جستجو در تالارهای گفتگو

فهرست مطالب به ترتیب ارسال در این تاپیک [caution]• درس اول: قرائتعاصمبهروايتحفص، تعريف تجويد، شيوههاي قرائت قرآن كريم، تلاوت قرآن را چگونه آغاز كنيم • درس دوم: تلفظ صداهاي كوتاه • درس سوم: همزه قطع و وصل • درس چهارم: هاء ضمير ـ مخارج حروف (1) • درس پنجم: تلفظ حرف ثاء • درس ششم: تلفظ حرف حاء • درس هفتم: تلفظ حرف ذال • درس هشتم: تلفظ حرف عين • درس نهم: تلفظ حرف واو ـ صفات حروف • درس دهم: صفت استعلاء • درس يازدهم: صفت استفال، تغليظ لام كلمه «الله» • درس دوازدهم: قلقله، غنّه ـ مخارج حروف (2) • درس سيزدهم: تلفظ حرف صاد • درس چهاردهم: تلفظ حرف ضاد • درس پانزدهم: تلفظ حرف طاء • درس شانزدهم: تلفظ حرف ظاء • درس هفدهم: تلفظ حرف غين ـ احكامنونساكنه و تنوين • درس هجدهم: اظهار • درس نوزدهم: ادغام • درس بيستم: اِبدال (اقلاب)، روش اخفاء «م» نزد «ب»، اخفاء • درس بيست و يكم: ادغام دو حرف مثل هم، ادغام دو حرف كه مثل هم نيستند • درس بيست و دوم: احكام تفخيم و ترقيق راء • درس بيست و سوم: قصر و مد، اقسام مد، مد متصل و منفصل • درس بيست و چهارم: مد لازم، عارضي، لين • درس بيست و پنجم: ابتداء، وقف، ابتداء در كلمات، ابتداء در عبارات و آيات • درس بيست و ششم: وقف، وقف اِسكان، اِبدال، اِلحاق، ابقاء • درس بيست و هفتم: وقف درعبارات، رموز سجاوندي و خلف الحسيني • درس بيست و هشتم: سكت و موارد آن، قطع • درس بيست و نهم: سجدههاي قرآن[/caution] [you] آموزش تجويد مقدماتي قرآن كريم منبع :سازمان دارالقرآن الكريم-سايت تلاوت

