لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'ورزش'.
17 نتیجه پیدا شد
-
[align=justify] 10 واقعیت درباره ورزش دوست دارید سر کار تند و تیز تر شوید؟ وقتی به خانه می آیید کمتر احساس خستگی کنید؟ بتوانید ساعاتی را به آسودگی کنار همسرتان بگذرانید؟ یا حتی بتوانید بدون احساس گناه شیرینی بخورید؟ اگر پاسخ شما به این سؤالات مثبت است، ورزش چاره ی کارتان است! فعال بودن از نظر جسمی فواید و مزایای بسیار زیادی برای شما دارد. اگر به دنبال انگیزه ای برای شروع یک برنامه ی ورزشی هستید یا می خواهید تمرینات خود را به صورت منظم از سر بگیرید، در این مقاله 10 نکته درمورد ورزش فیتنس و بدنسازی برایتان عنوان می کنیم که امیدواریم بتواند انگیزه ی لازم را در شما ایجاد کند. 1. ورزش قوای مغزی را تقویت می کند. دیوید اَتکینسون، مربی حرفه ای بدنسازی اعتقاد دارد که ورزش نه تنها باعث تقویت بنیه و جسم شما می شود، بلکه به عملکرد مغزتان هم کمک می کند. "ورزش سطح انرژی بدن را بالا برده و همچنین میزان سروتونین موجود در مغز را که باعث افزایش کارکرد آن می شود را نیز افزایش می دهد. آشکار است که کسانی که فعالیت بدنی بالایی دارند یا ورزش می کنند، کارایی بسیار بالاتری در محل کار دارند. شرکت ها و کمپانی هایی که ساعات اتلاف وقت و مرخصی های استعلاجی کارکنانشان کمتر باشد، نه تنها هزینه های بهداشتی و درمانی کمتری متقبل می شوند، بلکه درکل پیشرفت بیشتری نیز در کار خواهند داشت." 2. جنبش و تکاپو، استرس را از بین می برد. به همان اندازه که فکر و خیال ورزش کردن ممکن است باعث ایجاد استرس در شما شود، وقتی کار تمریناتتان را شروع کردید، در کلیه ی جنبه های زندگی با استرس بسیار کمتری مواجه خواهید شد. سدریک بریانت روانشناس ورزشی عقیده دارد، "ورزش واکنش تمدد اعصاب در بدن ایجاد خواهد کرد و به نوعی حواس افراد را از آشفتگی ها و فشارهای روحی روانی به طرز مثبتی پرت میکند." او همچنین می گوید ورزش خلق و خو را بهتر کرده و از بروز افسردگی جلوگیری می کند. شما تنها کسی نیستید که می تواند از خوشبختی و فقدان استرس در زندگی لذت ببرد. هرچه استرستان کمتر باشد، تند مزاجی و زود رنجیتان نیز کمتر خواهد شد و این مسئله باعث تقویت رابطه تان با همسر، فرزندان و دوستانتان خواهد شد. 3. ورزش به شما انرژی می دهد. ممکن است تعجب کنید که چطور 30 دقیقه در روز ورزش کردن می تواند کل روزتان را تغییر دهد. وقتی طی ورزش، اندورفین به جریان خونتان وارد می شود، بقیه ی روز احساس انرژی بیشتر خواهید داشت. و وقتی قدرت و استقامت بدنیتان را تقویت کردید، انجام کارهای روزانه مثل حمل خریدهای خانه یا بالا رفتن از پله ها برایتان ساده تر خواهد شد. و این مسئله باعث می شود درطول روز بسیار پرانرژی تر باشید. یکی از مهمترین بهانه های افراد که به مشاوران ورزشی مراجعه می کنند این است که برای ورزش کردن خسته هستند. متخصصین عقیده دارند با اینکه ورزش در ابتدای کار ممکن است خستگی شما را بیشتر کند، اما این وضع خیلی دوام نمی آورد. احساس خستگی جسمی که بعد از ورزش کردن دارید مثل خستگی های عادی روزمره نیست. بعلاوه وقتی بدنتان به ورزش عادت کرد، میزان انرژیتان روز به روز بیشتر خواهد شد. 4. پیدا کردن کمی وقت برای ورزش چندان هم دشوار نیست. اَتکینسون اعتقاد دارد که کلید کار این است که از زمانتان بهتر و عاقلانه تر بهره گیرید. باید با یک تیر دو نشان بزنید. فرزندانتان را به پارک ببرید یا با آنها به دوچرخه سواری بروید. با اینکار نه تنها کمی فعالیت بدنی انجام داده اید بلکه از بودن کنار خانواده هم لذت برده اید. با بچه ها به شنا بروید. حتی قایم باشک بازی با آنها هم نوعی فعالیت فیزیکی به شمار می رود و بهتر از هیچی است. با همکارانتان قرار پیاده روی و بیلیارد بگذارید. این فکر را از ذهنتان دور کنید که برای ورزش کردن حتماً باید به باشگاه بروید و روزی یک ساعت در آنجا مشغول به تمرین شوید. با اضافه کردن کمی فعالیت بدنی به کارهای روزانه تان به همان میزان به سلامت جسمتان کمک خواهید کرد. اتکینسون می گوید، "همه باید حداقل 20 دقیقه در روز فعالیت جسمانی در حد ورزش داشته باشند. گاهی اوقات 10 دقیقه طناب زدن از 20 دقیقه پیاده روی یا دو بهتر است. جاروبرقی کشیدن خانه در صبح، بردن بچه ها به پارک در بعد از ظهر و کمی پیاده روی با همسرتان هنگام شب می تواند روزی بسیار فعال را برایتان بسازد. دستورالعمل های جدید دولت عنوان میکند که برای کاهش وزن و حفظ آن، باید حداقل روزی 60 دقیقه ورزش کنید، اما برای حفظ سلامتی و استفاده از فواید ورزش در مقابله با بیماری ها، روزی نیم ساعت هم کفایت می کند. 5. ورزش به ایجاد رابطه ها کمک می کند. مطمئناً ورزش کردن به همراه کسی دیگر، همسر، خواهر یا برادر، یا یک دوست، در تقویت رابطه تان با او بسیار مثمرثمر خواهد بود. علاوه بر این متخصصین عقیده دارند که ورزش اگر به صورت جمعی یا دونفره انجام شود، لذت بخش تر می شود. به همین خاطر برنامه ای بریزید که هر شب بعد از شام با همسرتان به پیاده روی بروید. با خواهر یا برادرتان یا دوستتان هم برنامه ی تنیس بگذارید یا با هم به باشگاه ایروبیک بروید. کسانی که برای ورزش کردن خود یک همراه دارند، نسبت به کسانی که تنهایی ورزش می کنند، در ادامه ی تمرینات خود پایدارتر هستند و بیشتر به اهدافشان دست پیدا می کنند. 6. ورزش از بروز بیماری ها جلوگیری می کند. تحقیقات نشان داده است که ورزش می تواند بروز بیماری های قلبی، سکته، فشارخون بالا، کلسترول بالا، دیابت نوع دو، پوکی استخوان، ورم مفاصل، و از دست رفتن حجم عضلانی را کندتر کرده یا از آن جلوگیری کند. ورزش همچنین پیر شدن را هم آسانتر می کند. سدریک بریانت عقیده دارد، "از آنجا که ورزش باعث تقویت عضلات و مفاصل می شود، از بسیاری از دردهای دوران میانسالی که به خاطر عدم فعالیت فیزیکی ایجاد می شود، می کاهد. ورزش همچنین باعث تقیت سیستم دفاعی بدن نیز می شود و به همین دلیل کمتر به سرماخوردگی یا آنفولانزا مبتلا خواهید شد. بریانت می گوید، "هیچ نوع بیماری خاصی وجود ندارد که ورزش کردن روی آن تاثیر مثبت نداشته باشد." 7. فیتنس قلبتان را تقویت می کند. بریانت عقیده دارد ورزش نه تنها به مقابله با بیماری ها مقابله می کند، بلکه قلبتان را هم تقویت می کند. و این مسئله باعث می شود ورزش کردن یا سایر فعالیت های فیزیکی روزانه تان، برایتان ساده تر شود. او می گوید، "قلب شما و سیستم قلبی-عروقیتان، با ورزش بسیار کارآمدتر عمل خواهند کرد و قلبتان پلاک های کمتری خواهد ساخت. و وقتی قلب قدرت بیشتری پیدا کرد، برای ایجاد همان مقدار نیرو، لازم نیست آنقدر تند بتپد. فقط پس از چند روز از شروع تمریناتتان، بدن خود را با این محرکات جدید هماهنگ می کند و ورزش برایتان ساده تر خواهد شد و خستگی کمتری احساس خواهید کرد. تنفستان نیز حین ورزش بهتر می شود. 8. ورزش اجازه می دهد بیشتر بخورید. حجم عضلانی کالری بیشتری نسبت به چربی های بدن می سوزانند. از اینرو، هر چه عضلات بدنتان بیشتر باشد، میزان سوخت و ساز بدنتان حین استراحت بیشتر خواهد شد. و وقتی هم که ورزش می کنید کالری بیشتری می سوزانید. اینها به این معناست که وقتی به طور منظم ورزش می کنید می توانید هر از گاهی از شیرینی جات یا شکلات هایی که دوست دارید، نه دزدکی، بخورید. وقتی مداوم ورزش کنید باعث نمی شود که با خوردن یک شیرینی 10 قدم به عقب برگردید. 9. ورزش کارائیتان را بالا می برد. بعد از چند هفته ورزش منظم، ممکن است لباستان طور دیگری در تنتان بایستد و احساس کنید که شکل ماهیچه هایتان متفاوت شده اند. ورزش مداوم عضلات و ماهیچه هایتان را تقویت می کند، انعطاف پذیریتان را بیشتر می کند، و کارایی کلیتان را هم ارتقاء می دهید. بریانت در این زمینه می گوید، "عضلاتتان خیلی کارآمدتر کار میکنند و استقامتتان بالاتر خواهد رفت. همچنین زمان واکنش و توازن بدنتان هم تقویت خواهد شد." 10. کاهش وزن مهمترین هدف نیست. یکی از مهمترین دلایل ورزش کردن برای خیلی از افراد کم کردن وزن است. اما مطمئناً این تنها فایده ی یک برنامه ی ورزشی نیست. بریانت می گوید، کاهش وزن برای آندسته از افرادی که به تازگی تمرینات ورزشی خود را شروع کرده اند، هدفی دراز مدت است و این می تواند تا قسمتی ناامید کننده باشد. مردم معمولاً اگر نتوانند سریع نتیجه بگیرند، قادر به ادامه ی کار نیستند. از اینرو بریانت عقیده دارد که، مردم علاوه بر کاهش وزن باید بر فوایدی که ورزش میتواند کاراییتان در کارهای روزانه داشته باشد نیز فکر کنند. این هم می تواند انگیزه ای برای ادامه ی راهشان باشد. وقتی برنامه ی ورزشیتان را شروع می کنید، هر هدفی که از کاهش وزن در ذهنتان باشد، نباید بگذارید که تنها هدفتان باشد. سعی کنید برای انرژی بیشتری که به شما می دهد، برای اینکه استرستان را کم می کند و قوای جسمانیتان را تقویت میکند به سراغ ورزش بروید. وقتی این اهداف باهم در ذهنتان باشد، خیلی زود ورزش قسمتی از زندگیتان خواهد شد. [/align]
-
چگونه یک موسیقی مناسب برای ورزش انتخاب کنیم؟ شما هنگام ورزش به موسیقی گوش می کنید؟ آیا می دانید که گوش کردن به موسیقی هنگام ورزش تاثیر مهمی روی ورزش کردن دارد؟ اما همه چیز فقط به گوش دادن به موسیقی خلاصه نمیشود و سرعت و ضرب آهنگ موسیقی هم اهمیت دارد. در واقع اگر بخواهید یک ورزش خوب داشته باشید، باید کمی وقت صرف کنید و یک مجموعه خوب از آهنگ های مناسب برای آن انتخاب کنید و در واقع یک Playlist مخصوص برای ورزش داشته باشید. جالب است بدانید که روی این موضوع تحقیقات مختلفی هم انجام شده و دکتر کاراگئوریس می گوید که بهترین موسیقی ها برای ورزش آنهایی هستند که دارای ضرب آهنگ (Tempo) بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ در دقیقه اند. تحقیقات دیگری هم نشان داد که گوش کردن به موسیقی هنگام ورزش می تواند تا ۱۵ درصد کارایی را افزایش بدهد. اما گروه دیگری از محققان، از این هم فراتر رفته اند. آنها می گویند تمپوی ۱۲۰ تا ۱۴۰ یک عدد کلی است لازم است برای هر نوع فعالیت بدنی یک عدد دقیق تر داشته باشیم. برای مثال آنها می گویند هنگام پیاده روی با سرعت ۴ کیلومتر در ساعت باید به موسیقی هایی با ضرب آهنگ ۱۱۵ تا ۱۱۸ گوش کنیم (B.P.M) و وقتی پیاده روی سریع انجام می دهیم موسیقی نیز باید روی تمپوی ۱۳۷ تا ۱۳۹ باشد و هنگام دوییدن باید به آهنگ هایی با تمپوی ۱۴۷ تا ۱۶۰ گوش کنیم. آنها حتی یک جدول هم برای فعالیت های بدنی متفاوت ایجاد کرده اند تا اگر یک ورزشکار حرفه ای هستید بر اساس آن ریتم مناسب خودتان را پیدا کنید.
