جستجو در تالارهای گفتگو

دز این تاپیک سعی بر ان داریم که به معرفی و دانلود کتاب های مرتبط با پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) را بپردازیم چهل داستان و چهل حدیث از حضرت رسول خدا عناوین اصلی كتاب شامل: پیش گفتار؛ خلاصه حالات آخرین پیامبر و اشرف مخلوقات؛ مدح و منقبت پیامبر؛ دگرگونی كواكب با ظهور نور هدایت؛ طبابت كودكی درد آشنا، برای پیری كهن سال؛ با دوازده درهم سه كار مهم؛ همه چیز، حتی انتخاب همسربرای مصلحت دین؛ جبرئیل و نقش انگشتر؛ چگونگی دومین شوهر؛ مرگ ابراهیم و برداشتن سه سنت؛ تعلیم وضوء و نماز در سی و سه سالگی؛ نجات جوان با رضایت مادر؛ دو كار بسیار مهم؛ دو برخورد متفاوت، نسبت به یك خواهر و برادر؛ دنیا در نظر مردان خدا؛ گزارشی از حوادث گیتی؛ بیچاره شدن فرزندی ثروتمند؛ ارزش مرض برای مؤمن؛ دو خاطره آموزنده مهم؛ جوان گمراه، سعادتمند شد؛ عشق به خدا، یا رسول؛ كشف اسرار با مركب آسمانی؛ نخی از پیراهن، برای شفاء؛ پیمان آهو و اسلام آوردن منافق؛ شفاعت كودك در قیامت؛ گریه پدر و شادی قلب؛ نماز بر جنازه منافق؛ دیدار از مریض بهشتی؛ روش همزیستی با دوستان؛ چگونگی بیعت زنان با پیامبر خدا؛ ورود به مدینه و خرمای سلمان؛ رسیدگی به فقراء و نصیحت دلسوزانه؛ شجره طوبی و دوستداران؛ طعامی مختصر وجمعیتی انبوه از كارگران؛ توبه نبیره شیطان و ارتباط با انبیاء؛ صدقه و اَفعی همراه یهودی؛ مسابقه و كشتی با چوپان؛ هیزم ها و مقدار گناهان؛ عبادت همراه با ولایت؛ خیانت یك زن؛ قبول وصایای رسول خدا؛ چگونگی وفات پیامبر؛ كمك دهنده های نورانی؛ رثاء در رحلت رسول گرامی اسلام؛ پنج درس آموزنده و ارزنده؛ چهل حدیث منتخب؛ پاورقی عبدالله صالحی

[TABLE=class: newsdetail-container alJ drR] [TR] [TD]غارحرامحل بعثت پیامبراکرم(ص)درروز مبعث مکه مکرمه - خبرگزاری مهر: جبل النور یا کوه نورمکانی است که غار حرا در آن واقع شده است و محل بعثت حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام است. درب غار به سمت شمال است و فضای آن گنجایش تقریبی پنج نفر نشسته را دارد. ارتفاع غار نیز به اندازه قامت یک انسان است. غار حرا محل عبادت حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام بوده و او روزهایی از ایام سال، به ویژه در ماه رمضان را در آنجا بهسر میبردهاست. به اعتقاد مسلمانان در همین غار بود که نخستین بار بر حضرت محمد (ص )وحی نازل گردید و آیات آغازین سوره علق برای وی خوانده شد. [/TD] [/TR] [TR] [TD] [/TD] [/TR] [TR] [/TR] [/TABLE]