قرائت جزء اول قرآن کریم با صدای استاد کریم منصوری در ماه مبارک رمضان دانلود ترتیل جزء اول قرآن کریم با قرائت استاد کریم منصوری * سوره الفاتحه به نام خداوند رحمتگر مهربان ( ۱) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿ ۱ ﴾ ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان ( ۲) الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿ ۲ ﴾ رحمتگر مهربان ( ۳) الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ﴿ ۳ ﴾ [و] خداوند روز جزاست ( ۴) مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿ ۴ ﴾ [بار الها] تنها تو را مى‏پرستيم و تنها از تو يارى مى‏جوييم ( ۵) إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿ ۵ ﴾ ما را به راه راست هدايت فرما ( ۶) اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿ ۶ ﴾ راه آنان كه گرامى‏شان داشته‏اى نه [راه] مغضوبان و نه [راه] گمراهان ( ۷) صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ﴿ ۷ ﴾ * سوره البقره به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الف لام ميم ( ۱) الم ﴿ ۱ ﴾ اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است ( ۲) ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ ﴿ ۲ ﴾ آنان كه به غيب ايمان مى‏آورند و نماز را بر پا مى‏دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‏ايم انفاق مى‏كنند ( ۳) الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿ ۳ ﴾ و آنان كه بدانچه به سوى تو فرود آمده و به آنچه پيش از تو نازل شده است ايمان مى آورند و آنانند كه به آخرت يقين دارند ( ۴) والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿ ۴ ﴾ آنان برخوردار از هدايتى از سوى پروردگار خويشند و آنان همان رستگارانند ( ۵) أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿ ۵ ﴾ در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند چه بيمشان دهى چه بيمشان ندهى بر ايشان يكسان است [آنها] نخواهند گرويد ( ۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿ ۶ ﴾ خداوند بر دلهاى آنان و بر شنوايى ايشان مهر نهاده و بر ديدگانشان پرده‏اى است و آنان را عذابى دردناك است ( ۷) خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ ﴿ ۷ ﴾ و برخى از مردم مى‏گويند ما به خدا و روز بازپسين ايمان آورده‏ايم ولى گروندگان [راستين] نيستند ( ۸) وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ ﴿ ۸ ﴾ با خدا و مؤمنان نيرنگ مى‏بازند ولى جز بر خويشتن نيرنگ نمى‏زنند و نمى‏فهمند ( ۹) يُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿ ۹ ﴾ در دلهايشان مرضى است و خدا بر مرضشان افزود و به [سزاى] آنچه به دروغ مى گفتند عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت ( ۱۰) فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضًا وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿ ۱۰ ﴾ و چون به آنان گفته شود در زمين فساد مكنيد مى‏گويند ما خود اصلاحگريم ( ۱۱) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ ﴿ ۱۱ ﴾ به هوش باشيد كه آنان فسادگرانند ليكن نمى‏فهمند ( ۱۲) أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِن لاَّ يَشْعُرُونَ ﴿ ۱۲ ﴾ و چون به آنان گفته شود همان گونه كه مردم ايمان آوردند شما هم ايمان بياوريد مى‏گويند آيا همان گونه كه كم خردان ايمان آورده‏اند ايمان بياوريم هشدار كه آنان همان كم‏خردانند ولى نمى‏دانند ( ۱۳) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَكِن لاَّ يَعْلَمُونَ ﴿ ۱۳ ﴾ و چون با كسانى كه ايمان آورده‏اند برخورد كنند مى‏گويند ايمان آورديم و چون با شيطانهاى خود خلوت كنند مى‏گويند در حقيقت ما با شماييم ما فقط [آنان را] ريشخند مى‏كنيم ( ۱۴) وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ ﴿ ۱۴ ﴾ خدا [است كه] ريشخندشان مى‏كند و آنان را در طغيانشان فرو مى‏گذارد تا سرگردان شوند ( ۱۵) اللّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿ ۱۵ ﴾ همين كسانند كه گمراهى را به [بهاى] هدايت‏خريدند در نتيجه داد و ستدشان سود[ى به بار] نياورد و هدايت‏يافته نبودند ( ۱۶) أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ ﴿ ۱۶ ﴾ مثل آنان همچون مثل كسانى است كه آتشى افروختند و چون پيرامون آنان را روشنايى داد خدا نورشان را برد و در ميان تاريكيهايى كه نمى‏بينند رهايشان كرد ( ۱۷) مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ ﴿ ۱۷ ﴾ كرند لالند كورند بنابراين به راه نمى‏آيند ( ۱۸) صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ ﴿ ۱۸ ﴾ يا چون [كسانى كه در معرض] رگبارى از آسمان كه در آن تاريكيها و رعد و برقى است [قرار گرفته‏اند] از [نهيب] آذرخش [و] بيم مرگ سر انگشتان خود را در گوشهايشان نهند ولى خدا بر كافران احاطه دارد ( ۱۹) أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ ﴿ ۱۹ ﴾ نزديك است كه برق چشمانشان را بربايد هر گاه كه بر آنان روشنى بخشد در آن گام زنند و چون راهشان را تاريك كند [بر جاى خود] بايستند و اگر خدا مى‏خواست‏شنوايى و بينايى‏شان را برمى‏گرفت كه خدا بر همه چيز تواناست ( ۲۰) يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿ ۲۰ ﴾ اى مردم پروردگارتان را كه شما و كسانى را كه پيش از شما بوده‏اند آفريده است پرستش كنيد باشد كه به تقوا گراييد ( ۲۱) يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿ ۲۱ ﴾ همان [خدايى] كه زمين را براى شما فرشى [گسترده] و آسمان را بنايى [افراشته] قرار داد و از آسمان آبى فرود آورد و بدان از ميوه‏ها رزقى براى شما بيرون آورد پس براى خدا همتايانى قرار ندهيد در حالى كه خود مى‏دانيد ( ۲۲) الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿ ۲۲ ﴾ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل كرده‏ايم شك داريد پس اگر راست مى‏گوييد سوره‏اى مانند آن بياوريد و گواهان خود را غير خدا فرا خوانيد ( ۲۳) وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿ ۲۳ ﴾ پس اگر نكرديد و هرگز نمى‏توانيد كرد از آن آتشى كه سوختش مردمان و سنگها هستند و براى كافران آماده شده بپرهيزيد ( ۲۴) فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿ ۲۴ ﴾ و كسانى را كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته انجام داده‏اند مژده ده كه ايشان را باغهايى خواهد بود كه از زير [درختان] آنها جويها روان است هر گاه ميوه‏اى از آن روزى ايشان شود مى‏گويند اين همان است كه پيش از اين [نيز] روزى ما بوده و مانند آن [نعمتها] به ايشان داده شود و در آنجا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آنجا جاودانه بمانند ( ۲۵) وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿ ۲۵ ﴾ خداى را از اينكه به پشه‏اى يا فروتر [يا فراتر] از آن مثل زند شرم نيايد پس كسانى كه ايمان آورده‏اند مى‏دانند كه آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست ولى كسانى كه به كفر گراييده‏اند مى‏گويند خدا از اين مثل چه قصد داشته است [خدا] بسيارى را با آن گمراه و بسيارى را با آن راهنمايى مى‏كند و[لى] جز نافرمانان را با آن گمراه نمى‏كند ( ۲۶) إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ ﴿ ۲۶ ﴾ همانانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‏شكنند و آنچه را خداوند به پيوستنش امر فرموده مى‏گسلند و در زمين به فساد مى‏پردازند آنانند كه زيانكارانند ( ۲۷) الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿ ۲۷ ﴾ چگونه خدا را منكريد با آنكه مردگانى بوديد و شما را زنده كرد باز شما را مى ميراند [و] باز زنده مى‏كند [و] آنگاه به سوى او بازگردانده مى‏شويد ( ۲۸) كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿ ۲۸ ﴾ اوست آن كسى كه آنچه در زمين است همه را براى شما آفريد سپس به [آفرينش] آسمان پرداخت و هفت آسمان را استوار كرد و او به هر چيزى داناست ( ۲۹) هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿ ۲۹ ﴾ و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمين جانشينى خواهم گماشت [فرشتگان] گفتند آيا در آن كسى را مى‏گمارى كه در آن فساد انگيزد و خونها بريزد و حال آنكه ما با ستايش تو [تو را] تنزيه مى‏كنيم و به تقديست مى‏پردازيم فرمود من چيزى مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد ( ۳۰) وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ﴿ ۳۰ ﴾ و [خدا] همه [معانى] نامها را به آدم آموخت‏سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود اگر راست مى‏گوييد از اسامى اينها به من خبر دهيد ( ۳۱) وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿ ۳۱ ﴾ گفتند منزهى تو ما را جز آنچه [خود] به ما آموخته‏اى هيچ دانشى نيست تويى داناى حكيم ( ۳۲) قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿ ۳۲ ﴾ فرمود اى آدم ايشان را از اسامى آنان خبر ده و چون [آدم] ايشان را از اسماءشان خبر داد فرمود آيا به شما نگفتم كه من نهفته آسمانها و زمين را مى‏دانم و آنچه را آشكار مى‏كنيد و آنچه را پنهان مى‏داشتيد مى‏دانم ( ۳۳) قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿ ۳۳ ﴾ و چون فرشتگان را فرموديم براى آدم سجده كنيد پس بجز ابليس كه سر باز زد و كبر ورزيد و از كافران شد [همه] به سجده درافتادند ( ۳۴) وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿ ۳۴ ﴾ و گفتيم اى آدم خود و همسرت در اين باغ سكونت گير[يد] و از هر كجاى آن خواهيد فراوان بخوريد و[لى] به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد بود ( ۳۵) وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِينَ ﴿ ۳۵ ﴾ پس شيطان هر دو را از آن بلغزانيد و از آنچه در آن بودند ايشان را به درآورد و فرموديم فرود آييد شما دشمن همديگريد و براى شما در زمين قرارگاه و تا چندى برخوردارى خواهد بود ( ۳۶) فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ ﴿ ۳۶ ﴾ سپس آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود و [خدا] بر او ببخشود آرى او[ست كه] توبه‏پذير مهربان است ( ۳۷) فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿ ۳۷ ﴾ فرموديم جملگى از آن فرود آييد پس اگر از جانب من شما را هدايتى رسد آنان كه هدايتم را پيروى كنند بر ايشان بيمى نيست و غمگين نخواهند شد ( ۳۸) قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿ ۳۸ ﴾ [ولى] كسانى كه كفر ورزيدند و نشانه‏هاى ما را دروغ انگاشتند آنانند كه اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود ( ۳۹) وَالَّذِينَ كَفَرواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿ ۳۹ ﴾ اى فرزندان اسرائيل نعمتهايم را كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آريد و به پيمانم وفا كنيد تا به پيمانتان وفا كنم و تنها از من بترسيد ( ۴۰) يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ﴿ ۴۰ ﴾ و بدانچه نازل كرده‏ام كه مؤيد همان چيزى است كه با شماست ايمان آريد و نخستين منكر آن نباشيد و آيات مرا به بهايى ناچيز نفروشيد و تنها از من پروا كنيد ( ۴۱) وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ ﴿ ۴۱ ﴾ و حق را به باطل درنياميزيد و حقيقت را با آنكه خود مى‏دانيد كتمان نكنيد ( ۴۲) وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿ ۴۲ ﴾ و نماز را بر پا داريد و زكات را بدهيد و با ركوع‏كنندگان ركوع كنيد ( ۴۳) وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَارْكَعُواْ مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿ ۴۳ ﴾ آيا مردم را به نيكى فرمان مى‏دهيد و خود را فراموش مى‏كنيد با اينكه شما كتاب [خدا] را مى‏خوانيد آيا [هيچ] نمى‏انديشيد ( ۴۴) أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿ ۴۴ ﴾ از شكيبايى و نماز يارى جوييد و به راستى اين [كار] گران است مگر بر فروتنان ( ۴۵) وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ ﴿ ۴۵ ﴾ همان كسانى كه مى‏دانند با پروردگار خود ديدار خواهند كرد و به سوى او باز خواهند گشت ( ۴۶) الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿ ۴۶ ﴾ اى فرزندان اسرائيل از نعمتهايم كه بر شما ارزانى داشتم و [از] اينكه من شما را بر جهانيان برترى دادم ياد كنيد ( ۴۷) يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿ ۴۷ ﴾ و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمى‏كند و نه از او شفاعتى پذيرفته و نه به جاى وى بدلى گرفته مى‏شود و نه يارى خواهند شد ( ۴۸) وَاتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ ﴿ ۴۸ ﴾ و [به ياد آريد] آنگاه كه شما را از [چنگ] فرعونيان رهانيديم [آنان] شما را سخت‏شكنجه مى‏كردند پسران شما را سر مى‏بريدند و زنهايتان را زنده مى‏گذاشتند و در آن [امر بلا و] آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود ( ۴۹) وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴿ ۴۹ ﴾ و هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات بخشيديم و فرعونيان را در حالى كه شما نظاره مى‏كرديد غرق كرديم ( ۵۰) وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿ ۵۰ ﴾ و آنگاه كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم آنگاه در غياب وى شما گوساله را [به پرستش] گرفتيد در حالى كه ستمكار بوديد ( ۵۱) وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ ﴿ ۵۱ ﴾ پس از آن بر شما بخشوديم باشد كه شكرگزارى كنيد ( ۵۲) ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿ ۵۲ ﴾ و آنگاه كه موسى را كتاب و فرقان [=جداكننده حق از باطل] داديم شايد هدايت‏ يابيد ( ۵۳) وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿ ۵۳ ﴾ و چون موسى به قوم خود گفت اى قوم من شما با [به پرستش] گرفتن گوساله برخود ستم كرديد پس به درگاه آفريننده خود توبه كنيد و [خطاكاران] خودتان را به قتل برسانيد كه اين [كار] نزد آفريدگارتان براى شما بهتر است پس [خدا] توبه شما را پذيرفت كه او توبه‏پذير مهربان است ( ۵۴) وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿ ۵۴ ﴾ و چون گفتيد اى موسى تا خدا را آشكارا نبينيم هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد پس در حالى كه مى‏نگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت ( ۵۵) وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿ ۵۵ ﴾ سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم باشد كه شكرگزارى كنيد ( ۵۶) ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿ ۵۶ ﴾ و بر شما ابر را سايه‏گستر كرديم و بر شما گزانگبين و بلدرچين فرو فرستاديم [و گفتيم] از خوراكيهاى پاكيزه‏اى كه به شما روزى داده‏ايم بخوريد و[لى آنان] بر ما ستم نكردند بلكه بر خويشتن ستم روا مى‏داشتند ( ۵۷) وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿ ۵۷ ﴾ و [نيز به يادآريد] هنگامى را كه گفتيم بدين شهر درآييد و از [نعمتهاى] آن هر گونه خواستيد فراوان بخوريد و سجده‏كنان از در [بزرگ] درآييد و بگوييد [خداوندا] گناهان ما را بريز تا خطاهاى شما را ببخشاييم و [پاداش] نيكوكاران را خواهيم افزود ( ۵۸) وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ ﴿ ۵۸ ﴾ اما كسانى كه ستم كرده بودند [آن سخن را] به سخن ديگرى غير از آنچه به ايشان گفته شده بود تبديل كردند و ما [نيز] بر آنان كه ستم كردند به سزاى اينكه نافرمانى پيشه كرده بودند عذابى از آسمان فرو فرستاديم ( ۵۹) فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ ﴿ ۵۹ ﴾ و هنگامى كه موسى براى قوم خود در پى آب برآمد گفتيم با عصايت بر آن تخته‏سنگ بزن پس دوازده چشمه از آن جوشيدن گرفت [به گونه‏اى كه] هر قبيله‏اى آبشخور خود را مى‏دانست [و گفتيم] از روزى خدا بخوريد و بياشاميد و[لى] در زمين سر به فساد برمداريد ( ۶۰) وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿ ۶۰ ﴾ و چون گفتيد اى موسى هرگز بر يك [نوع] خوراك تاب نياوريم از خداى خود براى ما بخواه تا از آنچه زمين مى‏روياند از [قبيل] سبزى و خيار و سير و عدس و پياز براى ما بروياند [موسى] گفت آيا به جاى چيز بهتر خواهان چيز پست‏تريد پس به شهر فرود آييد كه آنچه را خواسته‏ايد براى شما [در آنجا مهيا]ست و [داغ] خوارى و نادارى بر [پيشانى] آنان زده شد و به خشم خدا گرفتار آمدند چرا كه آنان به نشانه‏هاى خدا كفر ورزيده بودند و پيامبران را بناحق مى‏كشتند اين از آن روى بود كه سركشى نموده و از حد درگذرانيده بودند ( ۶۱) وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ ﴿ ۶۱ ﴾ در حقيقت كسانى كه [به اسلام] ايمان آورده و كسانى كه يهودى شده‏اند و ترسايان و صابئان هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت و كار شايسته كرد پس اجرشان را پيش پروردگارشان خواهند داشت و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهناك خواهند شد ( ۶۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿ ۶۲ ﴾ و چون از شما پيمان محكم گرفتيم و [كوه] طور را بر فراز شما افراشتيم [و فرموديم] آنچه را به شما داده‏ايم به جد و جهد بگيريد و آنچه را در آن است به خاطر داشته باشيد باشد كه به تقوا گراييد ( ۶۳) وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿ ۶۳ ﴾ سپس شما بعد از آن [پيمان] رويگردان شديد و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود مسلما از زيانكاران بوديد ( ۶۴) ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ ﴿ ۶۴ ﴾ و كسانى از شما را كه در روز شنبه [از فرمان خدا] تجاوز كردند نيك شناختيد پس ايشان را گفتيم بوزينگانى طردشده باشيد ( ۶۵) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ ﴿ ۶۵ ﴾ و ما آن [عقوبت] را براى حاضران و [نسلهاى] پس از آن عبرتى و براى پرهيزگاران پندى قرار داديم ( ۶۶) فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿ ۶۶ ﴾ و هنگامى كه موسى به قوم خود گفت‏خدا به شما فرمان مى‏دهد كه ماده گاوى را سر ببريد گفتند آيا ما را به ريشخند مى‏گيرى گفت پناه مى‏برم به خدا كه [مبادا] از جاهلان باشم ( ۶۷) وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿ ۶۷ ﴾ گفتند پروردگارت را براى ما بخوان تا بر ما روشن سازد كه آن چگونه [گاوى] است گفت وى مى‏فرمايد آن ماده گاوى است نه پير و نه خردسال [بلكه] ميانسالى است بين اين دو پس آنچه را [بدان] ماموريد به جاى آريد ( ۶۸) قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لّنَا مَا هِيَ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ ﴿ ۶۸ ﴾ گفتند از پروردگارت بخواه تا بر ما روشن كند كه رنگش چگونه است گفت وى مى‏فرمايد آن ماده گاوى است زرد يكدست و خالص كه رنگش بينندگان را شاد مى‏كند ( ۶۹) قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ ﴿ ۶۹ ﴾ گفتند از پروردگارت بخواه تا بر ما روشن گرداند كه آن چگونه [گاوى] باشد زيرا [چگونگى] اين ماده گاو بر ما مشتبه شده و[لى با توضيحات بيشتر تو] ما ان شاء الله حتما هدايت ‏خواهيم شد ( ۷۰) قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ ﴿ ۷۰ ﴾ گفت وى مى‏فرمايد در حقيقت آن ماده گاوى است كه نه رام است تا زمين را شخم زند و نه كشتزار را آبيارى كند بى‏نقص است و هيچ لكه‏اى در آن نيست گفتند اينك سخن درست آوردى پس آن را سر بريدند و چيزى نمانده بود كه نكنند ( ۷۱) قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِيرُ الأَرْضَ وَلاَ تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِيَةَ فِيهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ يَفْعَلُونَ ﴿ ۷۱ ﴾ و چون شخصى را كشتيد و در باره او با يكديگر به ستيزه برخاستيد و حال آنكه خدا آنچه را كتمان مى‏كرديد آشكار گردانيد ( ۷۲) وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿ ۷۲ ﴾ پس فرموديم پاره‏اى از آن [گاو سر بريده را] به آن [مقتول] بزنيد [تا زنده شود] اين گونه خدا مردگان را زنده مى‏كند و آيات خود را به شما مى‏نماياند باشد كه بينديشيد ( ۷۳) فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ يُحْيِي اللّهُ الْمَوْتَى وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿ ۷۳ ﴾ سپس دلهاى شما بعد از اين [واقعه] سخت گرديد همانند سنگ يا سخت‏تر از آن چرا كه از برخى سنگها جويهايى بيرون مى‏زند و پاره‏اى از آنها مى‏شكافد و آب از آن خارج مى‏شود و برخى از آنها از بيم خدا فرو مى‏ريزد و خدا از آنچه مى‏كنيد غافل نيست ( ۷۴) ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿ ۷۴ ﴾ آيا طمع داريد كه [اينان] به شما ايمان بياورند با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مى‏شنيدند سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مى‏كردند و خودشان هم مى‏دانستند ( ۷۵) أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿ ۷۵ ﴾ و [همين يهوديان] چون با كسانى كه ايمان آورده‏اند برخورد كنند مى‏گويند ما ايمان آورده‏ايم و وقتى با همديگر خلوت مى‏كنند مى‏گويند چرا از آنچه خداوند بر شما گشوده است براى آنان حكايت مى‏كنيد تا آنان به [استناد] آن پيش پروردگارتان بر ضد شما استدلال كنند آيا فكر نمى‏كنيد ( ۷۶) وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿ ۷۶ ﴾ آيا نمى‏دانند كه خداوند آنچه را پوشيده مى‏دارند و آنچه را آشكار مى‏كنند مى‏داند ( ۷۷) أَوَلاَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿ ۷۷ ﴾ و [بعضى] از آنان بى‏سوادانى هستند كه كتاب [خدا] را جز خيالات خامى نمى‏دانند و فقط گمان مى‏برند ( ۷۸) وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ ﴿ ۷۸ ﴾ پس واى بر كسانى كه كتاب [تحريف‏شده‏اى] با دستهاى خود مى‏نويسند سپس مى‏گويند اين از جانب خداست تا بدان بهاى ناچيزى به دست آرند پس واى بر ايشان از آنچه دستهايشان نوشته و واى بر ايشان از آنچه [از اين راه] به دست مى‏آورند ( ۷۹) فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِيَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا يَكْسِبُونَ ﴿ ۷۹﴾ و گفتند جز روزهايى چند هرگز آتش به ما نخواهد رسيد بگو مگر پيمانى از خدا گرفته‏ايد كه خدا پيمان خود را هرگز خلاف نخواهد كرد يا آنچه را نمى‏دانيد به دروغ به خدا نسبت مى‏دهيد ( ۸۰) وَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْدًا فَلَن يُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ﴿ ۸۰ ﴾ آرى كسى كه بدى به دست آورد و گناهش او را در ميان گيرد پس چنين كسانى اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود ( ۸۱) بَلَى مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿ ۸۱ ﴾ و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند آنان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند ( ۸۲) وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿ ۸۲ ﴾ و چون از فرزندان اسرائيل پيمان محكم گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و مستمندان احسان كنيد و با مردم [به زبان] خوش سخن بگوييد و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد آنگاه جز اندكى از شما [همگى] به حالت اعراض روى برتافتيد ( ۸۳) وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنكُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ ﴿ ۸۳ ﴾ و چون از شما پيمان محكم گرفتيم كه خون همديگر را مريزيد و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد سپس [به اين پيمان] اقرار كرديد و خود گواهيد ( ۸۴) وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَلاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿ ۸۴ ﴾ [ولى] باز همين شما هستيد كه يكديگر را مى‏كشيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مى‏رانيد و به گناه و تجاوز بر ضد آنان به يكديگر كمك مى‏كنيد و اگر به اسارت پيش شما آيند به [دادن] فديه آنان را آزاد مى‏كنيد با آنكه [نه تنها كشتن بلكه] بيرون كردن آنان بر شما حرام شده است آيا شما به پاره‏اى از كتاب [تورات] ايمان مى‏آوريد و به پاره‏اى كفر مى‏ورزيد پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود و روز رستاخيز ايشان را به سخت‏ترين عذابها باز برند و خداوند از آنچه مى‏كنيد غافل نيست ( ۸۵) ثُمَّ أَنتُمْ هَؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن يَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿ ۸۵ ﴾ همين كسانند كه زندگى دنيا را به [بهاى] جهان ديگر خريدند پس نه عذاب آنان سبك گردد و نه ايشان يارى شوند ( ۸۶) أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ ﴿ ۸۶ ﴾ و همانا به موسى كتاب [تورات] را داديم و پس از او پيامبرانى را پشت‏سر هم فرستاديم و عيسى پسر مريم را معجزه‏هاى آشكار بخشيديم و او را با روح القدس تاييد كرديم پس چرا هر گاه پيامبرى چيزى را كه خوشايند شما نبود برايتان آورد كبر ورزيديد گروهى را دروغگو خوانديد و گروهى را كشتيد ( ۸۷) وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ ﴿ ۸۷ ﴾ و گفتند دلهاى ما در غلاف است [نه چنين نيست] بلكه خدا به سزاى كفرشان لعنتشان كرده است پس آنان كه ايمان مى‏آورند چه اندك‏شماره‏اند ( ۸۸) وَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ ﴿ ۸۸ ﴾ و هنگامى كه از جانب خداوند كتابى كه مؤيد آنچه نزد آنان است برايشان آمد و از ديرباز [در انتظارش] بر كسانى كه كافر شده بودند پيروزى مى‏جستند ولى همين كه آنچه [كه اوصافش] را مى‏شناختند برايشان آمد انكارش كردند پس لعنت‏خدا بر كافران باد ( ۸۹) وَلَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿ ۸۹ ﴾ وه كه به چه بد بهايى خود را فروختند كه به آنچه خدا نازل كرده بود از سر رشك انكار آوردند كه چرا خداوند از فضل خويش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد [آياتى] فرو مى‏فرستد پس به خشمى بر خشم ديگر گرفتار آمدند و براى كافران عذابى خفت‏آور است ( ۹۰) بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿ ۹۰ ﴾ و چون به آنان گفته شود به آنچه خدا نازل كرده ايمان آوريد مى‏گويند ما به آنچه بر [پيامبر] خودمان نازل شده ايمان مى‏آوريم و غير آن را با آنكه [كاملا] حق و مؤيد همان چيزى است كه با آنان است انكار مى‏كنند بگو اگر مؤمن بوديد پس چرا پيش از اين پيامبران خدا را مى‏كشتيد ( ۹۱) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿ ۹۱ ﴾ و قطعا موسى براى شما معجزات آشكارى آورد سپس آن گوساله را در غياب وى [به خدايى] گرفتيد و ستمكار شديد ( ۹۲) وَلَقَدْ جَاءكُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ ﴿ ۹۲ ﴾ و آنگاه كه از شما پيمان محكم گرفتيم و [كوه] طور را بر فراز شما برافراشتيم [و گفتيم] آنچه را به شما داده‏ايم به جد و جهد بگيريد و [به دستورهاى آن] گوش فرا دهيد گفتند شنيديم و نافرمانى كرديم و بر اثر كفرشان [مهر] گوساله در دلشان سرشته شد بگو اگر مؤمنيد [بدانيد كه] ايمانتان شما را به بد چيزى وامى‏دارد ( ۹۳) وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ ﴿ ۹۳ ﴾ بگو اگر در نزد خدا سراى بازپسين يكسر به شما اختصاص دارد نه ديگر مردم پس اگر راست مى‏گوييد آرزوى مرگ كنيد ( ۹۴) قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الآَخِرَةُ عِندَ اللّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿ ۹۴ ﴾ ولى به سبب كارهايى كه از پيش كرده‏اند هرگز آن را آرزو نخواهند كرد و خدا به [حال] ستمگران داناست ( ۹۵) وَلَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمينَ ﴿ ۹۵ ﴾ و آنان را مسلما آزمندترين مردم به زندگى و [حتى حريص‏تر] از كسانى كه شرك مى‏ورزند خواهى يافت هر يك از ايشان آرزو دارد كه كاش هزار سال عمر كند با آنكه اگر چنين عمرى هم به او داده شود وى را از عذاب دور نتواند داشت و خدا بر آنچه مى‏كنند بيناست ( ۹۶) وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ ﴿ ۹۶ ﴾ بگو كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن خداست] چرا كه او به فرمان خدا قرآن را بر قلبت نازل كرده است در حالى كه مؤيد [كتابهاى آسمانى] پيش از آن و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است ( ۹۷) قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿ ۹۷ ﴾ هر كه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئيل و ميكائيل است [بداند كه] خدا يقينا دشمن كافران است ( ۹۸) مَن كَانَ عَدُوًّا لِّلّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِينَ ﴿ ۹۸ ﴾ و همانا بر تو آياتى روشن فرو فرستاديم و جز فاسقان [كسى] آنها را انكار نمى‏كند ( ۹۹) وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ ﴿ ۹۹ ﴾ و مگر نه اين بود كه [يهود] هر گاه پيمانى بستند گروهى از ايشان آن را دور افكندند بلكه [حقيقت اين است كه] بيشترشان ايمان نمى‏آورند ( ۱۰۰) أَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْدًا نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿ ۱۰۰ ﴾ و آنگاه كه فرستاده‏اى از جانب خداوند برايشان آمد كه آنچه را با آنان بود تصديق مى‏داشت گروهى از اهل كتاب كتاب خدا را پشت‏سر افكندند چنانكه گويى [از آن هيچ] نمى‏دانند ( ۱۰۱) وَلَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ ﴿ ۱۰۱ ﴾ و آنچه را كه شيطان[صفت]ها در سلطنت‏سليمان خوانده [و درس گرفته] بودند پيروى كردند و سليمان كفر نورزيد ليكن آن شيطان[صفت]ها به كفر گراييدند كه به مردم سحر مى‏آموختند و [نيز از] آنچه بر آن دو فرشته هاروت و ماروت در بابل فرو فرستاده شده بود [پيروى كردند] با اينكه آن دو [فرشته] هيچ كس را تعليم [سحر] نمى‏كردند مگر آنكه [قبلا به او] مى‏گفتند ما [وسيله] آزمايشى [براى شما] هستيم پس زنهار كافر نشوى و[لى] آنها از آن دو [فرشته] چيزهايى مى‏آموختند كه به وسيله آن ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند هر چند بدون فرمان خدا نمى‏توانستند به وسيله آن به احدى زيان برسانند و [خلاصه] چيزى مى‏آموختند كه برايشان زيان داشت و سودى بديشان نمى‏رسانيد و قطعا [يهوديان] دريافته بودند كه هر كس خريدار اين [متاع] باشد در آخرت بهره‏اى ندارد وه كه چه بد بود آنچه به جان خريدنداگر مى‏دانستند ( ۱۰۲) وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ ﴿ ۱۰۲ ﴾ اگر آنها گرويده و پرهيزگارى كرده بودند قطعا پاداشى [كه] از جانب خدا [مى‏يافتند] بهتر بوداگر مى‏دانستند ( ۱۰۳) وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُواْ واتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّه خَيْرٌ لَّوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ ﴿ ۱۰۳ ﴾ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد نگوييد راعنا و بگوييد انظرنا و [اين توصيه را] بشنويد و [گر نه] كافران را عذابى دردناك است ( ۱۰۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿ ۱۰۴ ﴾ نه كسانى كه از اهل كتاب كافر شده‏اند و نه مشركان [هيچ كدام] دوست نمى‏دارند خيرى از جانب پروردگارتان بر شما فرود آيد با آنكه خدا هر كه را خواهد به رحمت‏خود اختصاص دهد و خدا داراى فزون‏بخشى عظيم است ( ۱۰۵) مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿ ۱۰۵ ﴾ هر حكمى را نسخ كنيم يا آن را به [دست] فراموشى بسپاريم بهتر از آن يا مانندش را مى‏آوريم مگر ندانستى كه خدا بر هر كارى تواناست ( ۱۰۶) مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿ ۱۰۶ ﴾ مگر ندانستى كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداست و شما جز خدا سرور و ياورى نداريد ( ۱۰۷) أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ ﴿ ۱۰۷ ﴾ آيا مى‏خواهيد از پيامبر خود همان را بخواهيد كه قبلا از موسى خواسته شد و هر كس كفر را با ايمان عوض كند مسلما از راه درست گمراه شده است ( ۱۰۸) أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ ﴿ ۱۰۸ ﴾ بسيارى از اهل كتاب پس از اينكه حق برايشان آشكار شد از روى حسدى كه در وجودشان بود آرزو مى‏كردند كه شما را بعد از ايمانتان كافر گردانند پس عفو كنيد و درگذريد تا خدا فرمان خويش را بياورد كه خدا بر هر كارى تواناست ( ۱۰۹) وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿ ۱۰۹ ﴾ و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد و هر گونه نيكى كه براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا باز خواهيد يافت آرى خدا به آنچه مى‏كنيد بيناست ( ۱۱۰) وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿ ۱۱۰ ﴾ و گفتند هرگز كسى به بهشت درنيايد مگر آنكه يهودى يا ترسا باشد اين آرزوهاى [واهى] ايشان است بگو اگر راست مى‏گوييد دليل خود را بياوريد ( ۱۱۱) وَقَالُواْ لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿ ۱۱۱ ﴾ آرى هر كس كه خود را با تمام وجود به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد پس مزد وى پيش پروردگار اوست و بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد ( ۱۱۲) بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿ ۱۱۲ ﴾ و يهوديان گفتند ترسايان بر حق نيستند و ترسايان گفتند يهوديان بر حق نيستند با آنكه آنان كتاب [آسمانى] را مى‏خوانند افراد نادان نيز [سخنى] همانند گفته ايشان گفتند پس خداوند روز رستاخيز در آنچه با هم اختلاف مى‏كردند ميان آنان داورى خواهد كرد ( ۱۱۳) وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿ ۱۱۳ ﴾ و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسان‏لرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است ( ۱۱۴) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِينَ لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿ ۱۱۴ ﴾ و مشرق و مغرب از آن خداست پس به هر سو رو كنيد آنجا روى [به] خداست آرى خدا گشايشگر داناست ( ۱۱۵) وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿ ۱۱۵ ﴾ و گفتند خداوند فرزندى براى خود اختيار كرده است او منزه است بلكه هر چه در آسمانها و زمين است از آن اوست [و] همه فرمانپذير اويند ( ۱۱۶) وَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ ﴿ ۱۱۶ ﴾ [او] پديد آورنده آسمانها و زمين [است] و چون به كارى اراده فرمايد فقط مى‏گويد [موجود] باش پس [فورا موجود] مى‏شود ( ۱۱۷) بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿ ۱۱۷ ﴾ افراد نادان گفتند چرا خدا با ما سخن نمى‏گويد يا براى ما معجزه‏اى نمى‏آيد كسانى كه پيش از اينان بودند [نيز] مثل همين گفته ايشان را مى‏گفتند دلها [و افكار]شان به هم مى‏ماند ما نشانه‏ها[ى خود] را براى گروهى كه يقين دارند نيك روشن گردانيده‏ايم ( ۱۱۸) وَقَالَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ لَوْلاَ يُكَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿ ۱۱۸ ﴾ ما تو را بحق فرستاديم تا بشارتگر و بيم‏دهنده باشى و [لى] درباره دوزخيان از تو پرسشى نخواهد شد ( ۱۱۹) إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ ﴿ ۱۱۹ ﴾ و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمى‏شوند مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى بگو در حقيقت تنها هدايت‏خداست كه هدايت [واقعى] است و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد باز از هوسهاى آنان پيروى كنى در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت ( ۱۲۰) وَلَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ ﴿ ۱۲۰ ﴾ كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان داده‏ايم [و] آن را چنانكه بايد مى‏خوانند ايشانند كه بدان ايمان دارند و[لى] كسانى كه بدان كفر ورزند همانانند كه زيانكارانند ( ۱۲۱) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن يَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿ ۱۲۱ ﴾ اى فرزندان اسرائيل نعمتم را كه بر شما ارزانى داشتم و اينكه شما را بر جهانيان برترى دادم ياد كنيد ( ۱۲۲) يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿ ۱۲۲ ﴾ و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [از عذاب خدا] را از كسى دفع نمى‏كند و نه بدل و بلاگردانى از وى پذيرفته شود و نه او را ميانجيگرى سودمند افتد و نه يارى شوند ( ۱۲۳) وَاتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ ﴿ ۱۲۳ ﴾ و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود و وى آن همه را به انجام رسانيد [خدا به او] فرمود من تو را پيشواى مردم قرار دادم [ابراهيم] پرسيد از دودمانم [چطور] فرمود پيمان من به بيدادگران نمى‏رسد ( ۱۲۴) وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ ﴿ ۱۲۴ ﴾ و چون خانه [كعبه] را براى مردم محل اجتماع و [جاى] امنى قرار داديم [و فرموديم] در مقام ابراهيم نمازگاهى براى خود اختيار كنيد و به ابراهيم و اسماعيل فرمان داديم كه خانه مرا براى طواف‏كنندگان و معتكفان و ركوع و سجودكنندگان پاكيزه كنيد ( ۱۲۵) وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ﴿ ۱۲۵ ﴾ و چون ابراهيم گفت پروردگارا اين [سرزمين] را شهرى امن گردان و مردمش را هر كس از آنان كه به خدا و روز بازپسين ايمان بياورد از فرآورده‏ها روزى بخش فرمود و[لى] هر كس كفر بورزد اندكى برخوردارش مى‏كنم سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش [دوزخ] مى‏كشانم و چه بد سرانجامى است ( ۱۲۶) وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿ ۱۲۶ ﴾ و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايه‏هاى خانه [كعبه] را بالا مى‏بردند [مى‏گفتند] اى پروردگار ما از ما بپذير كه در حقيقت تو شنواى دانايى ( ۱۲۷) وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿ ۱۲۷ ﴾ پروردگارا ما را تسليم [فرمان] خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [پديد آر] و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبه‏پذير مهربان ( ۱۲۸) رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿ ۱۲۸ ﴾ پروردگارا در ميان آنان فرستاده‏اى از خودشان برانگيز تا آيات تو را بر آنان بخواند و كتاب و حكمت به آنان بياموزد و پاكيزه‏شان كند زيرا كه تو خود شكست‏ناپذير حكيمى ( ۱۲۹) رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ ﴿ ۱۲۹ ﴾ و چه كسى جز آنكه به سبك‏مغزى گرايد از آيين ابراهيم روى برمى‏تابد و ما او را در اين دنيا برگزيديم و البته در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود ( ۱۳۰) وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿ ۱۳۰ ﴾ هنگامى كه پروردگارش به او فرمود تسليم شو گفت به پروردگار جهانيان تسليم شدم ( ۱۳۱) إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿ ۱۳۱ ﴾ و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همان [آيين] سفارش كردند [و هر دو در وصيتشان چنين گفتند] اى پسران من خداوند براى شما اين دين را برگزيد پس البته نبايد جز مسلمان بميريد ( ۱۳۲) وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ ﴿ ۱۳۲ ﴾ آيا وقتى كه يعقوب را مرگ فرا رسيد حاضر بوديد هنگامى كه به پسران خود گفت پس از من چه را خواهيد پرستيد گفتند معبود تو و معبود پدرانت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق معبودى يگانه را مى‏پرستيم و در برابر او تسليم هستيم ( ۱۳۳) أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَإِلَهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿ ۱۳۳ ﴾ آن جماعت را روزگار به سر آمد دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست و از آنچه آنان مى‏كرده‏اند شما بازخواست نخواهيد شد ( ۱۳۴) تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿ ۱۳۴ ﴾ و [اهل كتاب] گفتند يهودى يا مسيحى باشيد تا هدايت‏يابيد بگو نه بلكه [بر] آيين ابراهيم حق‏گرا [هستم] و وى از مشركان نبود ( ۱۳۵) وَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿ ۱۳۵ ﴾ بگوييد ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهيم و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده ايمان آورده‏ايم ميان هيچ يك از ايشان فرق نمى‏گذاريم و در برابر او تسليم هستيم ( ۱۳۶) قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿ ۱۳۶ ﴾ پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ايمان آورده‏ايد ايمان آوردند قطعا هدايت‏شده‏اند ولى اگر روى برتافتند جز اين نيست كه سر ستيز [و جدايى ] دارند و به زودى خداوند [شر] آنان را از تو كفايت‏خواهد كرد كه او شنواى داناست ( ۱۳۷) فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿ ۱۳۷ ﴾ اين است نگارگرى الهى و كيست‏خوش‏نگارتر از خدا و ما او را پرستندگانيم ( ۱۳۸) صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ ﴿ ۱۳۸ ﴾ بگو آيا درباره خدا با ما بحث و گفتگو مى‏كنيد با آنكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست و ما براى او اخلاص مى‏ورزيم ( ۱۳۹) قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِي اللّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ ﴿ ۱۳۹ ﴾ يا مى‏گوييد ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [دوازده‏گانه] يهودى يا نصرانى بوده‏اند بگو آيا شما بهتر مى‏دانيد يا خدا و كيست‏ ستمكارتر از آن كس كه شهادتى از خدا را در نزد خويش پوشيده دارد و خدا از آنچه مى‏كنيد غافل نيست ( ۱۴۰) أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿ ۱۴۰ ﴾ آن جماعت را روزگار سپرى شد براى ايشان است آنچه به دست آورده‏اند و براى شماست آنچه به دست آورده‏ايد و از آنچه آنان مى‏كرده‏اند شما بازخواست نخواهيد شد ( ۱۴۱) تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿ ۱۴۱ ﴾ ترتیل جزء اول قرآن کریم با قرائت استاد کریم منصوری* دانلود ترتیل جزء اول قرآن کریم با قرائت استاد کریم منصوری