-
|| ---- تاپیک اخبار جام جهانی برزیل 2014 ----||
irsalam پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار ورزشی
در این تاپیک اخبار کلی مرتبط با جام جهانی 2014 برزیل را قرار خواهیم داد [h=1]جزئیات مراسم افتتاحیه جامجهانی 2014 لو رفت[/h] به گزارش گروه خبری فرانشر پنجشنبه شب همه نگاهها به برزیل خواهد بود و همه فوتبالدوستان در سراسر جهان منتظر آغاز بیستمین دوره جامجهانی خواهند بود. به گزارش خبرگزاری فرانسه جزئیات مراسم افتتاحیه بیستمین دوره رقابتهای جام جهانی اعلام شد. این مراسم ساعت 22:30 پنجشنبه 22 خرداد در ورزشگاه "کورینتیانس" شهر سائوپائولو آغاز میشود. قرار است سپ بلاتر، رییس فدراسیون بینالمللی فوتبال (فیفا)، دیلما روسف، رییس جمهور برزیل در این مراسم سخنرانی کنند. مراسم افتتاحیه جام جهانی، 25 دقیقه به طول میانجامد که در آن 600 هنرمند به اجرای نمایش خواهند پرداخت. دافن کورنز، کارگردان هنری مراسم افتتاحیه جامجهانی 2014 اعلام کرد، این مراسم باشکوهترین افتتاحیه تاریخ جامجهانی خواهد بود. او با اشاره به جزئیات مراسم افتتاحیه جامجهانی گفت: در این مراسم میخواهیم روحیه مردم برزیل و عشق به فوتبال را نشان دهیم. در برزیل مردم علاقه زیادی به فوتبال دارند و خیلیها با فوتبال زندگی میکنند. میخواهیم که در تمام مراسم افتتاحیه جامجهانی 2014 این روحیه را نشان دهیم. قرار است یک توپ بزرگ نورانی در مرکز زمین قرار داده شود که در داخل آن 90 هزار رشته نوری قرار داده شده است. کورنز در ادامه گفت: برای هر یک دقیقه از مراسم 25 دقیقهای افتتاحیه جامجهانی حداقل 20 ساعت کار انجام شده است و همه حساسیت زیادی روی بهترین اجرا برای مراسم افتتاحیه جام جهانی 2014 داشتیم. 600 هنرمندی که در مراسم افتتاحیه جام جهانی 2014 حاضرند به صورت داوطلبانه حاضر به حضور در مراسم افتتاحیه شدند. بلافاصله پس از پایان مراسم افتتاحیه جام جهانی قرار است دو تیم برزیل و کرواسی در اولین دیدار جام بیستم به مصاف هم بروند. به گزارش ایسنا، کارگردان مراسم افتتاحیه جام جهانی 2014 به علاقمندان اطمینان داد مراسم افتتاحیه هیچ آسیبی به چمن ورزشگاه "کورینتیانس" نخواهد زد: به مسئولان مراسم افتتاحیه جام جهانی 2014 اطمینان خاطر دادیم که هیچ آسیبی به چمن ورزشگاه "کورینتیانس" وارد نخواهد شد، چرا که هیچ وسیله سنگینی یا تیزی در مراسم افتتاحیه نخواهد بود. علاوه بر آن این مراسم روز برگزار میشود و به همین خاطر نیاز زیادی به آتش بازی و نورافشانی نیست. -
ورزش و مصرف روزانه ماهی ، روند پیری را کندتر می کند
amid پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در تغذيه سالم
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که ورزش متعادل به همراه مصرف مداوم روغن ماهی به بهبود توان عضلانی در سالمندان کمک می کند و در نتیجه از سرعت پیر شدن می کاهد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، تحقیقات جدید نشان داده است افراد سالمندی که به طور مرتب رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا ـ ۳ دارند و ورزش می کنند کمتر به ناتوانی ذهنی مبتلا می شوند چون این اسیدها از مغز در برابر فرآیند پیری محافظت می کنند. یافته های یک آزمایش جدید نشان می دهد زنانی که ۶۵ سال به بالا دارند اگر با دوز مشخص روزانه از اسیدهای چرب امگا – ۳ مصرف کنند در صورت ورزش کردن دو برابر بیشتر از زنانی که روغن ماهی نمی خورند به تقویت عضلات خود کمک می کنند. محققین می گویند درصدد هستند با انجام یک آزمایش بزرگتر این یافته ها را تایید کرده و مشخص کنند که چرا مصرف روغن ماهی باعث تقویت و بهبود توان عضلانی می شود. در برخی از مطالعات قبلی نیز نشان داده شد که رژیم غذایی غنی از امگا ۳ از نوعی که معمولا در ماهی های چرب موجود است مزایای قابل توجهی برای سلامتی دارد برای مثال خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی را کاهش می دهد. در روند طبیعی پیری، حجم عضلات هر سال بین ۰،۵ تا دو درصد کاهش می یابد. این فرآیند که سارکوپنی نام دارد می تواند منجر به ناتوانی های حرکتی در سالمندان شود. محققین معتقدند که این اسیدهای چرب موجود در ماهی با بهبود سلامت عروق تاثیرات سودمندی روی بافت مغز بر جای می گذارند. -
صرع و ورزش صرع یک بیماری مغزی است که در آن فرد دچار تشنج های مکرر می شود. هر حمله تشنجی از یک فعالیت الکتروشیمیایی شدید در مغز ناشی می شود که سبب قطع ارتباط طبیعی بین سلولهای عصبی مغزی می گردد. صرع انواع مختلفی دارد که در بسیاری از انواع آن فرد بدون علائم خاصی بطور ناگهانی دچار تشنج می گردد لذا فرد نمی تواند زمان تشنج خود را بخاطر آورد و آنرا پیش بینی کند لذا لازم است به انجام ورزشهائی بپردازد که در همه حالی به اندازه کافی ایمن باشند که چنانچه فرد ناگهانی دچار حمله شد به فرد آسیبی نرسد. نقش ورزش در کاهش حملات تشنج • مطالعات نشان داده اند که بروز حملات تشنجی به افراد مبتلا به صرع در حین ورزش و پس از آن کاهش محسوسی خواهد یافت و اغلب افراد مبتلا به دنبال انجام ورزش نوار مغزی مناسب تری پیدا می کنند. • برخی معتقدند که تنفس های عمیق و زیاد طی پرداختن به ورزش با کاهش سطح دی اکسید کربن خون سبب کاهش بروز حملات تشنج می گردد. • برخی هم معتقدند که ورزش با کاستن از میزان استرس فرد و افزایش احساس شادابی در وی که ناشی از افزایش هورمونهای مغزی عامل شادابی است سبب کاهش بروز حملات تشنج خواهد شد. • اخیراً معتقدند که افزایش تمرکز فرد طی ورزش از علل مهم کاهش بروز صرع در افراد مبتلا می باشد. چه ورزشهایی نباید در افراد مبتلا انجام گیرد * در صورت کنترل دقیق تشنج : - ورزشهای با احتمال برخوردهای فیزیکی بالا - شیرجه - بوکس - ورزشهای هوازی مثل پرش از ارتفاع یا کایت سواری - کوهنوردی * در صورت کنترل نامناسب تشنج: - کلیه ورزشهای فوق بعلاوه ورزشهای زیر - ورزشهای موتوری مثل موتورسیکلت رانی، اتومبیل رانی و ... - ژیمناستیک - اسب دوانی - اسکیت و هاکی روی یخ - اسکی - ورزشهای آبی مثل شنا فاکتورهای ورزشی مستعد کننده به حمله تشنج • خستگی مفرط طی ورزش فرد را مستعد بروز حمله می کند. • کم خوابی هم فرد را مستعد بروز حمله می کند. • کم آبی بدن طی پرداختن به ورزش • از دست دادن زیاد املاح بدن • افزایش حرارت بدن، ناشی از ورزش شدید یا ورزش در هوای گرم و مرطوب • کاهش قند خون بدنبال ورزش شدید و نامناسب توصیه های مهم برای ورزش در افراد مبتلا به تشنج • قبل از شروع یک برنامه ورزشی حتماً با پزشک خون مشاوره کنید • از عللی که سبب تحریک بروز حمله تشنج در شما می شود پرهیز کنید. • همواره داروهای خود را سر موقع مصرف کنید و به دستورات پزشک در مورد تغییرات احتمالی در دوز داروها بدنبال ورزش توجه کنید. • همواره با افرادی ورزش کنید که از بیماری شما مطلع هستند تا بتوانند در موارد لزوم به شما کمک کنند. • از وسایل حمایتی مناسب ورزشی که انجام می دهید مثل کلاه ایمنی یا زانو بند و ... استفاده کنید. • چنانچه به ورزشهای آبی می پردازید همواره جلیقه نجات به تن داشته باشید تا در صورت بروز حمله غرق نشوید. • قبل، حین و بعد از ورزش مقدار مناسب مایعات مصرف کنید تا دچار کم آبی و مستعد شدن به حمله نشوید. • از ورزش شدید یا طولانی بخصوص در هوای گرم و مرطوب بپرهیزید. • چنانچه احساس خستگی شدید یا خواب آلودگی شدید می کنید به ورزش ادامه ندهید. • حداقل دو روز در هفته استراحت کنید. • قبل و بعد از ورزش مواد قندی – نشاسته ای مناسب و کافی مصرف کنید تا قند خون شما افت نکند. • توجه ویژه ای به سر و صورت خود داشته باشید تا حتی المقدور به آنها ضربه ای وارد نشود.
-
ورزش و بیماری آلزایمر پیش زمینه ورزش منظم تاثیرات بسزایی چه در افزایش حافظه و پیشگیری از ابتلا به فراموشی و آلزایمر و چه در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دارد. به طور کلی مزایای انجام منظم ورزش در این افراد عبارتند از : افزایش تناسب و سلامتی قلبی – عروقی، کاهش میزان حملات سقوط و کاهش شکستگی ها و افزایش سطح کلی سلامتی و اعتماد به نفس و ..... . ورزش سبب کاهش سرعت پیشرفت ناتوانایی های فیزیکی مرتبط با آلزایمر شده و احتمال بستری در بیمارستان یا انتقال افراد به مراکز نگه داری سالمندان را کاهش می دهد. مزایای ورزش در افراد مبتلا به آلزایمر • ورزش منظم حداقل به مدت 6 ماه سبب بهبود کلی خلق و کاهش بروز افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر می شود. • ورزش سبب بهبود خواب این افراد می شود. • ورزش سبب کاهش احتمال بروز یبوست در این افراد می شود. • ورزش سبب حفظ مهارت های حرکتی و جلوگیری از کاهش این مهارت ها در اثر بیماری می شود. • ورزش با تقویت حس تعادل و قدرت عضلانی سبب کاهش احتمال افتادن و عوارض آن مثل شکستگی می شود. • ورزش سبب بهبود حافظه شده و سرعت کاهش مهارت های مغزی را کند می کند. • ورزش سبب بهبود رفتار فرد شده و حالت های پرخاشگری و آشفتگی را کاهش می دهد. • ورزش سبب بهبود مهارت های ارتباطی و اجتماعی شده و فرد را از حمایت های اجتماعی بهره مند می سازد. • ورزش سبب افزایش حس مفید بودن و اعتماد به نفس خواهد شد و سبب می گردد که این افراد بتوانند به طور مستقل و بدون نیاز به اطرافیان کاارهای مربوط به خود را انجام دهند. توصیه های کلی ورزشی • به طور کلی هدف از ورزش در افراد مبتلا به آلزایمر دستیابی به انعطاف بیشتر، قدرت عضلانی بهتر و تعادل مناسب تر است . • لازم است قبل از شروع ورزش حداقل به مدت 5 دقیقه با انجام حرکات کششی بدن را گرم نمود. • انجام ورزش های هوازی مثل دویدن، دوچرخه سواری، رکاب زنی در جا و پیاده روی و ..... حداقل حدود 20 دقیقه مناسب است. • انجام ورزشهای تقویت کننده قدرت عضلانی پساز انجام ورزش های هوازی به مدت 30 دقیقه مناسب است. • لازم است پس از انجام ورزش طی 10 دقیقه بدن را با پیاده روی آرام سرد نمود. • انجام ورزش به مدت 3 بار یا بیشتر در هفته بسیار مفید است. چه نوع ورزش هایی مفید است • پیاده روی : این نوع ورزش بهترین نوع ورزش برای سالمندان مبتلا به آلزایمر میباشد و تخصص خاصی هم نمی خواهد. • دوچرخه سواری : در این نوع ورزش هم سبب بهبود تعادل فرد و هم افزایش مناسب ضربان قلب به دنبال رکاب زدن می شود. چنانچه فرد مشکل تعادلی دارد می تواند از سه چرخه های مخصوص بزرگان استفاده کند. • شنا کردن : این ورزش سبب احساس شادابی مضاعف در فرد ورزشکار و احساس آرامش و تناسب خوب قلبی – ریوی خواهد شد. • کلاس های ورزشی : کار با دستگاه در باشگاه ورزشی یا دوچرخه سواری درجا در باشگاه هم اثرات مفیدی را بدنبال خواهد داشت. • باغبانی : انجام کارهای باغبانی برای افراد سالمند در واقع نوعی ورزش به حساب می آید که هم روح و هم جنسفرد را تقویت می کند. • کارهای خانه : کارهایی مثل جارو زدن، شستشوی ظروف و رفتن به خرید خانه همگی در واقع نوعی ورزش مفید می باشند و باید افراد مبتلا به آلزایمر به انجام آنها تشویق شوند. توصیه های مهم • در فعالیت های خارج از خانه لازم است اطلاعات شناسایی کننده فرد همراه وی باشد تا در صورت فراموشی راه خانه و گم شدن فرد دیگران بتوانند وی را به منزل راهنمائی کنند. • لازم است در هنگام استفاده از دمبل و سایر وسایل های ورزشی فرد زیر نظر یک فرد ناظر باشد تا در صورت اشکال در انجام حرکت با بروز حادثه به وی کمک کند. • لازم است کفش های فرد از نوع مناسب و با رویه سفت باشد تا در صورت افتادن وسایل ورزشی مثل دمبل روی پا به وی آسیبی نرسد. • اگر فرد در حین انجام ورزش قادر به مکالمه و صحبت کردن باشد وی درحال انجام یک ورزش هوازی است لذا چنانچه زمانی فرا برسد که دیگر نتواند صحبت را ادامه دهد دیگر ورزش هوازی انجام نمی دهد ولازم است شدت فعالیت را کمی کاهش دهد. • لازم است قبل ، حین و بعد از فعالیت بدنی مقدار مناسب مایعات مصرف شود. • بروز هرگونه احساس گیجی ، درد یا سبکی سر و تاری دید بدنبال فعالیت نیاز به قطع فعالیت ورزشی و مشاوره با پزشک دارد.