در نظر داریم هر رز بخشی از این کتاب رو برای مطالعه دوستان قرار بدیم کتاب بسیار مفید و نایابی است مشخصات کتاب : اولین دانشگاه و آخرین پیامبرجلد: ٣  نويسنده:پاک نژاد، رضا ناشر:بنیاد فرهنگی شهید پاک نژاد محل نشر:يزد سال نشر: ١٣۶۵  جلد سوم قسمت نهم * اسلام و تغذيه تاجرى وارد منزل فقيهى مىشود، نگاهش به پنجرهاى مىافتد كه چند پوست هندوانه در گوشهاى از آن نهاده بودند، بعقب برمىگردد از منزل خارج مىشود بيكى از دوستانش مىرسد: آيا در اين چله زمستان هندوانه در منزل من و شما پيدا مىشود؟ آقايان زهد و تقوايشان لذت بردن است تا آنجا كه زمستان هندوانه مىخورند! . *** با جوانى متدين، تحصيلات عاليه ديده، تخصص فرنگ گرفته، بمقامات بالا و مدرسى رسيده در خيابان بوزرجمهرى تهران با سابقۀ آشنائى ملاقات كردم: شنيدهام جلد سوم كتاب شما مربوط بغذاشناسى است؟ . *) به دنبالۀ قسمت هشتم از جلد دوم.

این آثار در موزه توپ کاپی استانبول، در محلی به نام امانات مقدسه نگهداری می شوند و تنها در ماه رمضان امکان بازدید از آنها وجود دارد. این آثار توسط سلاطین عثمانی از عربستان به ترکیه منتقل شده است. لباس باقیمانده از پیامبر که در پارچه ای سبز رنگ و تزئین شده حفظ می شود. شالی که پیامبر هنگام جنگ به گردن می انداخت ظرفی که پیامبر در آن آب می نوشیده است نشان انگشتری و مهر پیامبر چند تار باقیمانده از محاسن پیامبر که در محفظه ای ویژه نگهداری می شود تکه های باقیمانده از لباس پیامبر آیات سوره مسد : تبت یدی ابی لهب ... به دستخط پیامبر آیات سوره قدر به دستخط پیامبر

