لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'میکند؟'.
5 نتیجه پیدا شد
-
[align=justify] بلاگ چیست و چگونه کار میکند؟ بلاگها، امروزه عمومیت خاصی یافته اند به شکلی که بسیاری از اخبار دریافتی ریشه در بلاگ دارند و فلان گزارشگر از قول بهمان بلاگ، خبری را مخابره کرده است. شاید شما تا بحال یک بلاگ یا همان وبلاگ (Weblog) ندیده اید و یا شاید دیده اید اما بدان توجه نکرده اید. از این به بعد توجه کنید و آنگاه میلیونها از بلاگها را حتی بسیاری به زبان فارسی در اطراف خود خواهید دید. اما بلاگ چیست و چگونه کار میکند؟ و بلاگسفر (Blogsphere) چیست؟ ● بلاگ چیست؟ سادگی، وجه مشخصه بلاگ است. اگر به یک وب سایت توجه کنید آنرا پر از اطلاعاتی میبینید که در لابلا و تاروپود صفحاتی چند پیچیده شده است. صفحاتی که شاید چندین لایه داخلی داشته باشد. به سایت ComeToNet.com توجه کنید. شاید پیچیدگی صفحات و نحوه ردیف کردن مطالب کمی شما را سردرگم کند. اما در مقابل، بلاگ بسیار ساده است. بلاگ در واقع فقط یک صفحه است که اطلاعات در آن وارد میشود. ممکن است بلاگ دارای آرشیو و یا بایگانی باشد اما کلیت مطالب در همان یک صفحه جمع است. ردیف بندی مطالب بلاگ از جدیدترین به قدیمیترین است. بلاگ بروی عموم باز است و همه میتوانند آنرا ببینند. بلاگ را معمولا یکنفر مینویسد. این گفته به معنای آن نیست که حتما مطالب باید به ردیف و به ترتیب نوشته شود در این بین شاید لینک به مطالبی دیگر در سایت یا وبلاگهای دیگر هم بکار رود. بلاگ بیشتر شبیه یک روزنوشت، دفترچه خاطرات و یا روزنامه کوچک است. صحبت در بلاگ میتواند درباره هر چیز باشد. ● اما چه نیازی به بلاگ است؟ هرچند بلاگها فرم خاصی ندارند و آزاد مصرف میشوند اما اکثر بلاگها روی یک مبحث خاص تمرکز میکنند. مباحثی مانند کامپیوتر، بیماری، تئاتر .... بعضیها از بلاگ خود در حکم کاغذهای چرکنویس استفاده میکنند. بعضیها آنرا در حکم یک دفترچه یادآور مصرف میکنند. پس هر چه شما بخواهید میتواند برایتان در حکم بلاگ باشد. ● بلاگسفر مصرف شبکه ارتباطی در بلاگ بزرگترین مشخصه آنست که بدان بلاگسفر میگویند. توجه کنید که میلیونها نفر در سراسر دنیا بلاگ دارند. بلاگرها تمایل دارند تا به مطالب و تجربیات یکدیگر لینک بزنند. وقتی در یک بلاگ موضوعی را میبینید که برایتان جالب است میتوانید بدان لینک بزنید. این لینکها، شبکه ای را میسازند که پدیده ای بنام بلاگسفر را درست میکند. وقتی وارد یک بلاگ میشوید با تعدادی لینک به سایر بلاگها برخورد میکنید که شما را سوار بر امواج الکترونیکی به جاهایی میبرد که از بلاگ اصلی فاصله بسیار دارد. قطعا در این تارهای تنیده در هم، علایق خود را خواهید یافت. ● برای خود بلاگ درست کنید درست کردن بلاگ برای خود، بسیار ساده است زیرا ابزاری به شما داده میشود که میتوانید تمام کارها را با آنها انجام دهید. برای درست کردن بلاگ به زبان انگلیسی میتوانید به Blogger به آدرس http://new.blogger.com مراجعه کنید. برای درست کردن بلاگ به زبان فارسی میتوانید به BlogFa به آدرس BLOGFA :: Free Persian Weblog Service :: وبلاگ فارسی مراجعه کنید. درست کردن بلاگ مجانی است و فقط چند دقیقه طول میکشد. برای این کار باید ثبت نام کنید که در این رابطه لازم است نام، آدرس ایمیل، و چند مورد اطلاعات دیگر را بدهید. انتخاب الگو یا template قدم بعدی است. چند کلیک دیگر روی چند کلید، پایان کار را بدنبال دارد. حال کافیست تا مطالب را در بلاگ بریزید. سپس با publish کردن، مطالب روی بلاگ در اینترنت قرار خواهد گرفت. میتوانید نمونه بلاگ کامتونت را در آدرس Error 404 - Page not found ببینید. بلاگ ساده و سریع است و روزانه شما را سرگرم میسازد. سایت کامتونت [/align]
