Update یکی از ابزارهای موجود در ویندوزهای ویستا و 7 است که امکان به‏رو‏نمودن ویندوز را با نصب آخرین پچ‏های امنیتی و نرم افزاری فراهم می‏سازد. استفاده از Windows Update یکی از بهترین راه‏ها برای حفظ امنیت کامپیوتر و ویندوز است. به طور پیش‏فرض در ویندوز ویستا و 7، آپدیت‏ها به صورت اتوماتیک از اینترنت دانلود شده و بر روی ویندوز نصب می‏شوند. به همین دلیل بسیاری از کاربران بدون این که تغییری در تنظیم Windows Update دهند اصلاً متوجه به روز شدن ویندوز خود نمی‏شوند. در نتیجه مطلع نمی‏شوند که بر روی ویندوزشان چه آپدیت‏هایی نصب شده است. خوشبختانه در ویندوزهای ویستا و 7 می‏توان به سادگی تاریخچه آپدیت‏های دانلود شده و نصب شده ویندوز را مشاهده کرد. در این ترفند قصد داریم به معرفی نحوه انجام این کار بپردازیم. برای این کار: وارد منوی Start شوید و عبارت Windows Update را وارد نموده و Enter بزنید. در پنجره باز شده، بر روی View update history کلیک کنید. در این پنجره امکان مشاهده تک‏تک آپدیت‏های دانلود شده و نصب شده بر روی ویندوز را خواهید داشت. در ستون Name، توضیح هر آپدیت درج شده است. در ستون Status، وضعیت هر آپدیت مشخص شده است. این وضعیت می‏تواند Successful باشد به این معنا که آپدیت با موفقیت روی ویندوز نصب شده است. و یا عبارت Failed در آن درج شده باشد به این معنا که آپدیت به طور کامل بر روی ویندوز نصب نشده است. دلیل این موضوع می‏تواند مشکلاتی از قبیل مشکل اتصال اینترنت یا عدم نصب یک آپدیت ضروری پیش از نصب این آپدیت، باشد. در ستون Importance نیز میزان اهمیت نصب هر آپدیت درج شده است. و نهایتاً در ستون Date Installed نیز تاریخ نصب شدن هر آپدیت مشخص شده است. با راست کلیک بر روی هر آپدیت و انتخاب گزینه View details می‏توانید جزئیات مربوط به آپدیت را مشاهده کنید. لازم به ذکر است برای حذف هر آپدیت از روی ویندوز می‏توانید بر روی گزینه Installed Updates در بالای همین پنجره کلیک کنید. منبع : ترفندستان

روانشناسي يکي از قديميترين نظام علمي و هم يکي از جديدترين آنهاست. انديشههاي مربوط به انسان و ماهيت او بسياري از کتابهاي «مذهبي و فلسفي» را پرکرده است. حتي قرنهاي چهارم و پنجم پيش از ميلاد «افلاطون ، ارسطو و ديگر دانشمندان» يونان باستان با بسياري از مسائلي که روان شناسان امروزي با آنها سر و کار دارند، دست و پنجه نرم ميکردند. مسائلي مانند: «حافظه ، يادگيري ، انگيزش (Motivation) ، ادراک (Perception) ، رويا و رفتار ناهنجار (Abnormal Behavior)» در روان شناسي گذشته و حال مطرح بوده و ميباشد . بنابراين در موضوع روانشناسي بين گذشته و حال يک استمرار بنيادي وجود دارد. روانشناسان اين پيوند بين گذشتهها و حال را براي کاوش جالب و سودمند يافتهاند و اين خود سبب شده که «تاريخ روانشناسي» به عنوان يک زمينه مطالعاتي و حتي تحصيلي در آيد. اهميت تاريخ روانشناسان روانشناسي که امروز با آن سروکار داريم (در سطح تحصيلي و حرفهاي) شاخه شاخه شده و چند پاره است. بعضي از روان شناسان بر کارکردهاي « شناختي» تاکيد دارند، بعضي به نيرويهاي ناهوشيار علاقه منداند و ديگران با رفتار آشکار يا با فرآيندهاي «فيزيولوژيکي و شيميايي» سروکار دارند. و به نظر ميرسد اين رويکردها با هم وجه اشتراک زيادي نداشته باشند، جز اين که همه آنها علاقهمند به «ماهيت انسان» هستند. در اين ميان تنها چارچوبي که اين زمينهها و رويکردها مختلف را به هم پيوند ميزند و آنها محتواي منسجمي ميدهد «تاريخ» آنهاست : يعني تکامل روانشناسي به عنوان يک نظام علمي مستقل. تنها با بررسي خاستگاههاي روان شناسي و مطالعه تحول آن در طي زمان است که ميتوانيم ماهيت روان شناسي به عنوان يک نظام علمي مستقل ماهيت روان شناسي امروز را به وضوح درک کنيم. در کنار آن تاريخ روان شناسي به خودي خود «داستاني جذاب» است، که در آن صحنههايي از نمايشهاي انساني ، تاثرآور ، قهرماني ، انقلاب و حتي با سهمي از امور جنسي و مواد مخدر (سو مصرف مواد) به چشم ميخورد. حرکتهاي نادرست ، اشتباهات و سو تفاهمها همواره وجود داشتهاند، اما همواره تحولي روشن وجود داشته است که روان شناسي معاصر را شکل داده است و تبيني براي غناي فعلي آن فراهم آورده است. مشکلات باز سازي گذشته روان شناسي دادههاي تاريخي ، يعني اطلاعاتي که تاريخ دانان براي بازسازي «زندگيها ، رويدادها و دورههاي زماني» بکار ميبندند .و مقدار زيادي با دادههاي علمي تفاوت دارد. برخلاف دادههاي علمي دادههاي تاريخي را نميتوان « بازسازي يا تکرار» کرد. تاريخ يک پديده «همه يا هيچ» است. چيزي يک بار روي ميدهد و ديگر تکرار پذير نيست . اين وضع باعث شده که همواره دادههاي تاريخي با شک نگريسته شود، چرا که همواره امکان تحريف و اشتباه وجود دارد. در بازسازي گذشته روان شناسي نيز وضع بر همين منوال است. موارد زيادي در تاريخ روان شناسي وجود دارد که بعدا معلوم شده است که «غلط ، دروغ و تحريف شده» هستند. براي اين تحريفات در روان شناسي سه منبع عمده را ميتوان نام برد. دادههاي گم شده يا منع شده گاهي تحريف به خاطر «دادههاي مفقود شده يا به عمد منتشر نشده» است . يک نمونه از اين دست پيدا شدن ده جعبه بزرگ از دست نوشتههاي «فخنر» (Fechner) در سال«1983 م» است براي مدتي بيش از صد سال روان شناسان از وجود اين خاطرات و يادداشتها که بين سالها ي «1928 تا 1979» را شامل ميشود، (مهمترين و اولين سالهاي تاريخ روان شناسي) بيخبر بودند. نمونه ديگري از اين موارد به يادداشتها و نامهها «زيگموند فرويد» ( Freud) برميگردد. او در سال«1939 م» در گذشت از آن زمان به بعد نامه و يادداشتهاي بسياري منتشر شدهاند. اما برخي از اسناد و نامهها بنا به درخواست و ارثان فرويد تا پاسي گذشته از قرن بعد نيز در اختيار عموم قرار داده نخواهد شد. يک فرويد شناس در اين مورد ميگويد که تاريخ در اختيار گذاردن اين مطالب گوناگون است. يکي از نامههاي پسر ارشد فرويد که به فرويد نوشته شده تا سال « 2013 م» مهروموم شده است و ديگري تا سال «2032 م ». نقطه جالب آنکه نامه يکي از مشاوران فرويد تا سال «2102 م» يعني 177 سال پس از مرگ اومنتشر نخواهد شد. اين موضوع آدميرا به اين فکر مياندازد که در آن نامه چه چيزي وجود دارد که ايگونه سري از آن نگهداري ميشود؟ دادههاي تحريف شده در ترجمه يک ضرب المثل ايتاليايي ميگويد:«ترجمه يعني خيانت». در اين مورد دادهها در دسترس هستند. اما به طريقي تحريف شدهاند. شايد به دليل ترجمه غلط از يک زبان به زباني ديگر «عمدا يا سهوا» توسط خود فرد يا مشاهدهگر در نيت رويدادهاي مربوطه تغيير داده شدهاند. براي مثال سه مفهوم اساسي در نظريه فرويد از ساختار شخصيت (Id ، Ego و Superego) اصطلاحاتي ترجمه شده هستند که انديشههاي فرويد را بدرستي انتقال نميدهند. در اين مورد وضع به گونهاي است که جامعه روان کاوي پيشنهاد کرد که در ترجمه کارهاي فرويد تجديد نظر شود، زيرا تاکنون نظري تعريف شده از انديشههاي او ارائه شده است. دادههاي خود تائيد کننده دادههاي تاريخي ممکن است توسط اعمال خود شرکت کنندگان در ثبت رويدادهاي اساسي تحت تاثير قرار گيرند. آنان ممکن است براي حفظ خود يا بالا بردن موقعيت اجتماعي شان آگاهانه يا نا آگاهانه اطلاعات غلطي در اختيار ما قرار ميدهند. براي مثال «بي . اف. اسکينر» (B.F. Skinner) رفتارگرايي سرشناس در مورد برنامه روزانه خود در جايي نوشت: « من ساعت شش صبح از خواب برميخواستم تا هنگام صبحانه مطالعه ميکردم. سپس به کلاسها ، آزمايشگاهها و کتابخانهها ميرفتم. در ضمن روز، بيش از پانزده دقيقه وقت برنامه ريزي نشده نداشتم. تا ساعت 9 شب مطالعه ميکردم و... هرگز به ديدن فيلم يا تماشاي نمايش نميرفتم ...با دخترها معاشرت کمي داشتم...» اين توصيف مفيدي است، اما دوازده سال بعد از چاپ اين مطلب و 51 سال بعد از خود واقعه اسکينز انکار کرد که در دوران تحصيل آن چنان سخت کوش و نرمش ناپذير بوده است. او مينويسد: «من بيش از آنچه که زندگي واقعي امرا به ياد آورم، خود نمايي خود را به ياد ميآورم.»