سوره الفاتحه به نام خداوند بخشنده بخشايشگر (1) ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. (2) (خداوندى كه) بخشنده و بخشايشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته). (3) (خداوندى كه) مالك روز جزاست. (4) (پروردگارا!) تنها تو را مى‏پرستيم؛ و تنها از تو يارى مى‏جوييم. (5) ما را به راه راست هدايت كن... (6) راه كسانى كه آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه كسانى كه بر آنان غضب كرده‏اى، و نه گمراهان. (7)

در این تاپیک برآنیم تا آیاتی چند از قرآن کریم را که مفهوم و معنی خاصی دارند و تامل برانگیز می توانند باشند را قرار دهیم امید است که مفید واقع شود سوره اسراء ايه 23 پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيکی کنيد هر گاه تا تو زنده هستی هر دو يا يکی از آن دو سالخورده شوند ، آنان را ميازار و به درشتی خطاب مکن و با آنان به اکرام سخن بگوی ................................. وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا ................................................ And your Lord has commanded that you shall not serve (any) but Him, and goodness to your parents. If either or both of them reach old age with you, say not to them (so much as) "Ugh" nor chide them, and speak to them a generous word. ....................................................... Ve rabbin, kendisinden başkasına kulluk etmemenizi ve anaya, babaya iyilik etmenizi hükmetmiştir; onlardan biri, yahut her ikisi, senin hayâtında ihtiyarlık çağına ererse onlara üf bile deme, azarlama onları ve onlara güzel ve iyi söz söyle. .................................................................. اور آپ کے پروردگار نے فیصلہ کر دیا ہے کہ تم اس کے سوا کسی کی بندگی نہ کرو اور والدین کے ساتھ نیکی کرو، اگر ان میں سے ایک یا دونوں تمہارے پاس ہوں اور بڑھاپے کو پہنچ جائیں تو انہیں اف تک نہ کہنا اور انہیں نہ جھڑکنا بلکہ ان سے عزت و تکریم کے ساتھ بات کرنا

سلام در این تاپیک قرار هست که فایل الکترونیکی یا همان pdf سوره های مبارکه قرآن را با ترجمه انگلیسی آنها قرار بدهیم که امیدوارم مورد قبول شما باشد انشاالله pdf هر سوره رو هم می توانید از ضمیمه آن دانلود کنید pdf سوره مبارکه حمد رو می توانید از ضمیمه همین پست دانلود کنید . سوره مبارکه حمد _ [www.irsalam.net].pdf

آداب خوردن در آموزه های قرآن نویسنده در نوشتار زیر به برخی آداب و شرایط خوردن از دیدگاه قرآن پرداخته و ضرورت شکرگزاری و مذمت پرخوری و شکم بارگی را از دیدگاه این کتاب آسمانی بررسی کرده است که باهم آن را ازنظر می گذرانیم. ● اهمیت غذا خوردن انسان، آفریده ای است که به سبب جنبه خلقی، نیازمند خوراک و تغذیه برای بقا و رشد است. غذا خوردن به معنای از گلو فرو دادن و بلعیدن، آدابی دارد تا غذا بتواند تأثیرات مطلوب و سازنده خود را به جا بگذارد. از این رو در آیات قرآنی به ابعاد این مسأله پرداخته شده است. به ویژه آن که غذا، تأثیرات شگرفی در جان و روان آدمی به جا می گذارد و شخصیت و شاکله آدمی را شکل می بخشد. در این راستا برخی از روان شناسان می گویند شما نوع غذا و شیوه خوردن آن را بگویید تا شخصیت شما را به طور کامل تشریح کنند. در فرهنگ اسلامی به این نکته توجه داده می شود که غذا شخصیت آدمی را از آن رو تحت تأثیر قرار می دهد که غذا و لقمه ای که انسان می خورد در یک فرآیند پیچیده به خون تبدیل و تغییر ماهیت می دهد و همین خون است که در همه وجود خلقی آدمی جریان می یابد و در مغز و قلب اندیشه و تفکرات وی را شکل می دهد. از این رو در بینش و نگرش و گرایش های آدمی نقش مهمی را ایفا می کند. به نظر دانشمندان اسلامی لقمه حلال، کردار نیک را می سازد و لقمه حرام پندار زشت و کردار زشت را به همراه خود دارد. به سبب همین تأثیرات شگرف و بنیادین است که بخش مهمی از آموزه های قرآنی و نبوی به حوزه خوردنی ها تعلق دارد و درباره احکام و آداب خوردن تا خوردنی های حرام و حلال سخن های دقیق و کامل و جامعی بیان شده است. نخستین گناه آدم(ع) بلکه نخستین گناه در حوزه انسانیت، خوردن از درخت ممنوع بوده است. در حقیقت آدمی پس از آفرینش و آن همه احترام و تکریمی که از سوی خدا و فرشتگان در حق وی روا داشته شد، از خوردن یک نوع میوه منع می شود ولی به وسوسه ابلیسی که خود بنیانگذار گناه به استکبار و سرپیچی از سجده است، گرفتار خوردن می شود و از آثار مخرب و زیانبار آن در امان نمی ماند. تغییر شکل حضرت آدم و حوا پس از خوردن از میوه درخت و هبوط و رانده شدن از بهشت نخست، همه از پیامدهای منفی خوردن میوه ای است که آیات ۳۰تا ۳۸ سوره بقره بدان اشاره می کند. در این آیات به روشنی و وضوح به مسأله تأثیرات سوء و بد خوردن اشاره شده است که خود درس های بزرگی برای آدمی است تا در خوردن دقت بیش تری کند و آن را کم اهمیت و بی ارزش نشمارد و به نهی و امر خداوند در این حوزه توجه بیش تری پیدا کند. ● آداب و شرایط خوردن از مهم ترین آداب خوردن، توجه به غذا به عنوان عنصر اصلی در خوردن است. به این معنا که انسان باید بنگرد که چه چیزی را می خورد و در گلو فرو می برد. خداوند می فرماید: فلینظر الانسان الی طعامه؛ انسان می بایست به خوراک و غذای خویش بنگرد. این نگریستن و توجه یافتن، به چند معنا می تواند تفسیر شود. در حوزه غذا و خوراک مادی می توان به مسایلی چون چگونگی آفرینش و تهیه خوراک اشاره کرد که آدمی را به عظمت خداوند توجه می دهد. در حقیقت این غذایی که آدمی می خورد به عنوان نشانه ای از نشانه های خداوند مورد توجه شخص قرار گیرد. خورنده با تفکر و تأمل در خوراکی ای که می خورد می تواند جایگاه خود و خداوند را به درستی تحلیل کند و نقش خود را در هستی باز شناسد. (یونس آیه ۲۴ و نحل آیه ۱۱ و رعد آیه۳و۴) گاه دیگری می تواند با نگریستن در غذای خویش به این نکته توجه یابد که این خوراک چگونه در یک فرآیند به گوشت و پوست آدمی تبدیل می شود و شخصیت و هویت وی را می سازد و سامان می دهد. همچنین می توان با نگریستن به غذای مادی و معنوی (مطالعات و تحقیقات) به این توجه رسید که این غذای جسمی و روحی را که می خورد چیست و چه نقش سازنده و یا غیرسازنده ای در زندگی و شخصیت او خواهد داشت؟ استنباط دیگر از آیه این است که انسان می بایست به این مطلب توجه داشته باشد که آیا لقمه و خورکی را که می خورد حلال و طیب است و یا حرام و ناپاک می باشد؟ بنابراین یکی از مهم ترین آداب خوردن و اساسی ترین آنها توجه به نقش نشانه بودن خورک و خوردن است. هرچیزی در جهان نشانه ای از نشانه های خداست و آدمی می بایست در هر کار و تفکری، خدا را در نظر داشته باشد و هر عمل و فکری او را به شناخت عظمت خدا و جایگاه خود در هستی و وظیفه اش آشنا سازد. رعایت حدود الهی و توجه به پاکی خوراک از مهم ترین آداب دیگری است که قرآن بدان اشاره می کند و می فرماید آدمی در خوردن می بایست در جست و جوی آن خوراک هاو غذای های پاکی باشد که خداوند به بشر بخشیده و روزی وی گردانیده است. (مائده آیه ۸۷ و ۸۸) رعایت نکردن حدود الهی در خوردن، افزون بر تاثیرات دنیوی و جسمی و تغییر در خلق و خوی آدمی موجب می شود تا شخص در مسیر خشم و غضب الهی گام بردارد (طه آیه ۸۱) و باعث از دست دادن محبوبیت خداوندی نسبت به خود شود. (مائده آیه ۸۷و ۸۸) از این رو خداوند در آیه ۴ مائده به انسان ها سفارش می کند که در خوردن، تقوی الهی را مراعات کنند و کاری برخلاف عقل و سیره عقلایی و شریعت انجام ندهند. در انتخاب غذا مواردی که حرام است و خداوند از خوردن آن نهی کرده مورد توجه قرار گیرد و از آن ها استفاده نشود. غذاهایی را بخورد که طیب و پاک هستند و طبیعت فطری بشری به سوی آن گرایش دارد و خداوند آن را حلال و طیب شمرده است. (مائده آیه ۸۷و ۸۸) غذاهایی که خداوند برای آدمی حلال کرده دارای منافع بیشماری است و در خوراک هایی که حرام کرده هرچند گاه منفعتی کم وجود دارد ولی بیش تر از آن منفعت، ضرر و زیان برای جسم و جان و تن و روان دارد. که از جمله آنها می توان به خمر و خوک از نوشیدنی ها و خوردنی ها اشاره کرد. ضرورت حلال خوری بنابراین اصل اساسی در آداب خوردن، نوع غذا و خوراکی است که شخص برای خوردن انتخاب می کند و لازم است که غذا از خوراک های پاک و طیب و طاهر و حلال و دارای منافع بیشینه باشد و ضرر و زیانی متوجه آدمی نسازد.تاکید بر حلال خوری از آن روست که آدمی به خوردن مال دیگران حریص و آزمند است و اگر این اموال مال کسانی باشد که توانایی دفاع از خود را نداشته باشند و یا نتوانند از مال خویش محافظت کنند انسان گرایش شتاب آلوده تری نسبت به خوردن آن می یابد. از این رو بسیاری از اموال یتیمان به ویژه دختران یتیم به یغما می رود. بنابراین شخصی که غذایی برای خود تهیه کرده و می خواهد آن را بخورد می بایست بنگرد که این غذا هر چند از نظر ذاتی پاک و طیب است ولی از نظر روش تهیه آن نیز حلال است و یا آن که حرام و از مال دیگری به ویژه یتیمان تهیه شده است؟ (نساء آیه ۴) ● عجله در خوردن، ممنوع از دیگر آداب خوردن که قرآن بدان پرداخته و اهمیت بسیاری بدان داده دوری از عجله در خوردن است. شخصی که غذا می خورد می بایست با طمانینه و آرامش غذا بخورد و از شتاب ورزیدن اجتناب نماید. شتاب زدگی که در آیه ۴ سوره نساء بدان اشاره شده می تواند هم به معنای خوردن مال یتیم پیش از بزرگ شدن وی باشد و هم می تواند به معنای شتاب در خوردن یعنی روش خوردن باشد. هرچند که آیه در مفهوم نخست ظاهر است. ● عدم اسراف از دیگر آداب خوردن می توان به مسئله اسراف و زیاده روی در آن اشاره کرد که از آن نهی شده است. اسراف به معنای زیاده روی در خوردن است چنان که تبذیر به معنای ریخت و پاش و هدر دادن غذا و نعمت های خدادادی است. انسان می بایست در خوردن، زیاده روی نکند؛ زیرا اسراف موجب می شود تا جسم و تن وی آسیب ببیند و به انواع و اقسام بیماری ها دچار شود که نتیجه آن چیزی جز ناتوانی در پرستش و عبادت نیست. این گونه است که زیاده روی و اسراف موجب می شود تا شخص نتواند در مسیر تکاملی خود به درستی گام بردارد و تن بیمار و رنجورش وی را از هر گونه پرستش و عبادت باز می دارد. در ریاضت های شرعی و غیرشرعی چون ریاضت های مرتاضان هندی، دیده شده که چگونه رعایت اعتدال و حتی کاهش در تغذیه و خوراک موجب تقویت روح و تسلط و چیرگی آن بر جسم می شود و انسان کارهای خارق عادتی را می تواند انجام دهد. در برابر، هرگونه زیاده روی در خوراک و غذا موجب می شود تا شخص از تسلط بر بدن و چیرگی بر نفس، عاجز و ناتوان شود و مهار زندگی و روح وی به دست جسم و نفس و هواهای آن بیافتد. براین اساس خداوند در آیات چندی چون آیه ۱۴۱ سوره انعام و آیه ۳۱ سوره اعراف و نیز آیه ۶ سوره نساء از هرگونه اسراف و زیاده روی بازداشته و از آدمی خواسته است تا در خوردن زیاده روی نکند. قرآن هرگونه اسراف و زیاده روی و خروج از اعتدال به ویژه در امور مادی را امری زیانبار می داند و با بیان این که خداوند اسراف و اسراف کنندگان را دوست نمی دارد می کوشد تا آدمی را در مسیر تکاملی و تعادل و اعتدال قرار دهد. در حقیقت هرگونه اسراف و زیاده روی در حوزه خوردن و نوشیدن یکی از علل و عوامل اصلی محرومیت از محبت خداوندی شمرده شده و خداوند به صراحت اعلام می کند که مسرفان را دوست نمی دارد. (اعراف آیه ۳۱) ● شکرگزاری در خوردن از دیگر آدابی که قرآن برای خوردن بیان می کند مسئله شکرگزاری است. خداوند به انسان می آموزد تا درهر نعمتی، شکری به جا آورد که موجب افزایش نعمت و جلب محبت وی می شود. آدمی با شکرگزاری افزون بر این که تاثیر غذا بر جان و جسم خویش را می افزاید و آن را در مسیر تکاملی قرار می دهد موجب می شود تا شخص از نعمت بیش تری برخوردار گردد. (بقره آیه ۱۷۲ و نحل آیه ۱۱۴ و سباء آیه ۱۵) از نظر قرآن شخصی که در برابر نعمت شکر می گزارد و پس از خوردن، شکر خدای را به جا می آورد در حقیقت عبودیت خویش را نشان می دهد. (بقره آیه ۱۷۲ و نحل آیه ۱۱۴) کسانی که سپاس و شکر نعمتی را به جا نمی گذارند نه تنها بندگانی خوب نیستند بلکه سزاوار توبیخ سرزنش نیز هستند که قدر نعمت را ندانسته و شکرگزار آن نیستند. (یس آیه ۳۴ و ۳۵ و ۷۲ و ۷۳) ● مذمت پرخوری و شکم بارگی قرآن شکم بارگی و پرخوری و از روی لذت خوردن را به معنای خوردن حیوانی می داند که انسان های با این ویژگی از جایگاه انسانی خویش عدول کرده اند و در مقام جانواران و حیوانات نشسته اند که هدفی جز خوردن و نوشیدن ندارند. این درحالی است که هدف انسان فراتر از شکم بارگی است و می بایست به جایگاه و ارزش خویش آگاه باشد و در تلاش برای رسیدن به آن بکوشد که با شکم بارگی به دست نمی آید. از آن جایی که کافران انسان هایی بی ایمان هستند و از جایگاه انسانی خویش غافل و بی خبرند خود را وقف شکم و شکم بارگی می کنند و چون حیوانات زندگی می کنند و می خورند و می آشامند. (محمد آیه ۱۲) ● ویژگی غذا خوردن باید به گونه ای باشد که برای آدمی گوارا باشد و آسیبی به وی نرساند و سخت در گلو فرو نرود. از این رو قرآن خوردن بهشتیان را به گوارا بودن توصیف می کند تا آدمی را در این دنیا به این نکته توجه دهد که آدمی می بایست در غذا خوردن غذایی را برگزیند که گوارا باشد و به نرمی و آسانی در گلو فرو رود. (طور آیه ۱۹) غذا می بایست اشتهاآور باشد و نفس را به وجد آورد. غذایی که آدمی را به وجد نیاورد تاثیر مثبت و کاملی در انسان به جا نمی گذارد. (زخرف آیه ۷۱) از آداب دیگر خوردن این است که انسان درمهمانی ها پس از خوردن غذا بر سر سفره بسیار ننشیند و به سخن گفتن نپردازد. اگر مهمان چند روزی است به گوشه ای دیگر رود و اگر برای مهمانی وعده ای آمده است پس از خوردن از خانه بیرون رود. (احزاب آیه ۵۳) این ها بخش هایی از آداب خوردن است که از دیدگاه قرآن بررسی شد و به یقین آداب مفصلتر دیگری نیز دراین زمینه وجود دارد که این مجال گنجایش آن را ندارد. البته ذکر این نکته ضروری است که در این مقال فقط به آیاتی اشاره شد که بطور صریح به بحث آداب خوردن می پردازد. عبدالحسین شریفی