-
مضرات غذا خوردن بلافاصله قبل و بعد از ورزش
Captain_K2 پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در دانستنیهای پزشکی
همیشه بین آخرین وعده غذایی اصلیتان که خورده اید و ورزشی که می خواهید انجام دهید، سه یا چهار ساعت فاصله بیندازید. خبرگزاری آلمان از برلین گزارش داد، تورستن آلبرز، کارشناس تغذیه در موسسه پیشگیری و مدیریت سلامت آلمان هشدار میدهد: دویدن با شکم پُر، برای دستگاه گوارشی خطرناک است و احتمال دارد به آن صدمه بزند. به گفته وی، در این صورت احتمال تهوع و اسهال وجود دارد. بهتر است قبل از ورزش، خوراکی مختصری بخورید، مثلا یک تکه کوچک نان و پنیر. موزی که زیاد رسیده نباشد، خوراکی بهتری است، زیرا از افزایش سریع مقدار قند خون جلوگیری کرده و هضم نشاسته و گلوکز (قند) آن راحت است. آلبرز میگوید: "علاوه بر این، موز حاوی فروکتوز یا لاکتوز نیست که گاهی اوقات موجب بروز مشکلات شکمی میشوند. امکان نفخ هم کاهش مییابد، زیرا موز فیبر چندانی ندارد." اگر میخواهید بعد از ورزش غذا بخورید، بهتر است یک تا دو ساعت پس از تمرین ورزشی این کار را بکنید. آلبرز میگوید، این بهترین زمانی است که مواد مغذی در بدن فرآوری میشوند. اگر میخواهید حجم بدنتان اضافه شود، بهترین کار خوردن یک گرم کربوهیدرات و نیم گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. "باید میزان چربی اندک باشد." مثلا ورزشکاری با 75 کیلوگرم وزن، باید 100 گرم ماکارونی با مقداری سس گوجه یا یک تکه نان سبوس دار با مقداری میوه و ماست بخورد. از سوی دیگر، اگر هدف تان از ورزش، کاهش وزن است و نه افزایش حجم بدن، فقط باید نیمی از مقادیر ذکر شده ی کربوهیدراتهای بالا را بخورید. آلبرز میگوید: "نوشیدنی پروتئینی مانند آنهایی که در باشگاههای بدنسازی فروخته میشود، همراه با نیم لیتر شیر، کفایت میکند." -
فواید ورزش شنا ورزش شنا یکی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی که شنا می کند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می کند بلکه در اثر شنا کردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد. ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود که فرد انرژیی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند. تغییرات فیزیولوژیکی که در اثر تمرینات استقامتی شنا در بدن بوجود می آید. تمرینات استقامتی به معنی شنای مداوم در مسافتهای طولانی مثل شنای 400 متر، 600 متر،800 متر،1400 متر و یا حتی مسافتهای بیشتر می باشد. یکی از امتیازهای این نوع تمرین این است که احتیاج بدن را به دستگاه انتقال اکسیژن افزایش می دهد و در نتیجه سبب تغییرات زیر در بدن می شود.افزایش بازده قلب، کاهش ضربان قلب، افزایش کیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اکسیژن ذخیره شده مقدار بیشتری گلیکوژن در جگر و ماهیچه ها و افزایش تعداد میتوکندریها در تارهای ماهیچه ای. ماهیچه هایی که در شنا بکار گرفته می شوند. در زیر اسامی بعضی از ماهیچه های اصلی که در مرحله جلو بردن یک شناگر در حرکتهای شنا از آنها استفاده می شود ذکر شده است:1. ماهیچه های پائین برنده دست: ماهیچه پشتی بزرگ، ماهیچه سینه ای بزرگ ماهیچه گرد بزرگ و سرطویل، ماهیچه سه سربازویی. این ماهیچه ها باعث تقویت کشش دست در داخل آب می شوند. 2. ماهیچه های گرداننده داخلی دست: ماهیچه سینه ای بزرگ، ماهیچه پهن پشتی، ماهیچه گرد بزرگ و ماهیچه تحت کتفی این ماهیچه ها قسمت بالایی دست را به طرف داخل میچرخانند. قوی شدن این ماهیچه ها از نظر نگه داشتن آرنج در بالا که در مرحله اول کشش دست در هر چهار شنا مفید است، ضرورت دارد.
-
ورزش شنا راهي براي چربي سوزي و تناسب اندام
Captain_K2 پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در شنا , شیرجه , غواصی
ورزش شنا راهي براي چربي سوزي و تناسب اندام انواع اصلي حرکات شنا شامل شناي آزاد، کرال سينه، پروانه و کرال پشت مي باشد که شناي پروانه دشوارترين اين حرکات به شمار مي آيد. شناي آزاد که کرال جلو يا کرال استراليايي هم ناميده مي شود، کاملاً از اسمش پيداست. در اين حرکت هيچ محدوديتي براي چگونگي حرکت دست و پا وجود ندارد. شما فقط بايد بتوانيد نيمي از بدن را بالاي آب نگاه داريد (به استثناي 15 متر اول و بعد از هر دور). اين حرکت احتمالاً بهترين حرکت براي آنهاست که تازه شروع کرده اند. شناي آزاد براي 150 تا 180 پوند مايل حدوداً 500 تا 700 کالري در ساعت مي سوزاند. کرال سينه از طرف ديگر، حرکاتي کاملاً تعريف شده و مشخص دارد. شانه ها بايد با آب در يک خط قرار بگيرند، و حرکات دست ها و پاها بايد با هم انجام شود و يک عمل را انجام دهند. دست ها از سينه دور شده و به دور بدن مي گردد و بعد دوباره به جاي اوليه باز مي گردد (پاها نيز دقيقاً همين عمل را انجام مي دهند). اگر با اين حرکت يک ساعت شنا کنيد، حدود 750 کالري خواهيد سوزاند. در طي حرکت پروانه دو دست از عقب به سمت هم حرکت مي کنند، از بالاي آب رد شده و به جلوي سر رسيده و بعد دوباره به زير آب مي روند. در اين حرکت پاها حرکت دلفيني انجام مي دهند. در اين حرکت ماهيچه هاي شانه کاملاً درگير مي شوند و حرکتي کاملاً دشوار است. به همين دليل پيشنهاد مي شود کساني که در شنا تجربه دارند ســراغ يــادگيري اين حرکت بروند و از آنجا که دشوارترين حرکت شنا به حساب مي آيد، بيشترين انرژي را مي گيرد و شما حدوداً 800 کالري در ساعت خواهيد سوزاند. در آخر حرکت کرال پشت در حالتي انجام مي شود که پشت شما روي آب قرار دارد. دست ها و پاها را مي توان به همان شيوه شناي آزاد حرکت داد و حداقل 500 کالري در ساعت خواهيد سوزاند. در اين حرکت بايد کاملاً از موقعيت بدنتان داخل استخر مطلع شويد چون وقتي از پشت خوابيده ايد نمي توانيد جلوي خود را ببينيد. فرض کنيد که قادر به انجام کليه اين حرکات هستيد، در اين حالت حرکت پروانه بهترين حرکت براي شما خواهد بود اگر قصد کاهش وزن داشته باشيد، اين حرکت عضله سازي نيز مي کند. به اين دليل که شما بيشترين حجم کالري را در يک ساعت خواهيد سوزاند و اين کمک مي کند که وزن بدن کاهش يابد. اما اگر هدف شما از شنا کردن عضله سازي است، بايد اين ورزش را تا آخرين درجه شدت انجام دهيد، اما در زماني کوتاه تر. در اين حالت شما کالري هاي زيادي نخواهيد سوزاند، اما به ساختن ماهيچه کمک خواهيد کرد. نکات مهم: از آنجا که اين ورزش در آب انجام مي شود، نکات و توجهاتي را بايد مد نظر قرار دهيد. يکي از مهمترين جنبه هاي شنا کردن اين است که بتوانيد تنفستان را منظم کنيد. چون سرتان فقط زمانهايي مشخص به روي آب مي آيد، بايد تنفستان را با هر حرکت تنظيم کنيد. حتي براي بعضي افراد الزامي است که اين کار را قبل از شروع ورزش کمي تمرين کنند. اگر نتوانيد ريتم تنفستان را تنظيم کنيد، بسيار برايتان ايجاد مشکل خواهد شد و ديگر نمي توانيد فوايد چنداني از اين ورزش ببريد، چون در اين ورزش تنفس و ماهيچه ها با هم کار مي کنند. همچنين بهتر است قبل از انجام اين حرکات براي يک دور کامل، خوب به آن حرکت مسلط شويد. اگر اين حرکات را درست انجام ندهيد، خيلي زود خسته خواهيد شد. اگر حرکات بدنتان با يک نظم هماهنگ انجام شوند، شما قادر خواهيد بود که خود را روي ضربان قلبتان متمرکز کرده و بنابراين شدت ورزش را بالاتر ببريد. -
ورزش در آب ورزش بیشتر" توصیه پزشکان به همه ما است، اما ممکن است شما جزو افرادی که به دلایل مختلفی چون آرتروز، اضافه وزن و یا شیوه زندگی بسیار کم تحرک، نگران تاثیر منفی ورزش بر استخوانها، مفاصل و ماهیچه هایشان هستند، باشید. شاید پذیرفتن این موضوع که به ورزش بپردازید اصلا برایتان ممکن نباشد، آن هم در آب. اما توصیه پزشکان به چنین افرادی همین است: ورزش در آب. بسیاری از افراد حداقل به خاطر یکی از دلایل زیر به ورزش در آب میپردازند : • تناسب و سلامت جسم : سیستم قلبی- عروقی مقاوم، ماهیچه های نیرومند و پرتوان، انعطاف پذیری، هماهنگی، چالاکی و تعادل همه از اجزاء تشکیل دهنده جسمی متناسب و سالم هستند که با پرداختن به ورزش در آب به دست می آیند و تقویت میشوند. • جنبه های درمانی : ورزش در آب به افراد آسیب دیده، اشخاصی که در دوران پس از جراحی یا بیماری شدید به سر میبرند کمک میکند تا بهتر و سریعتر بهبود یابند. • رهایی از تنش : ورزش کردن در یک محیط آرام بخش آبی به شما امکان میدهد تا تنشهای ناشی از کار، مشکلات و مسائل نگران کننده را فراموش کنید و به ذهن خود استراحت بدهید. • آسایش : تاثیر خنک کننده و حالت ماساژ مانندی که از حرکت در آب به وجود می آید، به ورزشکار کمک میکند بدون احساس گرما یا خستگی، به انجام حرکات بپردازد. • تفریح : محیط و تسهیلات استخر محل مناسبی برای تفریح و شادی است و ورزش را به کاری مفرح مبدل میکند. چرا ورزش در آب؟ در آب بودن به خودی خود موجب میشود که شما ورزش کنید زیرا هر حرکت شما در واقع عملی برای غلبه بر مقاومت آب بر بدن شما است. البته منظور ما از ورزش در آب، شنا نیست. منظور انجام دادن حرکات ورزشی مانند پیاده روی، ایروبیک و نرمشهایی است که معمولا در خشکی انجام میگیرند. ورزش در آب، اگر به طور صحیح انجام شود میتواند همانقدر که انجام این حرکات بر روی زمین موثرند، برای بدن مفید باشد. این ورزشها قدرت عضلانی، استقامت، نرمش و انعطاف پذیری و همچنین تعادل بهتر را برای ورزشکاران به ارمغان می آورند. پزشکان ورزش در آب را به دلایل زیر تجویز میکنند : • نیروی رانش آب، تکیه گاه وزن بدن میشود. هنگامی که شما تا گردن در آب غوطه ور هستید، آب در حدود 90 درصد وزن شما را خنثی میکند و به طور قابل توجهی از فشار وزن بر روی مفاصل، استخوانها و ماهیچه ها میکاهد. شما به جای اینکه با تمام وزن خود بر روی زمین محکمی فرود بیایید، تنها با ده درصد وزن خود ایستاده اید. این خاصیت، میزان جراحات و آسیبهای حین ورزش را به شدت کم میکند. • هنگام غوطه وری در آب، جریان خون سریعتر میشود و سلامت قلب و عروق شما را بهبود میبخشد. • در صورتی که دچار آسیب دیدگی و تورم در بخشی از بدن باشید، فشار آب بر روی بدن از شدت تورم کاسته و درد را تخفیف میدهد. • از آنجایی که آب محیطی متراکم تر از هوا است، شما با حرکت در آب مقاومتی از 4 تا 44 درصد بیشتر از مقاومت هوا را تجربه میکنید. ورزش در آب و غلبه بر این مقاومت، مانند آن است که وزنه هایی به دست و پای خود بسته باشید یا با دستگاههای وزنه دار به ورزش بپردازید، با این حسن که انجام این حرکات در آب کم خطرتر است. • از آنجایی که نیروی جاذبه در آب کم میشود، شما در آب میتوانید آن دسته از حرکات کششی که انجام آن در خشکی برایتان ممکن نیست را انجام دهید. • فشار عمق آب بر روی بدن، مفاصل، ماهیچه ها و اندامهای داخلی، در حین ورزش مانند یک ماساژ خوب، به تمام بدن آرامش بخشیده و مانع کوفتگی بدن میشود. ورزش در آب برای چه کسانی مناسب است؟ هر کس میتواند به ورزش در آب بپردازد اما برای کسی که دارای یک یا چند نمونه از مشخصات زیر باشد، از هر ورزشی مناسبتر است : • ابتلا به آرتروز یا هر مشکل مفصلی دیگر • اضافه وزن یا چاقی مفرط • بیشتر اوقات روز را در بی تحرکی سپری کند و به دنبال روشی ساده برای آغاز ورزش باشد • در حال طی کردن دوران نقاهت بعد از آسیب دیدگی یا یک جراحی بوده و قصد دارد با اجازه پزشک به این ورزش بپردازد • ابتلا به مشکلاتی در ناحیه پشت • ضعیف بودن ماهیچه های پا • بارداری • سالخوردگی راه رفتن درجا چگونه از منافع ورزش در آب بهره مند شویم؟ برای اینکه از هر برنامه ورزشی بیشترین استفاده را ببرید باید برنامه خود را با سه عامل مهم زیر تنظیم کنید : تعداد : در هفته حداقل سه تا پنج مرتبه به ورزش بپردازید. عده ای از پنج تا هفت مرتبه در هفته به ورزش میپردازند، اما توصیه ما همان یک روز در میان است. شدت و تعداد حرکات : شما باید در هر جلسه، به یک حداقل شدت و تعداد مشخصی در حرکات خود دست یابید و در جلسات بعد، آنرا تکرار نمایید. به تدریج این نقطه اوج را افزایش داده و با افزودن به تعداد حرکات و شدت انجام آنها، از ورزش خود سود بیشتری ببرید. زمان : برای ورزش زمانی از 20 تا 60 دقیقه در نظر بگیرید. برای بهره مند شدن از مزایای قلبی- عروقی ورزش، در زمانی از 20 تا 45 دقیقه، به ورزشی با شدت متوسط بپردازید. حرکات خود را متنوع کنید : نوع حرکاتی که به انجام آن میپردازید تعیین کننده تاثیر ورزش بر بدن شما است. از آنجایی که در حرکات متفاوت عضلات مختلفی به کار گرفته میشوند، شما باید به چند نوع حرکت مختلف بپردازید تا عضلات بیشتری را تقویت نمایید. توصیه های مفید برای ورزش در آب • تنفس : فراموش نکنید که یکنواخت تنفس کنید و نفس عمیق بکشید. به یاد داشته باشید که در طی ورزش باید قادر به صحبت کردن باشید، ورزش نباید به حدی شدید باشد که موجب نفس نفس زدن یا عدم توانایی در صحبت کردن شود. • نوشیدن آب : هرچند بدن شما در آب قرار دارد، اما بدن همچنان به تعریق ادامه میدهدد و مقدار قابل توجهی از مایعات خود را از دست میدهد. به یاد داشته باشید که چند ساعت قبل و بعد از ورزش چند لیوان آب بنوشید. بالابردن پا از پهلو • پرهیز از کافئین : کافئین یک ماده ادرار آور است، به این دلیل بهتر است دو ساعت قبل و بعد از ورزش از مصرف مواد دارای کافئین خودداری کنید. • از مو و پوست خود محافظت کنید: برای حفظ مو و پوست خود از مواد شیمیایی موجود در آب استخر، حتما قبل و بعد از ورود به آب مو و بدن خود را با آب تازه خیس کنید. این کار جذب مواد شیمیایی را کمتر خواهد کرد. نکات ایمنی • با پزشک خود مشورت کنید : اگر بیش از 40 سال دارید و دارای مشکل مزمنی چون آسم، دیابت یا نارسایی قلبی هستید، در زمینه ورزش در آب با پزشک خود مشورت کنید. • ورزش را در ابتدا با یک کلاس معتبر آغاز کنید تا ورزش در آـب را به خوبی بیاموزید. شما میتوانید پس از آموختن حرکات صحیح و گرفتن پاسخ پرسشهای خود، در استخر منزل یا نزدیکترین استخر به محل زندگی یا کار خود به ورزش بپردازید. • از شایستگی مربی خود مطمئن شوید. • قبل از اولین جلسه کلاس، مربی خود را از شرایط و هرنوع مشکل عمده جسمی مانند آرتروز، آگاه کنید تا حرکاتی متناسب با شرایط شما پیشنهاد کند. بالا بردن پا از پشت چند نمونه از حرکات ورزشی در آب تذکر : بهترین حالت برای آغاز ورزش در آب، آموزش حرکات با یک مربی مجرب است. اگر دچار مشکلات مفصلی یا دردهای عضلانی هستید، قبل از انجام هر حرمتی با مربی مشورت نمایید. راه رفتن درجا : با فاصله مناسب و رو به دیوار استخر بایستید و در صورت لزوم دست خود را حائل بدن نمایید. پاها را رو به جلو- مانند حرکت مارش- به نوبت بالا و پایین ببرید. این حرکت را برای هر پا از 5 تا 8 مرتبه تکرار کنید. بالابردن پا از پهلو : رو به دیوار استخر بایستید و در صورت لزوم برای حفظ تعادل دست خود را به لبه استخر بگیرید. پا را از مفصل لگن به سمت بیرون بالا و پایین ببرید. این حرکت را برای هر پا از 5 تا 8 مرتبه تکرار کنید. کشش ساق پا بالا بردن پا از پشت : رو به دیوار استخر بایستید و در صورت لزوم برای حفظ تعادل دست خود را به لبه استخر بگیرید. پا را از مفصل لگن به سمت عقب بالا و پایین ببرید.مراقب باشید پشت خود را قوس ندهید. این حرکت را برای هر پا از 5 تا 8 مرتبه تکرار کنید. کشش ساق پا : رو به دیوار استخر بایستید و برای حفظ تعادل دست خود را به لبه استخر بگیرید. یک پا را به سمت عقب برده و کف هر دو پا را بر روی زمین قرار دهید. پاشنه پای عقب را روی زمین نگه دارید و زانوی پای جلویی را خم کنید و با حرکت مچ پا به سمت جلو متمایل شویدو هنگامی که کشش را در ساق پا احساس کردید، 20 تا 30 ثانیه به همین حالت بمانید. این حرکت را یک یا دو مرتبه با هر پا انجام دهید.
-
تغذیه مناسب برای ورزش شنا شنا از جمله ورزش هایی است که نیاز به دوره های تمرینی سخت دارد. بطور معمول هر شناگر حرفه ای هفته ای 3-2 جلسه تمرین 6 ساعته خواهد داشت. علاوه بر این تمرینات که در آب انجام می شود، ممکن است در برنامه تمرینی این ورزشکاران تمرینات ایروبیک از قبیل دو یا دوچرخه سواری نیز منظور شود.از طرف دیگر مسابقات المپیک شنا عموماً بصورت دوره های 7-3 روزه انجام می شوند و در هر روز شناگران در دو نوبت صبح و عصر به رقابت می پردازند. زمان هر مسابقه بسته به نوع آن و مقدار مسافتی که باید طی شود، از 20 ثانیه تا 15 دقیقه متغیر است. در مسابقاتی غیر از مسابقات المپیک ممکن است شناگران 3-2 بار در روز و هر بار به مدت 20 دقیقه تا چند ساعت با یکدیگر به رقابت بپردازند؛ بنابراین شنا ورزشی است که با توجه به زمان و مسافت طی شده ، در آن سیستم بی هوازی و یا هوازی غالب خواهد بود. موفقیت در شنا نیز مانند سایر رشته های ورزشی به عواملی نظیر تمرینات، ساختارهای بدنی و رژیم غذایی بستگی دارد. شناگران همانند سایر ورزشکاران نیاز به پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع از تمام گروه های غذایی دارند که از تمام فاکتورهای اساسی و لازم جهت حفظ بدن در شرایط ایده آل تمرین و مسابقه برخوردار باشد. شناگران به سهولت بین 5000- 2000 کیلو کالری انرژی را در روز، طی تمرینات ورزشی خود مصرف می کنند که این میزان وابسته به سن، جنس، اندازه ی بدن و ساعات فعالیت ورزشی متغیر می باشد و درشت مغذی ها تامین کننده ی انرژی مورد نیاز جهت انقباض عضلانی و ماده ی اولیه در ساخت و رشد بافت های بدن هستند. بطور کلی رژیم غذایی یک شناگر باید شامل کربوهیدرات، چربی کم و مقادیر متوسطی از پروتئین باشد. کربوهیدرات : کربوهیدارت اولین و مهم ترین منبع تأمین انرژی بدن در هنگام فعالیت های ورزشی می باشد. دلیل این امر سرعت سوخت و ساز آنهاست، بدان معنی که این مواد به سرعت متابولیزه شده و انرژی خود را آزاد می کنند. تولید و تداوم انرژی در حین فعالیت های شدید عضلانی به در دسترس بودن گلیکوژن عضله و قند خود بستگی دارد. مواد غذایی کربوهیدراتی ، اولین و مهم ترین منبع تامین انرژی برای ورزشکاران هستند. مواد غذایی کربوهیدارتی شامل : انواع نان ، برنج و سایر غلات ، سیب زمینی ، ماکارونی ، کیک و شیرینی ها است. امکان انجام تمرینات سبک، با سطح ناچیز منابع کربوهیدارتی میسر می باشد، اما تأمین انرژی مورد نیاز عضلات و حفظ توان انقباضی آنها برای انجام فعالیت های بیشتر و سنگین تر به هنگام تخلیه سوختی این منابع غیر ممکن است. براساس مطالعات باید 65- 55 درصد انرژی مورد نیاز در یک ورزشکار از کربوهیدرات تامین شود که این میزان حدود 600- 400 گرم بوده و 2400- 1500 کیلو کالری انرژی تولید می کند. در جامعه ی آمریکا میانگین مصرف کربوهیدرات 46 درصد کل انرژی است، در حالی که در کشور ما میانگین مصرف کربوهیدرات بالاتر از این حد می باشد. با این وجود برای اطمینان از دریافت مقادیر کافی کربوهیدرات بهتر است مصرف مواد غذایی نظیر نان ها، برنج، غلات آماده، ماکارونی، سیب زمینی و میوه جاتی نظیر سیب ، موز ، ا نگور و پرتقال مورد توجه قرار گیرد. پروتئین : بدن برای ساخت و ترمیم عضلات به پروتئین نیاز دارد. علاوه بر این ممکن است به عنوان منبع محدودی از انرژی، در فعالیت های ورزشی مورد استفاده قرار گیرند. با این وجود باید توجه داشت که دریافت بیش از حد پروتئین، منجر به ساخت عضلات بیشتر و یا قوی تر شدن عضلات نخواهد شد. بدن مقدار پروتئین مورد نیاز خود را مصرف نموده و مابقی را به چربی تبدیل می کند. توصیه می شود فقط 20 درصد از انرژی روزانه شناگران به پروتئین اختصاص داده شود. تحقیقات انجام شده بر روی شناگران نشانگر آن است که این افراد به ازای هر کیلوگرم از وزن خود، 2 گرم پروتئین مصرف می کنند. این میزان بیش از میزان لازم جهت تامین نیازهای معمول یک ورزشکار است. لذا کمبود این ماده ی مغذی در این گروه نباید مشاهده شود. از طرف دیگر گیاهخواران از جمله افراد در معرض خطر کمبود دریافت پروتئین هستند. افراد گیاهخوار باید مقادیر بیشتری شیر و لبنیات ، آجیل ، مغزها و سویا را مصرف کنند تا نیاز آنان به پروتئین برطرف شود. البته مقادیر زیاد شیر پرچرب و مغزها ممکن است با افزایش مصرف چربی همراه باشد. لیکن به دلیل عدم مصرف گوشت قرمز که یکی از مهم ترین منابع چربی در برنامه ی غذایی است، این افراد وضعیت خطرناکی از نظر افزایش دریافت چربی نخواهند داشت. چربی : چربی ها سوخت خوبی برای فعالیت بدنی استقامتی دراز مدت (مثل شنا) هستند، اما این مواد در فعالیت های عضلانی سریع و با شدت زیاد، مقدار انرژی بسیار کمی آزاد می کنند که این امر به جهت کند بودن سوخت و ساز آن ها است. از طرف دیگر یک شناگر می باید در برنامه ی غذایی معمول خود، مصرف چربی ها را در حد مورد نظر یعنی 25- 20درصد از کل انرژی حفظ نماید. مطالعات نشانگر آن است که دریافت چربی در این محدوده، عملکرد ورزشی فرد را تسهیل می کند. برای این امر می باید مصرف تخم مرغ ، کره، غذاهای سرخ کرده و مغزها (گردو، پسته و ...) را کنترل کرد. اکثر ورزشکاران بر این باورند که چربی ها برای سلامتی بدن مفید نمی باشند و آنها را از رژیم غذایی خود حذف می کنند. اما در حقیقت در هنگام فعالیت های ورزشی، چربی ها به عنوان منابع ثانویه تولید انرژی برای ورزشکاران محسوب می شوند تا به عنوان یک منبع انرژی ایفای نقش نمایند. بنابراین ورزشکاران می توانند دریافت چربی را تا حدی محدود نمایند، اما جایز به حذف تمام چربی ها از برنامه غذای خود نمی باشند. لذا توصیه می شود حداقل 20 درصد از انرژی روزانه ی شناگران به چربی اختصاص داده شود. در این مطلب به شما خواهیم گفت که ورزشکاران شنا در میان وعده ، قبل از مسابقه و در طی تمرین و مسابقه چه غذاهایی را باید مصرف کنند. میان وعده ها : شناگران به ویژه شناگرانی که مستعد کاهش وزن سریع هستند، بهتر است، علاوه بر مصرف سه وعده ی اصلی غذایی، یک میان وعده قبل از ظهر (بین صبحانه و ناهار) و یک میان وعده ی دیگر در عصر برای خود در نظر بگیرند. این میان وعده ها حدود 600- 500 کیلو کالری انرژی دارند، و بهترین مواد غذایی برای این میان وعده ها مواد غذایی کربوهیدراتی هستند. کربوهیدرات مصرفی