تاریخچه عکاسی پیدایش عکاسی به اتاق تاریک بر میگردد. در حقیقت اتاق تاریک منجر به پیدایش عکاسی و دوربین عکاسی شد. اتاق تاریک عبارت از اتاقی است بی هیچ پنجره. هیچ نوری به آن راه ندارد مگر از طریق روزنهای که بر یکی از دیوارهای اتاق تعبیه شده. تصاویر یا چشماندازهای روبروی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب مییافت. بعضاً نگارگران از تصاویر بازتاب یافته به عنوان الگوی نقاشیشان استفاده میکردند... بعدها این اتاق تاریک در ابعاد کوچکتر تبدیل شد به دوربین عکاسی. یعنی در برابر روزنهای که وجود داشت ماده حساس به نور قرار میدادند تا تصاویر بازتابش یافته ثبت و ضبط شوند. در روند تکاملی دوربین، از عدسی و لنز در جایی که روزنه قرار داشت استفاده شد. مواد حساس به نور به فیلمهای عکاسی امروزین تبدیل شدند که در انواع سیاه و سفید و رنگی (نگاتیو) و اسلاید (پوزتیو) موجود است. نگاتیوها طی فرآیند دیگری در آزمایشگاه (لابراتوار) به عکس تبدیل میشوند.در ابتدا از آمونیوم دیکرومات برای مواد حساس استفاده میشد ولی بعد به نیترات نقره تغییر یافت. این روند ادامه یافت تا با پیدایش دوربین دیجیتال از حسگرهای حساس به نور به جای فیلم استفاده شد و دوربینهای دیجیتال گسترش چشمگیری یافت اما فیلمهای عکاسی هنوز جایگاه خود را دارند. با پدید آمدن مکروفتوگرافی (به ویژه عکاسی هوایی) و میکروفتوگرافی (عکاسی ذرهبینی) دید تازهای به بافتهای اثر ایجاد شد که پیش از این انسان بدان دسترسی نداشت

ورود عکاسی به ایران: پس از اعلام عکاسی در سال 1839 میلادی با وقفه ای حدود 5 سال یعنی در اواخر حکومت محمد شاه قاجار و اوایل حکومت ناصرالدین شاه، عکاسی وارد ایران شد. در بدو پيدايش عکاسي، محدوديتهاى فنى عکسبردارى موجب مىشد تا عکسبردارى از ابنيه و عمارات رونق پيدا کند. تمايل واقعى شاه(ناصرالدین شاه) به ترويج عکاسى در ايران باعث شد تا در آن دوران تعدادى از محصلان مستعد دارالفنون براى کسب مهارتهاى فنى و اطلاعات هنرى به اروپا اعزام شوند. دوربينهاى عکاسى نیز تنها در دسترس درباريان خاص که آشنا به فن عکاسى بودند و بيشتر آنها لقب عکاسباشى داشتند قرار مىگرفت. نخستین های عکاسی در ایران: برخی پژوهشگران تاریخ عکاسی ایران، نخستین مرد عکاس ایرانی را شاهزاده ملک قاسم میرزا دانستهاند که به روش داگروتیپ بر روی صفحه نقره عکاسی میکرده است و عده ای ناصرالدین شاه قاجار را نیز به سبب علاقه بسیار او به این فن، از آغاز گران ایرانی عکاسی برشمرده اند.شاه عکاسی را از عکاسی فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان که به همراه فرخ خان امین الدوله برای اموزش و ترویج عکاسی به ایران آورده شده بود،آموخت. نخستین دست اندرکاران عکاسی در ایران، اروپاییانی از فرانسه ، اتریش و ایتالیا بودند که در دارالفنون تدریس میکردند. عکاسی نیز پس از 1860 در برنامههای درسی دارالفنون گنجانده شد. نخستین فرد خارجی که در ایران عکس را با روش صفحه ی نقرهای چاپ کرد نیکلای پاولوف دیپلمات جوان روسی بود که در سال 1842م-1258ق به ایران آمد و نخستین عکس ها را به روش داگرئو تیپ از محمد شاه و درباریان برداشت. پس از وی ژول ریشار فرانسوی است که در سال 1844م. باز به روش داگرئوتیپ عکسبرداری کرد وبعدهادر دارالفنون به تدریس زبان فرانسه پرداخت و دیگری کرشیش اتریشی معلم توپخانه دارالفنون بود. آقا رضا عکاسباشی ، حسنعلی عکاس ، آقایوسف عکاس ، امیر جلیل الدوله قاجار ، میرزا احمد صنیع السلطنه ، ابوالقاسم ابن محمد تقی نوری ، میرزا ابراهیم خان عکاسباشی ، آنتوان خان سوریوگین و عبدالله قاجار از دیگر عکاسان پُرکار و نامدار دوران قاجار به شمار میآیند که نمونه آثار آنان در میان مجموعههای باقیمانده از دوران قاجار و نزد اشخاص، به فراوانی دیده میشود. نخستین عکاسی در شب: عکاسخانه ی "محمد جعفر خادم" اولین عکاسخانه در ایران بود که توانست با به کار گیری نور مصنوعی چراغ های الکتریکی در شب نیز عکس بگیرد. زیرا تا آن زمان بجز در روز و توسط نور آفتاب عکاسی مقدور نبود. عکس برداری به این روش به دلیل به کارگیری نیروی الکتریسیته بسیار گران و تقریبا 3 برابر قیمت عکس هایی بود که در روز گرفته می شدند. نخستین عکاسان زن: نخستین زن ایرانی که به صراحت بر عکاسی او اشاره رفته، عزت ملک خانم ملقب به اشرف السلطنه همسر [محمد حسن خان اعتمادالسلطنه وزیر انطباعات دوران ناصری] است که عکاسی را از شاهزاده محمدمیرزا پسر عموی خود فرا گرفته است. از دیگر عکاسان زن ایرانی میتوان به زنان خانواده معیر الممالک اشاره کرد که به لحاظ آشنایی معیر و دارا بودن عکاسخانهای مجهز در منزل شخصی امکان عکسبرداری توسط زنان وی فراهم بوده است. دو تن از زنان دوران ناصری نیز به نامهای فاطمه سلطان خانم همسر میرزا حسنعلی عکاس و عُذرا خانم همسر آقا یوسف عکاس که از عکاس باشیهای شاه بودهاند به عکاسی میپرداخته اند. همسر و دختر آنتوان خان سوریوگین ، عکاس نامدار دوران ناصری تا رضا شاه را نیز باید در شمار نخستین زنان عکاس در ایران آورد. نخستین عکاسخانه ها در ایران: در همان ابتدا که عکاسی در ابران رواج یافته بود، اولین عکاسخانه ایران در کاخ گلستان به فرمان ناصرالدین شاه دایر شد. این عکاسخانه که عکاسخانه مبارکه همایونی نام داشت، فقط برای امور شخصی و دولتی دربار ایجاد شده بود و همه کس به آنجا راه نداشتند. پس از چندی ،در سال 1285 هـ.ق اولین عکاسخانه عمومی نیز به فرمان ناصرالدین شاه در تهران تاسیس شد.روزنامه "دولت علیه ایران" نیز در آن روزگار با چاپ اطلاعیه ای، از آن خبر داد.: " اعلانات چون اغلب مردم زیاده از حد مایل و راغب هستند که عکس خود را بیاندازند و در عکاسخانهً مبارکهً دولتی همه کس نمیتوانست برود و عکس خود را بیاندازد،عکاسباشی عباسعلی بیگ آدم خود را، که مدتها در زیر دست او بوده و تربیت شده و در عکاسی کمال مهارت را پیدا کرده بود،قرار گذاشت در خیابان جباخانهً مبارکه( باب همایون کنونی) حجرهای ترتیب واسباب عکاسی آماده نماید تا هر کس را میل انداختن عکس خود باشد، درآنجا رفته عکس بیاندازد و قیمت آن هم موقوف به بزرگ و کوچکی عکس است: عکس بزرگ یکی چهار هزار "دینار" است تا دوازده عدد. پس از آن، هر کس زیادتر طالب باشد، یکی سه هزار دینار است، عکس کوچک یکی دوهزار دینار است تا دوازده عدد. بعد از آن هر کس زیادتر بخواهد، یکی سی "شاهی" است." از اوايل سلطنت مظفرالدينشاه در ۱۳۱۴ قمرى عبداله ميرزا در بالاخانههاى دارالفنون عکاسخانه داير کرد و فن عکاسى را متداول کرد. بسيارى از عکاسهاى بعدى از شاگردان وى بودهاند. اين عکاسخانه تا اوايل مشروطيت داير بود و عکاس ديگرى کارهاى عکاسى دربارى را انجام مىداد، بنام ميرزا ابراهيمخان عکاسباشى که از خدمتگزاران دربار مظفرالدينشاه بوده است. پس از چندی يکى از تکنيسينهاى عکاسخانه عبداله ميرزا بنام ايوانوف که براى خود اسم ايرانى ”روسىخان“ را انتخاب کرده بود، پس از سفر به روسيه، با يکى از شرکتهاى لوازم عکاسى براى تهيه شيشه، کاغذ و مقواى عکاسى قراردادى منعقد نمود و در خيابان علاءالدوله عکاسخانهآى داير نمود. عکسهاى او همه مارک روسىخان دارند. در انقلاب مشروطه و چند سال بعد، اين عکاسخانه مرکز آزاديخواهان و اغلب عکسهاى آن مربوط به بزرگان مشروطه و مهاجرت و غيره بوده است. اين عکاسخانه تا سال ۱۲۹۹ هجرى شمسى داير بوده است. روسىخان با محمدعليشاه به اروپا رفت و کارهاى عکاسخانه توسط مهدى مصورالملک ادامه يافت و سپس تعطيل شد. از شاگردان عبداله ميرزا دو نفر ديگر بنام ”ماشااله خان“ و ”خادم“ در اوايل سال ۱۳۰۰ شمسي، عکاسخانه هاى ديگرى برپا کردند که هر دو در خيابان ناصريه بود، که عکسهاى ارزانترى مىانداختند. نخستین مجموعه های عکس در ایران: در همان دورانى که ايرانيان سرگرم آموختن عکاسى بودند، خارجيان مقيم ايران و سياحان، مشغول عکاسى از فضاى شگفتانگيز پيرامونشان بودند. اولين مجموعه عکس از آثار تاريخى ايران توسط لوئيجى پِشِه (Luigi Pesce) سرهنگى از اهالى ناپل در مهاجرت به ايران تهيه شد. سه پرتره از ناصرالدينشاه در جوانى و يک عکس گروهى در اين مجموعه وجود دارد. بيشتر تصاوير اين آلبوم نشاندهندهٔ معمارى آن روزگار است؛ از جمله کاخهاى تشريفاتي، مساجد و تکايا، دروازههاى شهري، عمارات دولتى و مسکوني، بقعهها، مقابر و پلها و اماکن تاريخى را مىتوان نام برد و نيز تصاويرى از نمايشهاى دربارى و مناسبتهاى مهم دولتى که نشانگر جلال و شکوه دربار قاجار است. اين آلبوم همچنين شامل دو تصوير از دو تابلوى نقاشى است: يکى پرترهاى از فتحعلىشاه و ديگرى يک سان نظامى است. در ميان عکسهاى موجود در آلبوم ايتاليايى با امضاى پِشِه دو منظره از دروازههاى شهر، کاخ گلستان و نيز آثارى از ويرانههاى تختجمشيد و نقش رستم و طاق بستان با حال و هوايى شاعرانه وجود دارد. قديمىترين عکسهاى اين آلبوم بين سالهاى ۱۸۵۲تا ۱۸۵۵ گرفته شدهاند. مجموعه عکس ديگرى که گوياى وضعيت زندگى در دوران قاجار است، متعلق به لوئيجى مونتابونه، عکاس مشهور تورنيو است. اين مجموعه شصت و دو قطعه عکس است که در سه آلبوم و در بخشهاى متفاوت گردآورى شده است. برجستهترين و پرکارترين عکاس حرفهاى ايران در پايان قرن نوزدهم، ”آنتوان سوريوگين“ بود که سراسر ايران را زير پا نهاد و از مردم، مناظر، معمارى و اشياء عکسهاى زيادى گرفت. عکسهاى وى در سفرنامهها و داستانها فراوان مورد استفاده قرار مىگرفت بىآنکه نامى از وى برده شود. سوريوگين محيط خود را با ديد همه جانبهاى تصوير مىکرد. کارگاه وى درخيابان دولت در تهران قرار داشت و عکسهايش در نمايشگاه بروکسل در ۱۸۹۷ به کسب مدال طلا نايل شد. سوريوگين به کيفيت نور و تغييرات آن توجه خاص داشت و پيداست که اغلب عکسهايش را در اواسط روز مىگرفته است. وى اغلب فرد يا گروهى را در زمينهٔ عکسهايش قرار مىداد تا ضمن نشان دادن تاريخى بودن موضوع، مقياس را نيز ببينند، القاء نمايد.