دانلود سوره های قرآن به صورت آیه به آیه در این تاپیک در این تاپیک هر یک از سوره های قرآن را به صورت آیه به آیه قرار خواهیم داد در این تاپیک فهرست سوره ها قرار خواهد گرفت جهت دانلود هر یک از سوره ها روی نام سوره های زیر کلیک کنید سوره حمد سوره بقره سوره آل عمران

در این تاپیک قصد دارم صورت قرآن را که به صورت آیه به آیه هست قرار بدم البته در هر تاپیک و هر فایل پنج سوره قرآن هست در این تاپیک هم لیست سوره ها رو قرار میدم قسمت اول شامل سوره های حمد - بقره - آل عمران - نساء -مائده ( کلیک کنید ) قسمت دوم شامل سوره های انعام - اعراف - انفال - توبه -یونس ( کلیک کنید ) قسمت سوم شامل سوره های هود - یوسف - رعد - ابراهیم -حجر ( کلیک کنید )

معنى فارسى برخى از كلمات سوره ها 1. سوره فاتِحَه فاتِحَه: سرآغاز، ابتدا. اِسم: نام. اَللّه: خداوند، خدا. رَحمن: بخشنده، كسى كه رحمتش گسترده است. رَحيم: مهربان، كسى كه رحمتش فراوان است. حَمد: سپاس، ستايش. رَبّ: پروردگار، خداوند. عالَمين [جمع عالَم (جهان)]: جهانيان. مالِك: اختياردار، فرمانروا، صاحب. يَوم: روز. دين [در اين سوره]: قيامت، رستاخيز. صِراط: راه. مُستَقيم: راست، پايدار، اُستوار. اَلَّذين: كسانى كه. مَغضوب: كسى كه بر او خَشم گرفته شده است. ضآلّين [جمع ضآلّ (گمراه)]: گمراهان. 2. سوره ناس ناس: مردمان، مردم، انسان ها. مَلِك: فرمانروا. إِلـه: معبود، كسى كه پرستش و عبادت مى شود. شَرّ: بدى، زشتى، كار بد، گَزَند. وَسواس: وَسوَسه گر، وسوسه كننده. خَنّاس: پنهان شونده، كنار رونده و دور شونده، شيطان. اَلَّذى: كسى كه. صُدور [جمع صَدر (سينه)]: سينه ها، دل ها. جِنَّة: جِنّيان، پريان. 3. سوره فَلَق فَلَق: سپيده دَم، روشنى آسمان پيش از طلوع خورشيد. غاسِق: شب به هنگامى كه بسيار تاريك مى شود. نَفّاثات [جمع نَفّاثَة (زن دَمَنده)]: زنان دمنده، جادوگران، زنانى كه سِحر و جادو مى كنند. عُقَد [جمع عُقدَة (گِرِه)]: گره ها. حاسِد: حَسود. 4. سوره اِخلاص إِخلاص: يكرنگى، بى آلايشى، پاكدلى. أَحَد: يگانه، يكتا. صَمَد: بى نيازى كه ديگران به او محتاج و نيازمند هستند. كُفُؤ: همانند، همتا، شبيه. صفحه 101 5. سوره مَسَد يَدا(نِ): دو دست. أَبى لَهَب: عموى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) كه از دشمنان سرسخت اسلام بوده است. مال: دارايى، ثروت. نار: آتش. ذاتَ لَهَب: زبانه كش، داراى لَهيب و شعله سركش. اِمرَأَة: زن. حَمّالَة: زن باركش، زن باربر. حَطَب: هيزم، چوبى كه براى روشن كردن آتش استفاده مى شود. جيد: گردن. حَبل: ريسمان، طناب. مَسَد: ليف خُرما. 6. سوره نَصر نَصر: يارى، كمك. فَتح: پيروزى، گشايش. دين [در اين سوره]: آيين، مكتب. أَفواج [جمع فَوج (گروه)]: گروه ها، دسته ها. تَوّاب: توبه پذير، بخشاينده گناهان. 7. سوره كافِرون كافِرون: [جمع كافِر (كسى كه خدا را نمى پرستد)]: كسانى كه خدا را نمى پرستند، پوشانندگانِ حقيقت. عابِدون [جمع عابِد(پرستنده)]: پرستندگان، عبادت كنندگان. 8. سوره كَوثَر كَوثَر: خير و بركت فراوان، خوبى بسيار. شانِئ: دشمن بدگو و بداخلاق و بدخواه. أَبتَر: بى فرزند، بدون نسل، ناقص، ناتمام. 9. سوره ماعون دين [در اين سوره]: قيامت، رستاخيز، روز جَزا. يَتيم: بچه اى كه پدرش مُرده است. طَعام: خوراك، غذا. مِسكين: بينوا، فقير، بيچاره. وَيل: واى، چاهى در جهنّم، سختى و دردمندى. مُصَلّين [جمع مُصَلّى (نمازگزار)]: نمازگزاران. صَلوة: نماز. ساهون [جمع ساهى (سهل اِنگار)]: سَهل اِنگاران، كسانى كه غافل و فراموشكار و بى توجّه هستند. ماعون: نيازمندى هاى مردم، زكات. 10. سوره قُرَيش إيلاف: دوستى،اُلفَت. قُرَيش: نام قبيله پيامبراسلام (صلى الله عليه وآله وسلم). رِحلَة: سفر، كوچ. شِتآء: زمستان. صَيف: تابستان. بَيت: خانه. جوع: گرسنگى. خَوف: ترس، نا اَمنى. 11. سوره فيل كَيفَ: چگونه، چطور. أَصحاب [جمع صاحِب (يار)]: ياران، همراهان. «اصحاب فيل» كسانى بودند كه سوار بر فيل براى خراب كردن خانه خدا، كعبه، به مكّه آمده بودند. صفحه 102 كَيد: نيرنگ، فريب، حيله. تَضليل: پوچ و تباه كردن، نابود كردن و از بين بردن، گمراه ساختن، باطل كردن. طَير: پرنده. أَبابيل: گروه ها، دسته ها. حِجارَة [جمع حَجَر (سنگ) ]: سنگ ها. سِجّيل: سنگى كه نه سخت است و نه سُست، كُلوخ. عَصف: كاه. مَأكول: جويده شده، خورده شده، متلاشى شده. 12. سوره هُمَزَه كُلّ: هر، همه، تمام. هُمَزَة: عيبجو، غيبت كننده. لُمَزَة: طعنه زننده، مسخره كننده. حُطَمَة: آتش شكننده و سوزان. موقَدَة: شعلهور، زبانه كش، بر افروخته. أَفئِدَة [جمع فُؤاد (قلب)]: قلب ها، دل ها. مُؤصَدَة: در ميان گيرنده، در بسته. عَمَد [جمع عَمود (سُتون)]: ستون ها، پايه ها. مُمَدَّدَة: سر كشيده، كشيده شده، بلند، برافراشته. 13. سوره عَصر عَصر: زمان، روزگار، وقت، آخر روز تا هنگام غروب آفتاب. إِنسان: آدمى، بشر. خُسر: زيانكارى، ضرر و زيان. صالِحات [جمع صالِحَة (كار شايسته)]: كارهاى شايسته، كارهاى خوب. حَقّ: راست، درست، شايسته. صَبر: شكيبايى، بُردبارى. 14. سوره تَكاثُر تَكاثُر: زياده خواهى، افزون طلبى. مَقابِر [جمع مَقبَرَة (محلّ دفن مُرده)]: محلّ دفن مردگان، قبرستان، گورستان. عِلم: دانش. عِلمَ اليَقين: دانش يقين آور، دانستن از روى يقين. جَحيم: نامى از نام هاى جهنّم، آتش بسيار شعلهور. عَين: چشم. عَينَ اليَقين: نگرشِ يقين آور، چشم يقين. يَومَئِذ: در آن روز. نَعيم: نعمت، مال، آسايش. 15. سوره قارِعَه قارِعَة: حادثه كوبنده، مصيبت، از نام هاى روز قيامت. فَراش [جمع فَراشَة (پروانه)]: پروانه ها. مَبثوث: پراكنده شده. جِبال [جمع جَبَل (كوه)]: كوه ها. عِهن: پَشم رنگ شده. مَنفوش: (پشمِ) زده شده و پهن شده. مَوازين [جمع ميزان (ترازو)]: ترازوها، ترازها. عيشَة: زندگى، زندگانى. راضِيَة: پسنديده خوش، مايه خشنودى. أُمّ [در اين سوره]: جايگاه، پناهگاه. هاوِيَة: جهنّم. حامِيَة: بسيار سوزان. 16. سوره عادِيات عادِيات [جمع عادِيَة (اسب دونده)]: اسبان دونده. ضَبح: نَفَس نَفَس زدن. مورِيات [جمع مورِيَة (روشن كننده)]: روشن كنندگان، آتشْ افروزان. قَدح: آتش، صفحه 103 جرقّه. مُغيرات [جمع مُغيرَة (تاخت و تاز كننده)]: تاخت و تاز كنندگان، حمله كنندگان. صُبح: بامداد. نَقع: گَرد و غبار. جَمع: گروه. كَنود: بسيار ناسپاس. شَهيد: گُواه، آگاه. حُبّ: دوستى بسيار، علاقه فراوان. خَير [در اين سوره]: مال، دارايى. شَديد: سخت. قُبور [جمع قَبر (گور)]: گورها، قبرها. خَبير: آگاه، دانا. 17. سوره زِلزال أَرض: زمين. زِلزال: لرزه سخت و شديد، زلزله. أَثقال [جمع ثِقل (بار سنگين)]: بارهاى سنگين، چيزهاى سنگين. أَخبار [جمع خَبَر]: خبرها. أَشتات [جمع شَتّ (پراكنده)]: پراكندگان، مردمِ پراكنده. أَعمال [جمع عَمَل (كار)]: كارها. مِثقال: هموزن. ذَرَّة: چيز بسيار ريز و كوچك. خَير [در اين سوره]: نيكى، خوبى. 18. سوره قَدر لَيلَة: شب. قَدر: اندازه، اندازه گيرى، بزرگى و شكوه. خَير [در اين سوره]: بهتر، برتر. أَلف: هزار. شَهر: ماه. مَلــئِكَة [جمع مَلَك (فرشته)]: فرشتگان. روح [در اين سوره]: جبرئيل يا فرشته الهى. إِذن: دستور، اجازه، بار دادن. أَمر: فرمان، كار. سَلام: آرامش، سلامتى، بركت. مَطلَع: زمان طُلوع، هنگام برآمدن. فَجر: سپيده دَم، صبح. 19. سوره تين تين: اَنجير. زَيتون: ميوه اى كه «روغن زيتون» را از آن مى گيرند. طور: كوه. سينين: مبارك. طورِ سينين (سينا): كوهى كه حضرت موسى(عليه السلام) براى راز و نياز با خدا به آن جا مى رفت. بَلَد: شهر، سرزمين. أَمين [در اين سوره]: اَمن و اَمان، داراى امنيّت و آرامش. أَحسَن: بهترين، نيكوترين. تَقويم: شكل مناسب، تركيب نيكو. أَسفَل: فُروترين، پايين ترين. أَسفَلَ سافِلين: فروترين جايگاه، پايين ترين مكان. أَجر: پاداش، مُزد. غَيرُ مَمنون: بى منّت، بى پايان، كامل. بَعد: پس، پس از اين. دين [در اين سوره]: قيامت، رستاخيز، روز جزا. أَحكَم: داور بهتر. حاكِمين [جمع حاكِم (داور)]: داوران، حكم كنندگان، قضاوت كنندگان. أَحكَمِ الحاكِمين: بهترين داور. 20. سوره اِنشِراح اِنشِراح: گشادگى، باز شدن، وسعت يافتن. وِزر [در اين سوره]: بار گران، بار سنگين. ظَهر: پشت. ذِكر: آوازه، ياد. عُسر: سختى، دشوارى. يُسر: آسانى.