در این وعده ها به حفظ قند خون کمک کرده و موجب جایگزینی هر چه سریع تر گلیکوژن از دست رفته ی عضلات در طی ورزش می شوند. بهترین مواد غذایی برای میان وعده ها، مواد غذایی کربوهیدراتی هستند. مواد غذایی کربوهیدارتی شامل : انواع نان ، برنج و سایر غلات ، سیب زمینی ، ماکارونی ، کیک و شیرینی ها است. مصرف نوشیدنی های ورزشی در طی مسابقه و تمرین می تواند قند خون را در حد مطلوب حفظ نماید. با مصرف این نوشیدنی های کربوهیدراتی، مواد قندی لازم جهت انقباض عضلانی تامین می شود. این امر موجب می شود که توان ورزشکاران تا مراحل پایانی یک مسابقه حفظ گردد. علاوه بر این، مصرف کربوهیدرات در طی ورزش موجب صرفه جویی در مصرف ذخایر گلیکوژن عضلات گردیده و ورزشکار را قادر می سازد تا در دوره های بعدی مسابقات نیز به خوبی شنا کند. میزان کربوهیدرات موجود در این نوشابه ها می باید بین 7- 6 درصد (15- 14 گرم به ازای هر 240 میلی لیتر) باشد. میزان مصرف آن ها نیز بین240- 120 میلی لیتر برای هر20 دقیقه فعالیت بدنی متغیر است. لازم به ذکر است یک لیوان معمولی، حدود 240 میلی لیتر گنجایش دارد. وعده ی غذایی قبل از مسابقه: بر خلاف عقیده ی رایج، وعده ی غذایی قبل از مسابقه، تامین کننده ی اصلی انرژی برای مسابقه نیست. در واقع منبع اصلی انرژی، گلیکوژن عضلات می باشد که طی مدت 3- 2 روز قبل از مسابقه و از طریق مصرف کربوهیدرات تامین می شود. اگر ذخایر انرژی عضلات در طی این دوره ی زمانی تشکیل و تکمیل نشده باشد، علیرغم مصرف یک وعده ی غذایی پر کربوهیدرات قبل از مسابقه، ورزشکار استقامتی نخواهد توانست، عملکرد خوبی از خود ارایه دهد. یک برنامه ی غذایی قبل از مسابقه می باید تامین کننده ی 1000- 500 کیلو کالری انرژی بوده و بیشتر این کالری از کربوهیدرات تامین گردد. این وعده ی غذایی بایستی 4- 2 ساعت قبل از مسابقه صرف گردد تا زمان کافی برای هضم و خروج آن از معده وجود داشته باشد. در این وعده ی غذایی از مصرف مواد محرک که ممکن است باعث بروز ناراحتی های گوارشی شوند و یا غذاهای سنگین نظیر مواد غذایی حاوی مقادیر زیاد چربی و پروتئین، خودداری شود. لازم به ذکر است که شناگران می توانند ذخایر گلیکوژنی خود را با کاستن از شدت تمرین در طی چند روز قبل از مسابقه و مصرف غذاهای پر کربوهیدرات، افزایش دهند. تغذیه در زمان تمرین و مسابقه: همانطور که ذکر شد، در برنامه های تمرینی شناگران، علاوه بر تمرین های داخل آب، گروهی از تمرینات نیز مانند دو و دوچرخه سواری نیز در نظر گرفته می شود. در این حالت ما بین تغذیه شناگران و سایر ورزشکاران تفاوت شایانی وجود ندارد و تا حدودی شبیه به هم می باشد. اما در مورد تمرینات داخل آب و یا مسابقات، توجه به دو نکته ضروری است: 1- در این ورزش امکان دریافت مواد غذایی در دوره های طولانی مدت تمرین و یا مسابقه وجود ندارد و شناگر ناچار به تأمین انرژی مورد نیاز خود در فواصل طولانی مدت خواهد بود. 2- ممکن است این تصور وجود داشته باشد که بودن در آب از بروز دهیدراتاسیون سریع جلوگیری خواهد کرد. این تصور کاملاً اشتباه است. تمرینات سخت چه در داخل آب و چه خارج از آن، باعث دهیدراتاسیون خواهد شد. اما اولین علامت آن یعنی تعریق در شناگر به علت خیس بودن بدن احساس نمی شود. از طرف دیگر به علت ورود آب به داخل دهان، احساس تشنگی نیز تا حدی برطرف می شود. توجه به راهکارهای ذیل می تواند به حفظ شرایط ایده آل بدن کمک نماید: - 3 تا 4 ساعت قبل از مسابقه، باید زنان 60 گرم و مردان 80 تا 100 گرم از کربوهیدارت ها با اندیس گلیسمی پایین مصرف نمایند. قند این مواد سریع جذب نمی شود و در نتیجه هنگام مسابقه انرژی مورد نیاز بدن را تأمین خواهند کرد. مانند: سیب ، گلابی ، ماست ، سیب زمینی و ... . - از مصرف مواد غذایی پرچرب در وعده پیش از تمرین و یا مسابقه خودداری شود. - در صورتیکه تمرین و یا مسابقه صبح زود انجام می گیرد و امکان مصرف صبحانه برای شناگر وجود ندارد، توصیه می شود 2 لیوان مایعات حاوی 6 تا 9 درصد کربوهیدارت مصرف گردد. - توصیه می شود شناگران در فاصله زمانی 20- 15 دقیقه پس از پایان مسابقه و یا تمرین به منظور ترمیم سریع گلیگوژن عضلات از مواد کربوهیدارتی که سریع جذب می شوند، یا قدرت جذب آنها متوسط است، استفاده نمایند. علاوه بر آن همراهی سایر مواد مغذی از جمله پروتئین ها و تا حدی چربی نیز به تسریع این روند کمک خواهند کرد؛ بنابراین شناگران می توانند به ازای هر یک گرم پروتئین، 3 گرم کربوهیدارت دریافت کنند. - بهتر است بخش کوچکی از وعده غذایی پس از مسابقه نیز به چربی اختصاص داده شود. وجود مقادیر زیاد چربی در وعده غذایی پس از مسابقه، به علت حجیم بودن آن، دریافت کافی و مناسب کربوهیدارت را با مشکل مواجه خواهد کرد. در خاتمه لازم به ذکر است موفقیت در رشته های گوناگون ورزشی تنها منوط به تمرینهای دشوار و مداوم می باشد و در نظر گرفتن کیفیت و کمیت تغذیه و پیروی از یک برنامه غذایی مناسب نیز نقش مؤثری در موفقیت ورزشکار دارد. جلوگیری از کم شدن آب بدن شنا گران با کم شدن آب بد نشان آسیب پذیر هستند. به خصوص در ماههای گرم تابستان،کم شدن آب بدن حتی به مقدار کم۲٪ از وزن بدن می تواند به عملکرد آنها صدمه بزند.متاسفانه تشنگی شاخص خوبی برای اینکه مقدار آب لازم بدن یک شناگر را تشخیص دهیم نمی با شد.برای اینکه از کم شدن آب بدن شناگران جلوگیری کنیم باید مقدار زیادی مایعات قبل ،طی وبعد از تمرین یا مسابقه نوشیده شود .تحقیقات نشان می دهدکه مصرف کربوهیدرات در کنار مایعات می تواند به عملکرد شناگران در طی جلسات تمرین کمک کند .یک فرمول ورزشی جدید ، نوشیدن باعث جمع شدن ما یعات در بدن می شود وراه بسیارموثری است برای جذب کربو هیدرات ها بدون خوردن غذا های سفت و جامد .در زیر تعدادی راهنما برای زیاد شدن آب بدن آماده است.قبل و بعد از تمرین،نو شیدن حداکثر ۲ فنجان ما یعات برای هر پوند از وزن بدنتان کاسته می شود الزامی است.هنگامی که تمرین می کنید یک بطری ما یعات کنار استخر بگذارید و بین تمرینات خود بنوشید.آب بطری خود را بین اعضای گروه خود تقسیم نکنید !این کار بسیار غیر بهداشتی است .با این کار بیماری بین اعضای گروه تیم شیوع پیدا می کند.میکروب خود را برای خود نگه دارید!از نوشیدنی های ورزشی ما نند :گاتورید،پاوراید،اکسیر، آ ل اسپرت یاسایر نوشیدنی ها که مزه خوبی دارند استفاده کنید ،که این نوشیدنی ها ما یعات را تحریک به جذب شدن بدن می کند.حد معینی از ما یعات رادر بدن خود حفظ کنید وانرژی لازم را برای حرکت ماهیچه هایتان در بدن خود آماده نگاه دارید .گاهی اوقات بهتر است که این نوشیدنی ها را رقیق کنید به حدی که به یک نوشیدنی آب اضافه کنید تا دودفعه بتوانید آن را بنوشید .بعضی از شنا گران تشنگی زیاد را تجربه کردند ،هنگامی که مقدار زیادی نوشیدنی در موقع تمرین مصرف می کنید نیز سبب انقباضات شکمی یا سایر ناراحتی ها می شود .از نوشیدن نوشییدنی هایی که کر بو هیدرات دارند مانند مشروبات گازدار ،آبمعدنی و ما نند این ها خودداری کنید .این نو شیدنی ها سبب نفخ شکم می شود و مقدار جذب ما یعات در بدن را کاهش می دهد
-
ورزش در ماه مبارک رمضان [align=justify] شاید با خواندن تیتر با خودتان بگویید مگر در این گرما می شود ورزش کرد! باید خدمت تان عرض کنم بله می شود هم روزه داشت و هم با رعایت یک سری نکات برای جلوگیری از افت فشار و قند خون، ورزش کرد. به طوری که متخصصان تغذیه معتقدند روزه داری همراه با ورزش اصولی نه تنها باعث ضعف نمی شود بلکه باعث افزایش قدرت فیزیکی بدن نیز می شود. ● چه زمانی ورزش کنیم؟ مهم ترین نکته برای ورزشکاران این است که چه زمانی ورزش کنند. ورزش در زمان سحر باعث می شود ورزشکاران روزه دار ضعف کنند، این کار باعث تشنگی و ایجاد ضعف در فرد می شود و هنگام عصر افت قندخون و سرگیجه را به دنبال دارد. از آن جای که در فاصله بین غذا خوردن و ورزش کردن بدن فرصت هضم غذا را پیدا می کند و خون به راحتی در عضلات ورزشکاران جریان می یابد کارشناسان معتقدند زمان مناسب شروع ورزش دو یا سه ساعت بعد از صرف افطار است. چون با ورزش کردن در این زمان هم افطار هضم می شود و هم فرد بعد از افطار می تواند مایعات مصرف کند. ورزش کردن بلافاصله بعد از افطار موجب خستگی، وارد آمدن فشار بر سیستم عصبی، مفصلی، گوارشی و به ویژه عضلانی است، که ممکن است موجب بیماری ها و آسیب های جدی شود. ● بهترین ورزش برای روزه داران برای روزه دارانی که در طول سال اهل هیچ ورزشی نبودند، انجام ورزش های سنگین بیش از آن که مفید باشد مضر است. افراد می توانند با در نظر گرفتن ملاحظاتی به ورزش هایی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری، کوه پیمایی و شنای سبک و تفریحی بپردازند. انجام حرکات نرمشی و کششی، شنا و پیاده روی برای آماده نگه داشتن آمادگی عمومی بدن ضروری است. ورزشکاران همه رشته های ورزشی باید سعی کنند در ماه رمضان تمرین ها ورزشی خود را سبک تر انجام دهند، زیرا انجام حرکات ورزشی سنگین موجب از دست دادن نمک، آب زیاد و ضعف شدید می شود. مناسب ترین ورزش ها برای روزه داران شنا و پیاده روی در ساعات بعد از افطار است. پزشکان توصیه می کنند که تمام فعالیت های سنگین و نیمه سنگین ورزشکاران حرفه ای باید قبل از اذان ظهر و در نیمه نخست روز انجام شود و در نیمه دوم روز، فقط به فعالیت های سبک پرداخته شود. ● ورزش کاران نوجوان متخصصان تغذیه به نوجوانان که معمولا پرتحرک هستند، توصیه می کنند برای پیشگیری از ضعف قوای جسمانی در ماه مبارک رمضان، از انجام حرکات ورزشی سنگین اجتناب کنند. فعالیت زیاد نوجوانان روزه دار در ماه مبارک رمضان، منجر به صرف انرژی بیشتر و افزایش تعریق در ساعات روز می شود که می تواند زمینه ساز سوء تغذیه خفیف یا شدید شود. بهترین ورزش در طول ماه مبارک رمضان برای نوجوانان شنا و پیاده روی پس از صرف افطار است چرا که از گرفتگی عضلات پیشگیری می کند. افراد ورزشکار باید در این مدت با رعایت زمان بندی خاص به حرکات ورزشی بپردازند. بسیاری از رشته های ورزشی به خصوص ورزش های سنگین حرفه ای در این مدت باید متوقف شوند. ● تغذیه مناسب اگر ورزشکاری بخواهد در این ماه دچار افت بدنی نشود، باید در کنار زمان و نوع ورزش خوب، از شرایط غذایی مناسبی نیز برخوردار باشد. ورزشکار حرفه ای باید کسری خوابی که هنگام سحر پیش می آید در طول روز جبران کند. سحری را تا جایی که امکان دارد دیر میل کند. قبل از ماه رمضان با طراحی تمرین ها و برنامه ریزی درست برای این ماه انرژی مورد نیاز خود را در بدن ذخیره کند، هم چنین از فاصله افطار تا سحر به تدریج مایعات میل کنید. مصرف پروتیین زیاد در رژیم غذایی ورزشکاران روزه دار توصیه نمی شود، چون باعث تولید مواد زاید در خون و ایجاد خستگی حین ورزش می شود. ورزشکاران در ماه رمضان نسبت به افراد عادی نیاز بیشتری به قند و ویتامین ها دارند. هم چنین مصرف مایعات فراوان از جمله آبمیوه ها قبل از ورزش مناسب است. مصرف خرما، سوپ، سبزیجات و شیر برای افطار ورزشکاران توصیه می شود. کمبود قند در بدن ورزشکاران حرفه ای ممکن است باعث بروز مشکلاتی شود. ورزشکاران روزه دار می توانند با مصرف مواد قندی و کربوهیدرات ها مانند ماکارونی، عسل، سیب زمینی، قند و شیرینی جات در فاصله بین سحر و افطار این کمبود را جبران کنند و نکته مهم این که ورزشکاران روزه دار باید از مصرف پودرهای رایج در بازار به عنوان چربی سوز و یا عضله سوز به علت عوارض جانبی بر کلیه ها و دستگاه گوارش خودداری کنند. [/align] نویسنده: مهدیه جوادی
