لطفا جهت استفاده از تمام مطالب ثبت نام کنید
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'وقتی'.
9 نتیجه پیدا شد
-
آدما وقتی میخندن آدما وقتی خسته و دلتنگ میشن، دست به کارای مختلف و عجیبی میزنن. بعضیها فقط با یه گرد و غباری که تو چشمشون بره، به زمین و زمان، بد میگن و غُر میزنن، که چرا وقتی باد مییاد، خاک بلند میشه. بعضیها هم بر عکس، هیچی نمیگن، شکایت نمیکنن و با کسی هم، درد دل نمیکنن ؛ فقط تو خودشون میریزن و حرص میخورن، ولی یک کلمه حرف نمیزنن! یه دسته دیگه هستن که نه غُر میزنن و نه حرص میخورن؛ انگار خودشونرو میخوان تو آب بندازن و اون قدر برن پایین تا غرق بشن. اصلاً سعی هم نمیکنن خودشونرو نجات بِدن یا حتی از کسی کمک بخوان... [/url] در عوض، توی این دنیای به این بزرگی، بعضی آدما رو میبینی که انگار نه انگار تا حالا غمگین شده باشن، یکسره لبخند ژکوند تحویل آدم میدن. اونقدر خوشن که نمیدونم این همه خوشی از کجاست؛ اصلاً برای چی خوشن؟! وقتی هم ازشون میپرسی: «چرا اینقدر خوشین؟» جواب میدن: «دنیا ارزش غصه خوردن نداره!». شاید فکر کنید این جور آدما از هفت دولت آزادن؛ ولی اینها واقعا اونقدر از درون خوشن که اگه کسی هم، چیزی به اونا بار کنه در جواب میگن: دنیا ارزش غصه خوردن نداره. فقط باید زندگی کرد؛ زندگی هم، بالا و پایین داره، غم و شادی داره. مهم اینه که تو لحظههای حسّاس، تصمیم درست بگیری. تازه، من یه سری دیگه از آدمارو میشناسم که اصلاً دنبال غم و غصه میگردن. اونا نقش سنگ صبور رو دارن؛ وقتی یکی مریض میشه، پرستار میشن؛ توی رابطههای دوستیشون همیشه شریک غصهها میشن؛ در رابطههای اجتماعی هم همیشه نقش مشاورهای دلسوز رو ایفا میکنن. انگار خودشون اصلاً غم و غصهای ندارن. این جور آدما کسانی هستن که همه ما دوست داریم بعضی وقتها باهاشون همکلام بشیم. این افراد، غصههاشون رو پیش خودشون نگه میدارن و با بقیه، تا مرز و نهایت خوشبختی میخندن. شاید این درسته که میگن: «کسی که گریه میکنه، یک غصه داره و کسی که میخنده، هزار تا غم»؛ چون اون که میخنده، میدونه غصه خوردن، راهحل مشکلات نیست، بلکه با خنده و آرامش، سعی میکنه بهترین روشرو برای زیستن، انتخاب کنه و این، چیزی نیست جز همون تصمیم طلایی». آدما وقتی میخندن، برای رسیدن به خوشبختی، بهتر میتونن تصمیم درستی بگیرن. پس بخند تا دنیا بهت بخنده!
-
درد یا فشردگی در سینه احساس می کنید، نفس تنگی دارید، نمی توانید به درستی بخوابید، تپش قلب و خستگی عمومی و ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره آزارتان می دهد؛ وقتی دریچه یا دریچه های قلب بیمار می شود و توانایی کارکرد آن ها کاهش می یابد، فرد با این علائم مواجه است. عدم مراجعه به موقع فرد به پزشک اوقات طلایی را برای درمان دریچه از بین می برد، حال آن که پزشک می تواند بیماری دریچه ای را به وسیله پرسیدن علائم بیماری، شنیدن صدای قلب و انجام آزمایش ها تشخیص دهد. بیماری های دریچه قلب قابل پیشگیری و درمان است و با اطلاع رسانی می توان بسیاری از افرادی که دچار بیماری دریچه ای هستند قبل از این که به مرحله حاد برسند، نجات داد. دکتر سید سعید حسینی، قائم مقام بیمارستان شهید رجایی و جراح قلب و عروق در خصوص بیماری دریچه و جراحی دریچه می گوید: بیماری های دریچه ای قلب، بیماری هایی هستند که با درگیر کردن بافت دریچه ها بر عملکرد آن ها تاثیر می گذارند. دریچه ها در راستای عملکرد تلمبه ای قلب نقش اساسی ایفا کرده و از برگشت خون جلوگیری به عمل می آورند. هر گونه اختلال عملکردی این دریچه ها می تواند موجب افزایش بار بر عملکرد قلب شود اگر این اختلالات عملکردی کم یا حتی متوسط باشند قلب آن را تحمل می کند ولی اگر به تدریج شدیدتر شود طی سال ها به قلب فشار آورده و در یک کلمه موجب خراب شدن آن می شود. اختلالات عملکردی دریچه های قلب ابتدا هیچ گونه علامتی در بیمار ایجاد نمی کند ولی با پیشرفت بیماری، بیمار تحملش به فعالیت های فیزیکی مانند ورزش یا بالا رفتن از پله کم می شود و در آخر طیف، تنگی نفس حتی در حالت استراحت و احساس خفگی در خواب است. دکتر حسینی در این خصوص می گوید: تصور کنید، قلب را به 2 قسمت چپ و راست تقسیم کنیم، سمت راست قلب وظیفه رساندن خون به ریه ها را جهت اکسیژنه شدن بر عهده دارد. در سمت راست قلب 2 دریچه 3 لتی (تریکوسپید) و دریچه ریوی وجود دارد. سمت چپ قلب وظیفه رساندن خون اکسیژنه به تمام بافت های قلب با فشار بالاتر (حدود 4 تا 5 برابر سمت راست قلب ) را به عهده دارد. در سمت چپ قلب 2 دریچه بسیار مهم میترال و آئورت