لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'ایدز'.
5 نتیجه پیدا شد
-
روبان قرمز، نشان آشنایی است که این روزها در جنس های مختلف کاغذی، پارچه یی، فلزی به شکل سنجاق سینه در کلیه سازمان های دولتی و غیردولتی که در حوزه اطلاع رسانی در مورد ایدز یا خدمات رسانی به افراد مبتلا به ایدز فعالیت می کنند، به وفور یافت می شود. فعالان این حوزه و البته بسیاری از افراد مبتلا، این روبان ها را روی لباس خود نصب می کنند. اما این روبان از کجا آمده است؟ در سال۱۹۹۱ گروهی از هنرمندان، که بسیاری از دوستان خود را بر اثر ابتلا به ایدز از دست داده بودند، با تاسیس گروه ایدز تجسمی (THE VISUAL AIDS ARTISTS CAUCUS) در شهر نیویورک تصمیم گرفتند با به خدمت گرفتن هنر، به نبرد با این بیماری مرگبار بپردازند. آنها برای اولین بار روبان قرمز را به عنوان نشان گروه خود انتخاب کردند. پاتریک اوکانل بنیانگذار گروه ایدز تجسمی، که خود مبتلا به ایدز است، روی همه لباس های خود یک روبان قرمز دارد. او می گوید؛ من از ایدز نمی میرم، من با ایدز زندگی می کنم. رفقای زیادی داشتم که وقتی بیمار شدند، خیلی جوان بودند. آنها همه در جوانی از دنیا رفتند و من زندگی خود را برای آنها صرف می کنم. با پاتریک در حالی که روی کاناپه یی در منزلش، واقع در منطقه شمالی شهر نیویورک نشسته است، گفت وگو می کنم. چهره او از بیماری تکیده شده، اما هنوز در وجودش سرزندگی مشهود است. در کنار او الن فریم از اعضای گروه ۱۵نفره ایدز تجسمی نشسته است. او که یک عکاس است در سال ۱۹۹۱مانند دیگر اعضای این گروه یک هدف را دنبال می کرد و آن هم یافتن وسیله یی بود که بتواند مردم را وادار به اندیشیدن درباره ایدز کند. الن می گوید؛ چاره دیگری نداشتیم. ما باید از هنرمان استفاده می کردیم. درست مثل این بود که ایدز یک شبه کل جامعه هنری نیویورک را می بلعد. ناگهان چشم باز کردیم و دیدیم خیلی از همکاران و دوستان ما دارند با مرگ دست و پنجه نرم می کنند. او ادامه می دهد؛ ابتکار استفاده از روبان موقعی به فکر ما رسید که دیدیم چطور پس از پایان جنگ خلیج فارس امریکایی ها حتی در شهرهای کوچک امریکا، برای حمایت از سربازان، از روبان های زرد استفاده کردند. اما سوال بعدی این بود که چه رنگی برای روبان ایدز مناسب است و بعد با آن چه باید کرد؟ آن زمان بود که بحث میان گروه در گرفت و سرانجام آنها در مورد رنگ قرمز به توافق رسیدند. الن در این باره می گوید؛ ما با رنگ های دیگر شروع کردیم. بعد یکی یکی آنها را کنار گذاشتیم و بالاخره رنگ قرمز را انتخاب کردیم چون رنگی است که جلب توجه می کند و همچنین حسی پرشور را القا می کند. به او یادآوری می کنم که قرمز همچنین رنگ خون است و پاتریک با تایید حرف من اضافه می کند؛ و همین طور رنگ عشق. گروه هنرمندان ایدز تجسمی، ابتدا بر سر شکل پایپون به عنوان نماد ایدز اختلاف داشت، اما پس از مدتی طرحی را پذیرفت که حالا در سراسر جهان به عنوان سمبل ایدز