-
در دهة گذشته، شیوع چاقی ۵۰ درصد افزایش یافته است. نوع رژیم غذایی و کاهش فعالیت بدنی عوامل اصلی این صعود ارقام شناخته شدهاند. چاقی عارضهای است که پیشگیری از آن امکانپذیر است. پیشگیری از چاقی بسیار آسانتر، ارزانتر و مؤثرتر از درمان آن است. عارضة چاقی در طی زمان بروز میکند. بنابراین، درمان آن در مراحل شکلگرفتة بیماری به تلاش زیادی نیاز دارد. امروزه چاقی یکی از معضلات زندگی صنعتی برای تمام گروههای سنی است. بیماریهای قلبی و عروقی، دیابت (افزایش قند خون)، پرفشاری خون، سنگ کیسة صفرا، نقرس، آرتروز و نیز سرطانهای سینه، رودة بزرگ و پروستات به دنبال چاقی شکل میگیرند. همچنین میزان بستری شدن افراد چاق در بخشهای مختلف بیمارستانی و نیز زمان لازم برای بهبود کامل آنان تفاوت بسیاری با سایر گروهها دارد. چاقی در کودکان نیز، اگرچه در ظاهر ناپسند و مشکلآفرین نیست، نیاز به توجه و درمان دارد. ● میزان شیوع چاقی در ایران طبق پژوهشهای انجامشده در ایران، میزان شیوع چاقی در مردان حدود ۲۷ درصد و در زنان ۴۰ درصد است. همچنین، شایعترین محدودة سنی ابتلا به چاقی در مردان ۴۰ تا ۵۰ سالگی و در زنان ۵۰ تا ۶۰ سالگی است. چاقی در ایران حدود ۳۲ درصد شیوع دارد که میزان آن از کشورهای غربی کمتر است. یک بررسی عمومی نشان داد که نزدیک به ۱۳ درصد از دختران تهرانی در زمرة افراد چاق قرار دارند و شیوع چاقی در سنین مدرسه در حدود ۱۰ درصد تخمین زده شده است. چاقی در سنین مدرسه مشکلات متعددی به دنبال دارد. بیماریهای روحی ـ روانی نظیر افسردگی، اجتماعگریزی، کاهش اعتمادبهنفس و سرخوردگی در این گروه به میزان گستردهتری رخ میدهد. چاقی در دوران کودکی، بخصوص در میان پسربچهها، با افزایش احتمال وقوع آن در بزرگسالی همراه است. ۲۶ تا ۴۱ درصد کودکان چاق در سنین پیش از مدرسه، در بزرگسالی نیز به عارضة چاقی مبتلا خواهند شد. با توجه به مشکلات فراوان حاصل از چاقی، حتی کم کردن مقدار اندکی از وزن نیز عوارض سوء چاقی را کاهش میدهد یا از شدت آنها میکاهد. به اعتقاد متخصصان، کاهش ۵ تا ۲۰ درصد از وزن بدن در افراد چاق موجب از میان رفتن بسیاری از عوامل خطرساز میشود. ● چرا چاق میشویم؟ چاقی، در تعریفی ساده، ناشی از نامتعادل بودن میزان دریافت انرژی از راه غذا و میزان مصرف یا سوخت انرژی در نتیجة فعالیت بدنی است. بنابراین، مؤثرترین روش درمان چاقی کم کردن میزان دریافت انرژی و افزایش سوخت و ساز بدن است. امروزه متخصصان علت عمدة چاقی را کمتحرکی و ورزش ناکافی میدانند. تغییر رفتارهای جمعی، تنوع زیاد وسایل برقی، ساعات طولانی تماشای تلویزیون و فیلمهای ویدئویی و بازیهای کامپیوتری، زندگی مدرن را کمتحرک ساخته است. در کشورهای پیشرفته، افراد بیشتر غذا میخورند و کمتر فعالیت میکنند. خوردن غذاهای آماده در خارج از منزل به دلیل مشغلههای امروزی دلیل دیگری برای چاقی در دنیای مدرن است. این غذاها، بدون آنکه تمام مواد غذایی لازم را به بدن فرد برسانند، میزان چربی بالایی را به او تحمیل میکنند. ● چاقی در کودکان برای چاقی کودکان، علل مختلف ژنتیکی و هورمونی در نظر گرفته میشود. والدین بهندرت برای بررسی علت چاقی کودک به پزشک مراجعه میکنند. ارتباط میان والدین چاق و کودکان چاق احتمالاً انعکاسی از شیوة مرسوم تغذیه و فرهنگ فعالیت در جامعه است. برخلاف تصور عموم، کمتحرکی افزایش اشتها و پرخوری را به دنبال دارد. همچنین، مطالعات بالینی ارتباط بسیار نزدیکی میان میزان تماشای تلویزیون در کودکان و چاقی آنان نشان داده است. در زمان تماشای تلویزیون، مصرف غذا و تنقلات افزایش مییابد و فعالیت بدنی کودک محدود میشود. یک راهحل پیشنهادی برای والدین، دور کردن محل تلویزیون از اتاقخواب کودک است. بهعلاوه، میتوان با برنامهریزی مناسب برای پر کردن وقت کودکان، ساعات تماشای تلویزیون آنها را کاهش داد. گاه چاقی در کودکان به دنبال ابتلا به بیماری بروز میکند. اگر در کودک چاقی علائمی نظیر کوتاهی قد نسبت به سن، خشکی پوست، بیطاقتی در برابر سرما، یبوست، زود خسته شدن، پرخوری همراه با پرنوشی، جوش و موهای زائد صورت، افزایش چربی در ناحیة گردن و شکم و نه بازو و ساق، ضربه به سر یا ستون مهرهها و عفونت دیده شد، والدین باید در صدد پیگیری علل زمینهای آن برآیند. در تمام گروههای سنی، روشهای متعددی برای درمان چاقی پیشنهاد میشود، از مصرف داروهای مختلف و نایاب گرفته تا جراحی. اما درمان اولیه و انتخابی برای افراد دچار اضافهوزن و بیماران چاق، ترکیبی از رژیم غذایی، ورزش و تغییر در رفتارهای روزمره است. حتی مصرف دارو بدون رعایت رژیم غذایی کنترلشده و ورزش، بینتیجه خواهد بود. ● تأثیر ورزش در پیشگیری از چاقی و درمان آن کل انرژی مصرفی روزانه را به سه قسمت تقسیم میکنیم: مصرف انرژی در حالت استراحت، مصرف انرژی بعد از صرف غذا و مصرف انرژی بعد از فعالیت بدنی. در زمان استراحت، ۶۰ تا ۷۰ درصد از کل انرژی بدن مصرف میشود و مقدار آن در هر ساعت، حدود یک کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. متغیرترین میزان مصرف انرژی، در زمان فعالیت بدنی است. این میزان در افراد کمتحرک ۱۰ تا ۱۵ درصد و در افراد فعال ۳۰ تا ۴۰ درصد از کل انرژی مصرفی را تشکیل میدهد. ورزش از دو طریق موجب مصرف انرژی در بدن میشود: یکی افزایش میزان سوخت در زمان ورزش و دیگری افزایش مقدار مصرف انرژی در زمان استراحتِ بعد از خاتمة ورزش. برای مورد دوم یک مثال میآوریم: فعالیت بدنی با شدت متوسط به مدت ده دقیقه، میتواند مصرف انرژی بدن را در حالت استراحت ۵ تا ۱۵ درصد به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت افزایش دهد. در ورزشکاران، میزان مصرف انرژی در زمان استراحت ۵ تا ۲۰ درصد بالاتر از افراد عادی است. بنابراین، یکی از مهمترین فواید ورزش و فعالیت جسمانی بالاتر رفتن میزان مصرف انرژی فرد فعال در زمان استراحت است. بنابراین، این باور افراد پرخور که ورزش و فعالیت بدنی باعث افزایش اشتهای آنها میشود غلط است. هیچ منبع علمی این مطلب را تأیید نمیکند. برعکس، ورزش سنگین موجب افزایش برخی مواد در بدن و کاهش تمایل فرد به خوردن میشود. یعنی با کاهش موقتی اشتها روبهرو میشویم. در زمان استراحت، ۵۰ درصد از انرژی لازم برای سوخت و ساز بدن را چربیها و بقیه را مواد قندی تأمین میکنند. در ورزشهای سبک، همچنان چربیها این وظیفه را بر عهده دارند. اما با افزایش شدت ورزش، سوخت و ساز قندها مشخصتر میشود. به همین دلیل است که متخصصان ورزشهای سبک را برای کاهش وزن مفیدتر میدانند. شاید تعجببرانگیز باشد که صرف مدت زمانی بسیار اندک، مثلاً حداقل روزی یک ساعت فعالیت بدنی به مدت ده روز، برای افزایش سوخت چربی بدن در حالت استراحت کافی است. برای رسیدن به این هدف در افراد سالمند، به هشت هفته زمان نیاز داریم. یکی دیگر از فواید ورزش افزایش ظرفیت تنفس عضلات است، یعنی افراد ورزشکار دیرتر از سایرین خسته میشوند. ● آیا ورزش همراه با رژیم غذایی موجب کاهش بیشتر وزن میشود؟ در افراد چاق، ورزش به تنهایی موجب کاهش وزن مختصری میشود. متوسط کاهش وزن گزارششده در ۱۲ بررسی، در حدود دو کیلو و نیم بوده است. در یک فرد هفتاد کیلویی، پنج ساعت فعالیت ورزشی در هفته تنها ۲۰۰ گرم کاهش وزن را به دنبال خواهد داشت. ترکیب ورزش و رژیم غذایی نقش مؤثرتری از رژیم غذایی یا ورزشِ تنها ایفا خواهد کرد. فرض کنید یک نفر با رژیم غذایی موفق به حدود ده کیلوگرم کاهش وزن شده است. نزدیک به سه کیلوگرم از این مقدار کاهش وزن در نتیجة حذف مواد غیرچربی به دست میآید. حال آنکه یک کاهش وزن ده کیلوگرمی با ورزش و رژیم غذایی توأم، کمتر از دو کیلوگرم از تودههای غیرچربی بدن را از بین میبرد. وجود چربی انبوه در ناحیة شکم و احشاء موجب افزایش مقاومت بدن نسبت به آثار انسولین و در نتیجه بالا رفتن قند خون در افراد چاق میشود. همچنین یکی از عوامل مؤثر در ابتلا به امراض قلبی ـ عروقی به شمار میآید. بنابراین، کاهش چربی شکمی کمک زیادی به حفظ سلامت میکند. بر اساس نتایج مطالعات وسیع، ورزش نقش مؤثری در کاهش چربیهای ناحیة شکم ایفا میکند. در افراد کمتحرک، شروع ورزش احتمال افزایش وزن را کاهش میدهد. همچنین ورزش کردن روش کارآمدی در حفظ وزن بدن بعد از درمان صحیح چاقی است. در یک بررسی ثابت شد که با قطع رژیم غذایی، بعد از ۱۸ ماه ۹۲ درصد از وزن ازدسترفته مجدداً بازمیگردد. در صورتی که با تداوم ورزش، افزایش زیادی در وزن بدن نخواهیم داشت. تأثیر ورزش در درمان چاقی کودکان بیشتر است. امروزه فعالیت بدنی عامل پیشگیری از چاقی اطفال و همچنین درمان آن شناخته شده است. ● چه مقدار ورزش کافی است؟ شروع ورزش در برنامة روزانه باید به میزانی باشد که از عهدة فرد چاق برمیآید. پس از ایجاد آمادگی جسمانی و کاهش وزن اولیه، میتوان شدت و مدت ورزش را افزایش داد. حداقل سوخت مصرفی بدن برای دست یافتن به آمادگی جسمانی، ۱۰۰۰ کیلوکالری در هفته تخمین زده شده است. میزان مطلوب آن برای کاهش وزن، در حدود ۲۰۰۰ کیلوکالری در هفته است. در قدم زدن سریع، سرعت سوخت و ساز بدن به میزان چهار برابر حالت استراحت افزایش مییابد. با یک محاسبة ساده درمییابیم که برای یک فرد ۷۰ کیلوگرمی، حداقل هفت ساعت پیادهروی در هفته لازم است. در مورد سایر فعالیتها نیز میتوان میزان مصرف انرژی را محاسبه کرد. با این حال، اغلب افرادی که دچار چاقی هستند آمادگی کامل برای انجام دادن مقدار تعیینشدة فعالیت بدنی را ندارند. گروهی دیگر هم به علت ابتلا به امراض قلبی و پرفشاری خون از انجام دادن بسیاری از حرکات ورزشی معاف هستند. در نتیجه، شکل و مدت مناسب برای ورزش در افراد چاق به توانایی و وضعیت جسمانی آنها بستگی دارد. برای مثال، هرگز به افراد چاق مبتلا به بیماریهای قلبی دویدن توصیه نمیشود. رایجترین ورزشِ درمانی برای این گروه پیادهروی است. فعالیتهای بدنی دیگری مانند دوچرخهسواری و شنا هم گاه جانشین مناسبی برای پیادهروی بهشمار میآیند. انتخاب نوع ورزش در درجة اول به علاقة فردی شما بستگی دارد. میتوانید ترکیبی از انواع ورزشها را در برنامة خود بگنجانید. به خاطر داشته باشید که ورزشهای با شدت زیاد و مدت کم باعث بالا رفتن میزان سوخت و ساز بدن در حالت استراحت و نیز کاهش اشتها میشوند. در حالیکه ورزشهای با شدت کم و مدت زیاد بر سوخت و ساز چربیها اثر میگذارند. تصمیمگیری در مورد شدت و مدت ورزش انتخابی به هدف پزشک و پذیرش بیمار بستگی دارد
-
عکسهای ورزش اسکی روی برف برای تماشای عکس ها در اندازه واقعی بر روی عکس ها کلیک کنید.
