لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'بالای'.
2 نتیجه پیدا شد
-
راز روحیه بالای ائمه در سختی ها زندگی، پر است از فراز و نشیب های کوچک و بزرگی که موجبات ناراحتی و حزن انسان را فراهم می کنند. بسیاری از مردم در تقابل با نارسائی های زندگی، روحیه خود را می بازند و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و گاهی دست به کارهایی به دور از عقل و دین می زنند که خود این کارها گرفتاری ها را افزون و باعث پشیمانی بیشتر می شود. در این میان، مردان بزرگی که قلبشان سرشار از معرفت به خدا و هستی است، در رفتاری متفاوت با دیگر انسان ها ظاهر می شوند و با حفظ روحیه خویش، از طوفان مصیبت ها به خوبی گذر کرده و به مقصود، نایل می گردند. امامان بزرگوار شیعه از جمله همین انسان های موفق و بلکه کاملترین مصداق آن هستند که با توجه به اینکه همانند سایر مردم با مشکلات و سختی های ریز و درشتی مواجهه می شوند، ولی بخاطر ذخیره بالای معرفتی، بر خود مسلط بوده و با مدیریت روحیه خویش، خود را در بهترین وضعیت قرار می دهند. حضرت زین العابدین علیه السلام در یک دعا از راز موفقیت ائمه در بحران ها پرده بر می دارد و همگان را به پایبندی به این معارف فرا می خواند: «خداوندا! اگر محزون شوم، پناه و ذخیره من تویی و اگر محروم گردم، اتّکایم به توست و زمانی که به مشقت افتم، از تو فریادرسی می جویم». این عبارت ها به خوبی گویای آن است که اگر انسان معرفت صحیح و کامل به پروردگارم عالم و قدرت و رحمت او پیدا کند، حتی در بحرانی ترین مراحل زندگی مأیوس نمی شود و با ارتباط با خدا و اتکاء به قدرت فراگیر او روحیه خود را نمی بازد، زیرا نیک می داند که خدای متعال نسبت به احوال بندگان آگاه و بینا و به دعاهای ایشان، شنوا و در رفع گرفتاری های آن ها تواناست. شخصی به نام قتیبه می گوید، به محضر امام صادق علیه السلام رسیدم تا از فرزند مریضشان عیادت کنم، پس ایشان را در حال اندوه و حزن و بر در خانه یافتم. عرض کردم: فدایت شوم، حال بچه چطور است؟ ایشان فرمود: به همان حال قبلی. سپس به داخل منزل رفتند و لحظاتی درنگ نمودند، آنگاه از منزل خارج شدند، در حالی که چهره ایشان باز شده بود و آثار ناراحتی و اندوه از ایشان برطرف شده بود. گمان بردم که حال بچه خوب شده است، پس گفتم: فدایت شوم، حال بچه چگونه است؟ پس امام فرمود: از دنیا رفته است. عرض نمودم: وقتی زنده بود، شما غمگین و محزون بودید، در صورتی که الان که مرده است، احوال شما غیر از حالت حزن قبلی تان است، این چگونه است؟ پس حضرت فرمود: «ما اهل بیتی هستیم که قبل از رسیدن مصیبت بی تابی می کنیم، امّا زمانی که امر خدا واقع شد، به رضای خدا راضی و تسلیم امر او هستیم»1 بله ائمه وجودشان سرشته با معرفت حق بود و از هر وسیله ای برای تقرب بیشتر بهره میبردند و همه سختی های استخوان سوز را به جان می خریدند و به آرامش می رسیدند نمونه بارزش واقعه کربلاست که بعد از آن همه ظلم جگر سوز که قلب هر جنبنده ای را از جا میکند از حضرت زینب سلام الله علیها می پرسند که در کربلا چه دیده است میگوید "فقط زیبایی بود". این است دیده حق بین ائمه اطهار علیهم السلام از راه های مختلفی در ابتلاء واقع شدند و نتیجه فقط سر بلندی بود و بس . اگر انسان معرفت