شناخته می شود. آن سال، پاتریک در برادوی مرکز تئاتر امریکا در نیویورک، آشنایانی داشت و مراسم اهدای جوایز تونی نیز قرار بود به زودی برگزار شود. گروه سه هزار روبان قرمزی را که آماده کرده بود به محل برگزاری مراسم تحویل داد. اما اتفاقی که افتاد هرگز برای آنها قابل تصور نبود. هنگام پخش سراسری این مراسم از تلویزیون امریکا، جرمی آیرنز هنرپیشه سرشناس بریتانیایی، درحالی که یکی از این روبان ها را بر سینه داشت در برابر دوربین ها ظاهر شد. الن می گوید؛ ما حیرت کردیم. البته می دانستیم پروژه خوبی داریم اما فکرش را هم نمی کردیم روزی بتوانیم مردم را راضی کنیم روبان ها را به سینه بزنند. در مراسم جوایز تونی همه آن را به سینه داشتند. سر از پا نمی شناختیم. خوابش را هم نمی دیدیم ابتکار ما در چنین ابعاد وسیعی مورد استقبال قرار گرفته باشد. به این ترتیب بود که روبان قرمز به سرعت به نماد زیبای یک بیماری زشت مبدل شد. اما گروه ایدز تجسمی نه از روبان قرمز و نه از هیچ روبان دیگری کسب درآمد نکرده است. پاتریک می گوید؛ نکته مهم درباره این پدیده این است که خود به خود رواج پیدا کرد. ما آن را برای کسب درآمد درست نکردیم و حتی آگاهانه تصمیم گرفتیم به این ایده جنبه تجاری ندهیم. پاتریک لحظه یی تامل می کند و ادامه می دهد؛ خیلی عجیب است که حالا سیاستمداران پلیدی را می بینیم که انواع روبان های سرخ و سفید و آبی را به سینه می زنند و جلوی دوربین ها می آیند. هیچ نمی دانم اینها چطور باب شده است. ۱۵ هنرمندی که روبان قرمز ایدز را آفریدند پس از آن کار مشترکی انجام نداده اند. الن می گوید؛ ما در مقطعی کوتاه از زمان به هم پیوستیم و پروژه روبان، آخرین کار مشترک ما بود. اینکه فرصتی به دست آمد تا در یک اثر هنری مهم در دوران پست مدرن سهمی داشته باشیم، عالی بود. پاتریک هم می گوید؛ خیلی سخت است که آدم در مورد چیزی که از اندوه سرچشمه گرفته افتخار کسب کند. کاش می شد همه این افتخار را پس بدهم، ولی این چند سال شیوع ایدز را نمی دیدم. سال هایی که آن همه آدم، آدم های با استعداد، در بهترین سال های جوانی از دست رفتند. حالا فقط یک نفر از دوستان دوران ۲۰سالگی من باقی مانده است.
-
دانشمندان موفق شدند برای اولین بار تصاویر ۳ بعدی با جزییات کامل از ویروس اچ آی وی ثبت کنند. تصاویر مربوط به ویروس اچ آی وی، در مسابقه بین المللی تصویرسازی علم و مهندسی سال ۲۰۱۰ مقام اول را از آن خود کرد. ایوان کونستانتینوف که رهبری یک گروه تحقیقاتی از روسیه را بر عهده دارد، در مورد چگونگی تهیه این تصاویر می گوید: گروه ما پس از بررسی صدها نشریه علمی معتبر، مطالب مرتبط با این ویروس را جمع آوری کرد. این تصاویر به صورت دورنگ ثبت شده و در آنها حمله ویروس های اچ آی وی با رنگ نارنجی و آمیخته شدن آنها با سیستم ایمنی بدن به رنگ خاکستری نمایش داده شده است. کونستانتینوف عقیده دارد که روش نمایش ۳ بعدی از ویروس ها، می تواند کمک بزرگی به علم پزشکی کند.