رادیو موج های رادیو موج های رادیویی یک فرمی از اشعه الکترومغناطیس هستند، و به وجود می آیند وقتی یک شارژ الکتریکی موضوع شتاب با یک فرکانس که در فرکانس رادیو قرار دارد و قسمتی از طیف الکترومغناطیسی است. این یک تیررس از مقداری هرتز دربرابر مقداری گیگا هرتز. اشعه الکترومغناطیس (تکثیر) حرکت می کنند توسط نوسان الکتریکی و زمینه های مغناطیسی که از هوا و خلاء فضا به خوبی عبور می کند و نیاز به وسیله برای حرکت و جابجایی ندارد. توسط تفاضل، دیگر اشعه های الکترومغناطیسی با فرکانس های بیشتر ازRF اشعه گاما، اشعه ایکس و مادون قرمز، ماورای بنفش و روشنایی قابل دیدن هستند. وقتی موجهای رادیو از یک سیم عبور می کنند، نوسان الکتریکی آنها یا زمینه ی مغناطیسی (بستگی به جنس سیم دارد) که ولتاژ را زیاد می کند. که این می تواند به صدا یا علامت های دیگر که حاوی اطلاعات هستند تغییر فرم دهد. با وجود اینکه کلمه ‘‘رادیو’‘ برای توضیح این پدیده به کار می رود، وسایل ارتباطی که ما می شناسیم تلویزیون، رادیو، رادار و موبایل، همه در زیر مجموعه ی فرکانس های رادیو قرار دارند. رادیو-طیف مغناطیسی کشف پایه تئوریک تکثیر موجهای الکترومغناطیس ابتدا در سال 1873م توسط جیمز کلرک مکس ول شرح داده شد در مقاله اش به جامعه اشرافی ‘‘تئوری حرکتی زمینه ی الکترومغناطیس’‘ که موضوع کار او در بین سالهای 1861م و 1865م بود. هیزیچ رادولف هرتز بین سالهای 1886م و 1888م بود که تئوری مکس ول را نقض کرد و نشان داد که اشعه ی رادیو تمام جزئیات موجها را دارا می باشد (امروزه هرتزین نامیده می شود)، و کشف کرد که معادله ی الکترومغناطیس می تواند با معادله متفاوتی دوباره فرمول نویسی شود فرمول موج تاریخ و اختراع هویت مخترع رادیو، در آن زمان به نام تلگراف بی سیم شناخته شده بود، ادامه دارد. ادعاها می شد که ناتان استابل فیلد رادیو اختراع کرد قبل از تسلا یا مارکونی. اما به نظر می رسید که وسایل توسط القاء کار می کند. در سال 1893م در خیابان لوئیس، میسوری، نیکولا تسلا. اولین نمایش عمومی از ارتباط رادیو را انجام داد. نشان دادن آموزشگاه فرانکلین در فیلادلفیا و شرکت ملی برق الکتریکی، او موضوعات مدیران ارتباطی رادیو را تشریح کرد و نشان داد. تجهیزاتی که او استفاده می کرد شامل عناصری بود که در سیستمهای رادیو استفاده می شد قبل از توسعه ی تیوب خلاء. او ضرورتاً از دریافت کننده های مغناطیسی استفاده کرد hHp://www.tesla society. Com/ teobrec.pdf برخلاف منسجمان توسط مارکونی و دیگر آزمایشگرها استفاده شد. و در سال 1894 فیزیکدان انگلیسی سرالیورلوژ احتمال استفاده از علائم را نشان داد و در استفاده از موج رادیو از یک وسیله تخصصی به نام ‘‘اتصال گر’‘ استفاده کرد، یک تیوپ پر از آهن که توسط تسیستوکل کالزچی-انستی اختراع شد در ایتالیا 1884. ادوارد برانلی از فرانسه و فیزیکدان از روسیه که بعداً استفاده ی از اتصال گر را توسعه دادند. پوپوف یک وسیله ی و سیستم ارتباطی تمرینی را تولید کرد که آن را براساس اتصال گر تولید کرد، همیشه توسط هم کشوریانش برای اختراع رادیو مورد توجه قرار می گرفت. فیزیکدان هندی یاگدیش چاندرا بوز. در یک مکان عمومی استفاده ی از موجهای رادیو را نشان داد در نوامبر 1894 در کلکته، ولی او از این کارش لذت کافی را نبرد. در سال 1896م گاگلیلمو مارکونی برای اولین تولید رادیو به این صورت در دنیا، جایزه گرفت در انگلستان امتیاز 12039، ‘‘توسعه در ارسال و پخش کردن سیگنالها و ضربه های الکتریکی و در ابزارها’‘. در سال 1897 در آمریکا بعد از تولیدات در تاریخ رادیو اختراع کننده و صاحب امتیاز را نیکولا تسلا خواندند. اداره امتیاز آمریکا این نظریه را در سال (1904) عوض کرد، مارکونی را به عنوان صاحب امتیاز رادیو دانست، که توسط حامی مالی مارکونی در آمریکا انجام گرفت، که شامل توماس ادیسون و اندرو کارنجی.در سال(1909) مارکونی، با کارل فردیناند براون، که جایزه ی نوبل فیزیک برای توسعه دادن تلگراف بی سیمی دریافت کرد. در هر حال امتیاز تسلا (شماره ی ‘‘645576’‘) در سال (1943) توسط دادگاه عالی آمریکا به ثبت رسید. عقاید بر روی حقیقت ما ند که قبل از شروع امتیاز مارکونی کارهایی قبل از آن در مورد اختراع رادیو صورت گرفته بود. بعضی عقاید بر این بود که به طور نسبتاً او این کار را برای دلایل مالی انجام داد، به دلتمردان آمریکا اجازه دادند که از خسارت دادن به کمپانی مارکونی در جنگ جهانی اول دوری کنند. مارکونی اول کارخانه ی ‘‘بی سیم’‘ را در خیابان حال تأسیس نمود. شلمز فورد، انگلستان در سال 1898م، که حدود50 نفر را استخدام کرد. در حدود1900، وارون کلیف تور را تأسیس کرد که سرویسها را امکانات می داد و تبلیغ می کرد. در سال1903 میلادی، ساختمان تور نزدیک به تمام شدن بود. تئوریهای زیادی بود که چگونه تسلا به اهداف سیستمهای بی سیم دست یافت (با گزارش، 200ک و). تسلا ادعا کرد که واردن کلیف، یک بخشی از سیستم جهانی اتصال، اجازه دادند که فرستنده ی چند کانالی اطلاعات را امنیت بدهند. اختراع بزرگ بعدی تیوب خلاء، که توسط یک گروه از مهندسان وستینگ هاوس اختراع شد. در کریسمس 1906، رینالد فسندن اولین صدای رادیو را در تاریخ پخش کردن برنت راک ماساچوست. کشتیها در دریا یک صدایی از رادیو شنیدند که فسندن در حال خواندن شعر’‘ای شب مقدس’‘ و پیامی را از کتاب مقدس خواند. اولین برنامه ی رادیویی در 31 آگوست در سال 1920م توسط ایستگاه 8 م ک در دیترویت، میچیگان پخش شد. اولین صدای منظم بی سیم جهانی در سال 1922م از گاگلیلمو مارکون مرکز تحقیقات در رقیل نزدیک شلمز فورد، انگلستان، که اولین مکان کارخانه ‘‘بی سیم’‘ جهانی بود. رادیوهای اولیه قدرت پخش را توسط میکروفن کربنی زیاد کردند. در حالی که بعضی رادیوها از بعضی انواع تقویت در صدامت و یا باتری استفاده می کردند. در اواسط 1920م دریافت کننده های معمولی مثلکریستال ست وجود داشت. در سال1920. تیوب خلاء را تقویت کردند که باعث تحول عظیمی در دریافت کننده رادیو و پخش کننده رادیو به وجود آمد. توسعه در قرن20 نیروی هوایی از رادیو تبلیغاتی برای هدایت هواپیما استفاده می کرد. این موضوع همچنان تا سال1960م ادامه داشت وقتی که سیستم در نهایت جهانی شد. در اوایل سال1930م، گروه تنها و تغییر فرکانس که توسط کارفرماهایی آماتور رادیو اختراع شد. رادیو عکسهای قابل دیدن را مثل تلویزیون پخش می کرد در اوایل سال1920، پخش های استاندارد و متداول در آمریکای شمالی و اروپا در سال1940 شروع به کار کرد. در سال1960 سانی اولین رادیوی ترانزسیتوری را معرفی کرد، به اندازه ای کوچک بود که در یک جیب جا می گرفت و با یک باتری به راحتی قابل حمل بود. در بیست سال بعدی، ترانزسیتورها جایگزین تیوب ها شدند به غیر از استفاده قدرت های بالا، یا فرکانس بالا. در سال 1963 تلویزیون رنگی به وجود آمد و اولین رادیو ماهواره ارتباطی، تل استاره شروع به کار کرد. در اواخر سال1960 تلفن راه دور آمریکا سیستم خود را دیجیتال کرد، از رادیوی دیجیتال برای بسیاری از این ارتباطات استفاده کرد. در سال1970 لوران سیستم ارتباطی اولیه رادیو شمار آمد. به زودی آمریکا آزمایشاتی با ماهواره ارتباطی انجام داد، که به اختراع و راه اندازی گروه منتهی شد در سال1987. در اوایل سال1990 رادیو آماتور آزمایشگران شروع به استفاده از کامپیوترهای شخصی با کارت صوتی برای پیشرفت سیگنالهای رادیو کردند. در سال1994، ارتش آمریکا راه اندازی شد و در این پروژه موفق شدند و رادیوی نرم افزار ساختند که می توانست یک رادیوی متفاوتی در پرواز با تغییر نرم افزار باشد. نمایش دیجیتالی در صدا در سال1990 راه اندازی شد. استفاده هایی از رادیو استفاده های اولیه آن بیشتر در نیروی دریایی بود، برای فرستادن پیام های که مورس بین کشتی و خشکی به کار می رفت. امروزه، رادیو شکل های متعددی دارد، شامل سیستم بی سیم، ارتباط همراه در انواع گوناگون، به خوبی رادیوصدا. بیشتر در موردتاریخ رادیو مطالعه کنید. قبل از اختراع تلویزیون، رادیو فقط شامل اخبار و موسیقی نبود، بلکه قصه ها، طنزها، شوهای مختلف، و فرم بسیاری از نمایش را دارا بود. رادیو در بین نمایش های دراماتیک بی نظیر بود زیرا فقط از صدا استفاده می شد. برای اطلاعات بیشتر، برنامه رادیو را مطالعه کنید. استفاده های متعددی از رادیو وجود دارد: *صوتی موج رادیو که صحبت ها و موزیک را در یک فرکانس متوسط می فرستد( ). رادیوی از دامنه متغیر استفاده می کند. در حالی صداهای بلند در میکروفن سبب نوسان بیشتری در قدرت نمایش می شود در حالی که فرکانس نمایش بدون تغییر باقی می ماند. نمایش ها توسط آمار مورد تأثیر قرار می گیرند زیرا روشنایی و منابع دیگر رادیو موجهای رادیویی خود را به یکی از نمایش دهنده ها اضافه می کند. موج رادیو که صحبت و موزیک می فرستد، با توانایی بیشتر نسبت به در تغییر فرکانس، صداهای بلند در میکروفن باعث می شود تا فرکانس نمایشگر نوسان بیشتری داشته باشد، و قدرت نمایشگر بی تغییر باقی می ماند. نمایش داده می شود در فرکانس بسیار بالا( ). به فضای فرکانس رادیویی بیشتری نسبت به نیاز دارد و در فرکانس بالا فرکانسهای بیشتری قابل دسترس می باشند، بنابراین جایگاه های زیادی وجود دارد که هر کدام حاوی اطلاعاتی می باشند. موضوع دیگر این است که موجهای کوتاه رادیو خیلی بهتر عمل می کنند، که در یک خط مستقیم سیر می کنند که بازتابی نسبت به زمین ندارند توسط (یونسیفر) که در یک تیررس دریافت کوتاهتری نتیجه می شود. دریافت کننده های به صورت افکت متمرکز قرار می گیرند، که سبب می شوند که رادیو فقط سیگنالهای قوی را وقتی سیگنالهای زیادی روی یک فرکانس قرار می گیرد، دریافت کنند. سرویسهای سیگنالهای دوگانه هستند که «روی شانه» را نشان می دادند که در مدت طولانی با یک برنامه مهم طول کشید. سرویس دهنده های مخصوص نیاز به بکارگیری و بهره برداری از این سرویسها دارند. کانال های مشابه ممکن است به صورت برنامه های متصل باقی بمانند، مثل خواندن سرویسها برای نابینایان، موزیک پشت صحنه یا سیگنالهای صدای استدیو. در بعضی مناطق شهری بسیار شلوغ، برنامه های این کانال ممکن است به صورت برنامه رادیویی زبان خارجی متناوب باشد برای گروه ها و اغشار مختلف. رادیوی صدای هوانوردی از رادیو استفاده می کند. از استفاده می کنند بنابراین ایستگاه های مختلف روی یک کانال را می توان دریافت کرد. (استفاده از باعث می شود تا ایستگاه های قویتر مانع از دریافت ایستگاه های ضعیفتر شوند با توجه به افکت متمرکز. بشقاب پرنده اغلب بسیار بالا است که رادیوی آن می تواند صدها مایل را به خوبی ببیند، با اینکه آنها از استفاده می کنند. رادیوی نیروی دریایی یا دریانوردها می توانند از موج کوتاه و فرکانس بالا استفاده کنند( ) اسپکتروم رادیو برای هر تیررس رادیو یارادیو

