این بدن بی سر و عریان کیست؟
این تن محنت زده از آن کیست ؟
پیکر خونین بلا دیده اش
زیر سم و عرصه ی جولان کیست
او که غریبست و زمین بسترش
پس سر او یک شبه مهمان کیست
این سپر محنت و مهد بلا
سینه ی بشکسته ی عریان کیست
بار خدایا رگ حلقوم او
جای لب دشنه ی بران کیست
وای اگر ای کشته حسین منی
اینهمه زخم تو بفرمان کیست
وه که بکشتند برادر ترا
هیچ نگفتند که مهمان کیست؟
ذبح عظیم است حسانا حسین
کشته به دست که و قربان کیست ؟