-
آنفولانزا چقدر شما را تهدید میکند؟ [align=justify] در آستانه فصل پائیز و همچنین سرد شدن ناگهانی هوا در چند روز اخیر مناسب دیدیم تا به ارائه راهکاری برای پیشگیری از یکی از شایعترین بیماری های فصل سرد یعنی "آنفولانزا" بپردازیم. تحقیقات نشان داده است که انسان های مختلف در مقابل خطرات ناشی از آنفولانزا حساسیت متفاوت نشان میدهند یعنی با توجه به یک سری مشخصات در معرض خطر ابتلا به آنفولانزا قرار میگیرند. کارشناسان پیشنهاد کرده اند افرادی که در هر یک از دسته های زیر قرار میگیرند برای این منظور که میزان نیاز آنها به واکسن آنفولانزا سنجیده شود به پزشک مراجعه نمایند تا در فصل سرما دچار مشکل نشوند. افراد حاضر در لیست زیر در معرض خطر بیشتری نسبت به سایرین قرار دارند: افراد بین رده سنی 6 ماه تا 19 سال افرادی که سن آنها بالای 50 سال است افرادی که از دردهای مزمن رنج میبرند خانمهای باردار و یا کسانی که قصد باردار شدن را دارند افرادی که در مراکز مراقبتی کار میکنند شاغلین مراکز بهداشت و سلامت و همه افرادی که به صورت مستقیم با بیماران سر و کار دارند افرادی که از نوزادان کمتر از 6 ماه نگهداری میکنند پس در صورتی که عضو یکی از گروه های بالا هستید، برای حفظ سلامتی خود، خانواده و عزیزانتون در اولین مراجعتون به پزشک عمومی و داخلی از او برای واکسینه شدن در مقابل آنفولانزا مشورت بخواهید. [/align]
-
شوفاژچیست و چگونه کار میکند؟ در سیستم حرارت مركزی كه با عنوان شوفاژ مطرح می شود .در محلی به نام موتورخانه دستگاههایی از قبیل دیگ - مشعل- پمپ-و... نصب شده و حرارت به سیال واسطه كه میتواند اب باشد منتقل گردیده سپس پمپ موجود در موتورخانه ابگرم را توسط لوله كشی به داخل اتاقها هدایت نموده و وارد رادیاتورهای مستقر در اتاق می كند .این رادیاتورها گرما را به اتاق منتقل كرده و در نتیجه دمای اب كاهش می یابد .و آب توسط لوله برگشت به طرف موتورخانه رفته و برای جذب مجدد گرما به داخل دیگ هدایت می شود و بار دیگر این سیكل و چرخه تكرار می شود . اصولا در سیستم حرارت مركزی كه از آبگرم استفاده می شود .دمای خروجی اب از دیگ 180 درجه فارنهایت و دمای ورودی اب به داخل دیگ كه گرمای لازم را به اتاق منتقل كرده است . برابر 160 درجه فارنهایت در نظر گرفته می شود .به عبارت دیگر اختلاف دمای ابگرم خروجی از دیگ و آب برگست داده شده از ساختمان برابر 20 درجه فارنهایت است . نحوه گرم شدن اتاق توسط رادیاتور به صورت جابجایی آزاد یا طبیعی میباشد .هوای بالای رادیاتور معمولا به دلیل گرم شدن سبك شده و به طرف بالا حركت میكند .و هوای سرد طرف مقابل اتاق جایگزین آن می شود .به همین ترتیب یك چرخش طبیعی در جریان هوای اتاق بوجود آمده و دمای تمامی نقاط اتاق بالا رفته و اتاق گرم می شود . رادیاتور شوفاژ فاقد هرگونه موتور یا وسیله برقی است .