تاریخچه تولید جاروبرقی های خانگی وسایل برقی موتوردار خانگی عمدتاً برای نظافت و شستشو به کار می رفت. با شروع قرن جدید، مدل های بیشماری از جاروهای دستی ابداع شد که از نظر اندازه و کارآیی بسیار متنوع بود. یکی از کارآمدترین آنها را ملویل بیسل Melville R.Bissell در سال 1876 به ثبت رساند. بیشتر جاروها، خاکروبه را جمع نمی کردند بلکه صرفاً آنها را جابه جا می کردند اما طرح بیسل دارای برس هایی چرخان بود که روی استوانه ای قرار داشت. این استوانه درون جعبه چوبی چرخداری بود که خاکروبه درون آن جمع می شد. موری اسپنگلر Murray Spangler این طرح اساسی، و مکنده ای برقی را با هم ترکیب کرد و آن را در سال 1908 به ثبت رساند. یکی از اقوام اسپنگلر به نام ویلیام هوور سرمایه لازم برای تولید این ماشین را تامین کرد و نام خود را روی شرکت گذاشت. طرح اسپنگلر به یکی از انواع تثبیت شده جاروی برقی تبدیل شد. مدل های اولیه شرکت هوور کارآمد بودند اما از نظر ظاهر بیشتر به کارکرد عملی توجه شده بود و موتور آنها به طور عمودی از بدنه بیرون می زد. با این حال در دهه 1930، موتور از دید پنهان شد و وجودش فقط در برجستگی لفافهای معمول آن زمان مشخص بود. در طرح هایی که دریفوس برای شرکت هوور در سال 1935 تهیه کرد، موتور در محفظه ای بیضی شکل جای داده شده بود که بالای پوشش نسبتاً خمیده برس قرار داشت . این طرح در مقایسه با طرح های برخی از رقبا و طرح های آزاد، بسیار ساده و بی پیرایه بود. عنصر فانتزی چنین طرح هایی وقتی با جاروبرقی مدل آلمانی سیلوا - فیکس Silva -Fix مقایسه شوند رنگ می بازد. بدنه این مدل از پلاستیک بود که به شکل ماهی بزرگی قالبگیری شده بود و دارای وسایلی بود که درون دهان آن جای می گرفت. جاروبرقی تکامل یافته اسپنگلر اساساً از جرح و تعدیل شکل جارودستی موجود و بهره گیری از تکنولوژی جدید حاصل آمده بود . در نوع اساسی دیگری، همان اصول فنی به کار رفته بود اما هیچ شباهتی به مدل های قبلی نداشت و به شکلی کاملاً متفاوت ساخته شده بود. اینکه واقعاً چه کسی آن را ابداع کرده است مشخص نیست اما در سال 1915 شرکت سوئدی الکترولوکس آن را کامل کرده به صورت یک استوانه افقی کم حجم همراه با شیلنگی قابل انعطاف که به دهانه آن متصل می شد به بازار عرضه کرد. این وسیله می توانست علاوه بر کف پوش، هر نوع سطحی یا ماده ای را در هر ارتفاعی، مثل پرده و پارچه رومبلی تمیز کند. هنگامی که این جاروبرقی در سال 1924 در ایالات متحده عرضه شد آن چنان مورد توجه قرار گرفت که سازندگان جاروهای عمودی مجبور شدند به منظور رقابت، وسایل یدکی ای را که همان کارها را انجام می داد تولید کنند

چرخ گوشت چرخ گوشت ابزاری برای تبدیل کردن قطعات بزرگ گوشت به قطعات ریز تر میباشد . این ماشین در نوع دستی و برقی یافت میگردد که امروزه نوع دستی آن بطور کامل منسوخ شده و فقط در کشورهای عقب افتاده مانند کوبا ، زیمباوه ، کره شمالی و در بخشهایی از روسیه مصرف میشود . تاریخچه چرخ گوشت نیاز به بشر به خوردن گوشت برای تامین پروتئینهای لازم بدن انسان را به اختراع وسایلی وا داشت تا بتواند گوشت شکار خود را قطعه قطعه کرده تا برای خوردن مناسب تر گردد اما با گذشت زمان و تغییر نحوه غذا خوردن و احتیاج بشر به تنوع غذایی انسان به فکر اختراع وسیلهای افتاد تا بتواند به کمک آن قطعات گوشت را ریز تر کند . در ابتدا از هاونگ برای این کار استفاده شده بدین صورت که گوشت را در ظرف توخالی میریختند و با ضربات متعدد و زیاد اقدام به کوبیدن گوشت در این ظرف به وسیله هاونگ میکردند اما به دلیل هوش مند بودن انسان و نیاز به راحتی در اواسط قرن 20 یعنی قبل از جنگ جهانی اول در کشور آلمان آشپزی نا شناس اقدام به ساخت وسیلهای کرد که با چرخاندن دسته آن میتوانست گوشت را به حالت خمیری در بیاورد . همان گونه که در شکل مشاهده میکنید این وسیله بسیار ساده بوده و تنها از اجزا بسیار سادهای ساخته میشد. که عبارت بودند از تیغه که از جنس فولاد ساخته میشد میله جلو برنده که به حالت حلزونی ساخته شده بود و گوشت را با فشار به طرف تیغه هدایت میکرد قطعه بعدی فیلتر بود که شامل ورقهای ساف با سطحی سوراخ سوراخ بود که محل خروج گوشت خمیر شده از دستگاه بودو . محفظه اولیه گوشت که دارای دهنه گشاد بوده که محل انداختن گوشت به داخل دستگاه محسو.ب میشد. اما بعد از جنگ جهانی دوم و استفاده از وسایل برقی به میزان گسترده اولین چرخ گوشت برقی توسط مختراعان آمریکایی ستاخته شد و بطور گسترده وارد بازار جهانی شد بطوری که اولین چرخ گوشت برقی توسط شرکت جنرال موتورز وارد بازار جهانی شد دارای قیمتی زیاد ، صدای بسیار بلند و بازدهی کمی بود اما با ورود کشور ژاپن به جمع تولید کنندگان این وسیله با بازدهی بهتر و قیمت مناسب تر وارد هر خانهای در دنیا که داری برق بود شد. چرخ گوشت های امروزی با استفاده از گیربکس و چرخ دنده دور بسیار بالای آرمیچر را پایین آورده و قدرت بسیار زیادی در ماردون پیچشی ایجاد کرده اند که با فشار گوشت را جلو برده و تیغه متصل در انتهای این مارپیچ گوشت را مرتب برش زده و فشار مارپیچ گوشت را از شبکه فولادی بیرون می دهند این شبکه ها معمولا توسط کارخانه های سازنده در سایز های متنوع عزضه می گردد در همان اوایل تولید چرخ گوشت برقی بدلیل حوادثی که در اثر گرفتن انگشت توسط مارپیچ و قطع آن صورت گرفت استاندارد گلویی چرخ گوشت باید به گونه ای باشد که دست یک کودک خردسال به قسمت ماردون یا مارپیچ دستگاه نرسد که این مهم با اضافه کردن ارتفاع لوله و تنگ کردن گلویی ورودی صورت گرفت قدرت چرخ گوشت ها بر حسب وات سنجیده می شود و معمولا قیمت چرخ گوشت ها در بازار برای مصرف کنندگان ملاک انتخاب کیفیت می باشد و نکته دیگری که معمولا مصرف کنندگان به آن توجه بیشتری می کنند فلزی بودن دستگاه و وزن آن است و معتقد هستند که چرخ گوشت های سبک تر از چرخ دنده ها و قطعات پلاستیک استفاده کرده اند که زودتر خراب می شود در گذشته چرخ گوشت در منازل زیاد استفاده میشد و دلیل آن هم این بود که غذاهایی که با گوشت چرخ کرده طبخ میشد بیشتر در سبد غذایی قرار داشت و هم این اعتقاد وجود داشت که گوشت چرخ کرده قصابی ها کیفیت لازم را ندارد و معمولا قصاب ها هر چه از گوشت و پوست بدرد نخور اضافه می آید را تبدیل به گوشت چرخ کرده می کنند که البته زیاد هم نادرست نبود ، ولی امروزه کمتر صدای ناهنجار چرخ گوشت ها در منازل می پیچد و این وسیله مبدل به وسایل بسیار کم مصرف و در بعضی خانواده ها به وسیله ای بی مصرف تبدیل شده است

بخاری ، وسیله ای گرمازا برای فضاهای سربسته . بخاری یا به صورت اجاقی است تعبیه شده در جوف دیوار، همراه با هواکشِ درون دیواری و یا ابزاری است مستقل از آهن ، چدن یا جز آن که هیزم ، نفت یا سوخت دیگر در آن می سوزانند؛ و دود آن ، از راه لولة بخاری ، به مجرایی در دیوار هدایت و به بیرون منتقل می شود. 1) نام و پیشینه . واژه ای عربی ـ فارسی است (معین ، ذیل «بخاری ») که نخستین بار در شعر اثیرالدین اومانی ، شاعر قرن هفتم ، ذکر و وصف شده است (ص 57، حاشیه ؛ صفا، ج 3، بخش 1، ص 403ـ404). برای وسایل گرمازا واژه های دیگری نیز به کار می رفته است (امیر معزی ، ص 539؛ انوری ، ص 242؛ خاقانی ، ص 134) که از آن میان می توان به آتشدان ، کانون ، کرسی ، کَلَکْ، منقل ، مُنقُله (آنندراج )؛ تفکده ، دودگاه ، دودگند، ساداک (نفیسی )؛ و مَغرِب ( ایرانیکا ، ذیل «آتشدان ») اشاره کرد. بامطالعة ابزارهای ساختة دست انسان پیش از تاریخ به روشهای استفادة او از آتش پی برده اند. او علاوه بر استفادة گرمایشی ، آن را در پختن غذا (رشیدالدین فضل الله ، ص 225(و مراسم مختلف (مصطفوی ، ص 67) و غیرآن نیز به کار می برده ، و اغلب برای هردو منظور، از آن استفاده می کرده است . در ابتدا، با ساده ترین نوع اجاق ـ یعنی کندن گودالی در زمین و روشن کردن آتش در آن یا چیدن سنگ در اطراف آتش ـ ایجاد گرما می کردند. در کاوشهای باستان شناسی ، قدیمترین نمونه های وسایل گرمازا از گنج درّة کرمانشاهان (ح : نیمة دوم هزارة هشتم ق م ) به دست آمده است که طرز کاربرد دقیق آنها روشن نیست (اسمیت ، ص 12ـ13، ص 20، تصویر شمارة 2). در حوزة دریای خزر، در غارهایی نزدیک بهشهر، بقایای اولین اجتماعات انسانی کشف شده است که به عقیدة کاشف آنها، کارلتون کون (ص 31،41)، به دورة میانسنگی ، و به نظر اسمیت (ص 32) به دورة دیرینه سنگی تعلق دارد. اسمیت ، با آزمایش کربن 14، قدمت غارها را بین 7200 تا 6600 پیش از میلاد ذکر می کند (همانجا). کون ، در کاوشهای خود، از جمله در غار کمربند، آثار چند اجاق را نیز پیدا کرده است (همانجا). در لایه های مختلف تپة زاغة قزوین ، نمونه ای به دست آمده است که قدمت آن به حدود هزارة ششم پیش ازمیلاد می رسد (ملک شهمیرزادی ، ص 7، جدول 1). اجاقهای به اشکال مختلف نیز در تپة جعفرآباد خوزستان پیدا شده که به هزارة ششم تاچهارم پیش از میلاد تعلق دارد و آثار خاکستر در آنها دیده شده است (دلفوس ، ص 17). همچنین می توان به تپة سنگ چخماق از هزارة پنجم پیش از میلاد در شاهرود (ماسودا ، ص 23) و اجاقهای کشف شدة چغامیش خوزستان ، اشاره کرد (دولوگاز ، ص 95). در محلهای مسکونی سیلک کاشان نیز اجاقهایی از هزارة چهارم پیش از میلاد به جا مانده است (گیرشمن ، ص 39، تصویر 4). از نمونه های همان دوره ، اجاقهای تلّ باکون (لنگسدرف ، ص 13، تصویر 4، 16) و تلّ نخودی (گُوف ، ج 1، ص 43ـ47، تصویر 47، نمونة 4)، درخور ذکر است . اجاقی هم از گودین تپة کنگاور، متعلق به اواخر هزارة چهارم پیش از میلاد، به دست آمده که کاوشگر این محوطة باستانی آن را نوعی بخاری پنداشته است (یانگ ، ص 3، نقشة 4ـ5). درمنطقه ای از محوطة عظیم شهر سوختة سیستان نیز آثاری از اجاقی در کف یک اتاق ، از هزارة سوم ـ دوم پیش از میلاد، به دست آمده که برای ایجاد گرما به کار می رفته است (سجادی ، 1365 ش ، ص 61، تصویر ص 77). همچنین در نتیجة کاوشهای شوش دورة عیلامی ، از هزارة دوم پیش از میلاد، اتاقهایی کشف شده که در هرکدام از آنها یک تا چهار بخاری دیواری وجود دارد (گاش ، ص 83 ـ94 و تصویرهای ص 95ـ109). در تپة حسنلو، در جنوب غربی دریاچة ارومیه (متعلق به 1000ـ 800 ق م )، نیز آثاری از اجاق به دست آمده است (معصومی ، ص 7؛ سجادی ، ش 81، ص م /21) و درکاوشهای باستان شناسی در گودین تپة کنگاور، موضعی با مقداری خاکستر و تکه هایی از سه پایة جلو یک بخاری کشف شده است . همچنین درقسمت میانی واقع برامتداد سه نیمکت خِشتی ، که با ملاط ساخته شده و شاید محل نشستن شخص اول برای اعمالِ تشریفاتی بوده ، برجستگی کوچکی به چشم می خورد که احتمالاً در حکم آتشدان بوده (یانگ ، ص 18، 25ـ26) و همانند بخاری عمل می کرده است (نگهبان ، ص 24). از لحاظ زمانی ، این دوره نمایندة سکونت قوم ماد در گودین تپه است . در تخت جمشید، جایگاهی برای افروختن آتش پیدا شده که از دورة هخامنشی است و به طرز نیکویی در حرمسرای خشایارشا ساخته شده است (اشمیت ، ص 251، طرح D 109، ص 263). از وجود بخاری در دورة اشکانی اطلاع چندانی موجود نیست ، اما شرایط خاص اقلیمی ایران ، وجود بخاری را در بناهای این کشور ناگزیر می کند. تداوم کاربردِ گونه های مختلف بخاری در دورة ساسانی مشهوداست . در میمند کرمان ، آثاری از طاقچه و رف و لولة بخاری مشاهده می شود که متعلق به این زمان است (سرفراز، ص 52(. براثر کاوشهای باستان شناسی دورة اسلامی ، در تپة سبزپوشان نیشابور، نمونه ای از بخاری به صورت آتشدان ، متعلق به قرن سوم ـ چهارم به دست آمده است (ویلکینسون ، 1944، ص 282ـ284). در قرن چهارم ، درزمان آل بویه ، برای رفع سرما از منقلهای بزرگ (کانون ) یا آتشدانهایی درکنار اتاق استفاده می شده است (فقیهی ، ص 758). دربرخی منابع آمده است که دراین قرن ، «در قم کرسیهای نیکو می ساختند که صادر می شد» (متز، ج 2، ص 487). در تپة سبزپوشان نیشابور، از سده های سوم ـ چهارم هجری ، و همچنین در دوران سلجوقی ، در زمستان از کرسی ایرانی برای گرم کردن استفاده می شده است (ویلکینسون ، 1986، ص 223ـ224). در همین دوره ، در بسیاری از کاروانسراهای دورة اسلامی ، بویژه کاروانسراهای کوهستانی ، اجاق یا بخاری دیواری متداول بوده است (کیانی و کلایس ، ج 1، ص 9). مغولان در زمان حکومت چنگیزخان در بخش میانی چادرهای خود روزنه ای برای عبور دود و مکانی در کف چادر برای افروختن آتش درنظر می گرفته اند (اشپولر، ص 444ـ445). رشیدالدین فضل الله ، در قرن هشتم هجری ، نقل می کند که برای گرم شدن ، آتش باید قدری «فخیم » باشد تا دود نکند (ص 225)؛ و همو از تنور به عنوان وسیلة گرمازا نام برده و آورده است که « ] آنها [ تنوری کوچک بسازند تا ] در [ آنجا گرم شوند» (همانجا). در همین زمان ، از آتشدان به عنوان وسیلة گرمایشی استفاده می شد (گِری ، ص 39). تاورنیه در سفرنامة خود (ص 627) دربارة بخاریهای دورة صفویه می نویسد که بزرگان دراتاق خود بخاری دارند و هیزم را در میان آن عمودی می چینند. از اطلاعات برخی منابع دیگر (شاردن ، ج 3، ص 83 ـ84) می توان احتمال داد که بخاری آهنی در ایران از همین زمان متداول شده است . دردورة افشاریه برای ایجاد گرما از کرسی هم استفاده می شده است (استرآبادی ، ص 255). دردورة زندیه نیز می توان به وسایل گرم کنندة عمارت دیوانخانة کریم خانی در شیراز، اشاره کرد (اسلامی ، ش 87، ص 7). همچنین در بسیاری از بناهای دورة قاجار، بخاری دیواری مشاهده می شود. ازجمله ، بخاریهای دیواری باغ نارنجستان قوام (اسلامی ، ش 65، ص 2) و مجموعة کاخ موزة گلستان را می توان نام برد. گفتنی است که در زمان صدارت امیرکبیر اعلام شده بود که اگر کسی در صنعت ابداعی کند، پاداش خواهد گرفت . درپی آن ، جورج استیونس ، اروپایی ساکن تبریز، نوعی بخاری پیچ را که بعضی اجزای آن ریخته یا قالبی و برخی چکش کاری شده بود، طراحی کرد که هوای اتاق را در زمستان گرم و معتدل نگاه می داشت و قابلیت پختن غذا و نان را نیز داشت . این بخاری به دولت ارائه شد تا به رواج آن همت گمارد و دستور تهیة تعدادی از آن را برای قشون بدهد (معتضد، ص 292ـ293). از دورة قاجار به بعد، برای تولید گرما در بخاریها از وسایلی نظیر چوب ، بوته های خار، زغال سنگ و نفت سیاه استفاده می شده است . امروزه ، بخاریهایی به شکلهای مختلف و متناسب با نوع سوخت (از جمله گاز و برق ) از جنس فلزی با دودکش یا بدونِ آن ، ساخته می شود. در چند دهة اخیر، نیروی بخار و انرژی خورشیدی نیز برای تولیدگرما به کار گرفته شده است . 2) فن و تنوع بخاری سازی در دوره های مختلف . صنعت بخاری سازی با نحوة زندگی بشر وابستگی مستقیم دارد. چیدن چند سنگ درکنارهم ، برای افروختن آتش در آن ، از اولین مدارکی است که بر استفادة انسان در عصر حجر از آتش ، دلالت می کند (فوربس ، ص 29). بر اثر کاوشهای باستان شناسان ، چاله های آتش که به صورت فرورفتگیهای بیضی شکل یا مدور در خاک بکر حفرشده بود، به دست آمده است که بعضی از آنها با بقایایی از کلوخه های سنگ آهک و خاکستر از نیمة دوم هزارة هشتم پیش ازمیلاد به جا مانده است (اسمیت ، ص 12-13). دردوره های بعد، این وسیله به شکل حفره های تشت مانند زاویه دار و چهارگوش و جز آن به دست آمده است (دُلفوس ، ص 16). اجاقها را کنار دیوار (گاش ، ص 83ـ94، تصویرهای ص 95ـ109؛ اَمیه ، ص 96) یا کف زمین (سجادی ، 1365 ش ، ص 61) یا بر سکو (معصومی ، ص 7؛ سجادی ، ش 81، ص م / 21) تعبیه می کردند؛ و اغلب به صورت ثابت جاسازی می شده است (ماسودا، ص 23( آثار به دست آمده از کاوشهای باستان شناسی دورة اسلامی ، نشان دهندة تنوع صنعت ساخت وسایل گرمایشی است . دراین دوره ، آتشدانها در گوشه ای از داخل دیوار یا بر قسمت میانی کف اتاق تعبیه می شده است (ویلکینسون ، 1944، ص 284). در سده های آغازین این دوره از کرسی ، که شبیه نوع متداول امروزی است (همو، 1986، ص 223)، و همچنین آتشدانهای متحرک که از وسایل گرمازا به شمار می آمد (فقیهی ، ص 758)؛ و در قرن هشتم ، از ابزارهای گرم کنندة ثابت ، نظیر تنور (رشیدالدین فضل الله ، ص 225)، یا متحرک (گری ، ص 39) مانند مجمر(سلمان ساوجی ، ص 41)، استفاده می شده است . در بعضی از کاروانسراهای دورة صفویه ، بخاری به صورت فرورفتگیهایی در داخل دیوار و با مصالحی نظیر آجر ساخته می شد (کیانی و کلایس ، ج 1، ص 143) و دودکش برخی از بخاریها بسیار باریک و مخزن سوخت آن به گونه ای بود که برای سوخت ، از بوته استفاده می شد (احسانی ، ص 77)؛ و به گفتة تاورنیه (ص 627)، دهنة بخاریها به شکل نیمدایره بوده است . در دورة افشاریه ، کرسی یکی از وسایل گرمازا بود (استرآبادی ، ص 255). در بناهای بازمانده از دوران زندیه و قاجاریه ، آثاری از بخاری دیواری به چشم می خورد (اسلامی ، ش 87، ص 7؛ همو، ش 65، ص 2)؛ و به موازات استفاده از وسایل گوناگون گرمازا، از بخاری نیز استفاده می شده است (دیولافوا، ص 41). بخاریهای دورة قاجار، فلزی و به شکل بشکه هایی از آهن سیاه با دریچه ای آهنی بود و بر سه پایه قرار داشت . دراین وسیله علاوه بر نفت ، از سوختهای دیگری نظیر چوب ، فضولات حیوانی ، بوته ، خاک اره ، زغال چوب و زغال سنگ و جزآن استفاده می شد (شهری ، ج 5، ص 1672). در ایران سدة اخیر، از حلبی نیز برای ساختن بخاری استفاده می شود ( ایرانشهر ، ج 2، ص 1850). همچنین گفتنی است که درایران ، کارخانة ساخت بخاری با سوخت نفت احتمالاً از حدود 1335 ش دایرشده است (همان ، ج 2، ص 1741، جدول 7). از آغاز دوران تاریخی ، علاوه بر توجه به خاصیت گرمایشی بخاریها، به جنبه های زینتی آن نیز توجه می شده است . از بخاریهای بازمانده از گذشتة دور تا قرن اخیر، با اندازه های گوناگون و شکلهای مختلف ثابت و متحرک ، می توان دریافت که آنها را در جاهای مناسبی از خانه قرار می دادند (ماسودا، ص 23؛ ویلکینسون ، 1944، ص 284؛ فقیهی ، ص 758) و در ساخت آنها، ظرافتهایی به کار می رفت که زینت بخش محل سکونت نیز می شد. از این نوع ، می توان به بخاریهای دیوارشمالی تالارهای دیوانخانة کریم خانی اشاره کرد که تزیینات اطراف آن با گذشت زمان و تأثیر عوامل طبیعی از بین رفته است (اسلامی ، ش 87، ص 7). در دورة قاجاریه نیز می توان از بخاری مرمری که در شاه نشین تالار باغ آیینة باغ نارنجستان قوام وجود دارد، نام برد که از نمونه های منحصر به فرد دورة قاجاریه است (اسلامی ، ش 65، ص 2، 10-11). برای تزیین بخاریها از تُنگ بری ، حجاری ، خطاطی ، رنگ آمیزی ، قالب زنی ، کُشته بری ، گچ بری ، لچک و نقاشی استفاده می شد، که اینگونه کارهای تزیینی در بخاریهای بناهای تاریخی استانهای اصفهان و فارس ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است . منابع : اثیرالدین اومانی ، دیوان اثیرالدین اومانی ، نسخة خطی دانشگاه تهران ، ش 2/1883؛ محمدتقی احسانی ، یادی از کاروانسراها، رباط ها و کاروانها درایران ، ] بی جا [ 1989؛ محمد مهدی بن محمدنصیر استرآبادی ، درّة نادره : تاریخ عصرنادرشاه ، چاپ جعفر شهیدی ، تهران 1341 ش ؛ اللّه قلی اسلامی ، گزارشهای باستان شناسی : دیوانخانة کریم خانی شیراز ، ش 87؛ همو، گزارشهای باستان شناسی : نارنجستان قوام ، دیوانخانة قوام الملکی