صحیح و کامل به پروردگارم عالم و قدرت و رحمت او پیدا کند، حتی در بحرانی ترین مراحل زندگی مأیوس نمی شود و با ارتباط با خدا و اتکاء به قدرت فراگیر او روحیه خود را نمی بازد، زیرا نیک می داند که خدای متعال نسبت به احوال بندگان آگاه و بینا و به دعاهای ایشان، شنوا و در رفع گرفتاری های آن ها تواناست. خداوندی که کمبودها را جبران می کند یکی از معارفی که اگر به قلب انسان راه یافته و در آن مستقر شود،اثرات زیادی را در زندگی مادی و روح انسان بجا می گذارد، آن است که انسان، ایمان به جبران کمبودها توسط خدا داشته باشد و حاکمیت عالم را منحصراً در دست خدا ببیند. چنانچه امام سجاد علیه السلام در دعای وزین مکارم اخلاق، این باور را به زبان می آورد و خداوند را جایگزین کننده آنچه که از دست رفته است، اصلاح کننده آنچه که فاسد شده و تبدیل کننده منکر به نیکی، معرفی می نماید. آری تربیت یافته اسلام و فرهنگ قرآنی عمیقاً به این آیه قرآن باورمند است که «وَ إن مِّن شَیءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ»؛ هیچ موجودی نیست مگر اینکه معادن و منابع آن نزد ماست.2 البته نباید از این نکته غفلت ورزید که گرچه خدا بر انجام امور ممکن تواناست، ولی قدرت خدا بر طبق حکمت خدا در هستی جریان پیدا می کند. به عنوان مثال خداوند رحیم، قادر است که همه انسان ها را حتّی به اجبار، هدایت و به کمال انسانی برساند، امّا حکمت خداوندی اقتضا دارد که چون سعادت انسان را به اختیار خود او منوط نموده است، به قدر لیاقت افراد از نعمت هدایت خویش بهره مند سازد و این است تفسیر و مقصود آیه شریفه «وَلَو شَاء رَبُّکَ لآمَنَ مَن فِی الأرضِ کُلُّهُم جمیعاَ»3 ؛ اگر پروردگار تو بخواهد ، همه کسانی که در روی زمینند ایمان می آورند توفیق ارشاد مردم یکی از بزرگترین سعادت های انسان که موجب علو مقام اوست، راهنمایی و هدایت مردم به سوی خیر و بندگی خداست. خداوند در قرآن می فرماید: «وَمَن احسَنَ قَولاً مِّمَّن دَعَا إِلَی اللهِ وَ عَمِلَ صَالِحاً وَ قَالَ إِنَّنی مِنَ المُسلِمینَ»؛ چه کسی خوش گفتارتر است از کسی که بسوی خدا دعوت کند و عمل شایسته به جا آورد و بگوید همانا من از تسلیم شدگانم. 4 اگر چه زبان در صورت استفاده درست می تواند بسیاری از نیازهای انسان را برطرف کند، امّا اگر کسی از نطق و سخن برای بهره و هدایت دیگران استفاده نماید، کمال قدردانی از نعمت زبان را انجام داده است. از امام سجاد علیه السلام درباره افضیلت سخن یا سکوت سؤال شد؛ ایشان فرمود: «هر کدام از آن دو آفاقی دارند، اما در صورتی که هر دو از آفت سالم باشند پس کلام و سخن از سکوت افضل است». گفته شد، یا بن رسول الله چگونه آن طور است؟ امام فرمود: بخاطر اینکه خدای عزوجل انبیاء و اوصیاء را با سکوت مبعوث نفرمود بلکه ایشان را با کلام برانگیخت و بهشت با سکوت مستحق کسی نمی شود و ولایت الله با سکوت سزاوار کسی نمی گردد و آتش جهنم بخاطر سکوت از کسی محفوظ نمی ماند. همانا همه آن ها با کلام است، هرگز ماه را هم سنگ آفتاب نمی کنم. همانا تو فضیلت سکوت را بر سخن، وصف می نمایی و فضل سخن را بر سکوت نمی توانی وصف کنی».5 البته برای سکوت فضایل زیادی نقل شده است که سکوت از سخن لغو و بیهوده است نه سکوت در مقابل هدایت و ارشاد و گفتن حق .