قرار دارند. دریچه های قلب با توجه به این که در هر ضربان یک بار باز و بسته می شوند، اگر به طور متوسط 70 بار ضربان قلب در دقیقه باشد در طول عمر 70 ساله حدودا 2 میلیارد و پانصد میلیون بار باز و بسته می شوند. 90 درصد دریچه ها، قابل ترمیم دکتر حسینی، روماتیسم قلبی را شایع ترین بیماری دریچه ای قلب در ایران نام می برد و دلیل این بیماری را این طور عنوان می کند که بیماری روماتیسم قلبی در اثر عدم درمان مناسب و به موقع یک گلودرد چرکی ساده ایجاد می شود. معمولا سن ابتلا 10 تا 12 سالگی است ولی سن بروز بیماری و علامت دار شدن حدود 30 سالگی است و موجب تنگ شدن دریچه ها مخصوصا دریچه میترال می شود و گاهی 2 دریچه میترال و آئورت را درگیر کرده و حتی 3 دریچه را هم در بعضی از بیماران تخریب می کند. سال ها است که تنگی دریچه میترال البته به شرطی که بیش از حد ضخیم و استخوانی (کلسیفیه) نشده باشد با بالون زدن بدون عمل جراحی از طریق آنژیوگرافی قابل درمان است. وی با اشاره به دیگر بیماری های دریچه ای قلب، می افزاید: دژنراتیو، بیماری دریچه ای است که با افزایش سن معمولا بالای 65 سال دریچه های قلب مخصوصا آئورت استخوانی(کلسیفیه) شده و درصورتی که شدت تنگی زیاد باشد نیاز به عمل جراحی پیدا می کند، البته اگر آئورت ناهنجاری مادرزادی داشته باشد، مثلا به جای این که 3 لت (leaflet) داشته باشد 2 لت داشته باشد، ممکن است در سن 40 تا 45 سالگی نیاز به عمل پیدا کنند. بیماری میگزوماتو از دیگر بیماری های دریچه ای قلب، بیماری میگزوماتو دریچه میترال است. به خاطر عدم وجود مناسب کلاژن در بافت دریچه میترال، این دریچه ضخیم شده و طی زمان موجب نارسایی دریچه می شود. وی می گوید: در بیش از 90 درصد این بیماران، دریچه قابل ترمیم است. در موارد بسیار نادری عفونت می تواند دریچه های قلبی را درگیر و موجب نارسایی آن ها شود. معمولا این اتفاق در کسانی می افتد که بیماری زمینه ای دریچه ای و در نتیجه نارسایی دریچه داشته و در زمانی که میکروب وارد بدن می شود مانند کشیدن دندان این میکروب ها موجب این عفونت می شوند. در بیماری دریچه ای مانند سایر بیماری ها علل مادرزادی مسبب درصد کمی از این بیماری است. دریچه فلزی یا غیرفلزی؟ هنگامی که قلب نیاز به جراحی پیدا می کند، لازم است، قلب را از حرکت کردن متوقف کنیم. در این حالت باید از دستگاه پمپ قلب و ریه در این مدت استفاده کرده تا خون رسانی به اعضای بدن را هنگام عمل جراحی قلب به عهده بگیرد و بعد از اتمام عمل مجددا بیمار را از دستگاه پمپ قلب و ریه جدا کنیم. لازم به ذکر است که با پیشرفت علم، بهبود روش های جراحی و استفاده از روش های مانیتورکردن دقیق تر، خطر استفاده از این دستگاه پمپ قلب و ریه به صفر نزدیک شده است. پس تمام اعمال جراحی قلب روی دریچه های قلب الزاما عمل جراحی قلب باز هستند البته ممکن است نوع برش قفسه سینه متفاوت باشد که می تواند با مشورت پزشک جراح قلب در صورت امکان نوع برش کوچک تر را انتخاب کرد. دکتر حسینی با اشاره به چگونگی جراحی قلب باز، ترمیم و تعویض دریچه را 2 نوع جراحی دریچه های قلب نام می برد و می گوید: در تعویض دریچه ما 3 نوع دریچه داریم، 1- فلزی، 2- بیوپروتز و 3- هموگرافت. دریچه های فلزی عمر بسیار بالایی دارند شاید این تنها حُسن آن ها باشد، در عوض مسائلی را به دنبال خود دارند، مهم ترین آن ها این که بیمار مادام العمر باید داروی ضد انعقاد خون مصرف کند. در صورت عدم استفاده روی آن لخته ایجاد شده که اگر لخته در عروق بدن آمبولی کند، سکته مغزی رخ می دهد و در ضمن خود دریچه هم دچار اختلال عملکرد شده که اکثرا نیاز به عمل مجدد جراحی قلب باز خواهد داشت ولی درصورت مصرف صحیح داروی خوراکی ضد انعقاد و چک کردن آزمایش، احتمال بروز این عارضه به کمتر از یک درصد در سال می رسد. یکی از نکات دیگر در مورد دریچه های فلزی، صدایی است که تولید می کنند که البته طی چند ماه اول بعد از عمل بیمار به آن عادت می کند. این جراح دسته دیگری از دریچه ها را، دریچه های بیولوژیک (بیوپروتزها) نام می برد که از بافت های حیوانی درست می شود و معمولا 3 تا 6 ماه بعد از عمل فقط نیاز به مصرف داروی ضد انعقاد داشته و بعد از آن بیمار در واقع یک فرد عادی محسوب می شود و هیچ گونه صدایی هم تولید نمی کند، فقط یک عیب عمده دارد و آن هم این که بعد از مدتی بین 15 تا 20 سال دچار اختلال عملکرد شده و نیاز به تعویض مجدد خواهند داشت. دسته سوم دریچه ها، دریچه های هموگرافت انسانی است، این دریچه ها فقط در موارد خاصی مثل بیماری های مادرزادی قلب یا اندوکاردیت دریچه ای، کاربرد دارد. وارفارین ترمیم یا تعویض؟ دکتر حسینی عمل ترمیم دریچه را نسبت به تعویض دریچه دارای ارجحیت می داند و معتقد است که درصورت ترمیم موفق، بیمار دیگر بیمار محسوب نمی شود و در این مورد عنوان می کند: ترمیم دریچه نوعی درمان قطعی است و بیمار کامل درمان می شود. در صورتی که تعویض دریچه در واقع تعویض یک بیماری با یک بیماری دیگر است. ترمیم موفق حداکثر 3 تا 6 ماه نیاز به خوردن داروی ضد انعقاد دارد، صدا ندارد و عملکرد قلب را بر خلاف تعویض دریچه تضعیف نمی کند. وی می افزاید: با روش های جدید ترمیم بسیاری از بیماری های دریچه ای قلب در اکثریت قریب به اتفاق نیاز به عمل مجدد نخواهند داشت. در بیماری های پیشرفته دریچه ای مخصوصا اگر به علت مشکل دریچه میترال، قلب شدیدا ضعیف شده باشد و فقط در صورتی می توان با عمل جراحی به بیمار کمک کرد که جراح بتواند آن دریچه را ترمیم کند. وی در پاسخ به سؤال ما که عده ای از پزشکان معتقدند که مصرف وارفارین با سبزیجات تداخل دارد، می گوید: در سبزیجات ویتامین k وجود دارد و این ویتامین اثر وارفارین را کم می کند. ممکن است اگر بیش از حد موادغذایی حاوی ویتامین k را مصرف کنیم اثر دارو در بدن کم شود و احتمال ایجاد لخته خون در بدن بیشتر می شود بعضی اشتباها بر این عقیده هستند که افرادی که قرص ضد انعقاد وارفارین می خورند باید از مصرف سبزیجات خودداری کنند اما نکته ای که وجود دارد این است که در زمان مصرف وارفارین یک سری محدودیتهای غذایی باید رعایت شود و می توانند سبزیجات مصرف کنند اما باید برنامه منظم و معینی داشته باشند.
-
10 دقیقه بعد: 10 قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان میشود. میدانید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمیشوید؟ چون اسید فسفریک، طعم آن را کمی میگیرد و شیرینیاش را خنثی میکند. 20 دقیقه بعد: قند خونتان بالا میرود و منجر به ترشح ناگهانی و یکجای انسولین میشود. کبدتان شروع میکند به تبدیل قند به چربی تا قند خون، بیشتر از این بالا نرود. 40 دقیقه بعد: حالا دیگر جذب کافئین کامل شده؛ مردمکهایتان گشاد میشود، فشار خونتان بالا میرود و در پاسخ به این حالت، کبدتان قند را به داخل جریان خون رها میکند. گیرندههای آدنوزین مغز حالا بلوک میشوند تا از احساس خوابآلودگی جلوگیری کنند. 45 دقیقه بعد: ترشح دوپامین افزایش پیدا میکند و مراکز خاصی در مغز، که حالت سرخوشی ایجاد میکنند، تحریک میشوند. این همان مکانیسمی است که در مصرف هروئین منجر به ایجاد سرخوشی میشود. بعد از 60 دقیقه: اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم، منیزیم و روی میچسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا میکند. میزان بالای قند خون و شیرین کننده های مصنوعی، دفع هرچه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث میشوند. مدتی بعد: کافئین در نقش یک داروی مدر (ادرارآور) وارد عمل میشود. حالا دیگر کلسیم و منیزیم و رویی که قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار دفع میشود و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیتها نیز از دست میرود. مدتی بعدتر: کمکم آن غوغایی که در بدنتان ایجاد شده بود فروکش میکند و نوبت به افت قند میرسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریک پذیر میشوید یا خیلی کرخت و بیحال. حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید، دفع کرده اید؛ آبی که میشد به جای اسید و کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدنتان باشد. تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین میرود و شما هوس یک نوشابه دیگر میکنید. نوشابه خورترین ملت جهان سرانه مصرف نوشابه های گازدار در ایران ۴۲ ليتر است. با مقایسه این آمار با آمار دیگر کشورهای جهان به این نتیجه وحشتناک میرسیم که ما در سرانه مصرف نوشابه هاى گازدار مقام اول را در جهان پیدا کرده ایم. برای این که بیشتر وحشت کنید، بد نیست بدانید که: 1) ميانگين مصرف نوشابه هاي گازدار در دنيا براي هر فرد 10 ليتر است. 2) در بيست سال اخير، مصرف نوشابه هاى گازدار در كشور، نزديك به ۱۵درصد رشد داشته است. 3) در طی این بیست سال، مصرف شير و لبنيات، تنها حدود يك دهم درصد رشد كرده است. 4) سرانه مصرف لبنيات در ايران كمتر از يك سوم استانداردجهاني است. 5) طبق آمار، ۹۰ درصد كودكان ۲۴ ماهه تا ۱۲ساله کشورمان، روزانه حداقل يك بار پفك و نوشابه مصرفكرده اند. 6) 25 درصد از كودكان ايرانى به نوعی با سوءتغذيه دست به گریبانند.