-
[align=justify] 10 راه ساده برای عادت کردن به ورزش اگر می خواهید به ورزش عادت کنید، راهکارهای زیر را امتحان کنید. شروع یک برنامه ی منظم ورزشی چندان هم که فکر میکنید دشوار نیست. از اینها گذشته، خیلی از ما بیشتر از یکبار چنین برنامه را امتحان کرده ایم. اما مشکل دنبال کردن برنامه است. بعد از گذشت مدتی، شور و اشتیاق اولیه ما فروکش میکند و سایر مسائل و مشکلات زندگی حواس ما را به خود پرت کرده و یا چون سریع نتیجه نمی گیریم، دست از ادامه ی کار برمی داریم. اما خیلی ها هم هستند که هیچوقت شور و انگیزه شان را از دست نمی دهند و به این راحتی ها دست از برنامه ی ورزشیشان نمی کشند. راز موفقیت آنها در چیست؟ در تحقیق جدیدی که توسط دکتر دیان کلاین انجام گرفت، کمی از موضوع روشن شد. از ورزشکارانی که مدت طولانی است ورزش میکنند (کسانی که حداقل 13 سال ورزش کرده اند) خواسته شد که انگیزه ی خود را برای ادامه تمرینات خود برایمان عنوان کنند. پاسخ های این افراد ممکن است کمی باعث تعجبتان شود. خیلی از این ورزشکاران بیشتر تحت تاثیر فواید سلامتی و احساس خوبی که ورزش در آنها ایجاد می کند بوده اند تا تمرینات سخت و قدرتی. انگیزه ی شرکت کننده های این تحقیق در ادامه ی تمرینات ورزشی خو به اینصورت بوده است: فیتنس و تناسب اندام احساس سلامتی انرژی و نیرو لذت ورزش اولویت دادن به ورزش خواب بهتر هوشیاری بیشتر تمدد اعصاب کنترل وزن مسائل ظاهری حال وقتی ورزش برایتان به شکل یک اولویت در زندگی درآمد، چطور می توانید در دنبال کردن آن ثابت قدم و استوار باشید؟ در این مقاله 10 نکته برایتان ذکر میکنیم که با استفاده از آن یاد می گیرید چطور ورزش را برای خود به شکل عادت درآورید. در این رابطه از راهنمایی های دکتر کلاین و ورزشکار باسابقه و همسرش واندا، استفاده کردیم. 1. مجموعه فعالیت هایی انجام دهید که از آن لذت می برید. و به یاد داشته باشید، هیچ قانونی نیست که بگوید شما برای ورزش کردن حتماً باید به باشگاه بروید یا تجهیزات ورزشی بخرید. دکتر کلاین در این رابطه می گوید، "ما توجهمان را از ورزش منظم به فعالیت فیزیکی متمرکز کرده ایم." داشتن فعالیت های مختلفی—مثل وزنه زدن، پیاده روی، دویدن، تنیس، دوچرخه سواری، کلاسهای ایروبیک—به شما اطمینان می دهد که صرفنظر از آب و هوا یا ساعت روز، می توانید به میزان کافی فعالیت داشته باشید. 2. با یک نفر همراه شوید. واندا استیونس که یک زن خانه دار در شهر تگزاس است، می گوید، "جنبه ی اجتماعی ورزش برای من اهمیت زیادی دارد. ممکن است گاهی از زیر تمرینات شانه خالی کنم اما اگر دوستانم برای پیاده روی دنبالم بیایند، حتماً می روم." او شش هفته است که یک برنامه ی ورزشی را شروع کرده است، که آن را تا قسمتی مدیون حمایت های همسرش ست. روی استیونس که یک مشاور مدیریت است، مربی ورزشی او در خانه شده است. آنها هر روز صبح با هم تمرین می کنند، و مجموعه ای از تمرینات ایروبیک، قدرتی، و کششی انجام می دهند. و اگر هم که روی خارج شهر باشد، صبح حتماً به همسرش تلفن می کند و از او می خواهد با سگشان به پیاده روی بروند. 3. ورزش را جزء اولویت های زندگی درآورید. روی ورزش را برای کنترل وزن خود از وقتی در باند ایر فورس کار میکرد، آغاز کرد. او در این رابطه می گوید: "وقتی به سفر می رفتیم، بقیه از ماشین پیاده می شدند و به رستوران می رفتند و بال و مشروب می خوردند، اما من می رفتم و می دویدم." او این عادات ورزش کردن خود را حتی وقتی 70 ساعت در هفته در رستوران کار می کرد هم ادامه می داد. اولویت دادن به ورزش فایده ی دیگری هم دارد، دوستان و اعضای خانواده آن را جزئی از هویت شما قرار می دهند و دیگر بهتان نمی گویند "چرا امروز از تمرین دست برنمی داری؟" 4. ورزش را صبح زود انجام دهید. واندا استیونس با دو بچه ی خردسال، وقت کافی برای ورزش پیدا نمی کند مگر گاه به گاه. خیلی چیزها قصد او را برای پیاده روی یا رفتن به کلاس رقص بعد از شام خراب می کند. اما همه ی بهانه های او از وقتی صبح های زود قبل از بچه ها بیدار می شود و ورزش می کند، برطرف شد. او میگوید، "هیچوقت فکر نمی کردم بتوانم صبح زود از خواب بیدار شوم. اما خیلی به نفع من است." متخصصین عقیده دارند برنامه ی ورزشی صبحگاهی بهترین انتخاب است. دکتر کلاین می گوید، "اگر به باشگاه می روید، محل آن باید بین محل کار و خانه تان قرار داشته باشد. اول به ورزش بروید، یک دوش بگیرید و بعد برای رفتن سر کار بسیار پر انرژی خواهید بود. " 5. یا سر راه برگشت به خانه ورزش کنید. انتخاب خوب بعدی می تواند ای باشد که بعد از برگشتن از سر کار به رزش بروید. دکتر کلاین می گوید، "اول خانه نروید چون اینکار سخت تر است. آدم های کمی را می شناسم که بعد از رفتن به خانه هنوز انگیزه و توان باشگاه یا ورزش رفتن را داشته باشند. " 6. حتی وقتی خیلی خسته اید هم ورزش کنید. ممکن است بعد از ورزش کردن خستگیتان برطرف شود. دکتر کلاین در این رابطه می گوید، "ورزش به ما انرژی می دهد، باعث می شود عمیق نفس بکشیم و بدنمان از این تنادل اکسیژن استفاده می برد. حین و بعد از ورزش، چابکی و شادابی بسیاری کسب خواهید کرد." اگر واندا استیونس بخواهد بگوید که برای اینکه بیدار شود و ورزش کند خسته است، روی به هیچ وجه به او رحم نخواهد کرد. او می گوید، "درست است که ابتدا عصبانی می شود ما بعد از ورزش خودش می بیند که چه احساس بهتری پیدا می کند." 7. فعالیت هایتان را صورت بندی کنید. کارهایی که برایان مهم است را یادداشت کنید. این می تواند مدت زمانی که د روز ورزش می کنید، تعداد قدم هایی که پیاده روی می کنید، مقدار مسافتی که دوچرخه سواری می کنید یا می دوید، مقدار وزنتان و امثال این باشد. بعضی ها این را به شکل بازی درمی آورند. خیلی از دونده ها مسافت بین خانه شان تا بوستون (که شهر زادگاه خیلی از دونده های معروف ماراتن است) را اندازه می گیرند و بعد می بینند که به طور متوسط چقدر باید در هفته بدوند تا آن مسافت را پر کنند. 8. به همه ی شاخص های پیشرفت توجه کنید. خیلی خوب است که لباسهایتان برازنده تر در تنتان بایستد، یا بتوانید وزنه های سنگین تری بلند کنید و یا بدون ایجاد خستگی طولانی تر ورزش کنید. اما پیشرفت شاخص های دیگری نیز دارد، مثل: بهتر و راحت تر می خوابید. شفاف تر فکرمی کنید. انرژی بیشتری خواهید داشت. می فهمید که بعد از کمک کردن به دوستتان برای جابه جا کردن اثاثیه ی خانه، دیگر عضله درد نمی گیرید. کلسترول، فشارخون، تراکم استخوان، تری گلیسیرید، و قند خونتان وضعیت بهتری پیدا خواهد کرد. 9. با یک قدمسنج یا سگ پیاده روی کنید. دکتر کلاین می گوید، "اگر از پیاده روی لذت می برید و چند وقتی است ورزش نکده اید، سه روز در هفته به مدت 10 دقیقه، 10 دقیقه ورش برایتان به حساب خواهد آمد. " از یک قدمسنج استفاده کنید و روزی حداقل 10000 قدم پیاده روی کنید. کلاین میگوید، "هیچکس روز اول با 10000قدم شروع نکرده است. باید ببینید متوسط روزانه ی خودتان چقدر است و هفته ی بعد باید بتوانید 300 قدم بیشتر از آن راه بروید. هر هفته به تعداد قدم هایتان اضافه کنید." او ادامه می دهد، "بهتر است با سگتان برای پیاده روی بروید." او خواهر خودش را هم به همین شکل به پیاده روی تشویق کرد. "دو با در هفته او با سگ به پیاده روی میرود که برای هر دو آنها خوب است." واندا استیونس هم از راه رفتن با سگ لذت می برد و فایده ی دیگری هم در آن میبیند: "این عذاب وجدان که با به دنیا آمدن بچه ها توجه کمتری به او میکنم هم با این روش کمی فروکش می کند." 10. به خودتان جایزه بدهید. آیا فکر میکنید برای کاری که بالاخره باید انجامش میدادید، مستحق جایزه نیستید؟ یااینکه از اینکه زیپ شلوار جینتان این روزها راحت تر بسته می شود نباید پاداش بگیرید؟ متخصصین می گویند تغییر عادات رفتاری دشوار است و جایزه دادن باعث ایجاد انگیزه می شود. پس یک هدف و یک پاداش برای خود در نظر بگیرید برای رسیدن به آنها تلاش کنید. این جایزه هر چیزی می تواند باشد، خرید دستگاه ویدئویی که چند وقت بود می خواستید، برای پایدار ماندن به برنامه ی ورزشتان برای یکماه، یا خرید کفشهای ورزشی جدید اگر بتوانید روزی 5،000 قدم پیاده روی کنید، هر چیزی که فکر مکنید به دردتان می خورد. [/align]
-