-
معرفي فيلم سر بالای آب - head above water
irsalam پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در فيلم شناسي غيرايراني
سر بالای آب - head above water سال تولید : ۱۹۹۶ کشور تولیدکننده : آمریکا محصول : جان م. جیکوبسن و جیم ویلسن کارگردان : ویلسن فیلمنامهنویس : ترزا مری، برمبنای فیلمنامهای نوشتهٔ ائیریک ایلدال و گئیر اریکسن فیلمبردار : ریچارد بوئن آهنگساز(موسیقی متن) : کریستوفر یانگ هنرپیشگان : هاروی کایتل، کامرون دیاز، کریگ شفر، بیلیزن و شای دافین نوع فیلم : رنگی، ۹۲ دقیقه [align=justify]̎ناتالی̎ (دیاز) زن جوانی است با گذشتهای ناخوشایند که با یک قاضی به نام ̎جرج̎ (کایتل) ازدواج کرده است. آندو، وقتیکه ̎ناتالی̎ را بهعنوان مجرم نزد او آورده بودند، دلباختهٔ هم شدند. ̎ناتالی̎ و ̎جرج̎ برای گذراندن تعطیلات به کلبهٔ خانادگی ̎ناتالی̎ در ایالت مین میروند؛ در این سفر دوست قدیمی ̎ناتالی̎، ̎لنس̎ (شفر) نیز همراه آنان است. یکروز وقتی ̎جرج̎ و ̎لنس̎ به ماهیگیری میروند، محبوب سابق ̎ناتالی̎، ̎کنت̎ (زین) بدون اطلاع قبلی از راه میرسد. برای ̎ناتالی̎، ̎کنت̎ نماد گذشتهای است که به شدت میخواهد فراموشش کند اما ̎کنت̎ میخواهد که ̎ناتالی̎ به او پاسخ مثبت بدهد. ̎ناتالی̎ او را از خود میراند و پس از بگومگوی پرتنشی ̎کنت̎ به زمین میخورد و به زحمت خود را به قسمت دیگری از کلبه میرساند و این درست لحظهای است که ̎جرج̎ و ̎لنس̎ در حال بازگشت هستند. ̎ناتالی̎ وقتی به اتاق خواب میرود، ̎کنت̎ را عریان و مرده در تختخواب مییابد. او که فکر میکند حضور برهنهٔ محبوب سابقش در تختخواب میتواند دال بر خیانت او تلقی شود، با مشکلات زیاد جسد ̎کنت̎ را پنهان میکند. ̎جرج̎ جسد را پیدا میکند اما چون قاضی است ترجیح میدهد این ماجرای غیرقابل تحمل تبدیل به یک پروندهٔ قضائی نشود، بنابراین برای راحت شدن از شر جسد فکری به سرش میزند، اما در عمل موفق نمیشود... ● کمدی سیاهی نزدیک به دردسر هاری آلفرد هیچکاک (۱۹۵۴) و بازسازی فیلمی نروژی با همین نام (نیلسن گاوپ، ۱۹۹۳)، با بازی بینظیر کایتل در نقش مردی که حادثهای عجیب و توضیحناپذیر او را به جنون میکشاند و دیاز در نقش شهرآشوبی تقدیری که ناخواسته هر سه مرد زندگیاش را به کشتن میدهد. فیلمنامهٔ مری سرشار از شوخیهای بصری و کلامی است که سبب شدهاند فیلم لحظهای افت نکند. [/align]