-
وقتی یکی را دوست دارید، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود وقتی یکی را دوست دارید، در کنار او که هستید، احساس امنیت می کنید وقتی یکی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش، ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید وقتی یکی را دوست دارید، زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید وقتی یکی را دوست دارید، تحمل دوری اش برایتان سخت و دشوار است وقتی یکی را دوست دارید، شادی اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیاست وقتی یکی را دوست دارید، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است وقتی یکی را دوست دارید، شیرین ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده اید وقتی یکی را دوست دارید، حاضرید برای خوشحالی اش دست به هر کاری بزنید وقتی یکی را دوست دارید، هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید وقتی یکی را دوست دارید، در مواقعی که به بن بست می رسید، با صحبت کردن با او به آرامش می رسید وقتی یکی را دوست دارید، برای دیدن مجددش لحظه شماری می کنید وقتی یکی را دوست دارید، حاضرید از خواسته های خود برای شادی او بگذرید وقتی یکی را دوست دارید، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید وقتی یکی را دوست دارید، حاضرید به هر جایی بروید که فقط او در کنارتان باشد وقتی یکی را دوست دارید، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید وقتی یکی را دوست دارید، تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند وقتی یکی را دوست دارید، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد وقتی یکی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید وقتی یکی را دوست دارید، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید وقتی یکی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی معناست وقتی یکی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست وقتی یکی را دوست دارید، به زندگی هم عشق می ورزید
-
ارسال اس ام اس وقتی ارسال نمیشه! ممکنه که برای شما هم پیش اومده باشه که وقتی میخواین sms بفرستین با پیام Unable to send text message یا مشابه اون مواجه بشید که در این صورت پیام شما در Outbox گوشی میمونه و یا اگه ارسال هم شد به شخص مورد نظر نرسه و اصطلاحا Failed بشه.در زیر با روشی آشنا میشید که میتونید در بسیاری از مواقع این مشکلو حل کنید. به قسمت تنظیمات پیام ها برید و وارد text message بشید در این مرحله باید وارد قسمت message center بشید.اصولا در این قسمت باید سه message center تعریف شده باشه اگر هم نیست میتونید خودتون تعریف کنید به این صورت که New message center رو انتخاب میکنید و در قسمت شماره یکی از شماره های 9891100500 و 9891100501 و9891100510 (هرکدوم که نباشه) رو وارد میکنید.از این به بعد هروقت که به مشکلات بالا برخوردید میتونید به قسمت message center in use برید و با تغییر دادن اون به هرکدام از این شماره ها مشکلتونو برطرف کنید. لازم به ذکر که این مسیر برای گوشیهای نوکیای سری N و 60 هستش وبرای گوشیهای دیگه باید خودتون این قسمتها رو پیدا کنید.