ترتیل قرآن با صدای شاطری ( ترتیل شاطری ) برای دانلود روی فایل کلیک راست کرده و گزینه save target as را بزنید. به تفکیک سوره : 1. سورة الفاتحة 2. سورة البقرة 3. سورة آل عمران 4. سورة النساء 5. سورة المائدة 6. سورة الأنعام 7. سورة الأعراف 8. سورة الأنفال 9. سورة التوبة 10. سورة یونس 11. سورة هود 12. سورة یوسف 13. سورة الرعد 14. سورة إبراهیم 15. سورة الحجر 16. سورة النحل 17. سورة الإسراء 18. سورة الكهف 19. سورة مریم 20. سورة طه 21. سورة الأنبیاء 22. سورة الحج 23. سورة المؤمنون 24. سورة النور 25. سورة الفرقان 26. سورة الشعراء 27. سورة النمل 28. سورة القصص 29. سورة العنكبوت 30. سورة الروم 31. سورة لقمان 32. سورة السجدة 33. سورة الأحزاب 34. سورة سبأ 35. سورة فاطر 36. سورة یس 37. سورة الصافات 38. سورة ص 39. سورة الزمر 40. سورة غافر 41. سورة فصلت 42. سورة الشورى 43. سورة الزخرف 44. سورة الدخان 45. سورة الجاثیة 46. سورة الأحقاف 47. سورة محمد 48. سورة الفتح 49. سورة الحجرات 50. سورة ق 51. سورة الذاریات 52. سورة الطور 53. سورة النجم 54. سورة القمر 55. سورة الرحمن 56. سورة الواقعة 57. سورة الحدید 58. سورة المجادلة 59. سورة الحشر 60. سورة الممتحنة 61. سورة الصف 62. سورة الجمعة 63. سورة المنافقون 64. سورة التغابن 65. سورة الطلاق 66. سورة التحریم 67. سورة الملك 68. سورة القلم 69. سورة الحاقة 70. سورة المعارج 71. سورة نوح 72. سورة الجن 73. سورة المزمل 74. سورة المدثر 75. سورة القیامة 76. سورة الإنسان 77. سورة المرسلات 78. سورة النبأ 79. سورة النازعات 80. سورة عبس 81. سورة التكویر 82. سورة الإنفطار 83. سورة المطففین 84. سورة الإنشقاق 85. سورة البروج 86. سورة الطارق 87. سورة الأعلى 88. سورة الغاشیة 89. سورة الفجر 90. سورة البلد 91. سورة الشمس 92. سورة اللیل 93. سورة الضحى 94. سورة الشرح 95. سورة التین 96. سورة العلق 97. سورة القدر 98. سورة البینة 99. سورة الزلزلة 100. سورة العادیات 101. سورة القارعة 102. سورة التكاثر 103. سورة العصر 104. سورة الهمزة 105. سورة الفیل 106. سورة قریش 107. سورة الماعون 108. سورة الكوثر 109. سورة الكافرون 110. سورة النصر 111. سورة المسد 112. سورة الإخلاص 113. سورة الفلق 114. سورة الناس

آداب تلاوت قرآن خواندن قرآن آداب فراواني دارد که اکنون برخي از آن‏ها را بيان مي‏کنيم: 1- احترام گذاشتن به قرآن و ورق‏هاي آن، لازم و واجب است. نيز شايسته است که به دوستداران و اهل قرآن احترام بگذاريم. 2- بدون وضو يا طهارت نبايد دست يا عضوي ديگر از بدن خود را به نوشته‏هاي قرآن برسانيم. نيز مکروه است که به غير از نوشته‏هاي قرآن، مانند جلد يا برگه‏هاي آن، بدون وضو دست يا عضوي را برسانيم. 3- اگر قرآن به زبان فارسي يا زبان ديگر ترجمه شده باشد، تماس دست يا عضوي ديگر از بدن با آن، بدون وضو يا طهارت اشکال ندارد و جايز است. البته اگر در ترجمه قرآن، نام خدا يا پيامبران يا امامان يا حضرت فاطمه زهرا(س) وجود داشته باشد، نبايد دست يا عضوي ديگر از بدن - را بدون وضو يا طهارت - به آن نام‏ها برسانيم. 4- هر يک از چهار سوره سَجده (آيه 15)، سوره فُصِّلَت (آيه 37)، سوره نجم (آيه 62) و سوره عَلَق (آيه 19)، يک آيه سجده وجود دارد که به آن‏ها سوره‏هاي «عَزائِمi» مي‏گويند. در قرآن، کنار اين آيه‏ها، عبارت «سجده واجبه» نوشته شده است. هر گاه انسان، اين آيه‏ها را بخواند يا به آن‏ها گوش دهد، بايد فورا سجده کند. اگر اين کار را فراموش کند، بايد هر لحظه که آن را بياد مي‏آورد، سجده کند. 5- در يازده جاي ديگر قرآن نيز آياتي وجود دارد که سجده کردن پس از خواندن يا شنيدن آن‏ها مستحب (مندوب) است و معمولا کنار اين آيه‏ها عبارت «سجده مندوبه» يا کلمه «سجده» نوشته شده است البته در برخي از قرآن‏ها کنار تمام آياتي که داراي سجده واجب يا مستحب هستند، فقط کلمه «سجده» نوشته شده است. اين يازده آيه در سوره‏هاي زير هستند: اَعراف: آيه 206، رَعد: آيه 15، نَحل: آيه 49، اِسراء: آيه 107، مريم: آيه 58، حَج: آيه 18 و 77، فُرقان: آيه 60، نَمل: آيه 25، ص: آيه 24، انشقاق: آيه 21. 6- براي خواندن قرآن، بايد لباس پاکيزه بپوشيم، وضو بگيريم، مسواک بزينم، عطر بزنيم و رو به قبله بنشينيم. 7- در حال خواندن قرآن، تنها به قرآن و معاني آن توجه کنيم و «حضور قلب» داشته باشيم، يعني ياد خدا و بزرگي او را در ذهن خود تقويت کنيم. 8- درباره آيات قرآن تفکر و تدبر کنيم و به گونه‏اي قرآن بخوانيم که گويه با خدا سخن مي‏گوييم و خدا نيز با ما سخن مي‏گويد. 9- پيش از خواند قرآن، صلوات بفرستيم و دعا بخوانيم، به ويژه دعاهايي که پيشوايان معصوم (ع) به ما آموخته‏اند. 10- پيش يا پس از خواندن هر يک از سوره‏هاي «ضُحي» تا «ناس» که سوره آخر قرآن است و روي هم 22 سوره مي‏شوند، «اَللهُ اَکبَر» بگوييمii. برخي گفته‏اند که ذکر تهليل «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ» را پيش از تکبير، و ذکر تحميد «لِلّهِ الحَمدُ» را پس از تکبير نيز بگوييم. البته مي‏توان فقط ذکرهاي «تهليل و تکبير» و يا ذکر « تکيبر و تحميد» را نيز گفت. 11- پيش از خواندن قرآن بگوييم «اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم» (از شيطان رانده شده، به خدا پناه مي‏برمiii ). آن گاه بگوييم: «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ». به جمله «اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم» استعاذه گفته مي‏شود. 12- هنگام خواندن قرآن، به کلمات و آيات آن نگاه کنيم، حتي اگر آن‏ها را حفظ کرده باشيم. 13- کلامت قرآن را نه به تندي و نه با فاصله زياد بخوانيم، بلکه آنها را شمرده شمرده و با دقت و تامل، يعني به صورت «تَرتيل» بخوانيم. 14- بکوشيم تا قرآن را درست ياد بگيريم و درست بخوانيم. 15- اگر مي‏توانيم، قرآن را با صداي زيبا و نيکو بخوانيم. 16- بکوشيم تا غير از خواندن قرآن، معاني آيات را نيز فرا گيريم. 17- هر مقدار که مي‏توانيم آيات و سوره‏هاي قرآن را صحيح حفظ کنيم. 18- بسيار قرآن بخوانيم و به دستورهاي آن عمل کنيم ،به ويژه بکوشيم که در هر روز، چند آيه از قرآن را بخوانيم. 19- هنگامي که صداي قرآن به گوشمان مي‏رسد، ساکت باشيم و به آن گوش فرا دهيم و چيزي نخوريم و ننوشيم. 20-در خانه، يک قرآن داشته باشيم و هميشه همان را بخوانيم. 21- هنگام خواندن قرآن، آن را در جايي بلندتر از زمين (مانند رحل) بگذاريم يا با دست هامان آن را بگيريم. 22- قرآن را با کمال ادب و تواضع بخوانيم. از آغاز تا پايان قرائت، نخنديم و با کسي حرف نزنيم. 23- قرآن را در جاهاي مناسب (مانند خانه، مسجد و حرم ) بخوانيم، نه در جاهاي نامناسب ( مانند محل رفت و آمد مردم). 24- هنگام خواندن قرآن، اگر به نام يا لقب مبارک پيامبر(ص) مانند«محمد» و «احمد» رسيديم، صلوات بفرستيم. و نيز پس از خواندن آيه 56 سوره احزاب «إِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي النَّبِيِّ...» صلوات بفرستيم، حتي اگر اين آيه را پيش از شروع قرائت قرآن بخوانيم. 25- قرآن را با صداي رسا بخوانيم، البته به گونه‏اي که ديگران آزرده نشوند. 26- اگر مي‏توانيم، قرآن را با لهجه عربي بخوانيم. 27- قرآن را پاکيزه و تميز نگاه داريم و آن را در جايي مناسب قرار دهيم. 28- هر گاه به آيات مربوط به بهشت رسيديم، خوشحال شويم و رفتن به بهشت را از خدا بخواهيم و هر گاه به آيات جهنم رسيديم، ناراحت شويم و به خدا پناه ببريم. و هر گاه آيه «فَبِأَيِّ الاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ: کدام يک از نعمت‏هاي پروردگارتان را دروغ مي‏پنداريد.» را خوانديم، بگوييم: «لابِشَيءٍ مِن الائِکَ رَبِّ أُکَذِّبُ. رَبِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ: پروردگارا من! هيچ يک از نعمت‏هاي تو را دروغ نمي‏پندارم. پروردگار من! بر محمد و خاندان او درود بفرست» 29- در پايان قرائت قرآن، بگوييم: «صَدَقَ اللهُ العَلِيُّ العَظيمُ» (خداي بلند پايه بزرگ، راست گفته است). 30- پس از قرائت قرآن، دعا بخوانيم، به ويژه دعاهايي که پيشوايان معصوم (ع) به ما آموخته‏اند. 31- هنگام خواندن قرآن، پاهاي خود را دراز نکنيم و پشتمان را به جاي تکيه ندهيم.

جزء اول سوره الفاتحة به نام خداوند بخشنده مهربان Alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten ( 2 ) dem Allerbarmer, dem Barmherzigen ( 3 ) dem Herrscher am Tage des Gerichts! ( 4 ) Dir (allein) dienen wir, und Dich (allein) bitten wir um Hilfe. ( 5 ) Führe uns den geraden Weg ( 6 ) den Weg derer, denen Du Gnade erwiesen hast, nicht (den Weg) derer, die(Deinen) Zorn erregt haben, und nicht (den Weg) der Irregehenden. ( 7 )

با سلام در این تاپیک قصد داریم متن کامل صوت قرآن را به صورت ایه به آیه با صدای استاد عبدالباسط برای عزیزانی که به صوت قرآن به صورت آیه به آیه احتیاج دارند قراردهیم امید است که مورد قبول شما عزیزان و خداوند منان قرار گیرد ما را نیز از دعای خیر خویش فراموش نفرماید در این تاپیک لیست سوره ها و دانلود قرار خواهد گرفت جهت دانلود روی هر یک از لینک های زیر کلیک نمایید در ضمن به دلیل کم کردن حجم بعضی از سوره های طولانی آنها را به چند قسمت مساوی تقسم می کنیم سوره مبارکه حمد سوره مبارکه بقره سوره مبارکه آل عمران

وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ خداوند در سوره "تین"(انجیر) به این میوه قسم خورده است و دانشمندان دینپژوه میگویند، احتمالاً علت آن است که انجیر، یکی از میوههای همه چیز تمام است و کلکسیونی از املاح و ویتامینها دارد؛لذا مورد توجه خاص قرآن قرار گرفته است. اما این سوگند، ویژگی ظریف دیگری هم در بر دارد که موجب مسلمان شدن یک تیم تحقیقاتی ژاپنی شده است. قصه از اینجا شروع شد که یک گروه پژوهشی ژاپنی، در بین مواد خوراکی به دنبال منبع پروتئین خاصی بودند که به میزان کم، در مغز انسان و حیوانات تولید میشود. این پروتئین، کاهش دهنده کلسترول خون و مسئول تقویت قلب و شجاعت انسان است و بازتولیدش بعد از ۶۰ سالگی تعطیل میشود. ژاپنیها فهمیدند این ماده فقط در انجیر و زیتون موجود است و برای تأمین آن، باید انجیر و زیتون را به نسبت یک به هفت مصرف کرد. بعد از ارائه این نتیجه یکی از قرآن پژوهان مصری نامهای به این تیم تحقیقاتی مینویسد و اعلام میکند که در کتاب مقدس مسلمانان، خداوند به انجیر و زیتون در کنار هم قسم خورده. نام انجیر فقط یک بار و نام زیتون نیز هفت بار در قرآن آمده است. 1-Surah At-tin 95:1 2-Surah Al-Anam 6:99 3-Surah Al-Anam 6:141 4-Surah An-Nahl 16:11 5-Surah An-Nur 24:35 6-Surah Al Muminun 23:20 7-Surah Abasa 80:29 منابع انگليسي: Figs and olives http://www.scribd.com/doc/24591758/F...-in-Quran-and-