پس نمیتوان توسط رایاتور شوفاژ دمای اتاق را كنترل كرد .میزان رطوبت نسبی اتاق نیز قابل كنترل نمی باشد .اصولا وقتی هوای اتاق گرم می شود .میزان درصد رطوبت نسبی كاهش می یابد .به عبارت دیگر رادیاتور شوفاژ میزان رطوبت نسبی اتاق را كاهش می دهد .و بایستی توسط افزودن بخار به هوای اتاق میزان رطوبت مورد نیاز انسان را تامین نمود . به طور كلی در زمستان فضاهایی كه كنترل دما و در صد رطوبت نسبی در آنها اهمیت زیادی ندارد می توان از رادیاتور شوفاژ استفاده نمود .( هرچند دمای اتاق در سیستم رادیاتوری به راحتی و به كمك كنترل كننده های الكتریكی و مكانیكی قابل كنترل است ) بهترین محل نصب رادیاتور در زیر پنجره یا كنار دیوارهای خارجی است .علت این است كه توسط رادیاتور شوفاژ در فصل زمستان دائما گرما به اتاق افزوده می شود .ولی دمای اتاق بالا نمی رود و این دما ثابت می ماند .چون بخش بیشتری از گرمای تولید شده تلف می شود . تلفات حرارتی از دو طریق انجام میگیرد . یكی تلفات حرارتی ناشی از جداره ها از قبیل سقف- كف و دیوار و پنجره و... دیگری تلفات حرارتی ناشی از نفوذ هوای سرد از درزهای پنجره می باشد . به عبارت دیگر چه بخواهیم و نخواهیم این تلفات حرارتی صورت می گیرد . ما فقط میتوانیم میزان آن را كاهش دهیم ولی نمیتوانیم آن را به طور كامل حذف نماییم . پس بهتر است رادیاتور را در زیر پنجره نصب كنیم تا مقداری از حرارت رادیاتور صرف تلفات پنجره وجدارها شود .و بخشی كه باقی می ماند اتاق را گرم كرده و دمای ان را در حدی مناسب نگه دارد .و بتوانیم در نزدیكی پنجره از اتاق استفاده نماییم . اگر رایاتور در خلاف ضلع پنجره نصب شود . به دلیل سردی محیط اطراف پنجره استفاده از آن محیط خالی از اشكال نمی باشد . پیشنهاد دیگری كه در اینجا مطرح است این می باشد . كه در حد امكان پنجره ها دارای شیشه دوبل یا دولایه باشند . استفاده از شیشه دوجداره علاوه بر اینكه سبب عایق صدا خواهد بود . همچنین میزان ضریب انتقال حرارت شیشه را به حد نصف می رساند .در نتیجه تلفات حرارتی كاهش می یابد . و سبب صرفه جویی در مقدار پره های رادیاتور می شود .و در فصل زمستان از خیس شدن شیشه در سطح داخل اتاق جلوگیری میكند . چون سطح شیشه در فصل زمستان یك لایه سرد است . در اثر تماس بخلر آب در داخل اتاق با آن در روی شیشه آب جاری می شود . ولی وقتیكه شیشه دوجدار باشد . سطح داخلی آن گرم شده و میعان در سطح شیشه اتاق نخواهد افتاد . رادیاتورهای شوفاژ از نظر جنس به سه دسته تقسیم می شوند . چدنی -فولادی و الومینیومی خط تولید رادیاتورهای چدنی به دلیل پایین بودن راندمان حرارتی و بالا بودن وزن آنها برچیده شده و تقریبا منسوخ شده می باشد . رادیاتور آلومینیومی سبك تر زیباتر و ضریب هدایت حرارتی بالاتری نسبت به فولادی دارد .ولی از لحاظ قیمت گرانتر می باشد .معمولا در فضاهایی كه رطوبت زیاد دارد . مانند حمامها بایستی حتما از رادیاتور آلومینیومی استفاده كرد . پره رادیاتورهای فولادی به صورت یك بلوك غیر قابل تفكیك تولید می شوند . یعنی در خارج از كارخانه نمیتوان به آنها پره اضافه كرد و یا كم نمود .ولی در مورد رادیاتورهای آلومینیومی این قابلیت وجود دارد . مبنای فروش رادیاتورهای آلومینیومی در بازار پره می باشد . یعنی قیمت به لزای هر پره سنجیده می شود .