-
وقتی نوزادان استفراق میکنند
بهار خانم پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در کودکان و بیماری ها و مسائل مرتبط
بالا آوردن یا برگشت غذا از معده به مری که در شیرخواران زیاد هم دیده میشود چگونه به وجود میآید؟ دکتر غلامرضا خاتمی، فوقتخصص گوارش اطفال و استاد دانشگاه علومپزشکی تهران و رییس انجمن پزشکان کودکان ایران می گوید: آقای دکتر! بالا آوردن یا برگشت غذا از معده به مری که در شیرخواران زیاد هم دیده میشود چگونه به وجود میآید؟ در دستگاه گوارش کودکان و بزرگسالان بین مری و معده یک اسفنگتر یا دریچهای وجود دارد که هنگام خوردن غذا باز میشود تا شیر یا هر غذایی که کودک میخورد وارد معدهاش شود. پس از غذا خوردن این اسفنگتر بسته میشود و اجازه نمیدهد محتویات معده به سمت مری برگردد اما در نوزادان اسفنگتر در انتهای تحتانی مری شل است و این شلی، طبیعی است. در واقع بین 50 تا 70 درصد نوزادان و شیرخواران این مشکل را دارند و ما همیشه به خانوادهها تذکر میدهیم که اگر نوزاد یا شیرخوار 3 تا 4 ماههای بعد از خوردن شیر مقداری از آن را برمیگرداند این امر مشکلی ایجاد نمیکند و طبیعی است. به همین دلیل نام این پدیده را ریفلاکس فیزیولوژیک گذاشتهاند. آیا ریفلاکسی هست که حالت فیزیولوژیک نداشته باشد و علتش مرضی باشد؟ بله! در پارهای از بیماریها، ریفلاکس ادامه پیدا میکند و از جنبه طبیعی بودن خارج میشود. عواملی که میتوانند این مشکل را ایجاد کنند عبارتند از: وجود مشکلی در مری مانند تنگی مری که در این حالت برگشت غذا مکررا صورت میگیرد و خاص زمان شیرخوردن کودک نیست. نوزادانی هستند که وقتی به دنیا میآیند مری تنگی دارند و لازم است که جراحی شوند. یکی از عوارض این جراحیها طولانی شدن ریفلاکس است. کودکانی که به موادغذایی آلرژی دارند. بعضی از بیماریهای دیگر مانند آسم گاهی اوقات با برگشت موادغذایی همراه هستند. بیماری سیستیک فیبروزیس، بیماری خاصی است که یکی از علایم آن ریفلاکس است. اگر ریفلاکس با این مشکلات دیده شود دیگر طبیعی نیست و نیاز به درمان خاص خودش را دارد. عامل بعدی ریفلاکس، سرفه است. کودکانی که زیاد سرفه میکنند فشار داخلی شکمشان بالا میرود و این امر سبب باز شدن دریچه مری و معده میشود و محتویات معده بالا میآید. حال هر عاملی که سبب سرفه کودک شود میتواند ریفلاکس ایجاد کند و تا آن عامل رفع نشود ریفلاکس نیز اصلاح نخواهد شد. ریفلاکس خودش را با چه علایمی نشان میدهد؟ مادر باید چگونه متوجه آن شود؟ ریفلاکس طبیعی علایم، خیلی مختصری دارد و معمولا مادر متوجه آن میشود. وقتی کودک شیر خورده و معدهاش پر است هنگام خواباندن مقداری شیر از دهانش خارج میشود. غیر از این علامت، مشکل دیگری با این کودکان نداریم. وزنگیری و اشتهای کودک خوب است و در معاینه کودک مشکلی دیده نمیشود و کودک نیاز به هیچ دارو و آزمایشی ندارد و والدین نباید نگران باشند زیرا تا 3، 4 ماهگی ریفلاکس بهبود مییابد و کمتر کودکی است كه ریفلاکساش بیشتر از 3 تا 4 ماه طول بکشد. البته تعداد کمی از کودکان تا یک سالگی و تعداد بسیار کمتری تا 2 سالگی این مشکل را دارند اما بعد از 2 سال دیگر مشکلی در آنها نخواهیم دید. پس ریفلاکس فیزیولوژیک نیاز به درمان خاصی ندارد؟ نه! برای درمان اینگونه کودکان کار خاصی انجام نمیدهیم و فقط توصیه میکنیم 10 دقیقه پس از شیر خوردن کودک او را در حالت قائم نگه دارید. به این شکل که کودک را در آغوش بگیرید. سرش را روی شانهتان بگذارید و به کودک فرصت بدهید تا هوایی را که بلعیده به صورت آروغ خارج کند. سپس او را به پهلوی راست یا چپ بخوابانید. ضمن اینکه دقت کنید والدین و اطرافیان نباید کودک را بالا و پایین بیندازند. اگر ریفلاکسها طولانیتر شد و از 2 سال گذشت چه باید بکنیم؟ ببینید! شایعترین علتی که سبب میشود ریفلاکس در کودکان ادامه پیدا میکند، آلرژی و حساسیت به بعضی از غذاهایی است که در دسترس کودکان قرار دارد. ما همیشه توصیه میکنیم به شیر کودکانی که در دوره شیرخواری هستند، توجه شود. اگر کودک از شیر مادر تغذیه میکند از مادر میخواهیم که موقتا شیر پاستوریزه نخورد و به جای آن از قرص کلسیم استفاده کند. زیرا زمانی که مادر شیر پاستوریزه میخورد مقداری از مواد آن وارد شیر خودش میشود و وقتی کودک شیر مادرش را میخورد عکسالعمل نشان میدهد. اگر کودک بزرگتر باشد یا به دلیل مشکلی که دارد در همین یک سال اول از شیرخشک استفاده کند به طور قطع باید مصرف شیرخشک را قطع کنیم زیرا شیرخشک هم مانند شیر پاستوریزه است. بنابراین باید به جای شیرخشک از شیر رژیمیای استفاده کنیم که برای آلرژی کودک مناسبتر است. این شیرها انواع و اقسام دارند که پزشک معالج یکی از آنها را تعیین خواهد کرد. یکی از شیرها، شیر سویا است. اگر کودک بزرگتر و در سنین بالای 2 سال است و سر سفره غذا میخورد، محدودیت در دامنه غذاییاش بیشتر میشود. یعنی ضمن اینکه باید کمتر از شیر مصرف کند همچنین باید مصرف موادی مانند نوشابه، سس، غذاهای خارج از خانه مانند انواع فستفود، کاکائو، شکلات، بادام، پسته و ... را از برنامه غذایی کودک حذف یا بسیار محدود کرد یا از تست آلرژی استفاده نمود. در این صورت ریفلاکس کودکانی که ناشی از آلرژی است با این توصیهها رفع خواهد شد. حرف آخر؟ کودکانی که به زور غذا به آنها تحمیل میشود، برگشت غذا دارند و گاهی استفراغ میکنند اما این مشکل مرضی نیست. درواقع، این عکسالعملی به خواسته مادر است. باید بدانید که اشتهای کودکان نوسانی است. زمانی میبینید که کودک صبحانهاش را خیلی خوب میخورد اما عصر کمتر میخورد یا دو روز اول هفته را خوب غذا خورده ولی دو روز بعدی را کمتر میخورد. این دلیل نمیشود زمانی که اشتهای کودک کم شده به زور به او غذا بدهید. هم معده توان آن را ندارد و هم کودک از نظر عاطفی با مادر کشمکش پیدا میکند ولو اینکه غذایش شیرمادر باشد. -
برای اینکه مغز زمان پاسخگویی اش را سرعت بخشد، آن چیزی را که قرار است برای تان اتفاق بیافتد را پیش بینی میکند. به صورت تخصصی تر، مخچه حرکات بدن تان را مانیتور میکند و میتواند بین حس های مورد انتظار و غیر منتظره فرق قایل شود که عموما به کنار گذاشتن کم یا کامل احساسات مورد انتظار منتج میشود آن هم در حالی که مغز دقت خیلی بیشتری به احساسات غیر منتظره دارد. بنابراین زمانیکه خودتان را قلقلک میدهید، مغزتان احساسات مربوط به آن را رد میکند، اینطور میشود که قلقلک دادن خودتان بی اهمیت شمرده میشود، درست مانند زمانیکه تایپ میکنید و مغزتان به شکل قابل توجهی حس لامسه در انگشتان تان را ناکنش ور میکند به شکلی که شما به این قضیه توجهی ندارید مگر اینکه به عمد به آن فکر کنید. این همان نوع اتفاقی است که هنگام قلقلک دادن خودتان رخ میدهد. محققان در «کالج دانشگاهی لندن» این موضوع را به وسیله اسکن مغز افراد طی زمانی که کف دست شان توسط آزمونگران و خودشان لمس میشد، بررسی کردند. اسکن های مغز نشان داد وقتی که لمس توسط عاملی خارجی حادث شد، سیستم حسی مغز (درگیر پردازش لمس) و بخش قدامیمغز (درگیر پردازش لذت) بسیار قوی تر از زمانیکه لمس توسط خود افراد حادث میشود، واکنش نشان میدهند. در این مورد، مغز از اطلاعات حرکات انگشت و بازوها و اطلاعات دیداری برای پیش بینی کردن لمس استفاده میکند. بنابراین، شما نمیتوانید خودتان را قلقلک دهید چرا که هیچ عامل غافلگیر کننده ایی وجود ندارد.
-
چه وقتی مهمان و مهمانی رحمت نیست؟ [align=justify]آداب و آسیبهای مهمانی رفتن و عیددیدنی در خانوادهها «ضیافت» و داشتن دستی باز و سفرهای گشوده و عطایی پیوسته و مهمانداری و مهماننوازی، از نشانهها و جلوههای این روحیه فتوت و جوانمردی است. معاشرتها و رفتوآمدها، گاهی به صورت «مهمانی» است. این موضوع، دو جنبه و دو طرف دارد: یکی آنکه مهمان میکند، دیگری آنکه مهمان میشود و هر کدام را آداب و روش و حد و حدودی است. پرهیز از اسراف و ریا درست است که از نعمت الهی باید بهره گرفت، اما با حفظ حد و مرز ارزشی آن: فراتر نرفتن از مرز اعتدال و انجام دادن آن کار به صورتی خردمندانه و شرعپسند و عرفپذیر! گاهی اصل مهمانی دادن، ریاکاری است.گاهی نوع غذا و محل اطعام و کیفیت سفره چیدن، تظاهر و خودنمایی است. گاهی مهمانهای خاص و مدعوین، شایسته اطعام نیستند یا با انگیزههای ریاکارانه و حسابگرانه و مصلحتاندیشانه دعوت میشوند. همه اینها نارواست و هدردادن نعمتهای الهی. پیامبر (ص) فرمود: هر کس طعامی را از روی ریا و خودنمایی اطعام کند و مهمانی دهد، در روز قیامت، همانند آن را خداوند از طعامهای دوزخی به او میخوراند. امام حسن مجتبی (ع) مهمانخانهای در منزل داشت که بهطور معمول،از طبقات مختلف، به ویژه افراد غریب و بیخانه و بینوا و مسافران و یتیمان و محرومان، پیوسته از آن بهرهمند میشدند. اصول مهمانی در فرهنگ دینی ما، مهمان حبیب خدا و مایه برکت است، هدیهای از سوی پروردگار و عامل افزایش رزق و سبب آمرزش گناهان صاحبخانه و سبب نزول مغفرت الهی است. اینها همه بجا و درست، چرا که فرموده معصومین و تعالیم مکتب است. اما در همین جا «هزار نکته باریکتر ز مو» وجود دارد که اگر مهمانی رفتن ما سبب زحمت و رنجش صاحبخانه شود و او را به دردسر بیندازد، آنوقت چه؟ باز هم رحمت است؟ البته همه یکسان نیستند و روحیهها متفاوت است. بعضیها آمادگی پذیرش مهمان ندارند. برخی از وضع مالی مناسبی برای مهماننوازی و خرج ضیافت برخوردار نیستند. بعضی از نظر جا و منزل و امکانات پذیرایی آبرومندانه از مهمان در مضیقه و فشارند. بعضیها اشتغالاتی دارند که مهمانی مزاحم وقت، یا کارشان خواهد شد. اینجاست که خود مهمان باید مراعات حال طرف را بکند، انتظار بیش از حد نداشته باشد، بیخبر و بیدعوت نرود، دیروقت و نابهنگام بر سر صاحب منزل فرود نیاید و او را به تکلف و زحمت نیفکند مهمان، هر که باشد در مثلهای زیبای فارسی است که: «رسیده، رسیده خورد»،یا اینکه: «مهمان، هر که باشد، در خانه هر چه باشد.»(امثال و حکم، دهخدا، ج4) چیزی به نام «حفظ آبرو» یا «حیثیت» برای برخی چنان تکلفآور و مشقتبار است که برای آن خود را به زحمتهای بسیار دچار میکنند و به هر قیمتی شده از مهمان پذیرایی میکنند، مبادا که آبرویشان برود. البته توقعات نابجای برخی مهمانان هم در این مسئله دخالت دارد. اینگونه مهمان که میزبان را به «تکلف» و زحمت میافکند، نه تنها رحمت نیست که شوم است. اگر میان مردم و خویشاوندان صفا و صداقت و صمیمیت باشد و مهمانی از راه برسد و دیروقت یا نابهنگام باشد، باید به هرچه که «هست» قناعت کرد. نه مهمان توقع زیادی داشته باشد و نه صاحبخانه خود را به دردسر بیفکند. در این صورت، دوستیها و رفت وآمدها تداوم مییابد. رفتوآمدهای هزینهساز اما رفتوآمدهای هزینهساز و خرجتراش و تکلفآور، سبب کاهش دید و بازدیدها و مهمانیها و موجب قطع رابطهها یا کاهش و سردی آنها میگردد. درسی از امیر مؤمنان (ع) بیاموزیم: مردی حضرت علی (ع) را به خانه دعوت کرد. حضرت فرمود: به سه شرط میآیم. آن مرد پرسید: آن شرایط چیست؟ امام پاسخ داد: یکی اینکه از بیرون خانه چیزی برایم تهیه نکنی، دوم آنکه آنچه در خانه داری پنهان و ذخیره نسازی (هرچه داری بیاوری)، سوم آنکه به خانوادهات اجحاف نکنی و فشار وارد نیاوری. مرد گفت: میپذیرم. حضرت قبول کرد و مهمان خانه او شد.(بحارالانوار، چاپ بیروت، ج 72، ص 451، حدیث 4) ستم به خانواده این حدیث، درسهای عظیم و نکات ظریفی را بیان میکند. بعضیها به خانواده و همسر خویش زحمت بسیار میدهند و تهیه بساط و مواد یک سفره و پختوپز را به او تحمیل میکنند تا یک مهمانی آبرومند برپا شود. زحمتش را خانم میکشد، ولی پزش را آقا میدهد. این نوعی ستم به خانواده است و روا نیست که از سوی مرد انجام گیرد. رسول خدا (ص) فرمود: مهمان تا دو شب مورد اکرام و پذیرایی قرار میگیرد. اگر شب سوم فرا رسید، دیگر او از اهل خانه محسوب میشود، هر آنچه که بود، میخورد.(وسائلالشیعه، ج16، ص 456) نیز از آن حضرت روایت است: به خانه دیگری چنان وارد نشوید و مهمانی نروید که چیزی نداشته باشند تا خرج و انفاق کنند.(همان، حدیث 2) این برای حفظ آبرو و عزت صاحبخانه است که نزد مهمان شرمنده و سرافکنده نشود. در ضربالمثلهای فارسی است که: «مهمان دیروقت (یا ناخوانده) خرجش به پای خودش است.» در حدیث است که: «برای پذیرایی از مهمان، خود را بیش از حد توان به زحمت و مشقت نیندازید.» [/align]
-
وقتی می دانیم و معتاد می شویم چرا ترک برخی عادت ها برایمان دشوار و گاه ناممکن است آن اندازه که حتی اگر بدانیم زندگیمان به خاطر همین عادت ها آسیب می بیند، باز هم قادر به ترکشان نیستیم. منظور از عادت های ناپسند پرواضح است که فقط اعتیاد نیست، اما اعتیاد به مواد مخدر در همه دنیا نشانه یک رویه ناپسند است و کشور ما نیز به دلیل داشتن مرزهای مشترک با افغانستان( سازنده ۹۳ درصد تریاک جهان با تولید سالانه ۱۰ هزار تن) همواره در معرض این خطر و هشدار است. ایران با داشتن بیش از ۴۰ میلیون جوان زیر ۳۰ سال، همیشه خود را با این خطر روبه رو می بیند. چنانچه از حل مشکلات جوانان، پر کردن مناسب اوقات فراغت آنان، فرهنگ سازی و دیگر راهکارهای دولتی و نیمه دولتی بگذریم به این پرسش می رسیم که: سهم خود جوانان در پیشگیری از ابتلا به عادت های ناپسند چیست؟ پاسخ های ریشه ای روانپزشکان و روانشناسان به این پرسش، شنیدنی است. هیچ فکرش را کرده اید که چرا با همه سعی و کوششمان، نمی توانیم برخی از عادت های بدمان را به کلی کنار بگذاریم؟ به نظر می رسد ترک بعضی عادت ها برایمان غیرممکن می شود. دانشمندان بر این باورند که بیشتر مردم می دانند که چه عادت هایی برای آنها خطرناک است و چه سرانجام نامطلوبی برای آنها در پی دارد اما عدم توانایی در ترک این عادت ها فقط به این دلیل است که این افراد آگاهی کافی از این خطرها ندارند. به تعبیری دیگر آنها می دانند که اعتیاد به مواد مخدر، سیگار کشیدن، پرخوری و چاقی برای آنها خطرناک و حتی کشنده است اما دلیل آن را نمی دانند. به رغم آنان، ناقص بودن اطلاعات مردم از علل زمینه ای عادت های خطرناک است. به عقیده پژوهشگران، فقط آگاهی از این که یک عادت یا یک روش زندگی، خطرناک است، کفایت نمی کند بلکه فرد باید بداند که چرا این عادت برای او خطرناک است و چنانچه این سطح از دانش و اطلاعات برای او فراهم شود راحت تر به سمت ترک عادت می رود. ● چرا ترک عادت دشوار است؟ موضوع مهم در ترک عادت ها، شناسایی علل به وجود آورنده علل است: به عنوان مثال، بسیاری از مردم می دانند که کشیدن سیگار و روی آوردن به مواد مخدر برای آنها زیان بار است اما در ترک آن ناموفق اند. به واقع علت این عدم موفقیت، چیزی نیست جز عدم توجه به علل زمینه ساز بروز این عادت ها و این علل هم بسیار گوناگون اند: از جمله فشار روحی، فقر، بیکاری و …، تفریح، فشار گروه و یا همسالان، بنابراین نمی توان یک علت مشترک را برای همه افراد به عنوان علت غایی تداوم عادت های مذموم برشمرد. پژوهشگران آسیب های اجتماعی معتقدند چنانچه رویه های بد، نخست ریشه یابی شوند، شانس ترک آنها به مراتب بیش از زمانی است که کورکورانه برای ترک آنها به فرد معتاد فشار آورده شود. ● معتاد در پی پذیرش اجتماعی است از شمار علل رویه های پرخطر، نیاز به مقبولیت و پذیرش اجتماعی است و هنگامی که این حس در فرد وجود نداشته باشد او برای رویارویی با استرس های ناشی از آن به عادت های نامطلوب و آسیب زا روی می آورد. به طور مثال ممکن است فردی در مقابله با عدم پذیرش از سوی اطرافیان به سیگار روی بیاورد اما دیگری فشار روحی و روانی بیشتری را محتمل شده و به سمت مواد مخدر کشیده شود. مساله مشترک برای تمام این افراد حس تعلق و وابستگی است که یک حس پایه ای به شمار می رود. در اصل ما انسان ها خود را جزیی از یک ساختار اجتماعی بزرگ می پنداریم و چنانچه یک رفتار به عنوان یک رفتار پسندیده اجتماعی شناخته و پذیرفته شود ترک آن برایمان بسیار دشوار می شود، بنابراین بسیاری از عادت های ما برای کسب محبوبیت و مقبولیت اجتماعی به وجود می آیند اما آیا واقعا این عادت ها برایمان مقبولیت اجتماعی را به ارمغان می آورند؟ ● دور ماندن از آتش استرس فشارهای روحی و روانی یکی دیگر از عوامل زمینه ساز بروز رویه های ناپسند و مذموم است و برخی از عادت های ما صرفا ابزاری هستند برای کم کردن استرس های روزمره زندگی. هر یک از ما به گونه ای ناخودآگاه روش ویژه ای را برای کنترل استرس ها و فشارهای زندگیمان انتخاب می کنیم. یکی به کار و فعالیت بیش از حد روی می آورد، دیگری دوش آب گرم یا سرد می گیرد، یکی می خوابد و یکی چای می نوشد و یکی هم به اصطلاح کم می آورد و دست به دامان سیگار و مواد مخدر می شود. از آنجا که همه ما هر روز استرس هایی را تجربه می کنیم، باید بکوشیم تا راه های رویارویی مناسبی پیدا کنیم که تا حد امکان آسیب کمتری برایمان در پی داشته باشد. ● عادت های ناپسند را ترک کنیم حتی اگر کودک لجباز درونمان نخواهد به عقیده روانشناسان همه ما یک کودک درون داریم که عموما لجباز است و هیچ خوشش نمی آید که از او انتقاد بکنند. این کودک درون همواره می کوشد برای گرایش های نامطلوب توجیهاتی ببافد تا از شر خرده گیری ها راحت شود. برای مثال هر زمان با این انتقاد رو به رو می شد که: سیگار باعث بیماری و مرگ زودهنگام تو خواهد شد بلافاصله توجیه می کند که: فعلا که سالم هستم، وانگهی سیگار استرسم را کم می کند و علاوه بر این سال ها طول می کشد تا سیگار سلامتی ام را به خطر اندازد! پژوهشگران معتقدند، آشنا کردن مردم با این کودک یک دنده درون می تواند بسیاری از سختی های آنها را در ترک عادات رفع کند. در غیر این صورت صرف ارایه توصیه و هشدارهای خشک و خالی باعث رعایت مسایل بهداشتی و ترک عادت های مضر نمی شود.