Download 001fatiha_01.mp3 - Sura 1 - Al Fatiha 'The Opening' - Ayaat 1 to 7 (end) Download 002baqarah_01.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 1 to 25 Download 002baqarah_02.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 26 to 43 Download 002baqarah_03.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 44 to 59 Download 002baqarah_04.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 60 to 74 Download 002baqarah_05.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 75 to 91 Download 002baqarah_06.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 92 to 105 Download 002baqarah_07.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 106 to 123 Download 002baqarah_08.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 124 to 141 Download 002baqarah_09.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 142 to 157 Download 002baqarah_10.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 158 to 176 Download 002baqarah_11.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 177 to 188 Download 002baqarah_12.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 189 to 202 Download 002baqarah_13.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 203 to 218 Download 002baqarah_14.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 219 to 232 Download 002baqarah_15.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 233 to 242 Download 002baqarah_16.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 243 to 252 Download 002baqarah_17.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 253 to 262 Download 002baqarah_18.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 263 to 271 Download 002baqarah_19.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 272 to 282 Download 002baqarah_20.mp3 - Sura 2 - Al Baqarah 'The Cow' - Ayaat 283 to 286 (end) Download 003aleimran_01.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 1 to 14 Download 003aleimran_02.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 15 to 32 Download 003aleimran_03.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 33 to 51 Download 003aleimran_04.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 52 to 74 Download 003aleimran_05.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 75 to 92 Download 003aleimran_06.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 93 to 112 Download 003aleimran_07.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 113 to 132 Download 003aleimran_08.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 133 to 152 Download 003aleimran_09.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 153 to 170 Download 003aleimran_10.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 171 to 185 Download 003aleimran_11.mp3 - Sura 3 - Ale Imran 'The Family of Imran' - Ayaat 186 to 200 (end) Download 004nisa_01.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 1 to 11 Download 004nisa_02.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 12 to 23 Download 004nisa_03.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 24 to 35 Download 004nisa_04.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 36 to 57 Download 004nisa_05.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 58 to 73 Download 004nisa_06.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 74 to 87 Download 004nisa_07.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 88 to 99 Download 004nisa_08.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 100 to 113 Download 004nisa_09.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 114 to 134 Download 004nisa_10.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 135 to 147 Download 004nisa_11.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 148 to 162 Download 004nisa_12.mp3 - Sura 4 - An Nisa 'The Women' - Ayaat 163 to 176 (end) Download 005maidah_01.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 1 to 11 Download 005maidah_02.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 12 to 26 Download 005maidah_03.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 27 to 40 Download 005maidah_04.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 41 to 50 Download 005maidah_05.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 51 to 66 Download 005maidah_06.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 67 to 81 Download 005maidah_07.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 82 to 96 Download 005maidah_08.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 97 to 108 Download 005maidah_09.mp3 - Sura 5 - Al Ma'idah 'The Food' - Ayaat 109 to 120 (end) Download 006anam_01.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 1 to 35 Download 006anam_02.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 36 to 58 Download 006anam_03.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 59 to 73 Download 006anam_04.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 74 to 94 Download 006anam_05.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 95 to 110 Download 006anam_06.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 111 to 126 Download 006anam_07.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 127 to 140 Download 006anam_08.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 141 to 150 Download 006anam_09.mp3 - Sura 6 - Al Anam 'The Cattle' - Ayaat 151 to 165 (end) Download 007araf_01.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 1 to 30 Download 007araf_02.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 31 to 46 Download 007araf_03.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 47 to 64 Download 007araf_04.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 65 to 87 Download 007araf_05.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 88 to 116 Download 007araf_06.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 117 to 141 Download 007araf_07.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 142 to 155 Download 007araf_08.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 156 to 170 Download 007araf_09.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 171 to 188 Download 007araf_10.mp3 - Sura 7 - Al A'raf 'The Elevated Places' - Ayaat 189 to 206 (end) Download 008anfal_01.mp3 - Sura 8 - Al Anfal 'The Spoils of War' - Ayaat 1 to 21 Download 008anfal_02.mp3 - Sura 8 - Al Anfal 'The Spoils of War' - Ayaat 22 to 40 Download 008anfal_03.mp3 - Sura 8 - Al Anfal 'The Spoils of War' - Ayaat 41 to 60 Download 008anfal_04.mp3 - Sura 8 - Al Anfal 'The Spoils of War' - Ayaat 61 to 75 (end) Download 009tawbah_01.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 1 to 18 Download 009tawbah_02.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 19 to 33 Download 009tawbah_03.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 34 to 45 Download 009tawbah_04.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 46 to 59 Download 009tawbah_05.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 60 to 74 Download 009tawbah_06.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 75 to 92 Download 009tawbah_07.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 93 to 110 Download 009tawbah_08.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 111 to 121 Download 009tawbah_09.mp3 - Sura 9 - At Tawbah 'Repentance' - Ayaat 122 to 129 (end) Download 010yunus_01.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 1 to 10 Download 010yunus_02.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 11 to 25 Download 010yunus_03.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 26 to 52 Download 010yunus_04.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 53 to 70 Download 010yunus_05.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 71 to 89 Download 010yunus_06.mp3 - Sura 10 - Yunus 'Jonah' - Ayaat 90 to 109 (end) Download 011hud_01.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 1 to 5 Download 011hud_02.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 6 to 23 Download 011hud_03.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 24 to 40 Download 011hud_04.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 41 to 60 Download 011hud_05.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 61 to 83 Download 011hud_06.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 84 to 107 Download 011hud_07.mp3 - Sura 11 - Hud 'Hud' - Ayaat 108 to 123 (end) Download 012yusuf_01.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 1 to 6 Download 012yusuf_02.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 7 to 29 Download 012yusuf_03.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 30 to 52 Download 012yusuf_04.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 53 to 76 Download 012yusuf_05.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 77 to 100 Download 012yusuf_06.mp3 - Sura 12 - Yusuf 'Joseph' - Ayaat 101 to 111 (end) Download 013raad_01.mp3 - Sura 13 - Ar Ra'ad 'The Thunder' - Ayaat 1 to 4 Download 013raad_02.mp3 - Sura 13 - Ar Ra'ad 'The Thunder' - Ayaat 5 to 18 Download 013raad_03.mp3 - Sura 13 - Ar Ra'ad 'The Thunder' - Ayaat 19 to 34 Download 013raad_04.mp3 - Sura 13 - Ar Ra'ad 'The Thunder' - Ayaat 35 to 43 (end) Download 014ibrahim_01.mp3 - Sura 14 - Ibrahim 'Abraham' - Ayaat 1 to 9 Download 014ibrahim_02.mp3 - Sura 14 - Ibrahim 'Abraham' - Ayaat 10 to 27 Download 014ibrahim_03.mp3 - Sura 14 - Ibrahim 'Abraham' - Ayaat 28 to 52 (end) Download 015hijr_01.mp3 - Sura 15 - Al Hijr 'The Rock' - Ayaat 1 to 48 Download 015hijr_02.mp3 - Sura 15 - Al Hijr 'The Rock' - Ayaat 49 to 99 (end) Download 016nahl_01.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 1 to 29 Download 016nahl_02.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 30 to 50 Download 016nahl_03.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 51 to 74 Download 016nahl_04.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 75 to 89 Download 016nahl_05.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 90 to 110 Download 016nahl_06.mp3 - Sura 16 - An Nahl 'The Bee' - Ayaat 111 to 128 (end) Download 017israil_01.mp3 - Sura 17 - Bani Israil 'Children of Israil' - Ayaat 1 to 22 Download 017israil_02.mp3 - Sura 17 - Bani Israil 'Children of Israil' - Ayaat 23 to 49 Download 017israil_03.mp3 - Sura 17 - Bani Israil 'Children of Israil' - Ayaat 50 to 69 Download 017israil_04.mp3 - Sura 17 - Bani Israil 'Children of Israil' - Ayaat 70 to 98 Download 017israil_05.mp3 - Sura 17 - Bani Israil 'Children of Israil' - Ayaat 99 to 111 (end) Download 018kahf_01.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 1 to 16 Download 018kahf_02.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 17 to 31 Download 018kahf_03.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 32 to 50 Download 018kahf_04.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 51 to 74 Download 018kahf_05.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 75 to 98 Download 018kahf_06.mp3 - Sura 18 - Al Kahf 'The Cave' - Ayaat 99 to 110 (end) Download 019marium_01.mp3 - Sura 19 - Marium 'Mary' - Ayaat 1 to 21 Download 019marium_02.mp3 - Sura 19 - Marium 'Mary' - Ayaat 22 to 58 Download 019marium_03.mp3 - Sura 19 - Marium 'Mary' - Ayaat 59 to 98 (end) Download 020taha_01.mp3 - Sura 20 - Ta Ha 'Ta Ha' - Ayaat 1 to 54 Download 020taha_02.mp3 - Sura 20 - Ta Ha 'Ta Ha' - Ayaat 55 to 82 Download 020taha_03.mp3 - Sura 20 - Ta Ha 'Ta Ha' - Ayaat 83 to 110 Download 020taha_04.mp3 - Sura 20 - Ta Ha 'Ta Ha' - Ayaat 111 to 135 (end) Download 021anbiya_01.mp3 - Sura 21 - Al Anbiya 'The Prophets' - Ayaat 1 to 28 Download 021anbiya_02.mp3 - Sura 21 - Al Anbiya 'The Prophets' - Ayaat 29 to 50 Download 021anbiya_03.mp3 - Sura 21 - Al Anbiya 'The Prophets' - Ayaat 51 to 82 Download 021anbiya_04.mp3 - Sura 21 - Al Anbiya 'The Prophets' - Ayaat 83 to 112 (end) Download 022haj_01.mp3 - Sura 22 - Al Haj 'The Pilgirimage' - Ayaat 1 to 18 Download 022haj_02.mp3 - Sura 22 - Al Haj 'The Pilgirimage' - Ayaat 19 to 37 Download 022haj_03.mp3 - Sura 22 - Al Haj 'The Pilgirimage' - Ayaat 38 to 59 Download 022haj_04.mp3 - Sura 22 - Al Haj 'The Pilgirimage' - Ayaat 60 to 78 (end) Download 023muminun_01.mp3 - Sura 23 - Al Mu'minun 'The Believers' - Ayaat 1 to 35 Download 023muminun_02.mp3 - Sura 23 - Al Mu'minun 'The Believers' - Ayaat 36 to 74 Download 023muminun_03.mp3 - Sura 23 - Al Mu'minun 'The Believers' - Ayaat 75 to 118 (end) Download 024nur_01.mp3 - Sura 24 - An Nur 'The Light' - Ayaat 1 to 20 Download 024nur_02.mp3 - Sura 24 - An Nur 'The Light' - Ayaat 21 to 34 Download 024nur_03.mp3 - Sura 24 - An Nur 'The Light' - Ayaat 35 to 52 Download 024nur_04.mp3 - Sura 24 - An Nur 'The Light' - Ayaat 53 to 64 (end) Download 025furqan_01.mp3 - Sura 25 - Al Furqan 'The Criterion' - Ayaat 1 to 20 Download 025furqan_02.mp3 - Sura 25 - Al Furqan 'The Criterion' - Ayaat 21 to 52 Download 025furqan_03.mp3 - Sura 25 - Al Furqan 'The Criterion' - Ayaat 53 to 77 (end) Download 026shuara_01.mp3 - Sura 26 - Ash Shuara 'The Poets' - Ayaat 1 to 51 Download 026shuara_02.mp3 - Sura 26 - Ash Shuara 'The Poets' - Ayaat 52 to 111 Download 026shuara_03.mp3 - Sura 26 - Ash Shuara 'The Poets' - Ayaat 112 to 181 Download 026shuara_04.mp3 - Sura 26 - Ash Shuara 'The Poets' - Ayaat 182 to 227 (end) Download 027naml_01.mp3 - Sura 27 - An Naml 'The Ant' - Ayaat 1 to 26 Download 027naml_02.mp3 - Sura 27 - An Naml 'The Ant' - Ayaat 27 to 55 Download 027naml_03.mp3 - Sura 27 - An Naml 'The Ant' - Ayaat 56 to 81 Download 027naml_04.mp3 - Sura 27 - An Naml 'The Ant' - Ayaat 82 to 93 (end) Download 028qasas_01.mp3 - Sura 28 - Al Qasas 'The Narrative' - Ayaat 1 to 10 Download 028qasas_02.mp3 - Sura 28 - Al Qasas 'The Narrative' - Ayaat 11 to 28 Download 028qasas_03.mp3 - Sura 28 - Al Qasas 'The Narrative' - Ayaat 29 to 50 Download 028qasas_04.mp3 - Sura 28 - Al Qasas 'The Narrative' - Ayaat 51 to 75 Download 028qasas_05.mp3 - Sura 28 - Al Qasas 'The Narrative' - Ayaat 76 to 88 (end) Download 029ankabut_01.mp3 - Sura 29 - Al Ankabut 'The Spider' - Ayaat 1 to 25 Download 029ankabut_02.mp3 - Sura 29 - Al Ankabut 'The Spider' - Ayaat 26 to 45 Download 029ankabut_03.mp3 - Sura 29 - Al Ankabut 'The Spider' - Ayaat 46 to 69 (end) Download 030rum_01.mp3 - Sura 30 - Ar Rum 'The Romans' - Ayaat 1 to 30 Download 030rum_02.mp3 - Sura 30 - Ar Rum 'The Romans' - Ayaat 31 to 53 Download 030rum_03.mp3 - Sura 30 - Ar Rum 'The Romans' - Ayaat 54 to 60 (end) Download 031luqman_01.mp3 - Sura 31 - Luqman 'Luqman' - Ayaat 1 to 21 Download 031luqman_02.mp3 - Sura 31 - Luqman 'Luqman' - Ayaat 22 to 34 (end) Download 032sajdah_01.mp3 - Sura 32 - As Sajdah 'The Adoration' - Ayaat 1 to 10 Download 032sajdah_02.mp3 - Sura 32 - As Sajdah 'The Adoration' - Ayaat 11 to 30 (end) Download 033ahzab_01.mp3 - Sura 33 - Al Ahzab 'The Allies' - Ayaat 1 to 17 Download 033ahzab_02.mp3 - Sura 33 - Al Ahzab 'The Allies' - Ayaat 18 to 30 Download 033ahzab_03.mp3 - Sura 33 - Al Ahzab 'The Allies' - Ayaat 31 to 50 Download 033ahzab_04.mp3 - Sura 33 - Al Ahzab 'The Allies' - Ayaat 51 to 59 Download 033ahzab_05.mp3 - Sura 33 - Al Ahzab 'The Allies' - Ayaat 60 to 73 (end) Download 034saba_01.mp3 - Sura 34 - Saba 'Saba' - Ayaat 1 to 9 Download 034saba_02.mp3 - Sura 34 - Saba 'Saba' - Ayaat 10 to 23 Download 034saba_03.mp3 - Sura 34 - Saba 'Saba' - Ayaat 24 to 45 Download 034saba_04.mp3 - Sura 34 - Saba 'Saba' - Ayaat 46 to 54 (end) Download 035fatir_01.mp3 - Sura 35 - Al Fatir 'The Originator' - Ayaat 1 to 14 Download 035fatir_02.mp3 - Sura 35 - Al Fatir 'The Originator' - Ayaat 15 to 40 Download 035fatir_03.mp3 - Sura 35 - Al Fatir 'The Originator' - Ayaat 41 to 45 (end) Download 036yasin_01.mp3 - Sura 36 - Ya Sin 'Ya Sin' - Ayaat 1 to 27 Download 036yasin_02.mp3 - Sura 36 - Ya Sin 'Ya Sin' - Ayaat 28 to 59 Download 036yasin_03.mp3 - Sura 36 - Ya Sin 'Ya Sin' - Ayaat 60 to 83 (end) Download 037saffat_01.mp3 - Sura 37 - As Saffat 'The Rangers' - Ayaat 1 to 21 Download 037saffat_02.mp3 - Sura 37 - As Saffat 'The Rangers' - Ayaat 22 to 82 Download 037saffat_03.mp3 - Sura 37 - As Saffat 'The Rangers' - Ayaat 83 to 144 Download 037saffat_04.mp3 - Sura 37 - As Saffat 'The Rangers' - Ayaat 145 to 182 (end) Download 038saad_01.mp3 - Sura 38 - Saad 'Saad' - Ayaat 1 to 20 Download 038saad_02.mp3 - Sura 38 - Saad 'Saad' - Ayaat 21 to 51 Download 038saad_03.mp3 - Sura 38 - Saad 'Saad' - Ayaat 52 to 88 (end) Download 039zumar_01.mp3 - Sura 39 - Az Zumar 'The Companies' - Ayaat 1 to 7 Download 039zumar_02.mp3 - Sura 39 - Az Zumar 'The Companies' - Ayaat 8 to 31 Download 039zumar_03.mp3 - Sura 39 - Az Zumar 'The Companies' - Ayaat 32 to 52 Download 039zumar_04.mp3 - Sura 39 - Az Zumar 'The Companies' - Ayaat 53 to 75 (end) Download 040mumin_01.mp3 - Sura 40 - Al Mu'min 'The Believer' - Ayaat 1 to 20 Download 040mumin_02.mp3 - Sura 40 - Al Mu'min 'The Believer' - Ayaat 21 to 40 Download 040mumin_03.mp3 - Sura 40 - Al Mu'min 'The Believer' - Ayaat 41 to 65 Download 040mumin_04.mp3 - Sura 40 - Al Mu'min 'The Believer' - Ayaat 66 to 85 (end) Download 041hamim_01.mp3 - Sura 41 - Ha Mim 'Ha Mim' - Ayaat 1 to 8 Download 041hamim_02.mp3 - Sura 41 - Ha Mim 'Ha Mim' - Ayaat 9 to 24 Download 041hamim_03.mp3 - Sura 41 - Ha Mim 'Ha Mim' - Ayaat 25 to 46 Download 041hamim_04.mp3 - Sura 41 - Ha Mim 'Ha Mim' - Ayaat 47 to 54 (end) Download 042shura_01.mp3 - Sura 42 - Ash Shura 'The Counsel' - Ayaat 1 to 12 Download 042shura_02.mp3 - Sura 42 - Ash Shura 'The Counsel' - Ayaat 13 to 26 Download 042shura_03.mp3 - Sura 42 - Ash Shura 'The Counsel' - Ayaat 27 to 50 Download 042shura_04.mp3 - Sura 42 - Ash Shura 'The Counsel' - Ayaat 51 to 53 (end) Download 043zukhruf_01.mp3 - Sura 43 - Az Zukhruf 'The Embellishment' - Ayaat 1 to 23 Download 043zukhruf_02.mp3 - Sura 43 - Az Zukhruf 'The Embellishment' - Ayaat 24 to 56 Download 043zukhruf_03.mp3 - Sura 43 - Az Zukhruf 'The Embellishment' - Ayaat 57 to 89 (end) Download 044dukhan_01.mp3 - Sura 44 - Ad Dukhan 'The Evident Smoke' - Ayaat 1 to 16 Download 044dukhan_02.mp3 - Sura 44 - Ad Dukhan 'The Evident Smoke' - Ayaat 17 to 59 (end) Download 045jasiyah_01.mp3 - Sura 45 - Al Jasiyah 'The Kneeling' - Ayaat 1 to 11 Download 045jasiyah_02.mp3 - Sura 45 - Al Jasiyah 'The Kneeling' - Ayaat 12 to 37 (end) Download 046ahqaf_01.mp3 - Sura 46 - Al Ahqaf 'The Sandhills' - Ayaat 1 to 20 Download 046ahqaf_02.mp3 - Sura 46 - Al Ahqaf 'The Sandhills' - Ayaat 21 to 35 (end) Download 047muhammad_01.mp3 - Sura 47 - Muhammad 'Muhammad' - Ayaat 1 to 9 Download 047muhammad_02.mp3 - Sura 47 - Muhammad 'Muhammad' - Ayaat 10 to 32 Download 047muhammad_03.mp3 - Sura 47 - Muhammad 'Muhammad' - Ayaat 33 to 38 (end) Download 048fath_01.mp3 - Sura 48 - Al Fath 'The Victory' - Ayaat 1 to 17 Download 048fath_02.mp3 - Sura 48 - Al Fath 'The Victory' - Ayaat 18 to 29 (end) Download 049hujurat_01.mp3 - Sura 49 - Al Hujurat 'The Chambers' - Ayaat 1 to 13 Download 049hujurat_02.mp3 - Sura 49 - Al Hujurat 'The Chambers' - Ayaat 14 to 18 (end) Download 050qaf_01.mp3 - Sura 50 - Qaf 'Qaf' - Ayaat 1 to 45 (end) Download 051zariat_01.mp3 - Sura 51 - Az Z]zariat 'The Scatterers' - Ayaat 1 to 60 (end) Download 052tur_01.mp3 - Sura 52 - At Tur 'The Mountain' - Ayaat 1 to 49 (end) Download 053najm_01.mp3 - Sura 53 - An Najm 'The Star' - Ayaat 1 to 62 (end) Download 054qamar_01.mp3 - Sura 54 - Al Qamar 'The Moon' - Ayaat 1 to 55 (end) Download 055rahman_01.mp3 - Sura 55 - Ar Rahman 'The Beneficient' - Ayaat 1 to 78 (end) Download 056waqia_01.mp3 - Sura 56 - Al Waqia 'The Great Event' - Ayaat 1 to 74 Download 056waqia_02.mp3 - Sura 56 - Al Waqia 'The Great Event' - Ayaat 75 to 96 (end) Download 057hadid_01.mp3 - Sura 57 - Al Hadid 'The Iron' - Ayaat 1 to 15 Download 057hadid_02.mp3 - Sura 57 - Al Hadid 'The Iron' - Ayaat 16 to 29 (end) Download 058mujadilah_01.mp3 - Sura 58 - Al Mujadilah 'The Pleading One' - Ayaat 1 to 13 Download 058mujadilah_02.mp3 - Sura 58 - Al Mujadilah 'The Pleading One' - Ayaat 14 to 22 (end) Download 059hashr_01.mp3 - Sura 59 - Al Hashr 'The Banishment' - Ayaat 1 to 24 (end) Download 060muntahanah_01.mp3 - Sura 60 - Al Muntahanah 'The Examined One' - Ayaat 1 to 13 (end) Download 061saff_01.mp3 - Sura 61 - As Saff 'The Ranks' - Ayaat 1 to 14 (end) Download 062jummah_01.mp3 - Sura 62 - Al Jummah 'Friday' - Ayaat 1 to 11 (end) Download 063munafiqun_01.mp3 - Sura 63 - Al Munafiqun 'The Hypocrties' - Ayaat 1 to 11 (end) Download 064taghabun_01.mp3 - Sura 64 - At Taghabun 'Loss and Gain' - Ayaat 1 to 18 (end) Download 065talaq_01.mp3 - Sura 65 - At Talaq 'The Divorce' - Ayaat 1 to 12 (end) Download 066tahrim_01.mp3 - Sura 66 - At Tahrim 'The Prohibition' - Ayaat 1 to 12 (end) Download 067mulk_01.mp3 - Sura 67 - Al Mulk 'The Kingdom' - Ayaat 1 to 30 (end) Download 068qalam_01.mp3 - Sura 68 - Al Qalam 'The Pen' - Ayaat 1 to 52 (end) Download 069haqqah_01.mp3 - Sura 69 - Al Haqqah 'The Sure Calamity' - Ayaat 1 to 52 (end) Download 070maarij_01.mp3 - Sura 70 - Al Maarij 'The Ways of Ascent' - Ayaat 1 to 44 (end) Download 071nuh_01.mp3 - Sura 71 - Nuh 'Noah' - Ayaat 1 to 28 (end) Download 072jinn_01.mp3 - Sura 72 - Al Jinn 'Jinn' - Ayaat 1 to 28 (end) Download 073muzzammil_01.mp3 - Sura 73 - Al Muzzammil 'The Wrapped One' - Ayaat 1 to 20 (end) Download 074mudassir_01.mp3 - Sura 74 - Al Mudassir 'The Clothed One' - Ayaat 1 to 56 (end) Download 075qiyamah_01.mp3 - Sura 75 - Al Qiyamah 'The Resurrection' - Ayaat 1 to 40 (end) Download 076insan_01.mp3 - Sura 76 - Al Insan 'The Man' - Ayaat 1 to 31 (end) Download 077mursalat_01.mp3 - Sura 77 - AL Mursalat 'The Emissaries' - Ayaat 1 to 50 (end) Download 078naba_01.mp3 - Sura 78 - An Naba 'The Great Event' - Ayaat 1 to 40 (end) Download 079naziat_01.mp3 - Sura 79 - An Naziat 'Those Who Pull Out' - Ayaat 1 to 46 (end) Download 080abasa_01.mp3 - Sura 80 - Abasa 'He Frowned' - Ayaat 1 to 42 (end) Download 081takwir_01.mp3 - Sura 81 - At Takwir 'The Covering Up' - Ayaat 1 to 29 (end) Download 082infitar_01.mp3 - Sura 82 - Al Infitar 'The Cleaving Asunder' - Ayaat 1 to 19 (end) Download 083mutaffin_01.mp3 - Sura 83 - Al Mutaffifin 'The Defrauders' - Ayaat 1 to 36 (end) Download 084inshiqaq_01.mp3 - Sura 84 - Al Inshiqaq 'The Bursting Asunder' - Ayaat 1 to 25 (end) Download 085buruj_01.mp3 - Sura 85 - Al Buruj 'The Mansion of the Stars' - Ayaat 1 to 22 (end) Download 086tariq_01.mp3 - Sura 86 - At Tariq 'The Night-Comer' - Ayaat 1 to 17 (end) Download 087ala_01.mp3 - Sura 87 - Al A'la 'The Most High' - Ayaat 1 to 19 (end) Download 088ghashiyah_01.mp3 - Sura 88 - Al Ghashiyah 'The Overwhelming Calamity' - Ayaat 1 to 26 (end) Download 089fajr_01.mp3 - Sura 89 - Al Fajr 'The Daybreak' - Ayaat 1 to 30 (end) Download 090balad_01.mp3 - Sura 90 - Al Balad 'The City' - Ayaat 1 to 20 (end) Download 091shams_01.mp3 - Sura 91 - Ash Shams 'The Sun' - Ayaat 1 to 15 (end) Download 092lail_01.mp3 - Sura 92 - Al Lail 'The Night' - Ayaat 1 to 21 (end) Download 093zoha_01.mp3 - Sura 93 - Az Zoha 'The Early Hours' - Ayaat 1 to 11 (end) Download 094inshirah_01.mp3 - Sura 94 - Al Inshirah 'The Expansion' - Ayaat 1 to 8 (end) Download 095teen_01.mp3 - Sura 95 - At Teen 'The Fig' - Ayaat 1 to 8 (end) Download 096alaq_01.mp3 - Sura 96 - Al Alaq 'The Clot' - Ayaat 1 to 19 (end) Download 097qadr_01.mp3 - Sura 97 - Al Qadr 'The Majesty' - Ayaat 1 to 5 (end) Download 098bayyinah_01.mp3 - Sura 98 - Al Bayyinah 'The Clear Evidence' - Ayaat 1 to 8 (end) Download 099zilzal_01.mp3 - Sura 99 - Al Zilzal 'The Shaking' - Ayaat 1 to 8 (end) Download 100adiyat_01.mp3 - Sura 100 - Al Adiyat 'The Assaulters' - Ayaat 1 to 11 (end) Download 101qariah_01.mp3 - Sura 101 - Al Qariah 'The Terrible Calamity' - Ayaat 1 to 11 (end) Download 102takasur_01.mp3 - Sura 102 - At Takasur 'The Multiplication of Wealth and Children' - Ayaat 1 to 8 (end) Download 103asr_01.mp3 - Sura 103 - Al Asr 'Time' - Ayaat 1 to 3 (end) Download 104humazah_01.mp3 - Sura 104 - Al Humazah 'The Slanderer' - Ayaat 1 to 9 (end) Download 105fil_01.mp3 - Sura 105 - Al Fil 'The Elephant' - Ayaat 1 to 5 (end) Download 106quraish_01.mp3 - Sura 106 - Al Quraish 'The Quraish' - Ayaat 1 to 4 (end) Download 107maun_01.mp3 - Sura 107 - Al Maun 'The Daily Necessities' - Ayaat 1 to 7 (end) Download 108kausar_01.mp3 - Sura 108 - Al Kausar 'The Heavenly Fountain' - Ayaat 1 to 3 (end) Download 109kafirun_01.mp3 - Sura 109 - Al Kafirun 'The Unbelievers' - Ayaat 1 to 6 (end) Download 110nasr_01.mp3 - Sura 110 - An Nasr 'The Help' - Ayaat 1 to 3 (end) Download 111lahab_01.mp3 - Sura 111 - Al Lahab 'Lahab' - Ayaat 1 to 5 (end) Download 112ikhlas_01.mp3 - Sura 112 - Al Ikhlas 'The Unity' - Ayaat 1 to 4 (end) Download 113falaq_01.mp3 - Sura 113 - Al Falaq 'The Dawn' - Ayaat 1 to 5 (end) Download 114nas_01.mp3 - Sura 114 - An Nas 'The Men' - Ayaat 1 to 6 (end)