-
آیا آرایش چهره شما را پیر میکند؟ [align=justify]● از نینگ چائو (Ning Chao) کرم پودر غلیظ و اکلیلهای براق – اینها از جمله لوازم آرایشی هستند که باید دست از آن بردارید. نینگ چائو اسرار جوانی پایدار را با شما درمیان میگذارد. اولین برخورد من با نشانه های انکار ناپذیر سن، زمانی بود که روژ گونه براق مورد علاقه ام بر روی گونه چروک برداشت. چیزی به تولدم-تازه ۲۸ ساله میشدم- نمانده بود که متوجه آغاز تغییرات چهره ام شدم. کک و مکهای ناشی از تابش خورشید بازگشت ناپذیر شده و خطوط ریز اطراف چشمانم دیگر تنها در اثر خندیدن ایجاد نمیشدند، بلکه همواره آنجا بودند. هرچند هنوز سی سال هم نداشتم، اما نگرانی وجودم را پر کرده بود. البته من در این موقعیت تنها نیستم. اولین نشانه های پیش از موعد سالخوردگی مانند یک تار موی سفید یا یک چروک تازه میتواند تاثیر بسیاری بر اعتماد به نفس ما داشته باشد. دکتر دیوید سارور (David Sarwer) استادیار روانشناسی میگوید از نظر بیولوژیکی، اوج دوره باروری و جذابیت جنسی از اواخر دوره نوجوانی تا میانه دهه ۲۰ سالگی است. هرچند اینکه تصور کنیم زنی در اواخر دهه بیست عمر خود دوران شکوفایی خود را پشت سر گذاشته باشد، قدری غلو آمیز باشد، اما شکی نیست که در این دوره، زنان باید در نوع آرایش و لوازم آرایشی خود تجدید نظر کنند. زیرا از این دوره به بعد، آرایش از حالت تفریحی و آزمودن رنگها و مدلهای عجیب و غریب خارج شده و بیشتر به منظور اصلاح و ترمیم انجام میشود. به گفته پل استار (Paul Starr) آرایشگر:" نوجوانان به این خاطر آرایش میکنند که زنانگی خود را احساس کنند. دختران هنگامی که ۱۳ ساله هستند، میخواهند ۱۹ ساله به نظر برسند، اما روزی میرسد که وضعیت تغییر میکند و آنان در سنی هستند که میخواهند جوانتر به نظر برسند." دختربچه هایی که در مسابقات زیبایی کودکان شرکت کرده یا از سنین بسیار کم مدل لباس میشوند از جمله افراد اندکی هستند که به عمد و با استفاده از کرم پودر غلیظ، سایه چشم تیره و ریمل بیش از حد خود را مسنتر نشان میدهند. لورن هاتون (Lauren Hutton) مدل و بازیگر مشهور دهه ۶۰ و ۷۰ میگوید "ما باید بزرگتر از سن وقعی خود به نظر میرسیدیم زیرا در حال تبلیغ لباسهای بسیار گران قیمتی بودیم که تنها زنان مسنتر میتوانستند از عهده خریدش برآیند". اما اگر شما به سنی رسیده اید که اطرافیان شما را "جدی" میگیرند و برای بزرگ بودن نیازی به آرایش غلیظ ندارید، بهتر است به جای کرم پودر از کرمهای مرطوب کننده رنگ دار استفاده کنید. به گفته آنجلا لوین (Angela Levin) متخصص آرایش کمپانی مشهور شانل :" جز در مواردی که میخواهید به دلیل خاصی بزرگتر از سن واقعی خود نشان دهید، چرا جوانی و طراوت خود را زیر آرایش غلیظ پنهان کنید؟" او افزود که جوانتر به نظر رسیدن به معنای کنار گذاشتن لوازم و شیوه آرایشی است که در جوانی از آن استفاده میکرده اید. "اکنون زمان انتخاب لوازمی با بافتی نرم و حریری و استفاده اندک از آنهاست." پاتریک مک مولان (Patrick McMullan) ، عکاس و نویسنده مجله (Glamour Girls) که شاهد رشد و پا به سن گذاشتن مشهورترین زنان جهان بوده است، میگوید: " استفاده بیش از حد از پودر صورت هم میتواند چهره شخص را پیرتر نشان دهد. آرایش تشکیل شده از چهره ای به رنگ سفید