-
با علائم اصلی وفرعی بیماری ایدز آشنا شویم با کاهش قدرت سیستم دفاعی به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونتها و سرطانهایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ، تبهای طولانی ، کاهش وزن ، اختلالات شخصیتی ، بیماریهای مغزی وپوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد. ● علائم اصلی ایدز: ▪ کاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد ▪ اسهال مزمن بیشتر از یک ماه ▪ تبهای متناوب یا ثابت بیش از یک ماه ● علائم فرعی: ▪ سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه ▪ عفونت پوستی منتشر همراه با خارش ▪ تبخالهای عود کننده ▪ برفک دهانی ▪ عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر ▪ بزرگ شدن عمومی غدد لنفی آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست ولی سرانجام تقریباً بطوراجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود. یکی از اولین راه های شناخت یک بیماری، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر بیماری است. با این شناسایی می توان از گسترش و توسعه بیماری در مراحل اولیه جلوگیری نمود. علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود. این مراحل عبارتند از: ● مرحله اول عفونت حاد: در اغلب موارد در صورتی که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد،بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر میگردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه های بسیاری از بیماریهای دیگر دارد. چون خود بخود ظرف یک تا دو هفته بهبودی حاصل میگردد ، کمتر اتفاق می افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود. بعلاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا۱۶ ماه طول می کشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلوده بوده و ممکن است سایرین را آلوده کند. ● مرحله دوم بدون علامت: پس از بهبودی خود بخودی مرحله حاد، بیمار وارد مرحله بدون علامت می شود که بر حسب نوع ویروس آلوده کننده از۱۰تا ۱۷ سال طول می کشد. در این مدت شخص آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده کننده می باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاهتر است و در این مرحله شخص دیگران را مبتلا می کند. در این دوره آزمایش خون مثبت است. کنترل انتشار ویروس در این مرحله مشکل می باشد. ● مرحله سوم بزرگی منتشر و پایدار غدد لنفاوی: دراین مرحله غدد لنفاوی به صورت بزرگ شده و به شکل قرینه و بدون درد در بیش از دو نقطه بدن بجز ناحیه کشاله ران ظاهر می شود حداقل ۳ماه باقی می مانند. ● مرحله چهارم مرحله قبل از ایدز و حالات وابسته به ایدز: قبل از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار، عوارضی ظاهر می شود که به آن علائم مربوط به ایدز می گویند و عبارتند از ▪ کاهش وزن بیشتر از۱۰درصد وزن سابق ▪ اسهال به مدت بیشتر از یک ماه ▪ تب به مدت بیشتر از یک ماه ▪ عرق شبانه ▪ خستگی، بی حالی و ضعف این علائم را مقدمه استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می باشد ، به حساب می آورند. در برخی موارد، بی قراری، بی اشتهایی، دل درد، سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیشرونده هم می باشد. بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم و یا عود کننده دهنی و یا ناحیه تناسلی به علت ویروسهای مختلف می شوند. ● مرحله چهارم ایدز: ایدز به مرحله نهایی آلودگی ایدز گفته میشود. در این مرحله به علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونتهای و سرطانها می شود که علائم بسیار متنوعی دارند و درنهایت بیمار را از پای در می آورند.
-
هلثدی در گزارشی به یافتههای جدید محقققین برای درمان ایدز پرداخته است. به گزارش خبر آنلاین این مطالعه از یک نظر با سایر مطالعاتی که روی حیوانات آزمایشگاهی انجام میگیرد متفاوت است، موشهایی که در این مطالعه استفاده شدهاند، انسانی شده هستند، یعنی سلولهای سیستم ایمنی بدنشان در حقیقت سلولهای سیستم ایمنی بدن انسان است و به مقابله با یک بیماری انسانی هم پرداخته است. البته از آنجایی که انجام این گونه مطالعات بر روی انسان ها ممکن و البته اخلاقی نیست، چاره دیگری وجود ندارد. در واقع محققین با تزریق سلولهای بنیادی انسان به موشها، توانستهاند این ویژگی را در این موشهای خاص به وجود بیاورند. اما مقابله با ایدز. ظاهرا سیستم ایمنی بدن انسانها یک گیرنده پروتئینی خاص دارد که مانند یک در برای ورود ویروس اچ.آی.وی عمل میکند. در گروه بسیار کمی از انسانها بر اساس یک نقص یا شاید بهتر باشد بگوییم تفاوت ژنتیکی، این گیرنده غیرفعال میشود و بنابراین این افراد به طور ذاتی در برابر ابتلا به ایدز مصون هستند. حالا دانشمندان با دستکاری ژنها میخواهند این در ورودی را در بیماران مبتلا به ایدز قفل کنند و از پیشروی بیماری در بدن آنها جلوگیری نمایند. محققین این پروژه معتقدند که بالاخره طبیعت راه مقابله با ایدز را به آنها نشان داده است. باید ببینیم در آینده این پروژه به کجا خواهد رسید.