[align=justify] 9 باور غلط در مورد ورزش بدنسازی به هر کجا که نگاه کنید، با منابع مختلف اطلاعاتی درمورد متدها و روش های بدنسازی و فیتنس روبه رو می شوید. طبقه بندی این متدها به عنوان قانون هایی برای فیتنس، کاری بس چالش انگیز است، اما برای رسیدن به هدفتان، باید این روش ها را امتحان کنید. در اینجا، 9 مورد از این روش ها و باورها را بررسی می کنیم که تا به حال برایتان ناشناخته بوده اند. هرچه زودتر حقایق را درمورد ورزش بفهمید، زودتر به نتیجه ی دلخواهتان خواهید رسید. باور 1: هرچه زمان بیشتری در باشگاه بگذرانید، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت واقعیت: اگر فکر می کنید با تبدیل باشگاه به خانه ی دومتان نتیجه ی بهتری خواهید گرفت، کاملاً در اشتباهید. تمرینات بیش از حد رشد ماهیچه ها را متوقف می کند و به جای اینکه بدن شروع به دوباره سازی بافت های ماهیچه ای کند، آن ها را از بین میبرد. به یاد داشته باشید که باید تلاش کنید تا زیرکانه تر ورزش کنید، نه سخت تر. زمانی را که در باشگاه می گذرانید، خوب تلاش کنید. اما بعد به ماهیچه هایتان فرصت استراحت کردن دهید تا بزرگتر و قوی تر شوند. اگر تمریناتتان بیش از یک ساعت طول می کشد، شاید بین سِت ها زمانتان را بیهوده تلف می کنید و یا اینکه خیلی پرتلاش ورزش نمی کنید. باور 2: اگر می خواهید قوی باشید، باید جثه تان بزرگ باشد واقعیت: قدرت و جثه، هیچ ارتباطی با هم ندارند. تمرین های قدرتی شامل تمریناتی می شود که هیچ کدام باعث بزرگ کردن جثه نمی شود. حتی اگر به بسیاری از متخصصین و مردان قدرتمند جهان مثل بروس لی و جکی چان هم نگاه کنید، خواهید دید که با داشتن جثه ای بسیار کوچک، اما مردان بسیار قدرتمندی بودند. هیکل کوچک این افراد سرعت عملشان را بالا می برد. به همین دلیل چنین متدهای تمرینی بسیار بهتر می باشد. اما بعضی افراد هدفشان این است که تا می توانند جثه شان را بزرگ کنند، اما همیشه به یاد داشته باشید که جثه بزرگ برایتان قدرت نمی آورد. باور 3: برای گرفتن بهترین نتیجه، باید حتماً از جدیدترین تجهیزات استفاده کنید واقعیت: انواع مختلفی تجهیزات ورزشی در فروشگاه ها یافت می شود، و این مسئله معمولاً انتخاب را دشوار می کند. صادقانه بگویم، بهترین انتخاب همیشه انتخاب یک جفت دمبل ساده است. زمانی که با دمبل تمرین می کنید، حتی تا عمق ماهیچه هایتان نیز کار میکند. همچنین تمرینات متفاوت و متنوعی را می توانید با استفاده از دمبل انجام دهید. این وسیله قیمت ارزانی هم دارد و مرقوم به صرفه است. از اینرو اگر در باشگاهی عضو نیستید، با اینوسیله می توانید بهترین و نتیجه بخش ترین تمرینات را در خانه خودتان انجام دهید. باور 4: با انجام تمرینات قلبی عروقی، ماهیچه سازی نخواهید کرد واقعیت: درست است که این نوع ورزش ها ماهیچه سازی را کمی دشوارتر میسازد، اما آن را غیر ممکن نمی کند. به خاطر داشته باشید: از آنجا که برای سوزاندن چربی های بیشتر ورزشهای کاردیو را انجام می دهید، باید فکر جبران این کالری های از دست رفته را هم بکنید. این به این معنی است که مصرف کالری های لازم برای ماهیچه سازی را فراموش نکنید. بهتر است ورزش های کاردیو را کوتاه تر اما سرعتی تر انجام دهید، تا طولانی و استقامتی. این کار به قدرتی تر شدن تمریناتتان کمک میکند. باور 5: فقط با انجام ورزشهای مخصوص شکم عضلات شکمتان را می سازید واقعیت: تا به حال با فردی روبه رو شده اید که برای شش تکه کردن شکم خود گوشه ای ایستاده و هزاران مرتبه حرکت بشین-پاشو انجام دهد؟ با اینکه ممکن است به ظاهر خوب عضله سازی کند، اما نخواهد توانست لایه ای را که دور عضلاتش را گرفته است از بین ببرد. برای مشاهده ی این گروه از عضلات، باید درصد کلی چربی بدنتن را کاهش دهید که با انجام حرکات و تمرینات قلبی عروقی و تغذیه مناسب انجام میگیرد. باور 6: تا آخرین حد توان باید روی یک ماهیچه کار کرد واقعیت: اگر سعی بر این دارید که در طی هر تمرین، تا آخرین حد از بدنتان کار بکشید، بدانید که راه درستی نیست چون ممکن است باعث تمرین بیش از حد شود. باید سعی کنید تا می توانید تمرینات خود را در حد متوسط اما صحیح انجام دهید. میتوانید در بعضی از روزها را پرکارتر و بعضی روزها را ملایم تر ورزش کنید تا بدنتان بتواند نیرویی تازه بیابد. البته نباید روزهایی که تمرینات ساده و ملایم دارید را بیهوده بگذرانید. میتوانید در این روزها روی جنبه های دیگر تمریناتتان تمرکز کنید، باور 7: ماهیچه به چربی تبدیل می شود واقعیت: همانطور که امکان ندارد چربی به عضله تبدیل شود، ماهیچه هم هیچوقت به چربی تبدیل نمی شود. ساختن عضله و آب شدن چربی ها در بدن، دو عمل کاملاً متفاوت هستند، و ه ردو این مراحل می توانند در یک زمان انجام گیرند، هرچند که خیلی نادر است. در بیشتر مواقع بهتر است که فقط روی یک هدف تمرکز کنید. دلیل این کار این است که وقتی می خواهید عضله سازی کنید، باید بیش از مقداری که می سوزانید، کالری مصرف کنید. اما برای سوزاندن چربی باید بیش از میزان مصرفتان، کالری بسوزانید. باور 8: اگر کسی هیکل خوبی دارد، حتماً حرفهایش نیز کاملاً صحیح است واقعیت: گرچه گاهی اوقات قبول حرفهای یکی از هم باشگاهی هایتان فقط چون هیکل خودش عالی استبه نظرتان کار درستی می آید، اما عجله نکنید. قبل از هر چیز در مورد حرفهای او تحقیق کنید چون بعضی افراد ذاتاً به خاطر ژن خوبی که دارند خوش هیکل هستند، و هیکلشان هیچ ربطی به نوع و چگونگی تمرینات آنها ندارد. علاوه بر آن، هر انسان با دیگری متفاوت است. تمریناتی که برای یک نفر جواب میدهد ممکن است برای دیگری نتیجه بخش نباشد. نیمی از کار شما این است که ابتدا تشخیص دهید که برای بدنتان چه تمریناتی مفید است. پس به حرف همه اطمینان نکنید، و روی حرف ها اوئل تحقیق کرده و بعد قبولشان کنید. باور 9: اگر پدر و مادرتان اضافه وزن دارند، شما هم همینطور خواهید بود واقعیت: درست است که چاقی تاحد زیادی ژنتیکی است، اما راه های زیادی وجود دارد تا بتوانید این احتمال را در خود کاهش دهید. یکی از عوامل مهم برای اضافه کردن وزن، عوامل محیطی مثل پرخوری، جانشین شدن تکنولوژی به جای کارهای دستی و ورزش نکردن است. به جای اینکه بعد از اتمام کار روی کاناپه دراز بکشید و چیپس بخورید، به باشگاه بروید. این کار انرژی زیادی به شما خواهد داد و همچنین به شما کمک خواهد کرد که این عوامل ژنتیکی بد را از خود دور کرده و چاق نشوید. خوش هیکل بمانید اینها فقط چند مورد از عقاید و باورهایی بود که حول و حوش بدنسازی و فیتنس وجود دارد. افراد بسیاری گول این باورها را می خورند و بر طبق این باورها کار می کنند. به جای اینکه شما هم قربانی این باورها شوید، سعی کنید که با دقت و نقادانه درمورد آنها فکر کنید و قبل از اقدام به انجام کاری، همه چیز را خوب سبک و سنگین کنید تا واقعین را دریابید. ممکن است به ظاهر کار دشواری بیاید، اما ارزشش را دارد. [/align]
-
8 دلیل کنار گذاشتن ورزش [align=justify] برای همه ی ما پیش می آید. حتی برای آنهایی که سالهاست به ورزش کردن عادت کرده اند و از کوچکترین زمانی برای انجام تمرینات ورزشی استفاده می کنند. ورزش می کنید و می کنید تا یک روز می رسد که می بینید دیگر نمی توانید. مشکل کجاست؟ هر کس دلیلی مخصوص خود دارد. راه حل غلبه بر این مشکل این است که ابتدا ببینید دلیل شما برای کنار گذاشتن ورزش چه بوده است و بعد دنبال راه حلی برای آن باشید. دلیل 1: کمبود وقت دارید این متداول ترید دلیل افراد شمرده می شود. شما باید کار کنید، به زن و بچه و خانواده تان برسید، دوستانی هم دارید که باید به آنها سر بزنید و همراه آنها به گردش بروید. کارهای روزانه تان هیچوقت تمامی ندارد و معمولاً سر وقت باشگاه رفتنتان کارها هجوم می آورند. چه می توانید بکنید: برای زمان ورزش کردنتان برنامه ریزی کنید. سعی کنید به هر نحوی که شده با برنامه ریزی دقیق ساعتی هم به باشگاه رفتن در برنامه روزانه تان اختصاص دهید، مثل وقت دکتر یا کارهای دیگر که می کنید. و زمانی که این برنامه ریزی را انجام دادید، سعی نکنید آن را پشت گوش بیندازید و طبق برنامه جلو روید. از وقت خود بهترین استفاده را ببرید. کار دومی که می توانید بکنید این است که بهترین استفاده را از زمانی که برای ورزش اختصاص داده اید ببرید. می توانید از تمرینات ترکیبی استفاده کنید. تا چند ماهیچه را در آن واحد با هم ورزش دهید. برنامه های کوتاه مدت بریزید. اگر فقط در روز 30 دقیقه برای ورزش کردن وقت دارید، نگران نباشید. هنوز هم می توانید از این وقت استفاده ی خوبی ببرید. اما باید خوب کار کنید. حتماً لازم نیست چند ساعت در روز وقت بگذارید تا نتیجه بگیرید. باشگاهی انتخاب کنید که در دسترستان باشد. وقتی می خواهید باشگاه ورزشی انتخاب کنید، حتماً در نظر داشته باشید که به راحتی در دسترستان باشد. می توانید یک باشگاه در سر راه کارتان انتخاب کنید. دلیل دوم: نتیجه نمی گیرید سه ماه است که ورزش می کنید و هیچ نتیجه ای نگرفته اید. به همین دلیل می گویی که چرا دیگر خود را اذیت کرده و به ورزش ادامه دهید و انگیزه خود را از دست می دهید. اگر دلیل شما برای کنار گذاشتن ورزش این بوده است، الان زمان این رسیده است که برنامه ورزشی خود را دوباره مرور کنید. چه می توانید بکنید: مربی خصوصی بگیرید. می توانید از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید تا او شما را راهنمایی کند. مربی خصوصی می تواند خیلی زود تغییرات لازم را در برنامه ورزشیتان داده و به شما برای گرفتن نتیجه ی دلخواه کمک کند. هدفی واقعی داشته باشید. اگر ورزش را یک ماه پیش با وزن 200 پوند و 25% چربی آغاز کرده اید، مسلماً نمی توانید در عرض چند هفته این 25% چربی را به 10% چربی برسانید. اگر هدف بزرگی در ذهن دارید، این هدف را به اهداف کوچکتری تقسیم کنید. و خواهید دید که پیوسته تغییرات را مشاهده خواهید کرد و به اهدافتان خواهید رسید. سالم غذا بخورید. نگاهی هم به رژیم غذاییتان بیندازید. اگر موقع تماشای تلویزیون عادت دارید یک مشت بادام هندی در دستتان باشد یا زیاد مشروب می خورید یا...دیگر از نتیجه ندادن ورزش شکایتی نداشته باشید. چون این کارها جلوی پیشرفت شما را گرفته یا حتی ممکن است چاق ترتان هم بکند. وقتی برنامه مناسب و سالمی برای غذا خوردنتان داشته باشید، خیلی زود به نتیجه خواهید رسید. دلیل 3: در ورزش صدمه دیده اید اگر اخیراً در ورزش به خود صدمه ای زده باشید، مطمئناً دلیلی براین می شود تا ورزش را به کل کنار بگذارید. اما نا امید نشوید و از باشگاه رفتن خودداری نکنید. چه می توانید بکنید: به جنبه های دیگر فکر کنید. سعی کنید تمرکز خود را روی جنبه های دیگر ورزش که فراموش کرده بودید معطوف کنید. اگر تا به حال وزنه ها با شدت می زدید و پرتاب می کردید، بیشتر مراقب باشید. روی قسمت های دیگر بدنتان کار کنید. اگر یکی از اعضایتان مثل شانه آسیب دیده است، هنوز هم می توانید ورزش های دیگری مثلاً تمرینات مربوط به پا را انجام دهید. فقط به خودتان زمان کافی برای استراحت بدهید و حتماً به خاطر ناحیه ی آسیب دیده به پزشک مراجعه کنید. [/align]