گچی و چشمانی با آرایش غلیظ سیاه، میتواند بر روی چهره یک مدل ۱۹ یا ۱۶ ساله بسیار جذاب باشد، اما برای یک زن ۳۰ ساله، به خصوص در اواخر شب، بسیار زشت و زننده است و او را وارفته و بیمار نشان میدهد." در این سنین پوست تر و تازه و مرطوب بسیار مناسبتر است. به گفته استار " فورمولهای آرایشی کرمی که حاوی مرطوب کننده هستند، تاثیری نرمتر و زیباتر دارند." او استفاده از کرم پودرهای پوشاننده لکه و تیرگی یا (concealer) که تنها در زیر چشم و کنار بینی استفاده میشوند را نسبت به استفاده از کرم پودری برای تمام صورت، بیشتر توصیه میکند و برای برطرف کردن برق روی پیشانی، بینی و چانه، استفاده از کاغذ خشک کن را که چربی را برطرف کرده و براق بودن محل را از بین میبرد، توصیه میکند. پودر تنها باید در اطراف چشم، که استفاده از کرم موجب تشدید چروکهای اطراف آن میشود، استفاده شود و پوشاندن تمام چهره با پودر توصیه نمیشود. به جای خط چشم سیاه، بهتر است از یک سایه چشم با رنگ خنثی و بدون اکلیل و مداد چشمی به رنگ قهوه ای تیره استفاده شود تا توجه اطرافیان به خطوط دور چشم جلب نشود. هاتون هشدار میدهد که همواره از لوازم آرایشی براق و اکلیل دار با احتیاط استفاده کنید. "فرمولهایی که حاوی ذرات درخشان هستند مانند چراغهای اطراف باند فرودگاه عمل میکنند و تمام خطوط چهره، چروکها و روزنه های پوست را به وضوح نشان میدهند". مراقب سایه روشنهاییی که روی چهره ایجاد میکنید نیز باشید. چهره به مرور زمان استحکام و پری جوانی را از دست میدهد و شما باید مراقب باشید که اگر گونه هایتان دیگر برجسته نیستند، آنها را با روژ تیره، گودتر نشان ندهید. به گفته دکتر هایده هیرمند جراح پلاستیک اهل نیویورک "حجم صورت با بالا رفتن سن کمتر میشود و زنان بین سن ۲۵ تا ۳۵ سالگی، فربهی کودکانه چهره خود را از دست میدهند و چهره ایشان فرم استخوانی خود را بیشتر نمایان میکند. به جای استفاده از رنگهای تیره، کمی سایه روشن به چشمها و اندکی سایه کرم یا مرواریدی رنگ به زیر ابرو بزنید تا چشم درخشانتر دیده شود. برای گونه از روژ گونه در مایه های روشنتر و در امتداد خط گونه استفاده کنید. به گفته استار :"زنان درست در زمانی که چهره ایشان در بهترین شرایط ممکن قرار دارد، دوست دارند جوانتر به نظر برسند. آنها در این دوره فوق العاده اند اما با تمرکز بر آنچه که از دست داده اند، این دوره شکوفایی را از دست میدهند." [/align]
-
چطور صفحه نمایش پلاسما کار میکند؟ [align=justify]تلویزیونهای لامپ تصویردار، با وجود ارائه تصاویر شفاف و زنده، با مشکل اساسی جاگیر بودن مواجه هستند. از این رو ایده ساخت تلویزیونهای پلاسما شکل گرفت. از حدود ۷۵ سال پیش تا چند سال اخیر تلوزیونها با تکنولوژی لوله امواج کاتدی (CRT : Cathode Ray Tube) ساخته میشدند. اساس کار این تلویزیونها شلیک جریانی از الکترونها (ذرات با بار منفی) به صفحه شفافی پوشیده شده از مادهای فلورسنت است. الکترونها باعث برانگیختگی اتمهای این ماده و در نتیجه گسیل نور از ماده فلورسنت و تشکیل تصویر میشود. تلویزیونهای لامپ تصویردار، تصاویری شفاف و زنده را ارائه میدهند. ولی یک مشکل اساسی این نوع تلویزیونها جاگیر بودن آنهاست. هر چقدر صفحه نمایش را بزرگتر کنیم به لامپ تصویر بزرگتری احتیاج