لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'بندهاش'.
1 نتیجه پیدا شد
-
سورهای كه میان خدا و بندهاش تقسیم شد خداى تبارك و تعالى فرمود: من سوره فاتحه الكتاب را بین خود و بندهام تقسیم كردهام. پس نیمى از آن براى من و نیم دیگر براى بنده من است. و براى بنده من است هر چه از من طلب كند؛ یعنى آنچه از من بخواهد به او عطا مىكنم. امام عسگرى از آباء و اجداد طاهرینش، از امیر مؤمنان امام على علیه و علیهم الصلاة و السلام از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله نقل مىكند: خداى تبارك و تعالى فرمود: من سوره فاتحه الكتاب را بین خود و بندهام تقسیم كردهام. پس نیمى از آن براى من و نیم دیگر براى بنده من است. و براى بنده من است هر چه از من طلب كند؛ یعنى آنچه از من بخواهد به او عطا مىكنم. هنگامى كه عبد گوید: «بسم اللّه الرحمن الرحیم» خداوند جل جلاله فرماید: بنده من به نام من آغاز كرد. بر من لازم است كارهایش را به نفع او تمام كنم و نواقص امور او را تكمیل نمایم و احوال او را مبارك سازم. وقتى عبد مىگوید: «الحمد لله رب العالمین» خداوند مىفرماید: بندهام مرا ستایش كرد و دانست كه نعمتهاى او از جانب من است و بلاهایى كه از او دفع مىگردد به واسطه فضل و لطف من است؛ پس شما گواه باشید كه من نعمتهاى اخروى را به نعمتهاى دنیوى او خواهم افزود و عذاب آخرت را از او دفع مىكنم؛ چنانچه بلاى دنیا را از او برطرف ساختم. آنگاه كه عبد مىگوید: «الرحمن الرحیم» خداوند مىفرماید: بندهام گواهى داد كه من رحمن و رحیم هستم. شما را گواه مىگیرم كه حظ وافر و بهره كامل از رحمت و عطاى خویش به او عنایت كنم. زمانى كه مىگوید: «مالك یوم الدین» خداوند مىفرماید: همانطور كه بندهام اعتراف كرد من مالك روز جزا هستم، من نیز حساب او را در قیامت آسان مىكنم، حسناتش را مى پذیرم و از سیئات او مىگذرم. وقتى عبد مىگوید: «ایاك نعبد» خداوند مىفرماید: بنده من راست گفت. او فقط مرا مىپرستد. شما را گواه مىگیرم كه ثوابى به عبادت او بدهم كه همه مخالفان پرستش من بر او غبطه خورند. هنگامى كه بنده مىگوید: «ایاك نستعین» خداى عزّوجل مىفرماید: بندهام از من یارى طلبید و به من پناهنده شد. پس شما را گواه مىگیرم كه او را در كارهایش یارى كنم و در سختیها دستگیرى نمایم. عبد مىگوید: «اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم» خداوند فرماید: این بخش از سوره براى بنده من است و براى اوست هر چه بخواهد. دعایش را اجابت كنم و آرزویش را بر آورم و از آنچه ترسید او را ایمن سازم. و باز بنده میگوید: «غیر المغضوب علیم و لا الضّآلّین» باری تعالی میفرمایند: بندهام از من خواسته است بر او غضب نكنم و در زمره گمراهانش نشمارم. پس ای فرشتگان شما را گواه میگیرم كه بندهام را در روز قیامت از غضب و عذاب خود دور ساختم و او را با گمراهان همحساب نمیكنم كه او در دنیا به واقع میخواست از گمراهان نباشد. برگرفته از كتاب: كشكول جبهه