جشنواره ملی قرآن دانشجویان ایران برگزار می شود بیستوششمین جشنواره ملی قرآن دانشجویان ایران اول تا چهارم آذرماه به میزبانی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار می شود. به گزارش خبرنگار مهر، جلسه شورای هماهنگی فعالیتهای قرآن و عترت دانشگاههای کشور برگزار شد و زمان برپایی بیستوششمین جشنواره ملی قرآن دانشجویان ایران، قطعی شد. نماینده وزارت علوم در شورای هماهنگی فعالیتهای قرآن و عترت دانشگاههای کشور، در توضیح علت تغییر زمان برگزاری جشنواره گفت: پیش از این قرار بود این دوره از جشنواره در روزهای 23 تا 27 آبان در دانشگاه علوم رضوی مشهد برگزار شود که با توجه به تقارن این زمان با اعیاد مذهبی و حجم بالای تردد زائران به مشهد پیشنهاد شد برای صرفهجویی 30 درصدی در هزینهها زمان برپایی به اول تا چهارم آذرماه موکول شود. وی اضافه کرد: همچنین برای استفاده بیشتر از امکانات دانشگاههای تابعه وزارت علوم، دانشگاه فردوسی مشهد برای برپایی این جشنواره انتخاب شده است. همچنین در این نشست مصوب شد که اعضایی از سازمان فعالیتهای قرآنی دانشجویان کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه آزاد، سازمان بسیج دانشجویی و شورای هماهنگی فعالیتهای قرآن و عترت دانشگاههای کشور در کارگروه نظارتی این جشنواره فعالیت کنند. در پنجاهویکمین جلسه شورای هماهنگی فعالیتهای قرآن و عترت دانشگاههای کشور همچنین سهم دستگاههای عضو در این شورا برای تأمین 30 درصد از هزینه برپایی این دوره از جشنواره قرآن دانشجویان مشخص شد.

مثالهاي قرآن كاظم احمدزاده كلمات كليدي : قرآن، امثال، معارف قرآن، مانند، شبيه، تمثيل واژۀ قرآنی آن "امثال" جمع مَثََل است و "مَثل" به معانی گوناگون زیر آمده است: مانند، شبیه، صفت، گفتاری که میان مردم شایع است و بدان مَثَل میزنند، عبرت، پند و تنبیه از حال گذشتگان.[1] دراصطلاح عبارت است از کلامی که نسبت به واقعۀ خاصی که اقتضای چنین کلامی را داشته گفته شده سپس در طول زمان در وقایع مشابه آن بکار رفته و شایع شده است، مَثل با این معنا در قرآن کریم یافت نمیشود.[2] معانی مختلف "مَثل" در قرآن[3] 1. مانند و شبیه: «مَثَلُ الَّذينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً...»[4] «كسانى كه مكلف به تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند درازگوشى هستند كه كتابهايى حمل مى‏كند...» 2. حکایت و داستان: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُون »[5] «و براى آنها، اصحاب قريه (انطاكيه) را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند.» 3. عبرت پذیری: «فَجَعَلْناهُمْ سَلَفاً وَ مَثَلاً لِلْآخِرينَ »[6] «و آنها را پيشگامان (در عذاب) و عبرتى براى ديگران قرار داديم.» 4. الگو و نمونه: الف. الگوی نیکو؛ مانند حضرت عیسی(ع): «إنْ هُوَ إِلاَّ عَبْدٌ أَنْعَمْنا عَلَيْهِ وَ جَعَلْناهُ مَثَلاً لِبَني‏ إِسْرائيلَ »[7] «مسيح فقط بنده‏اى بود كه ما نعمت به او بخشيديم و او را نمونه و الگويى براى بنى اسرائيل قرار داديم.» ب. الگوی فاسد و بد؛ مانند همسران حضرت نوح و لوط (ع): «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما...»[8] «خداوند براى كسانى كه كافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند...» 5. صفت؛ مانند توصیف بهشت و جهنم: «مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها تِلْكَ عُقْبَى الَّذينَ اتَّقَوْا وَ عُقْبَى الْكافِرينَ النَّارُ »[9] «توصيف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، (اين است كه) نهرهاى آب از زير درختانش جارى است، ميوه آن هميشگى، و سايه‏اش دائمى است اين سرانجام كسانى است كه پرهيزگارى پيشه كردند و سرانجام كافران، آتش است!» صورتهای بیان مثل در قرآن 1. واژه "مثل" ضمن آیات صریحا ذکر شده است؛ مانند : «مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّة...»[10] 2. واژه "مثل" در کنار واژه "ضرب" آمده است؛ مانند : «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلاً فيهِ شُرَكاء...»[11] 3. با حرف "ک" تشبیه بیان شده است؛مانند: «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهی كاَلحِْجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَة...»[12] «سپس دلهاى شما بعد از اين [واقعه‏] سخت گرديد، همانند سنگ، يا سخت‏تر از آن...» 4. گاهی در آیه کلمه" مثل" و حرف" ک" وجود ندارد ولی از سیاق عبارت و مفهوم آن وجودِ مثل نمایان است.[13] «إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِايَاتِنَا وَ اسْتَكْبرَُواْ عَنهَْا لَا تُفَتَّحُ لهَُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ لَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتىَ‏ يَلِجَ الجَْمَلُ فىِ سَمّ‏ِ الخِْيَاطِ...»[14] «كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، و در برابر آن تكبّر ورزيدند، (هرگز) درهاى آسمان به رويشان گشوده نمى‏شود و (هيچ گاه) داخل بهشت نخواهند شد مگر اينكه شتر از سوراخ سوزن بگذرد!..» گونههای مثلهای قرآن به لحاظ صراحت و عدم صراحت[15] 1. امثال واضحه (امثال ظاهره): امثالی هستند که به نحوی از انحاء به مثل بودن آنها با ذکر واژه مثل یا به کار بردن حرف «ک» و غیره تصریح شده است. 2. امثال غیر واضحه: امثالی هستند که ظاهر عبارت صراحتی بر مثل بودن آنها ندارد ولی از مفهوم سخن و جان کلام مثل بودن عبارت معلوم میگردد: «وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يخَْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِى خَبُثَ لَايخَْرُجُ إِلَّا نَكِدًا...» [16] «سرزمين پاكيزه (و شيرين)، گياهش به فرمان پروردگار مى‏رويد امّا سرزمينهاى بد طينت (و شوره‏زار)، جز گياه ناچيز و بى‏ارزش، از آن نمى‏رويد...» انواع امثال ظاهره 1. تشبیهات تمثیلی: «مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُواْ التَّوْرَئةَ ثمُ‏َّ لَمْ يحَْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يحَْمِلُ أَسْفَارَا...»[17] «كسانى كه مكلف به تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند دراز گوشى هستند كه كتابهايى حمل مى‏كند...» نکته قابل توجه در مورد تشبیهات تمثیلی آن است که مفاهیم و پیام های موجود در آن از طبیعت وپدیدههایش و نیز قوانین تکوینی موجود در هستی الهام گرفته است در این میان صحبت از حیات انسانی، حیوانی، نباتی و حتی مصنوعات بشری در قالب مثل به میان آمده است حیواناتی همچون عنکبوت، پشه، الاغ، مگس، شتر و...در این گونه آیات تمثیلی مطرح شده است. 2. مثلهای مقایسهای: مثلهایی است که غالبا در متن مثل عباراتی همچون «هل یستوی» و نظائر آن بکار رفته است. «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِيهِ شُرَكاَءُ مُتَشَاكِسُونَ وَ رَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلا...»[18] «خداوند مثالى زده است: مردى را كه مملوك شريكانى است كه درباره او پيوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردى كه تنها تسليم يك نفر است آيا اين دو يكسانند؟... » قرآن با این مثل حال مشرک و موحد را بیان کرده است چرا که مشرک، در فرمان پذیری از دستورهایِ متضاد خدایان متعدد، متحیر است ولی موحد تنها مطیع خدای واحد است و از او دستور میگیرد. 3. مثلهای توصیفی: «مَّثَلُ الجَْنَّةِ الَّتىِ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنهَْارٌ...مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لهَُمْ فِيهَا مِن كلُ‏ِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبهِِّمْ...»[19] «توصيف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، چنين است: در آن نهرهايى... از عسل مصفّاست، و براى آنها در آن از همه انواع ميوه‏ها وجود دارد و (از همه بالاتر) آمرزشى است از سوى پروردگارشان...» 4. مثلهای تاریخی: مثلهای تاریخی مربوط به سرگذشت برخی از اقوام و مللی میشود که نام ایشان و پایان زندگی اسف بارشان در آیات قرآنی گنجانده شده است که به علت ناسپاسی و گناهانی که از ایشان سرزده داستان زندگی ایشان مایه عبرت و پندپذیری دیگر ملل عالم گشت. «فَلَمَّا ءَاسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ... فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَ مَثَلًا لِّلاَْخِرِينَ »[20] «امّا هنگامى كه ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتيم ...و آنها را پيشگامان (در عذاب) و عبرتى براى ديگران قرار داديم.» فلسفه مثالهای قرآنی در قرآن مسائل عقلی بسیاری وجود دارد که اکثر مردم قابلیت فهم و جذب آن را پیدا نمیکنند و از سوی دیگر مردم به محسوسات و عینیات عادت کردهاند بدین خاطر، خداوند متعال برخی از مفاهیم بلند عقلی را در قالب مثلها بیان فرموده است تا عموم مردم آنها را به تناسب ادراک خود دریابند، بنابراین فلسفه مثالهای قرآن، بیان مسائل بلند و عمیق در افق فکر و فهم مردم است.[21]مانند: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَوةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فىِ زُجَاجَةٍ ... وَ اللَّهُ بِكلّ شىَ‏ْءٍ عَلِيمٌ »[22] «خداوند نور آسمانها و زمين است مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مى‏شود كه از درخت پربركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى (روغنش آن چنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود نورى است بر فراز نورى و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مى‏كند، و خداوند به هر چيزى داناست.» قرآن با ذكر يك مثال زيبا و دقيق چگونگى نور الهى را در این آیه برای عموم مردم بیان کرده است. انسانها باید مَثَل را پلی برای رسیدن به اوج ممثل قرار دهند زیرا ماندن در محدوده مثل، مانند زندگی کردن بر روی پل است و چون مثل در حقیقت همانند ریسمانی است برای بر آمدن بر قله معرفتِ ممثّل، توقف در حد مثل مانند این است که کوهنوردی، طناب آویخته از قله کوه را در دست بگیرد، ولی بالا نرود.[23] مومنان و کافران در برابر مثالهای قرآن برخورد مومنان و کافران در برابر مثالهای قرآنی یکسان نبوده است مخالفین قرآن میگفتند شأن خداوند به گونهای است که نباید به مگس و عنکبوت و مانند آن مثل بزند؛ زیرا اینها موجودات پستی هستند و تناسبی با بزرگی خداوند ندارند.[24] خدای سبحان درپاسخ به این اشکال ظاهر بینانه می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْىِ أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَا ذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَاذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَ يَهْدِى بِهِ كَثِيرًا وَ مَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِين» [25] «خداوند از اين كه (به موجودات ظاهرا كوچكى مانند) پشه، و حتى كمتر از آن، مثال بزند شرم نمى‏كند. (در اين ميان) آنان كه ايمان آورده‏اند، مى‏دانند كه آن، حقيقتى است از طرف پروردگارشان و اما آنها كه راه كفر را پيموده‏اند، (اين موضوع را بهانه كرده) مى‏گويند: منظور خداوند از اين مثل چه بوده است؟! (آرى،) خدا جمع زيادى را با آن گمراه، و گروه بسيارى را هدايت مى‏كند ولى تنها فاسقان را با آن گمراه مى‏سازد!» بنابراین، اعتراض کافران به نحوه تمثیل قرآن درست نیست چون تعدد و تنوع معارف، تعدد و تنوع تمثیل است، علاوه بر اینکه حقیر بودن چیزی به ظاهر و کوچکی جثه و اندام آن نیست.[26] امام صادق (ع) می فرماید: «خداوند به پشه مثال زده است با اينكه از نظر جسم بسيار كوچك است، ولى ازنظر ساختمان همان دستگاه‏هايى را دارد كه بزرگترين حيوانات (خشكى) يعنى فيل دارا است و علاوه بر آن دو عضو ديگر (شاخكها و بالها) در پشه است كه فيل فاقد آن است.»[27] هدف از تمثیل در زبان قرآن در آیاتی از قرآن، هدف از مثالهای قرآنی بیان شده است: 1. تذکر: «...وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُون»‏[28] «... و خداوند براى مردم مثلها مى‏زند، شايد متذكّر شوند (و پند گيرند)» 2. تفکر: «...وَ تِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُون‏»[29] «اينها مثالهايى است كه براى مردم مى‏زنيم، شايد در آن بينديشيد» 3. ادراک: «وَ تِلْكَ الْأَمْثَلُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُون»‏[30] «اينها مثالهايى است كه ما براى مردم مى‏زنيم، و جز دانايان آن را درك نمى‏كنند.» از آیات یاد شده نتیجه گرفته میشود که سه مرحله را در تأثیرگذاری مثلها برانسان می توان شناخت: اول؛مرحله تذکر و یادآوری است که حقیقت پیام الهی در خاطر مرور میشود. دوم؛مرحله اندیشه و تفکر است که به موضوع مثل و حکمت آن اندیشیده می شود. سوم؛مرحله ادراک است که با تفکر، حقایق شناخته و درک می شود.[31] پی نوشت ها: [1] . ابن منظور؛ لسان العرب ماده«مثل» [2] .سبحانی، جعفر؛ الامثال فی القرآن الکریم، قم، موسسه امام صادق، 1420ق، چاپ اول، ص16 [3] .حکمت، علی اصغر؛ امثال قرآن، تهران، انتشارات بنیاد قرآن، 1361، چاپ اول، ص120 [4] . جمعه/5. [5] . یس/13. [6] . زخرف/56. [7] . زخرف/59. [8] . تحریم/10. [9] . رعد/35. [10] . بقره/261. [11] . زمر/29. [12] . بقره/74. [13] . اسماعیلی، اسماعیل، امثال القرآن، تهران، انتشارات اسوه، 1368، چاپ اول، ص 116 [14] . اعراف/40. [15] . همان ص 643 ،امثال القرآن ؛سبحانی جعفر، ص33 [16] . اعراف/58. [17] . جمعه/5. [18] . زمر/29. [19] . محمد/15. [20] . زخرف55-56. 6. مکارم شیرازی، ناصر؛ مثالهای زیبای قرآن، تهیه وتنظیم ابو القاسم علیان نژادی، انتشارات نسل جوان، 1378 ،چاپ اول، ص13 [22] . نور/35. [23] . جوادی آملی، عبدالله؛ تسنیم، چاپ اول، ج2، ص 328. [24]. جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، نشر اسراء، 1378چاپ دوم، ج1ص434 [25] . بقره/26. [26]. همان، ص435 [27]. طبرسى، فضل بن حسن؛ مجمع البيان فى تفسير القرآن، تهران، ‏انتشارات ناصر خسرو، 1372ش، ج1ص167 [28] . ابراهیم/25. [29] . حشر/21. [30] . عنکبوت/43. [31] . مثالهای زیبای قرآن، ص17