خواهیم داشت و هرچه لامپ تصویر بزرگتر شود وزن تلویزیون به شدت بالا میرود. در چند سال اخیر راه حل جدیدی برای این مشکل پیدا شده و آن صفحه نمایش پلاسماست که تنها چند اینچ ضخامت دارد. در اینجا با کارکرد این صفحه نمایشها آشنا میشویم. کارکرد همه صفحه نمایشها ایجاد تصویر با روشن کردن نقاطی به نام پیکسل است. معمولا تمام سطح این صفحات با پیکسلهایی با سه رنگ سبز، آبی و قرمز پوشیده شده است. با ترکیب رنگهای مختلف تصویری تمام رنگی تشکیل میشود. ● پلاسما چیست؟ اگر تا به حال یک لامپ مهتابی را شکانده باشید، حتماً جز مقداری گرد سفید رنگ چیز دیگری مشاهده نکرده اید. ولی وقتی مهتابی روشن است به نظر میرسد که ماده ای نورانی درون لامپ است. حالتی که مواد داخل مهتابی پس از روشن شدن به خود میگیرند حالت پلاسما نامیده میشود. پلاسما گاز برانگیخته ای است شامل یون های در حال حرکت ( اتمهای باردار) و الکترون (ذرات با بار منفی). هر مادهای در حالت آزاد دارای بار خنثی است. به این دلیل که دارای تعداد مساوی پروتون و الکترون است. حال اگر در داخل گاز اختلاف پتانسیل بالایی ایجاد کنیم، الکترونهای آزاد با ضربه زدن به الکترونهایی که تحت تاثیر جاذبه هسته هستند؛ پیوندشان با هسته اتم را کم میکنند و باعث خروج آنها از مدار چرخش خود میشوند. با کم شدن هر یک الکترون، یک بار مثبت به بار کل اتم اضافه میشود. با پیوسته ساختن این شرایط الکترونهای آزاد همواره در حال حرکت به سمت ناحیه مثبت تر ( جایی که الکترون کمتری وجود دارند ) اتم خواهند بود. در حین این حرکتها و در نتیجه برخورد ذرات با الکترونها انرژی الکترونهای منحرف شده به شکل نور گسیل میشوند. نئون و زنون دو عنصر گازی شکلی هستند که در ساخت صفحه نمایشهای پلاسما از آنها استفاده میشود. این دو عنصر در هنگام برانگیختگی نور فرابنفش گسیل میکنند. این نور قابل رویت توسط چشم انسان نیست ولی توانایی بر انگیخته کردن عناصری که نور مرئی گسیل میکنند را دارد. ● درون صفحه نمایش نئون و زنون درون هزاران سلول سه رنگ بین دو صفحه جلو و عقب صفحه نمایش نگهداری میشوند. این سلولها همان پیکسلها هستند. الکترودهایی هم در دو طرف این سلولها به طور عمودی قرار داده میشوند. الکترودهای شفافی که توسط عایق دی-الکتریکی از هم جدا شدهاند و با لایه محافظ منیزیم اکسید پوشیده شدهاند نیز به پشت صفحه بیرونی چسبیده میشوند و به حالت افقی مرتب میشوند. برای یونیزه کردن گاز درون سلولها الکترودها میلیونها بار در ثانیه شارژ میشوند. این کار، همان طور که دیدیم، باعث شارش ذرات بار دار میشود و آنها را وادار به گسیل فوتونهای فرابنفش میکند. این فوتونها وقتی به لایه فسفر صفحه بیرونی برخورد میکنند باعث بر انگیختگی الکترونهای فسفر میشوند. این الکترونها در بازگشت به حالت اصلی خود ،نور با فرکانس مرئی گسیل میکنند. هر کدام از سلولها دارای فسفر با رنگهای سبز، آبی و قرمز هستند. این سه رنگ در ترکیب با هم تشکیل یک پیکسل رنگی را میدهند و تمام پیکسلها در کنار هم تشکیل تصویر نهایی را. صفحه نمایشها برای پخش تصویر از سیگنالهای آنتن تلویزیون نیاز به وسیلهای به نام تیونر دارند. با استفاده از تیونر سیگنالهای دریافتی به سیگنالهای قابل نشان دادن برای صفحه نمایش تبدیل میشوند. رشید عسگری [/align]