شیراز ، ش 65؛ برتولد اشپولر، تاریخ مغول در ایران ، ترجمة محمود میرآفتاب ، تهران 1365 ش ؛ محمدبن عبدالملک امیرمعزی ، دیوان امیرمعزی نیشابوری ، چاپ عباس اقبال آشتیانی ، تهران 1318 ش ؛ پیرامیه ، «شهرنشینی ایلامی در شوش »، ترجمة افسانه خلعت بری ، در نظری اجمالی به شهرنشینی و شهرسازی درایران ، چاپ محمد یوسف کیانی ، تهران 1365 ش ؛ علی بن محمد انوری ، دیوان انوری ، چاپ سعید نفیسی ، تهران 1337 ش ؛ ایرانشهر ، تهران 1342-1343 ش ؛ ژان باتیست تاورنیه ، سفرنامه تاورنیه ، ترجمة ابوتراب نوری ، چاپ حمید شیرانی ، تهران 1363 ش ؛ بدیل بن علی خاقانی ، دیوان ، چاپ ضیاءالدین سجادی ، تهران } تاریخ مقدمه 1338 ش [ ؛ ژان پل راشل دیولافوا، ایران ، کلده و شوش ، ترجمة علی محمد فره وشی ، چاپ بهرام فره وشی ، تهران 1364 ش ؛ رشیدالدین فضل الله ، وقف نامة ربع رشیدی ، چاپ ایرج افشار، تهران 1350 ش ؛ منصورسجادی ، دومین گزارش از کاوش در تپة حسنلو، تابستان 1353 ، ش 81؛ همو، «شهرسوخته »، در نظری اجمالی به شهرنشینی و شهرسازی درایران ، چاپ محمد یوسف کیانی ، تهران ، 1365 ش ؛ علی اکبر سرفراز، «میمند شهر ساسانی » در یادنامة پنجمین کنگرة بین المللی باستان شناسی وهنر ایران ، ج 1، چاپ محمدیوسف کیانی واکبر تجویدی ، تهران 1347 ش ؛ سلمان بن محمد سلمان ساوجی ، دیوان کلیات سلمان ساوجی ، چاپ مهرداد اوستا، تهران ] بی تا. [ ؛ محمد پادشاه بن غلام محیی الدین شاد، آنندراج : فرهنگ جامع فارسی ، چاپ محمد دبیرسیاقی ، تهران 1363 ش ؛ جان شاردن ، سیاحتنامه شاردن ، ترجمة محمد عباسی ، تهران 1350 ش ؛ جعفر شهری ، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم ، تهران 1368 ش ؛ ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات درایران ، ج 3، بخش 1، تهران 1351 ش ؛ علی اصغر فقیهی ، آل بویه و اوضاع زمان ایشان با نموداری از زندگی مردم در آن عصر، تهران 1357 ش ؛ محمد یوسف کیانی و ولفرام کلایس ، فهرست کاروانسراهای ایران ، تهران 1362-1368 ش ؛ آدام متز، تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری ، ترجمة علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران 1364 ش ؛ محمدتقی مصطفوی ، «آتشدانها در ابنیة متبرک اسلامی » در پنجمین کنگرة بین المللی باستان شناسی و هنرایران ، ج 1، چاپ محمد یوسف کیانی و اکبر تجویدی ، تهران 1347 ش ؛ خسرو معتضد، حاج امین الضرب و تاریخ تجارت و سرمایه گذاری صنعتی در ایران ، تهران 1366 ش ؛ غلامرضا معصومی ، اولین گزارشهای مقدماتی از کاوشهای علمی 1970 در تپة حسنلو ، ش 72؛ محمد معین ، فرهنگ فارسی ، تهران 1362 ش ؛ صادق ملک شهمیرزادی ، «تپه زاغه : تحلیلی اجمالی از عملکرد منازل مسکونی »، مجله باستان شناسی و تاریخ ، سال 6، ش 1و2 (1371 ش )؛ علی اکبر نفیسی ، فرهنگ نفیسی ، تهران 1355 ش ؛ عزت الله نگهبان ، «شهرنشینی و شهرسازی از هزارة چهارم تا هزارة سوم ق م » در نظری اجمالی به شهرنشینی و شهرسازی درایران ، چاپ محمد یوسف کیانی ، تهران 1365 ش ؛ کایلریانگ ، گزارشهای باستان شناسی :کنگاور ، ش 17؛

نخستین نوع ماشین لباسشویی در سال ۱۷۹۷ اختراع شد و آن تخته شستشو بود، اما در سال ۱۸۷۴ ویلیام بلک استون، بازرگان و تولیدکننده ذرت اهل ایندیانا، برای همسرش یک هدیه تولد ساخت که ماشینی بود که کثیفی ها را از روی لباس ها می شست و پاک می کرد. این دستگاه شامل یک تغار چوبی بود که در آن یک تکه چوب تخت با شش میخ چوبی کوچک بود و یک دسته داشت که آن ها را جلو و عقب می برد. در سال ۱۹۰۰ میخ های فلزی جایگزین میخ های چوبی شدند. در ۱۹۰۶ موتور الکتریکی برای نخستین بار در این وسیله به کار گرفته شد. در ۱۹۰۷ نخستین دستگاه می تگ ساخته شد که دسته چرخنده و زیر آن چرخ لنگر داشت. در ۱۹۲۲ شرکت می تگ سیستمی عرضه کرد که، به جای کشیدن لباس ها در آب، آن ها را با فشار آب و هم زدن تمیز می کرد. از میان تمام روش هایی که در آن زمان برای طراحی ماشین لباسشویی پیشنهاد شد تنها دو سیستم امروزه باقی مانده است. یکی همان روش فشار آب که هنوز هم مهم ترین سیستم است و دیگری سیستم استوانه ای که لباس ها را درون یک استوانه چرخان می شوید. از اوایل دهه ۱۹۳۰ یکی از شاخه های جانبی شرکت هوایی بندیکس شروع به کار روی یکی از مهم ترین پیشرفت های ماشین لباسشویی کرد. وسیله ای که جان دبلیو چامبرلین اختراع کرد در یک زمان لباس ها را می شست، آب می کشید و آب اضافی آن را خارج می کرد. معرفی نخستین ماشین لباسشویی خودکار در ۱۹۴۷ گام مهم دیگری در این زمینه بود. شرکت ۱۹۰۰، که نیای شرکت ویرل پول به شمار می رود، نخستین شرکتی بود که موفق به این کار شد. در ۱۹۵۳ ماشین لباسشویی به یکی از وسایل ضروری خانه مبدل شد و از آن به بعد همچنان این وسیله در حال تکمیل است و دکمه هایی برای انواع پارچه های خاص و جدید به آن ها اضافه می شود. ▪ آیا کارخانه ها عمدا ماشین لباسشویی را طوری می سازند که زود خراب و از دور خارج بشود؟ ـ نه عمدا، اما در نهایت همین اتفاق می افتد. خیلی از ماشین لباسشویی های مدرن را طوری می سازند که هرچه ممکن است ارزان تر به فروش برسد، چون خریداران (البته خام و بی تجربه ترها) این طور می خواهند. نتیجه این می شود که ماشین لباسشویی هایی ساخته می شود که عمر زیادی ندارند و از طرفی هزینه تعمیر آن ها هم خیلی بالاست. بنابراین این ماشین لباسشویی ها خیلی هم ارزان نیستند و در حقیقت در درازمدت گران تر درمی آیند. هرچه ماشین لباسشویی ارزان تر باشد فاصله بین هزینه تعمیر و جایگزینی قطعاتش کم تر می شود. خیلی از ماشین لباسشویی های ارزان قیمت بیش از سه تا پنج سال عمر نمی کنند چون نخستین باری که خراب می شوند حدود نصف قیمت خریدشان یا بیش تر باید برای تعمیرشان هزینه کرد. از طرفی تولیدکنندگان ماشین لباسشویی های ارزان قیمت تمایلی به عرضه قطعات یدکی ارزان قیمت ندارند که همین موضوع بیش از پیش مشکل ساز می شود. با در نظر گرفتن این مشکلات شاید بهتر باشد از اول ماشین لباسشویی گران تری خرید؛ مگر این که از قبل تحقیق کنید و مطمئن بشوید که اگر در آینده لازم شد قطعه ای را تعویض کنید قیمت قطعات یدکی ماشین لباسشویی موردنظرتان منطقی است. در غیر این صورت اگر ماشین لباسشویی گران قیمتی بخرید معمولا تا ۲۰ سال خیالتان کاملا راحت است. بعضی مردم فکر می کنند بد هم نیست که هر چهار، پنج سال یک بار ماشین لباسشویی شان خراب بشود و به این بهانه وسایل خانه شان را نو کنند، اما این روزها ملاحظات زیست محیطی حکم می کند این افراد هم در روش فکری خود بازنگری کنند. ▪ تفاوت مدل پایه و آخرین مدل یک مارک ماشین لباسشویی در چیست؟ ـ افرادی که دنبال خرید ماشین لباسشویی هستند با پرسشی اساسی مواجه می شوند و آن این است که اگر پول بیش تری بدهند و ماشین لباسشویی گران تری بخرند آیا لزوما لباس هایشان بهتر شسته خواهد شد. جواب منفی است. با خرید ماشین لباسشویی های آخرین مدل معمولا تنظیمات بیش تر، چرخش سریع تر و احتمالا استوانه بزرگ تری عایدتان خواهد شد اما کیفیت ساخت همان خواهد بود. همه تولیدکنندگان ماشین لباسشویی چندین مدل طبق استانداردی می کنند که خودشان در نظر دارند. معمولا مدل های پایه سرعت چرخش کم تر، دکمه های کم تر، تنظیمات کم تر و حجم کم تری دارند. ممکن است تفاوت قیمت مدل پایه با آخرین مدل به چندصد هزار تومان هم برسد اما هیچ تفاوتی در کیفیت آن ها وجود ندارد. اگر می خواهید کیفیت ماشین لباسشویی که می خواهید بخرید بهتر باشد باید مارک بهتری انتخاب کنید. مثلا اگر مدل پایه ماشین لباسشویی با مارک بهتر را انتخاب کنید مسلما آرام تر و مطمئن تر از ماشین لباسشویی آخرین مدل با مارک پایین تر برایتان کار می کند. نکته مهم این است که ساخت یک مارک ماشین لباسشویی، چه مدل پایه، چه تنظیم دار و چه آخرین مدل، همه با یک استاندارد ساخته شده اند و بیش تر قطعاتشان مانند هم است. هنگام خرید قیمت پایه ماشین لباسشویی های مارک های مختلف را با هم مقایسه کنید. اگر قیمت پایه یک ماشین لباسشویی چهارصد هزار تومان است و مدلی که شما پسندیده اید هفتصد هزار تومان است بدانید که دارید سیصد هزار تومان بابت ظاهر و دکمه های بیش تر پول می دهید. اگر از این دکمه ها استفاده نمی کنید لزومی هم ندارد که پول اضافی بابت آن بدهید. ▪ آیا اگر لباسشویی گران تری بخرم ماشین بهتری دارم؟ ـ اگر از مارک بهتری بخرید بله اما اگر پول بیش تری صرف مدل گران تری از همان مارک بکنید که دکمه های بیش تر و سرعت چرخش بیش تری دارد جواب منفی است. باید در نظر داشته باشید عبارت «ماشین لباسشویی بهتر» به کیفیت و مطمئن بودن ماشین لباسشویی برمی گردد. مثلا ممکن است یک ماشین لباسشویی نه چندان خوب در ۱۴۰۰ دور در دقیقه با حجم شش کیلوگرم هنوز «بهتر» از ماشین لباسشویی از همان مارک با مدل ارزان تر باشد که فقط هزار دور در دقیقه می زند و حجم آن پنج کیلوگرم است. اگر بهتر بودن ماشین لباسشویی را از روی دکمه ها و تنظیماتش ارزیابی کنید از این مورد مهم غافل می مانید و مثل این است که یک ماشین قراضه با رنگ زیبا و بوق خوش صدا بخرید. بعضی ها از این شکایت دارند که مدام مجبورند هزینه های گزاف تعمیر ماشین لباسشویی نه چندان قدیمی شان بپردازند. این ماشین لباسشویی ها معمولا کیفیت خوبی ندارد و آن را ارزان خریده اند. اما این افراد عقیده دارند ماشین لباسشویی شان را «خیلی هم ارزان نخریده اند». مشکل این جاست که آن ها پول اضافی بابت چرخش سریع تر، حجم بیش تر و تنظیمات گوناگون داده اند نه برای کیفیت قطعات. بدترین تولیدکننده ها هم می توانند به محصول خود زیباترین رنگ را بزنند. حتی ممکن است دور خیلی بالایی داشته باشد اما چون سایر قطعاتش ارزان قیمت است تکان های شدید می خورد و گاهی هم دوره راه می افتد. اگر هنگام خرید مدل پایه بخرید ممکن است چرخش آن خیلی سریع نباشد، تنظیمات کم تری داشته باشد و حجم آن هم معمولی باشد اما باز هم به آخرین مدل مارک پایین تر با همان قیمت می ارزد.