اعضاى یک گروه پژوهشى در ژاپن با اذعان به اعجاز قرآن به دین اسلام گرویدند به نوشته روزنامه الجزیره چاپ عربستان، اعضاى این گروه پژوهشى که در زمینه فعل و انفعالات یک پروتئین در مغز فعالیت مى کردند، از دریافت نتیجه تحقیقات پزشک مسلمان دکتر ابراهیم خلیفه که با استناد به قرآن تهیه شده بود، شگفت زده شدند و با اذعان به اعجاز قرآن در این زمینه، اسلام آوردند. به نوشته روزنامه الجزیره، اعضاى این گروه پژوهشی، در مورد ماده «میثا لونیدز» نوعى پروتئین که در مغز انسان و حیوان تولید مى شود - به دو محصول زیتون و انجیر رسیدند که خداوند در قرآن به آنها قسم خورده است. این ماده براى انسان بسیار اهمیت دارد و توانایى کاهش کلسترول را دارد و تقویت قلب و اعتماد به نفس در انسان را عهده دار است. براساس این گزارش، مغز انسان به تدریج ازسن 15 سالگى تا 53 سالگى تولید آن را آغاز مى کند و سپس تولید آن کم کم کاهش مى یابد و تا 60 سالگى متوقف مى شود و به این خاطر دستیابى به این ماده به سهولت میسر نیست. محققان در این زمینه تلاش خود را بر روى نباتات براى بدست آوردن آن متمرکز کردند، بنابر این یک گروه ژاپنی، این ماموریت را برعهده گرفت تا جست وجو در مورد این ماده شگفت انگیز را آغاز کند، چرا که این ماده از نظر دانشمندان نقش بسزایى در از بین بردن عوارض پیرى در انسان به عهده دارد. این دانشمندان ژاپنى پس از تلاش هاى بسیار، دریافتند که ماده اى که به دنبال آن هستند فقط و فقط در «انجیر» و «زیتون» وجود دارد. این در حالى است که خداوند منان در کتاب آسمانى قرآن گفته «والتین والزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین، لقد خلقنا الانسان فى احسن تقویم.» دانشمندان ژاپنى در ادامه یافته هاى خود متوجه شدند، استخلاص این ماده از انجیر یا زیتون امکان پذیر است، اما بدون مخلوط کردن آن، چیزى را که جست وجو مى کنند، امکان پذیر نیست. به نوشته این روزنامه عربستانى آنها متوجه شدند که باید ماده بدست آمده را به نسبت یک در هفت (یک انجیر در 7 زیتون) مخلوط کنند تا نتیجه بهتر را به دست آورند. که در همین حال دکتر طه ابراهیم خلیفه که قبلا در مورد انجیر و زیتون به پژوهش در قرآن پرداخته بود، نتایج تحقیقات خود را به این گروه ژاپنى ارسال کرد. براساس پژوهش این پزشک مسلمان عربستانى در قرآن فقط یک بار از انجیر یاد شده است در حالى که 7 بار از زیتون (6 بار به صراحت و یک بار به طور ضمنی) نام برده شده است و این در واقع همان چیزى بود که گروه پژوهشى ژاپنی از طریق علمى به آن دست یافته بودند، در حالى که سالها پیش در کلام الله مجید ذکر شده بود

مهدی سلوکی گفت: برای ایفای نقش خودم را به دست کارگردان سپردم و مهدی سلوکی را فراموش کردم. مهدی سلوکی بازیگر نقش امیر حسین در سریال «5کیلومتر تا بهشت» در گفتوگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون برنا گفت:برای ایفای نقش روح خودم را به دست کارگردان سپردم و مهدی سلوکی را فراموش کردم. وی ادامه داد: با توجه به اینکه در کشور ما معیاری برای این نقش وجود ندارد، کسی نمی تواند درباره خوب یا بد بودن آن قضاوت کند. هیچ کس ارواح را ندیده و تمامی آنچه در رابطه با این موضوع در ذهن مردم وجود دارد، تخیل بوده و قضاوت کردن درباره روح کار سختی است. سلوکی تصریح کرد: با توجه به امکانات و تجهیزات داخلی برای ساخت کارهای ماورایی به نظر می رسد این سریال دارای ساختار قوی و قابل قبولی است و با اقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده است. بازیگر نقش " امیر حسین" گفت: هر چند روزهای پایانی ساخت سریال بسیار سخت و پر فشار می گذرد اما کار با کارگردان خوبی همچون علیرضا افخمی ادامه راه را دلپذیر میکند . وی همچنین درباره ایفای نقش در سریال های ماه مبارک رمضان افزود: کارهای مناسبتی به ویژه کاربرای ماه مبارک رمضان مزیت های خود را دارد؛ چرا که این کارها به دلیل زمان پخش خوبی که دارند، همه افراد خانواده را در کنار هم جمع میکنند و مخاطبان بیشتری جذب میشوند. سلوکی همچنین درباره بازیگر نقش مقابل خود(پریناز ایزدیار) گفت: با توجه به اینکه این سریال اولین تجربه تلویزیونی خانم ایزدیار بود؛ اما ایشان برای ایفای نقش بسیار پر انرژی ظاهر شدند. این بازیگر نقش با اشاره به اینکه ایفای نقش در سریال های مذهبی در روحیه وی تاثیر زیادی داشته است، افزود: ما باید تلاش کنیم تا جوانان و نوجوانان ما به این واقعیت برسند که نزدیک بودن به خدا در زندگی به کمکشان می آید. وی ادامه داد: «5کیلومتر تا بهشت» یک نوع قصه است که سعی شده در آن یکسری مسائی دینی در قالب روان و قابل درک به عوام ارائه شود ،قصد بر این بوده که بگوییم فرق آدمی که با خداست با آدمی که به یاد خدا نیست در این است که این با خدا بودن روزی به درد افراد می خورد. سلوکی همچنین در پاسخ به این سوال که معنویات تا چه اندازه در زندگی شخصی وی نقش دارد گفت: از وقتی به سفر حج رفتم قسم خوردم که نمازم ترک نشود و اگر شد قضایش را به جا آورم ،اگر تا قبل از این ماهی یکبار قرآن می خواندنم حالا هر روز 5 دقیقه قرآن می خوانم تا چیزهای جدیدی یاد بگیرم.

قرآن (زیرنویس انگلیسی) download

دانلود قرآن مجید و ترجمه آن به 36 زبان قرآن کتاب دین اسلام و معجزه حضرت محمد(ص) می باشد. قرآن که از ریشهٔ قرء گرفته شدهاست، در واژه به معنی جمع نمودن، فراهم آوردن و همچنین خواندن است در سوره علق به این معنی اشاره میشود. این کتاب در یک دورهٔ ۲۳ ساله از جانب خدا و از طریق جبرئیل بر حضرت محمد (ص)،فروفرستاده شده است. مجموع این فروفرستادهه ا به شکل کتابی گردآوری شده که قرآن نام دارد. قرآن دارای ۳۰ جزء و ۱۱۴ سوره می باشد. زبان های ترجمه شده ی قرآن در این بسته عبارت است از: عربی، فارسی، انگلیسی، آلبانیایی، بوسنیایی، چینی، کرواتی ، چک، دانمارکی، هلندی، اسپرانتو، فنلاندی ، فرانسوی، آلمانی، یونانی، اندونزیایی، ایتالیایی، ژاپنی، کره ای، لاتین، مالایی، مکزیکی، نروژی، لهستانی، پرتغالی، رومانیایی، روسی، اسلواکی، اسپانیایی، سواحیلی، سوئدی، تاگالوگ، تایلندی، ترکی، اوکراینی، زولو مشخصات فرمت کتاب: PDF زبان: Others حجم فایل: 70.5 مگابایت دانلود - 70.5 مگابایت [b]رمز فایل[/b] www.p30download.com

دانلود مجموعه کتاب های تفاسیر قرآن تفسیر به معنای توضیح دادن چیزی است تا قابل فهم گردد و اصطلاحاً در مورد شرحهایی که در مورد قرآن نوشته میشود، گفته میشود. تفسیر عبارت است از بیان کردن معنای آیههای قرآن، روشن کردن و پردهبرداری از اهداف و مفاهیم آیهها. قرآن دو دسته منظور دارد: 1- ظاهر (یعنی منظوری که واضح است) 2- بطون (یعنی منظورهایی که واضح نیست) مجموعه تفاسیر قران گرد اوری شده: - تفسیر المیزان - علامه محمد حسین طباطبایی رحمه الله علیه - تفسیر سوره حمد - امام خمینى سلام الله علیه - تفسیر نمونه - جمعی از فضلا - تفسیر نور - حجة الاسلام و المسلمین حاج شیخ محسن قرائتى - تفسیر تسنیم - آیة الله جوادى آملى مشخصات فرمت کتاب: PDF زبان: Persian حجم فایل: 30 مگابایت لینک های دانلود تفسیر المیزان - علامه محمد حسين طباطبايي رحمه الله عليه دانلود - 10.3 مگابایت تفسير سوره حمد - امام خمينى سلام الله عليه دانلود -0.182 مگابایت تفسير نمونه - جمعي از فضلا دانلود -15.4 مگابایت تفسير نور - حجة الاسلام و المسلمين حاج شيخ محسن قرائتى دانلود -1.92 مگابایت تفسیر تسنیم - آية الله جوادى آملى دانلود -1.93 مگابایت [b]رمز فایل[/b] www.p30download.com

اين قرآن به زبان عربي نگاشته شده كه معني آن به زبان انگليسي در زير هر آيه نوشته شده است. تعداد صفحه: 1042 نوع فايل:pdf اندازه فايل:10.6mb لينك دانلود:قرآن عربی انگلیسی

اهميّت قرآن و ماه رمضان ماه رمضان كه ماه نزول قرآن است، پيوند مستحكمى با قرآن دارد. به منظور نشان دادن اين پيوند به بررسى اجمالى آياتى چند از كلام اللّه مجيد مى پردازيم: خداوند در آيه 183 سوره بقره، حكم و جوب روزه را بيان مى كند و براى بيان اهميّت آن، شمول روزه را مطرح كرده، مى فرمايد: «اين حكم اختصاص به شما (مسلمانان) ندارد و بر امتّهاى قبل از شما نيز واجب بوده است.» و در پايان، نتيجه روزه را تقواى الهى و پرورش روح مى شناسد. سپس در آيه بعد، آيه 184، سه گروه را از اين حكم مستثنى مى سازد: اوّل بيماران، دوّم مسافران و سوّم پيران. دو گروه اوّل و دوّم پس از به دست آوردن تندرستى و اتمام سفر، بايد به صورت قضا روزه بگيرند; ولى گروه سوّم تنها به پرداخت كفّاره روزه به ميزان 750 گرم گندم و يا مانند آن موظّف شده است. و نيز عدم توانايى جسمى روزه گيران دختر كه تازه به سنّ تكليف رسيده باشند; وجوب روزه را بر آنان از بين مى برد و توجّه بدين موضوع، مى تواند مشكل واجب شدن روزه بر دختران به سنّ بلوغ رسيده، را حل كند; زيرا كه رسيدن به سنّ بلوغ، نه سالگى تمام، يكى از شرايط تكليف است و قدرت و توانايى جسمى، شرط ديگر آن است. بنابراين، روزه بر دختران بالغ كه ضعيف و ناتوانند، واجب نيست. به دنبال آيه فوق، آيه 185 سوره بقره، ماه رمضان را ماه روزه اعلام مى كند و در بيان اهميّت اين ماه، رمضان را ماه نزول قرآن معرّفى مى كند و مى فرمايد: «شهرُ رَمَضانَ الَّذى اُنزِلَ فيهِ القُرآنْ هُدىً لِلنّاسِ وَ بَيِّنات مِنَ الهُدى و الفُرْقان...» ماه رمضان، ماهى است كه قرآن در آن براى هدايت بشر و براى راهنمايى و امتياز حق از باطل نازل شده است. از اين آيه شريفه چنين استفاده مى شود كه مهمترين ويژگى ماه رمضان، نزول قرآن است كه در شب قدر بر قلب نازنين پيامبر(صلى الله عليه وآله) نازل شده است. رابطه ماه مبارك رمضان با قرآن ماه رمضان، ماه عبادت و خودسازى، ماه ترك معصيت و انجام اطاعت است. براى تحقّق اين مهم، هم تعليم لازم است و هم تربيت. «قرآن» انسان را تعليم مى دهد و «روزه» انسان را تربيت مى كند. تنها با اين دو است كه رسيدن به كمال ممكن مى گردد. در حقيقت «قرآن» بدون فريضه «روزه» آموزش ناتمام و بدون پرورش است و رمضان و «روزه» بدون «قرآن» تربيت فاقد دانش و آگاهى است. بنابراين، يك مسلمان بايد با روزه گرفتن، رمضان را احيا و خود را تربيت كند ونيز با نزديكى به قرآن و مأنوس شدن با آن، هدايت شود چرا كه قرآن هم هدايت است، هم بيّنات و هم فرقان «... هُدىً لِلنّاسِ و بيّنات مِنَ الهُدى وَ الفُرقانِ...» چنين قرآنى در ماه رمضان فرود آمد و روزه نيز در اين ماه واجب گشت. به همين جهت، بايد به اين دو هديه الهى توجّه خاص شود.

به گزارش شیعه آنلاین، وحید جهان آرا در وبلاگ «عدل قیم» نوشت: صبح روز 11 /5/ 1390 برای کاری رفته بودم به مصلی امام خمینی (ره) داخل مصلی وقتی به جلوی درب شماره 13 رسیدم به طور اتفاقی چشمم به حجم انبوهی از زباله خورد با خودم گفتم حالا که نمایشگاه قرآن شروع میشه این وضعیت برای بازدید کننده ها حتما خیلی زننده است همین جوری که تو فکر بودم داشتم به زباله ها نگاه می کردم، چشمم افتاد به چوب هایی که روشون یه چیزهایی به عربی نوشته بودند با خودم گفتم که احتمالا جمله هایی درباره استقبال و افتتاحیه و از این صحبت هاست باز دقیقتر شدم و رفتم جلوتر، آقا اونجا نبودید و ببینید دیدم تعدادی از آیه های قرآنی که اتفاقا درباره خود قرآن و نزول قرآن بود میون اون همه آشغال و زباله و کثافت که بوی تعفن هم اونجا رو گرفته بود، افتاده بود برای یک لحظه خشکم زد گفتم اینجا که کلیسای کوچولوی تری جونز (شیطان صفت) نیست که همچین کاری رو با آیه های قرآن کردند. سریع چوب ها رو از زیر آشغال در آوردم گذاشتم یک طرف از نظافتچی هایی که اونجا بودن خواهش کردم یه کمکی بدن اونا رو مرتب کنیم که همون موقع مسئولشون اومد گفت این کار ما نیست ما خودمون کار داریم!!! افتادم دنبال یک مسئول تو مصلی هر چقدر از این یکی و اون یکی پرسیدم هیچکدوم نمیدونستند مسئول مصلی کیه تا اخر رفتم سراغ حراستی ها که آقا اینجا کجا میشه مسئول روابط عمومی رو دید که اون بنده خدا ها هم خودشون هم خبر نداشتند باز ازشون پرسیدم اگر حالا خدای ناکرده یک اتفاق ناجوری تو مصلی بیفته باید چیکار کرد، که طرف با یک لحن ...گفت زنگ بزن به 110؛ دیدم این جوری فایده نداره هر جوری که شد رفتم به هزار دردسر رییس حراستشونو که نمیخوام بگم تو چه وضعیتی و کجا دیدمش پیداش کردم به این بنده خدا شرح موضوع رو گفتم همونجا یارو خشکش زد گفتش کجا، ِکی چرا چه کسی گفتم اینا رو فراموش کن یک فکری برای حل این مشکل کنید. بنده خدا گفت گزارش موضوع رو تو کاغذ بنویس بده به ما، بعدشم گفتش شما ناراحت نشو من سریع این موضوع رو حلش میکنم این حل شدن موضوع آقا تا غروب آفتاب که میخواستم برگردم خونه دیدیم حل نشده باز رفتیم سراغ حراستی ها گفتیم آقا این موضوع چی شد گفتند ما تو پستیم و هیچ کاری نمیتونیم بکنیم و گزارش شو رد کردیم آقا اون روز گذشتشو ما فردا دوباره برگشتیم دیدیم وضعیت نه تنها بهتر نشده بلکه انباشت زباله و آیه های قرآنی هم بیشتر شده باز رفتیم پیش حراست گفتش کار فلان بخش گزارششو دادیم منم که عصبانی شده بودم گفتم آقا جمع آوری چی شد؛ گفتش کار ما نیست منم تا... باز فردا هم که اومدم... ۱۲/۵/۱۳۹۰: فرداش هم باز... ۱۳/۵/۱۳۹۰: