لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'آیات'.
3 نتیجه پیدا شد
-
در این تاپیک برآنیم تا آیاتی چند از قرآن کریم را که مفهوم و معنی خاصی دارند و تامل برانگیز می توانند باشند را قرار دهیم امید است که مفید واقع شود سوره اسراء ايه 23 پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيکی کنيد هر گاه تا تو زنده هستی هر دو يا يکی از آن دو سالخورده شوند ، آنان را ميازار و به درشتی خطاب مکن و با آنان به اکرام سخن بگوی ................................. وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا ................................................ And your Lord has commanded that you shall not serve (any) but Him, and goodness to your parents. If either or both of them reach old age with you, say not to them (so much as) "Ugh" nor chide them, and speak to them a generous word. ....................................................... Ve rabbin, kendisinden başkasına kulluk etmemenizi ve anaya, babaya iyilik etmenizi hükmetmiştir; onlardan biri, yahut her ikisi, senin hayâtında ihtiyarlık çağına ererse onlara üf bile deme, azarlama onları ve onlara güzel ve iyi söz söyle. .................................................................. اور آپ کے پروردگار نے فیصلہ کر دیا ہے کہ تم اس کے سوا کسی کی بندگی نہ کرو اور والدین کے ساتھ نیکی کرو، اگر ان میں سے ایک یا دونوں تمہارے پاس ہوں اور بڑھاپے کو پہنچ جائیں تو انہیں اف تک نہ کہنا اور انہیں نہ جھڑکنا بلکہ ان سے عزت و تکریم کے ساتھ بات کرنا
-
آیات و روایات متناسب با ولادت حضرت زهرا (ع)
irsalam پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در حضرت فاطمه زهرا (س)
آیات و روایات متناسب : ولادت حضرت زهراعليها السلام قرآن کریم: إنّا أعطَيناكَ الكَوثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَر همانا ما كوثر را به تو عطا كرديم پس براي پروردگارت نماز بخوان و قرباني كن كوثر ، آيه 2 - 1 . پيامبرصلي الله عليه وآله : فاطِمَةُ أَعَزُّ النّاسِ عَلَيَّ فاطمه عزيزترين مردم نزد من است بشارة المصطفي ، ص 70 . پيامبرصلي الله عليه وآله : مَن أَحَبَّ فاطِمَةَ ابنَتي فَهُوَ فِي الجَنَّةِ مَعي هر كس دخترم فاطمه را دوست داشته باشد ، در بهشت با من همراه خواهد بود بحار الأنوار ، ج 27 ، ص 116 . سخنان برگزيده حضرت فاطمهعليها السلام : مَن أصعَدَ إلَي اللَّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ أهبَطَ اللَّهُ إلَيهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ هر كه خداوند را بيپيرايه عبادت كند ، خداوند برترين مصلحتش را نثار او ميكند بحار الأنوار ، ج 70 ، ص 249 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : فَرَضَ اللَّهُ الصَّلاةَ تَنزِيهاً مِنَ الكِبرِ خداوند نماز را براي دوري از كبر واجب كرد بحار الأنوار ، ج 82 ، ص 209 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : نَحنُ وَسيلَتُهُ في خَلقِهِ و نَحنُ خاصَّتُهُ و مَحَلُّ قُدسِهِ ما [اهلبيت] دست آويز الهي مردمان ، بر گزيده خدا و منزلگاه قدس [و پاكي ]اوييم شرح نهجالبلاغه ، ابن ابيالحديد ، ج 16 ، ص 211 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : فَجَعَلَ اللَّهُ . . . إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِ خدا اطاعت از ما را رشته سامان ملّت ، و امامت ما را مايه ايمني از تفرقه قرار داده است الإحتجاج ، ج 1 ، ص 134 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : در جواب امام حسنعليه السلام كه پرسيده بود : چرا براي همسايگان و ديگران دعا ميكني و براي خود دعا نميكني؟ فرمود : الجارُ ثُمَّ الدّارُ اوّل همسايه ، سپس خانه خود علل الشرائع ، ج 1 ، ص 183 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : خِيارِكُم أليَنُكُم مَناكِبَهُ و أكرَمُهُم لِنِسائِهِم بهترين شما كسانياند كه با مردم نرمترند و زنان خويش را بيشتر گرامي ميدارند دلائل الإمامه ، ص 76 . حضرت فاطمه سلام الله عليها : خَيرٌ لِلنِّساءِ أن لايَرَينَ الرِّجالَ و لايَراهُنَّ الرِّجالُ براي زنان بهتر است كه [بدون ضرورت] مردان نامحرم را نبينند و نامحرمان نيز آنان را نبينند بحار الأنوار ، ج 104 ، ص 36 . روز مادر قرآن کریم: و وصَّينَا الإنسانَ بِوالِدَيهِ إحساناً حَمَلَتهُ أُمُّهُ كُرهاً و وَضَعَتهُ كُرهاً) ما به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادرش نيكي كند ؛ مادرش او را با رنج حمل كرد و با رنج بر زمين نهاد احقاف ، آيه 15 . پيامبرصلي الله عليه وآله : الجَنَّةُ تَحتَ أقدامِ الاُمَّهاتِ بهشت زير قدمهاي مادران است ميزان الحكمه ، ح 22691 . پيامبر صلي الله عليه وآله : مَن سَرَّهُ أن يُمَدَّ لَهُ فِي عُمرِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَبَرَّ والِدَيهِ هركه خوش دارد عمرش دراز و روزياش بسيار شود ، به پدر ومادرش نيكي كند ميزان الحكمه ، ح 22671 . امام عليعليه السلام : بِرُّ الوالِدَينِ أكبَرُ فَريضَةٍ نيكي به پدر و مادر بزرگترين فريضه است ميزان الحكمه ، ح 22673 . امام سجّادعليه السلام : وَ أمّا حَقُّ اُمِّكَ فَأنْ تَعلَمَ أنَّها حَمَلَتكَ حَيثُ لايَحتَمِلُ أَحَدٌ أَحَداً و أعطَتْكَ مِن ثَمَرَةِ قَلبِها مالا يُعطِي أحَدٌ أحَداً حقّ مادرت بر تو اين است كه بداني او تو را در جايي حمل كرده است كه هيچ كس ديگري را حمل نميكند و از ميوه دلش آن به تو داد كه هيچ كس به ديگري نميدهد الأمالي ، صدوق ، ص453 . امام رضاعليه السلام : إنَّ اللَّهَ أمَرَ بِالشُّكرِ لَهُ و لِلوالِدَينِ ، فَمَن لَم يَشكُر والِدَيهِ لَم يَشكُرِ اللَّهَ خداوند به سپاسگزاري از خود و پدر و مادر فرمان داده است ؛ پس هر كه از پدر و مادرش سپاسگزاري نكند ، خداوند را سپاس نگفته است الخصال ، ص 156 . روز زن پيامبرصلي الله عليه وآله : مَنِ اتَّخَذَ زَوجَةً فَليُكرِمها هر كس همسري اختيار كند ، بايد او را گرامي بدارد مستدرك الوسائل ، ج 1 ، ص 412 . پيامبرصلي الله عليه وآله : إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أيِّ أبوابٍ شاءَت هرگاه زني نمازهاي پنجگانهاش را به جاي آورد ، و ماه رمضان را روزه بگيرد، و دامنش را پاك نگه دارد ، و از شوهرش فرمان ببرد ، از هر دري كه بخواهد وارد بهشت ميشود كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 441 . امام عليعليه السلام : إنَّ المَرأَةَ رَيحانَةٌ و لَيسَت بِقَهرَماَنةٍ زن گل است و لطيف ، نه دلير نهج البلاغه ، نامه 31 . امام صادق عليه السلام : أكثَرُ الخَيرِ فِي النِّساءِ بيشتر خوبيها در زنان است كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 385 . امام صادق عليه السلام : إنَّ اللَّهَ جَعَلَ لِلمَرأةِ أن تَصبِرَ صَبرَ عَشرَةِ رِجالٍ خداوند صبر و تحمّلِ ده مرد را به زن عطا كرده است الكافي ، ج 50 ، ص 339 . امام صادقعليه السلام : لَيسَ لِامرَأةٍ خَطَرٌ لا لِصالِحَتِهِنَّ ولالِطالِحَتِهِنَّ براي زن بهايي نميتوان تعيين كرد ، نه براي خوب آنها و نه براي بدشان ميزان الحكمه ، ح 7847 . -
آیات و روایات شهادت حضرت زهرا پيامبرصلي الله عليه وآله : إنَّ اللَّهَ يَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و يَرضي لِرِضاها به يقين خداوند با خشم فاطمه به خشم ميآيد و با خشنودي او خشنود ميشود بحار الأنوار ، ج 43 ، ص 320 . پيامبرصلي الله عليه وآله : إنَّ فاطِمةَ بَضعَةٌ مِنّي و هِي نورُ عَيني و ثَمَرَةُ فُؤادي ؛ يَسوؤُني ما ساءَها و يَسُرُّني ما سَرَّها و إنَّها أوَّلُ مَن يَلحَقُني مِن أهلِ بَيتي فاطمه پاره تن من و روشني ديده و ميوه دل من است . آنچه او را ناراحت كند مرا ناراحت ميكند و آنچه شادش كند ، مرا شاد ميكند ؛ او نخستين كس از اهلبيت من است كه به من ميپيوندد الأمالي ، صدوق ، ص 575 . امام عليعليه السلام : إنَّ فاطِمَةَعليها السلام لَم تَزَل مَظلُومَةً ، مِن حَقِّها مَمنوعَةٌ و عَن مِيراثِها مَدفوعَةٌ فاطمه همواره مظلوم و از حق و ميراث خود محروم بود الأمالي ، طوسي ، ص 155 . امام مهديعليه السلام : إنَّ لِي في إبنَةِ رَسولِاللَّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ دختر رسول خدا (فاطمه) براي من سرمشقي نيكو است الغيبه ، طوسي ، ص 286 . حضرت فاطمهعليها السلام : إلزَم رِجلَها ؛ فَإنَّ الجَنَّةَ تَحتَ أقدامِها در خدمت مادر باش ؛ زيرا بهشت زير قدمهاي مادران است كنزالعمّال ، ح 45443 . حضرت فاطمهعليها السلام : إذا حُشِرتُ يَومَ القِيامَةِ أشفَعُ عُصاةَ اُمَّةِ النَّبِيّصلي الله عليه وآله آن گاه كه در روز قيامت برانگيخته شوم ، گناهكاران امّت پيامبر اسلام را شفاعت خواهم كرد إحقاق الحقّ ، ج 19 ، ص 129 . حضرت فاطمهعليها السلام : إنْ كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ و تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ فَأنتَ مِن شيعَتِنا و إلّا فَلا اگر به آنچه تو را به آن فرمان ميدهيم عمل كني و از آنچه برحذر ميداريم دوري كني ، از شيعيان مايي و الّا هرگز بحار الأنوار ، ج 68 ، ص 155 . حضرت فاطمهعليها السلام : حُبِّبَ إلَي من دُنياكُم ثَلاثٌ : تِلاوَةُ كِتابِ اللَّهِ و النَّظَرُ في وَجهِ رَسولِ اللَّهِ و الإنفاقُ في سَبيلِ اللَّهِ از دنياي شما محبّت سه چيز در دل من نهاده شد : تلاوت قرآن ، نگاه به چهره پيامبر خدا و انفاق در راه خدا نهج الحياة ، ح 164 . حضرت فاطمهعليها السلام : يا أباالحَسَنِ! إنّي لأَستَحيي مِن إلهي أن اُكَلِّفَ نَفسَكَ مالاتَقدِرُ عَلَيهِ اي علي! من از پروردگارم شرم دارم كه چيزي از تو درخواست كنم كه توان برآوردن آن را نداشته باشي بحار الأنوار ، ج 43 ، ص 59 . حضرت فاطمهعليها السلام : بِشرٌ في وَجهِ المُؤمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّةَ خوشرويي هنگام روبه رو شدن با مؤمن ، بهشت را بر فرد خوش رو واجب ميكند بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 401 .