تاریخچه تلویزیون مقدمه تلویزیون یک ابزار مخابراتی برای ارسال و دریافت عکسهای متحرک و صدا از یک فاصله دور می باشد. این لغت به تمام بخشهای تلویزیون ، برنامههای تلویزیون و پخش آنها اشاره میکند. کلمه تلویزیون یک کلمه دو قسمتی است که از زبان یونانی و لاتین میآید. تل در یونانی به معنای دور در حالی که ویزیون که از زبان لاتین ویزیو میآید به معنای دیدن یا بینایی میباشد. پیشرفت تکنولوژی را میتوانیم به دو قسمت تقسیم کنیم: اول پیشرفت و توسعه وابسته به مسائل مکانیکی و الکترونیکی و دیگری که به الکترونیک وابسته بود. تمام تلویزیونهای مدرن از قسمت دوم هستند، ولی این غیر ممکن است که بدون کشفیات و بینش از سیستمهای مکانیکی بتوانیم سر در بیاوریم. تلویزیون الکترومکانیکی پول گوتلیپ نیپ کوو به اولین تلویزیون الکترومکانیکی در سال 1884م امتیاز داد. مردم بر این عقیدهاند که او هرگز نتوانست نمونه اصلی را طراحی کند. تا سال 1907م که نمونه اصلی آن بطور آزمایشی طراحی شد. در سال 1907 - 1910م ، بوریس روسینگ و دانش آموزش ولادیمیر زوریکین یک سیستم تلویزیونی را نشان داد که از یک جستجوگر آینهای مکانیکی در نمایشگر و لیوب براون الکترونیکی در دریافت کننده استفاده میکردند. روسینگ در مدت انقلاب بولشویک 1917م ناپدید شد، ولی زوریکین بعدا برای RAC کار میکرد تا یک تلویزیون الکترونیکی بسازد، طراحی آن نتیجتا حق انحصاری و امتیاز را توسط فیلوتیلورفرنس فورس به او دادند. یک تلویزیون مشابه نیمه مکانیکی برای اولین بار در لندن نشان داده شد، در فوریه 1924 توسط ژان لوجی بیرد با تصویر فلیکس گربه و تصویر متحرک بیرد در 30 اکتبر 1925م ، نشان داده شد. سیستم بیرد نتیجتا توسط شرکت BBC دوباره باز سازی شد. تلویزیون الکترونیکی با وجود اینکه نیپ کوف ، روسینگ ، بیرد خیلی خارق العاده بود. قسمت کمی از تکنولوژی آنها در تلویزیون امروزی کاربرد داشت. در سال 1934، تمام سیستمهای تلویزیونی الکترو مکانیکی دیگر خارج از مد شده بود. کمپل سوینتون یک نامه به مجله طبیعت در 18 ژوئن 1908م نوشت که در آن استفاده از اشعه کاتدی در تلویزیون الکتریکی که توسط کارل فردیناند براون اختراع شده بود را شرح داد. او نظریه داد که از پرتو الکترون هم در دوربین و هم در دریافت کننده استفاده شود، که میتواند بصورت الکترونیکی بچرخد و تصاویر متحرک تولید کند. او سخنرانی در رابطه با موضوعی در سال 1911م داشت و یک نمودار را نشان داد که هیچ کس ، حتی سوینتون ، نتوانست طرح او را بفهمد، سیستم او هیچ وقت ساخته نشد. سیستم تمام الکترونیک اولین بار توسط فیلو تیلور فرانس وورس در پائیز سال 1927م نمایش داده شد. فرانس وورس مزرعه مورمون پسری از ایداهو ، او اولین بار در سن14 سالگی این سیستم را در نظر داشت. اولین ایده را با معلم شیمی دبیرستانش بحث میکرد، کسی که فکر میکرد که آن بدون دلیل کار نمیکند (فرانس وورس بعدا به معلمش ثابت کرد ژاستین تال من که یک کلید بر روی اختراعش قرار داد). او به دنبال ایده خود در آکادمی جوانان بریگهام (جدیدا دانشگاه جوانان بریگهام) بود. در سن 21 سالگی ، او یک سیستم کاربر را در لابراتوار شخصی اش در سان فرانسیسکو نشان داد. تمام تلویزیونهای امروزی بطور مستقیم از طراحی او پیروی میکنند. ولادیمیر زوریکین بخاطر اختراع مفیدش ایکونوسکوپ در سال 1923 و اختراع کینسکوپ در سال 1929به عنوان پدر تلویزیون الکترونیکی شناخته میشود. طراحی او جزء اولینهایی بود که سیستم تلویزیون را نشان میداد. کار قبلی او با روسینگ بر روی تلویزیون الکترو مکانیکی به او آموخت که چگونه یک سیستم تولید کنند، ولی ادعای او و (RCA) که این اختراع اصلی آنها بود به سه دلیل بیهوده به حساب میآید: 1.امتیاز 1923 زوریکین یک طرح ناتمام را نشان داد، نا توان در کاری که میخواست انجام دهد (تا سال 1923 طول کشید تا زوریکین توانست طرح کاری خود را کسب کند). 2.درخواست نامه امتیاز سال 1923 تا سال 1938 قبول نشد و بطور جدی مورد قبول واقع نشده بود. 3.دادگاه دریافت که RCA امیتاز طرح تلویزیونی که توسط فیلو تیلور فرانس وورس داده شد را نقض کرد. اختلاف در این بود که آیا اولین بار فرانس وورس بود یا زوریکین که تلویزیون امروزه را اختراع کرد. بعضی از اینها ادعا دارند وقتی که فرانس وورس برای اولین بار می خواست آن را بسازد، این RCA بود که اولین بار به خرید و فروش تلویزیون میپرداخت و کارمندان RCA بودند که تاریخ اختراع تلویزیون را نوشتند. با این وجود فرانس وورس جنگ قانونی در برابر این مسئله را برد، او هرگز قادر نبود تا سرمایه گذاری تمام و کامل روی اختراعش بکند. پخش کردن برنامه از تلویزیون اولین فاصله زیاد پخش تلویزیون عمومی که از واشنگتن DC به نیویورک پخش شد، در 7 آوریل 1927 پیدار شد. تصویرهای پخش شده در مورد مسائل بازرگانی بود. هربرت هوور اولین سرویس مشابه WGY بود، شنکتدی، نیویورک در 11 می 1928 افتتاح شد. اولین نمایش تلویزیون انگلیسی مردی با گل در دهانش بود، که در ژوئیه 1930م پخش شد. ایستگاه CBS در نیویورک اولین برنامههای منظم خود را در هفت روز هفته در ایالات متحده پخش میکرد. در 21 ژوئیه 1931م اولین پخش جیمز جی. واکر ، کیت اسمیت و جورج گرش وین اولین تلویزیون تمام الکترونیکی در لوس آنجلس شروع به کار کرد. CA توسط پخش دن لی. تاریخ شروع آنها از 23 دسامبر 1931م در W6XA0 که بعدا KTSL شد. اصولا تجهیزات مکانیکی استفاده شد، ولی در ژوئن 1936 سرویس 300 خطه تمام الکترونیکی راه اندازی شد. در سال 1932 برنامه BBC راه اندزی شد که از سیستم 30 خط استفاده میکرد، این پخشها تا 11 دسامبر 1935ادامه داشت. در 21 نوامبر 1936، BBC شروع به پخش سیستم دو طرفه نمود. شش ماه بعد ، انجمن شهر بیان کرد که تصویر الکترونیکی EMI مارکونی ، برترین تصویر گرفته شده است و آنها را یک نمونه استاندارد انتخاب کردند. این سرویس به عنوان اولین سرویس تلویزیون عمومی منظم و با محدودیت بالای جهانی نامگذاری شد. از وقتی که سرویس تلویزیونی منظم به صورت استاندارد 180 خطی در آلمان پخش شده است، خسارات جنگ جهانی دوم باعث شد تا اختلالاتی در سرویس بوجود آید. نمایشهای تلویزیونی فقط از محل الکساندرا 1946 پخش شد. اولین پخش تلویزیونی منظم در کانادا از سال 1952شروع شد، دقیقا از وقتی که CBS دو ایستگاه در فضا تأسیس نمود. یکی در مونترال ، کبک در 6 سپتامبر و دیگری در تورنتو ، اونتاریو در دو روز بعد راه اندازی شد. اولین پخش زنده تلویزیونی اولین پخش زنده تلویزیونی (سراسری) یا قارهای در سان فرانسیسکو ، کالیفرنیا از کنفرانس عهد نامه صلح ژاپن در 4 سپتامبر، 1995 انجام شد. در سال 1958، شرکت CBC برنامه تلویزیونی وسیعی را در جهان کامل نموده از سیدنی، نووآ اسکویتا به ویکتوریا ، کلمبیای انگلیس. برنامه در تلویزیون پخش شد. ایستگاههای تلویزیونی در ابتدا پخش خشکی زمینی تنها راهی بود که تلویزیون پخش میشد. زیرا قدرت پخش محدود بود، نظم دولت بصورت معمولی بود. در آمریکا نمایندگی ارتباطات فدرال از ایستگاه اجازه پخش تبلیغات را گرفت. ولی شامل این بود که تعهد در قبال سرویس برنامه عمومی به عنوان یکی از نیازمندیهای گرفتن جواز میباشد. در مقایسه ، پادشاهی متحده یک برنامه مختلفی را انتخاب کرد، قیمت یا نرخی را برای صاحبان برای جواز تلویزیون وضع میکند که هر شخصی هر برنامهای را میخواهد دریافت کند. برای تأسیس BBC که به عنوان بخشی از مجوز سلطنتی بود سرویس عمومی داشتند. تولید کابل و ماهوارهها به عنوان وسایل پخش در سال 1970 تاجران را بر این داشت تا کانال هایی را برای مخاطبان تأسیس کنند، به عنوان HBO و یا مثل پخش آسمان انگلیسی. نتیجتا هر کشوری در جهان حداقل یک کانال تلویزیونی تولید کرده است. تلویزیون در تمام جهان رشد کرده است، تمام کشورها را قادر میسازد تا پخشهایی از فرهنگ و جامعه را به دیگران نشان بدهند. در اواخر سال 1980 در تمام خانهها در ایالات متحده حداقل یک تلویزیون وجود داشت. برطبق میانگین آمار ، مردم آمریکا در هر روز 4 ساعت برنامه تلویزیونی نگاه میکنند. و 3/2 مردم آمریکا بیشتر خبرها را از تلویزیون دریافت میکنند و بقیه تمام اخبار خود را از تلویزیون دریافت میکنند. استانداردهای تلویزیون •تلویزیون زمینی «خشکی» •تلویزیون ماهوارهای •تلویزیون کابلی •سیستم پخش چند کانالی چند منظوره نسبت جنبه یا بعد تلویزیون تمامی این سیستمهای اولیه تلویزیونی دارای یک نسبت بعد از 4:3 که برای تناسب (0) نسبت آکادمی انتخاب شده از فیلمهای سینمایی استفاده میشد، این نسبت کافی بود تا در اطراف مشاهده شود. تیوب اشعه کاتد CRT همه آنها میتوانند تولید کنند که به ساخت تکنولوژی روز میپرداخت (تکنولوژی CRT امروزی مجوز ساخت تیوبهای عریض را داد. سطح صاف که بسیار شهرت پیدا کرده است دیگر محدودیتهای نسبت بعد را ندارد). در سال 1950 استودیوهای فیلم با سطح عریض و مسطح دارای چند بعد مثل سینما بودند که در تلاش بودند تا محصولاتشان را از تلویزیون پخش کنند. با وجود اینکه این یک وسیله غلط انداز بود، اما بسیاری از مردم می گفتند که این در واقع یک ضرر است فرض کنید که یک چیزی را نشان میدهند و آنها در واقع یک منظره باز و گسترده هستند، سطح پهن امروزه هنوز مورد استفاده قرار میگیرد. برای استفاده از DTV به عنوان یک فرصت برای تعویض فرمت تصویر استاندارد تلویزیون از بعد قدیمی (1.33:1) 4:3 به بعد جدید (1.78:1) 16:9 استفاده شد. این حرکت سیستم تلویزیون برای نزدیکتر شدن نسبت بعدی جدید فیلم سطح پهن توانا ساخت، که آمار را از 1.85:1 به 2.35.1 رساند. فرمت 16:9 اولین برای DVD سطح پهن انجام شد. DVD دو را برای صفحه پهن فراهم میکند و اولین و بهترین آن فرمت آنامورفیک صفحه پهن میباشد. این فرمت شباهت زیادی به این تکنیک دارد که برای تنظیم فیلم صفحه پهن استفاده می شد1.33:1 و فیلم 35mm. تصویر وقتی ضبط می شود به صورت افقی و تختی له می شود، و وقتی فیلم برمی گردد دوباره به حالت اول خود بر میگردد. سیستم HDTV ATSC آمریکا از فرمت صفحه پهن مستقیم استفاده میکند، تصویر بصورت له و باز نمیشود. هیچ دلیل تکنیکی نیست که چرا پخش تلویزیون دیجیتال از تغییر نسبت بعد استفاده میکند، در هر حال بیان این تغییرات برای بیان دلایل بکار میرود. مغایرت نسبت بعد یا وجوه نمایش تصویری اصلی صفحه پهن بر روی صفحه تلویزیون متداول ، مشکلات وسیع را نشان میدهد. در فرمت جعبه نامه با نوارهای مشکی در پائین و بالای صفحه، با قسمتی از تصویر که زده میشود، معمولا صفحههای زیادی راست و چپ تصویر بریده میشود ( یا در پن کردن و اسکن کردن قسمتها توسط اپراتور انتخاب میشوند). توافق مشترک پرتاب کردن یا خلق کردن اجسام در بعد 14:9 و بعضی تصاویر را در هر دو طرف صفحه برای 4:3 از دست میدهد و بعضی از تصاویر در بالا و پائین صفحه برای 16:9. انبساط و افزایش افقی و خطی در بعضی موقعیتها فوایدی دارد که چندین مردم مختلف یک تصویر یا یک سیستم را میبینند، که این تصحیح برای تماشای ضلع مورب و مایل میباشد.

تاریخچه موسیقی در ایران نقوش و حجاري ها و نگـارگـري هاي به جاي مانده از دوران باستان تا زمان اسلام نشان دهـنده عـلاقه و ذوق ايرانيان به هـنر موسيقي مي باشد. در دوران پس از اسلام موسيقي به دليل مخالف ها، شکوفايي دوران پـيشين خود را از دست داد. ولي به هـر حال به حيات خود ادامه داد. اين استمرار را مي توان در زمان صفويه در بناي کاخ چهـلستون و اتاق موسيقي کاخ عالي قاپو مشاهـده کرد. موسيقي ملي ايران، مجـموعه اي است از نواهـا و آهـنگ هايي که در طول قـرن هـا، در اين سرزمين به وجود آمده و پـا به پاي ساير مظاهـر زندگي مردم ايران تحول وتکامل يافتـه، و بازتابي از خصوصيات اخلاقي، وقايع سياسي، اجـتماعـي و جـغـرافـيايي ملتي است که تاريخـش به زمان هاي بسيار دور مي رسد. ظرافت و حالت تعـمق ويـژه موسيقي ايراني انسان را به تـفـکر و تعـقل و رسيدن به جـهـاني غـير مادي رهـنمون مي سازد. موسيقي ملي ايران، که مبـنا و سابقه اي بسيار کـهـن دارد، شامل شاخه هاي مختـلفي به شرح زير است: 1 - قـبل از اسلام: موسيقي هاي اقوام کهـن ايران شامل : بـخـتـيـاري، کردي، لري و ..... 2 - بعـد از اسلام: الف - موسيقي مقامي ( حماسي، تعـزيه، عـزا ) ب - رديفـي ( دستگـاه هاي موسيقي سنـتي ) در دوره حاضر اين تـقـسيم بـندي به شرح زير است: 1 - قـبل از اسلام 2 - بعـد از اسلام 3 - موسيقي هاي محـلي ايران و نغـمه هاي سنـتي ( ملودي هاي دو گـروه قـبل ) و تـنـظيم و تهـيه کلاسيک آنهـا. طبق روش طبقه بـندي جـديد در آواز و مقامات، که از حدود صد سال پـيش برقـرار شده، آواز و موسيقي سنـتي ايران را در دوازده مجـموعه قرار داده اند. از دوازده مجـموعـه تـقـسيم بـندي شده، هـفت مجموعـه که وسعـت و استـقـلال بـيـشـتري داشتـه اند، دستگـاه ناميده شده و پـنج مجموعـه ديگـر را که مستـقل نـبوده و از دستگـاهـهاي مزبور منشعـب شده اند، آواز ناميده اند. بنا براين موسيقي سـنتي امروز ايران، که باقي مانده مقامات دوازده گـانه قـديم است، قـبلا مفـصل تر بوده و امروز جـزئي از آن در دستـرس است. بر هـفت دستگـاه اصلي و پـنج آواز، تعـدادي گوشه استواري و الگـوي نوازندگـان و خوانـندگـان امروزي است. شمار اين گـوشه ها را 228 ذکـر کرده اند، رديف هاي مخـتـلف و مشهـور استادان موسيقي سنـتي صد ساله اخـير مانـند آقا حسيـنـقـلي، ميرزا عـبدالله، درويش خان و صـبا نـيـز از هـمين نـظم پـيـروي مي کـند.

تاریخچه سالاد و انواع آن سالاد شامل طیف گسترده ای می باشد که از جمله : سالاد سبز ، سالاد سبزیجات ، سالاد ماکارونی و ... ، حال سالاد ها می توانند شامل سالاد های مخلوط نیز باشند همچون سالد مخلوط گوشت ، مرغ و غذاهای دریایی در نهایت شاید معروف ترین دسته سالاد هایی که بتوان نام برد سالاد میوه ها هستند که ترکیبی از میوه ها را در خود دارا می باشند ، قابل ذکر است که سالاد معمولا به دسته سالاد های سبزیجاتی و یا میوه ها گفته می شود که عموما خام مصرف می شوند سالاد سبز شامل برگ کاهو ، سبزیجات ، سس می باشد که مصرف آن بسیار رایج است در تمام نقاط دنیا . سالاد ماکارونی ، رشته فرنگی ، ژلاتینی و غیره هم جز سالاد های پر مصرف می باشد . در این جا شایان ذکر است که بیشتر سالاد ها طبق سنتی که موجود می باشد ، سرد مصرف می شوند ، اگر چه برخی از سالاد ها مثل سالاد سیب زمینی در جنوب آلمان گرم مصرف می شود . خود واژه سالاد از کلمه فرانسوی salade که معنای مترادف آن در انگلیسی salate می باشد آمده است . معمولا سالاد غذایی کامل نمی باشد و در کنار غذاهای دیگر مصرف می شود که البته خود آن نیز گاهی به عنوان غذا مصرف دارد . تاریخچه : مورخان اعتقاد دارند سالاد جز غذاهای یونانیان و رومیان بوده است ولی به خاطر بیماری هایی که توسط سبزی های ناپاک به وجود آمده کنار گذاشته شده است ولی در قرن 18 یا 19 توسط دربار انگلیس مجدد مصرف شده است که مستندات نشان از این می دهد که خانواده سلطنتی دابلد بسیار از سالاد سیب زمینی با ساردین و سس مخصوص ان موقع لذت می برده است . سالاد به صورت عمده توسط امریکایی ها به اروپا ، چین و استرالیا و ... ارسال شد که در سوپر مارکت ها به فروش می رسید . سالاد فصل : سالاد فصل یا سالاد باغ که متشکل از سبزیجات برگ دار مانند کاهو ، اسفناج و ... می باشد با توجه به کالری کمی که دارد ، جز بهترین موارد برای رژیم های غذایی می باشد . البته به مرور زمان در سالاد قصل مواردی همچون خیار ، فلفل ، قارچ ، پیاز ، هویج ، کرفس و ترپچه نیز اضافه شد . قابل ذکر است که گاهی اوقات ، پنیر ، گوشت ( به عنوان مثال بیکن ، مرغ ) یا ماهی و ... برای خوشمزه شدن سالاد به سالاد اضافه می شود .

تاریخچه سالاد و انواع آن سالاد شامل طیف گسترده ای می باشد که از جمله : سالاد سبز ، سالاد سبزیجات ، سالاد ماکارونی و ... ، حال سالاد ها می توانند شامل سالاد های مخلوط نیز باشند همچون سالد مخلوط گوشت ، مرغ و غذاهای دریایی در نهایت شاید معروف ترین دسته سالاد هایی که بتوان نام برد سالاد میوه ها هستند که ترکیبی از میوه ها را در خود دارا می باشند ، قابل ذکر است که سالاد معمولا به دسته سالاد های سبزیجاتی و یا میوه ها گفته می شود که عموما خام مصرف می شوند سالاد سبز شامل برگ کاهو ، سبزیجات ، سس می باشد که مصرف آن بسیار رایج است در تمام نقاط دنیا . سالاد ماکارونی ، رشته فرنگی ، ژلاتینی و غیره هم جز سالاد های پر مصرف می باشد . در این جا شایان ذکر است که بیشتر سالاد ها طبق سنتی که موجود می باشد ، سرد مصرف می شوند ، اگر چه برخی از سالاد ها مثل سالاد سیب زمینی در جنوب آلمان گرم مصرف می شود . خود واژه سالاد از کلمه فرانسوی salade که معنای مترادف آن در انگلیسی salate می باشد آمده است . معمولا سالاد غذایی کامل نمی باشد و در کنار غذاهای دیگر مصرف می شود که البته خود آن نیز گاهی به عنوان غذا مصرف دارد . تاریخچه : مورخان اعتقاد دارند سالاد جز غذاهای یونانیان و رومیان بوده است ولی به خاطر بیماری هایی که توسط سبزی های ناپاک به وجود آمده کنار گذاشته شده است ولی در قرن 18 یا 19 توسط دربار انگلیس مجدد مصرف شده است که مستندات نشان از این می دهد که خانواده سلطنتی دابلد بسیار از سالاد سیب زمینی با ساردین و سس مخصوص ان موقع لذت می برده است . سالاد به صورت عمده توسط امریکایی ها به اروپا ، چین و استرالیا و ... ارسال شد که در سوپر مارکت ها به فروش می رسید . سالاد فصل : سالاد فصل یا سالاد باغ که متشکل از سبزیجات برگ دار مانند کاهو ، اسفناج و ... می باشد با توجه به کالری کمی که دارد ، جز بهترین موارد برای رژیم های غذایی می باشد . البته به مرور زمان در سالاد قصل مواردی همچون خیار ، فلفل ، قارچ ، پیاز ، هویج ، کرفس و ترپچه نیز اضافه شد . قابل ذکر است که گاهی اوقات ، پنیر ، گوشت ( به عنوان مثال بیکن ، مرغ ) یا ماهی و ... برای خوشمزه شدن سالاد به سالاد اضافه می شود .

اشرافیت فرانسه، هنر دکوراسیون و مبلمان را به اوج شکوفایی رساند و در طی پانصد سال شاهکارهای جاودانهای به جهان عرضه کرد. این مقاله برای کسانی است که به سبکهای دکوراسیون و مبلمان در ادوار مختلف علاقهمند هستند و میخواهند به طور مختصر و مفید با اساس و کلیات هر یک از شیوهها آشنا شوند. این توضیحات، شما را یاری میکند تا با تغییرات و تحولات گوناگون در این زمینه آشنا شوید.ویژگیهای اساسی مبلمان و لوازم خانه ارزش کیفی، سادگی، رعایت اصول و نکات دقیق هر سبک است. آنچه جالب توجه است مداوم بودن تغییر و تحولات میباشد که خیلی آرام و در عین حال محسوس است. مهمتر این که درطول پنج قرن، هنر دکوراسیون و مبلمان هیچگاه یک جهش و یا تغییرشکل ناگهانی نداشته است. هر سبک پیشدرآمدی است برای سبک بعدی و ادامه آن. آنچه به طور کلی در سبکهای دکوراسیون اروپایی به چشم میخورد، دقت آمیخته به وسواس کارگران در به وجود آوردن ریزهکاریهای مختلف است. طراحان و کارگران مبلساز در ضمن سعی داشتهاند زیبایی و هماهنگی را درآمیزند. واضح است که این گروه کثیر به وسیله عده زیادی از مشتریان هنردوست و ثروتمند که تعدادشان در قرون گذشته اروپا زیاد بوده است، تشویق شدهاند. به همین علت است که هنر دکوراسیون و مبلمان در اروپا چنین شکفته شده است و کشورهای مختلف بهخصوص فرانسه از این نظر صاحب سبک شناخته شدهاند. برای شروع طبقهبندی سبکهای مبلمان و دکوراسیون اروپا، باید قرون وسطی را به عنوان اولین دوره انتخاب کرد و به ترتیب جلو رفت. ● قرون وسطی از قرون وسطی مبلمان و وسایل زندگی زیادی در دست نیست، چون گذشته سالها و قرون متمادی وسایل چوبی را هرقدر که محکم باشند از بین میبرد. ویژگی خاص طرحهای مربوط به قرون وسطی در نقاشیها، کندهکاریها و مینیاتورها قابل تشخیص است. مبلهای هنری و وسایل زندگی ارزشمند و گرانقیمت در قرون وسطی به طور انحصاری متعلق به اربابان بود و به همین علت تعداد آنها روی هم رفته چندان قابل توجه به نظر نمیرسد. اولین گروهی که سعی کردند مبلسازی و ساختن وسایل خانه را به یک هنر ظریف تبدیل کنند، نجاران قرون وسطی بودند و اولین چوبی که برای به وجود آوردن اثر خود به کار بردند، چوب درخت بلوط بود. ترکیب آهن و چوب هم از خصوصیات قرون وسطی است، دستگیرههای بزرگ آهنی، نبشیهایی را برای استحکام بیشتر به کار برده و همچنین قفلهای مختلف. در اواخر قرن چهاردهم مبلسازی یک هنر به شمار میرود و از این به بعد تغییرات و تحولات، چشمگیر و قابلتوجه هستند. کندهکاریها روز به روز بیشتر میشوند و ظرافتی که در طرحهای کندهکاری شده دیده میشود بیش از پیش ارزش این هنر را بالا میبرد. وسایلی که در این دوران بیش از هر وقت دیگر ساخته میشوند به ترتیب عبارتند از: بوفه، صندوقهای بزرگ، نیمکت، تختخواب و صندلی مخصوص اربابان. ● دوران رنسانس مفهوم کلی کلمه رنسانس، آنچنان که از نامش برمیآید، احیای هنر دوران باستان پس از یک دوره کامل فراموشی است. ایتالیا اولین کشوری است که از قرن پانزدهم با اعجاز زیاد یادگارهای گذشته را باز مییابد و به سوی هنر قدیم روی میگرداند. از این زمان تا نیمه اول قرن هجدهم دوران باستان روی هنر و به ویژه هنر دکوراسیون، معماری و مبلمان تاثیر میگذارد. به علاوه قصرهای برج و بارودار جای خود را به خانههای بازتر با فضای روشنتر میدهند. زندگی آرامتر میشود و تجمل آغاز میشود. تغییرات در این دوره محسوس هستند و پس از یک دوره تغییر کامل معماری نوبت به مبلمان و تزیینات درون خانهها میرسد. چوب درخت بلوط جای خود را به چوب گردو میدهد که روشنتر و نرمتر است و خیلی راحتتر تغییر میپذیرد. یکی از هنرهای اختصاصی دوره رنسانس، جاسازی مرمر، فلزات گرانبها، عاج و استخوان درون چوب است. این هنر جدید، به علاوه هنر کندهکاری جلا و شفافیت خاصی به وسایل ساخته شده میدهد، چون در این دوره به هم آمیختن رنگها مد روز است. آینهکاری و استفاده از مس هم در این دوره رونق میگیرد. در کندهکاریها بیشتر صورتها و اندامهای اساطیری دیده میشوند. یکی از هنرهایی که در دوره رنسانس فراموش میشود، استفاده از آهن و ترکیب آهن و چوب است. وسایلی که در دوره رنسانس ساخته میشوند، به ترتیب ارزش هنری عبارتند از صندوقهای بزرگ، بوفه، میز و صندلیهای پشت بلند، صندلی به صورت امروزی در دوره رنسانس به وجود میآید که به دو صورت مختلف ساخته میشد. صندلیهای دستهدار برای آقایان و صندلیهای بیدسته برای خانمها که لباسهای بلند با دامنهای پرچین داشتند. ● سبک لویی سیزدهم در نیمه اول قرن هفدهم این سبک جدید، هنرمندان کشور ایتالیا بیش از سایر هنرمندان سهم دارند. در این دوره وسایل خانه بیش از گذشته، ثابت و سنگین میشوند. بوفههای بزرگ، مبل و صندلیهای سنگین که در خانه جای ثابتی دارند روی کار میآیند. در این سبک، هنرمندان مبلساز و طراحان مختلف دکوراسیون توجه زیادی به راحتی وسایل خانگی دارند. به همین علت مبل و صندلی تشکدار با روکش پارچه به وجود میآید. توجه طراحان بیشتر به نقاشیها و طرحهای روی پارچه معطوف میشود و کندهکاری روی چوب ارزش خود را از دست میدهد. با از بین رفتن هنر کندهکاری روی مبل و صندلی، هنر دیگری به وجود میآید که از خصویات سبک لویی سیزدهم است، هنر خراطی روی پایهها و دستههای میز و صندلی. وسایل و مبلمان خانهها در این دوره عبارتند از: کمدهای بلند دو در، میزها که کوچکتر شدهاند، میز کار که از ابداعات این دوره است، تختخوابهای ساده که با روتختیهای مجلل تزیین میشدند و بالاخره صندلی و مبل که در این دوره اهمیت زیادی پیدا میکند.