امیرمومنان(ع) جان پیامبر(ص) در آیه ٔمباهله [align=justify]یکی از رخدادهای مهم در عصر بعثت، مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران است که در این مسئله حقایقی بلند آشکار شد و مقام روح اللهی امیر مؤمنان(ع) نسبت به پیامبر(ص) از سوی خداوند تبیین گردید. دراین روز که براساس برخی از روایات ۴۲ یا ۵۲ ذی الحجه اتفاق افتاد، پیامبر(ص) برای مباهله و اثبات حقانیت اسلام و پیامبری خود به بیرون شهر رفتند که مسیحیان نجران با دیدن اصحاب کساء(ع) از حضور در مباهله سرباز زده و به پذیرش جزیه سالانه تن دادند. نویسنده در نوشتار زیر به تحلیل آثار این مباهله در بیان حقانیت و مماثلت امیرمؤمنان(ع) با پیامبر(ص) پرداخته که با هم این مطلب را از نظر می گذرانیم. ● اتحاد میان دو جان اتحاد شخصی میان دو انسان به معنای حقیقی آن معنا و مفهوم درستی ندارد و از نظر عقلی محال و ممتنع است که دو نفر یک نفر شوند. براین اساس مراد از این که جان و نفس هر دو متحد است به معنای اتحاد مجازی است که بیانگر نوعی مماثلت و مشابهت ویژه میان دو جان و روح می باشد. به سخن دیگر، محبت و دوستی میان دو شخص هرگاه به بالاترین مراتب خود برسد به طوری که گرایش ها و خواسته ها و همه امور نفسانی دو شخص یگانه و همانند هم باشد و کارهای شبیه یک دیگر انجام دهند و از نظر خلق و خوی و دیگر خصوصیات رفتاری و کرداری همانند هم باشند و منش و کنش و واکنش های مشابه را بروز دهند، در این صورت از اتحاد دو جان و شخص سخن به میان می آید و مردم آنان را یک جان در دو تن می شمارند. این معنا را می توان در سخنان بزرگان و اولیای الهی یافت و در اشعار عربی و فارسی بسیار به این مطلب اشاره شده است و حتی در شعری که منسوب به دیوان امام علی(ع) است نمونه ای از این گونه کاربردها دیده می شود. براین اساس مراد از اتحاد دو جان، وجود علاقه مندی های مشترک همراه با مشابهت و مماثلت در خلق و خوی و منش است چنان که علی(ع) و پیامبر(ص) در فضایل اخلاقی و برخوردهای هنجاری دارای خصوصیات مشابه هم بودند و از نظر کمالات روحی جز مواردی که دلیل بیرونی بر عدم مشابهت و همانندی وجود دارد، همانند هم بودند و تفاوتی میان آن دو دیده نمی شد. از این رو می توان برای امیرمؤمنان علی(ع) نبوت عام را اثبات کرد هر چند که وی را رسالتی نیست. البته چنان که در روایات آمده است وی دارای نبوت خاص نیز نبوده است. از این رو آن حضرت(ع) وقتی به پیامبر(ص) عرضه می دارد که من زمانی که به شما وحی می شود آن را می شنوم، پیامبر(ص) می فرماید: انت تسمع ما اسمع و تری ما اری؛ تو چیزی را که می شنوم می شنوی و چیزی را که می بینم می بینی. تنها تفاوت ایشان با پیامبر(ص) این بوده است که آن حضرت(ع) از نبوت خاص و رسالت برخوردار نبوده است. این مطلب را حدیث منزلت بیان می کند آن جا که می فرماید: انت الی بمنزله هارون الی موسی الا انه لانبی بعدی؛ تو نسبت به من همانند هارون به موسی هستی جز آنکه پس از من نبوت نیست. این بدان معناست که حضرت علی(ع) از نوعی همانندی برخوردار بود که قابلیت های شنیدن و دیدن وحی و رسول وحی و ملکوت آسمان و زمین را داشته است ولی نقش وی هرگز به شکل نبوت ظهور و بروز نمی کند. ● معنی اتحاد دو جان این که آن دو بزرگوار از نظر جان همانند و مماثل هم بودند به معنای مشابهت و مماثلت صددرصدی در همه مناصب و مقامات اجرایی نیست؛ زیرا برای پیامبر(ص) منصب رسالت که برای حضرت امیر(ع) ثابت نیست و کسی نگفته است که آن حضرت(ع) در نبوت خاص و تلقی وحی تشریعی مماثل حضرت رسول(ص) بوده است؛ بلکه چنان که حدیث منزلت تبیین می کند آن حضرت در شریعت، تابع سیدمرسلین(ص) می باشد چنان که حضرت هارون(ع) تابع حضرت موسی(ع) در شریعت بوده است. حال سؤال این است که آیا تفاوتی که بیان شد موجب نمی شود تا مشابهت و برابری میان حضرت امیر مومنان(ع) و پیامبر(ص) برداشته شود و نتوان از اتحاد جان آن دو بزرگوار سخن گفت؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که اتحاد و تساوی به معنای اتحاد در همه مشاغل و مناصب نیست؛ زیرا با آن که شخص دارای ظرفیت های برابر و توانمندی های مساوی است اما یکی برای منصبی انتخاب می شود و دیگری دارای آن منصب نیست. عدم برخورداری از منصب دلیلی بر عدم تساوی نیست و نمی توان در هر موردی چنین حکم کرد چنان که لقمان(ع) و خضر(ع) با آنکه پیامبر نبودند ولی از بسیاری از پیامبران بالاتر بودند. خضر(ع) در مقام استادی حضرت موسی که خود پیامبری اولوالعزم و دارای شریعت بود، نشست و لذا عدم اعطای مقامی موجب نمی شود که حضرت علی(ع) کمتر از پیامبرانی باشد که این منصب را داشته اند. از سوی دیگر قرآن درباره تفاوت هائی که در میان پیامبران(ص) وجود دارد می فرماید: تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض؛ ما برخی از رسولان و فرستادگان را بر برخی دیگر برتری دادیم. در این میان پیامبر اکرم(ص) به عنوان خاتم فرستادگان و سرور و افضل و اکمل ایشان بوده است و خداوند درباره آن حضرت(ص) می فرماید: ماکان محمد ابا احد من رجالکم و لکن الله رسول الله و خاتم النبیین؛ در این آیه خداوند پیامبر را رسول الله و خاتم پیامبران برمی شمارد و در آیات دیگر او را به کمالات بسیاری می ستاید. از کمالاتی که برای پیامبر در این آیه بیان شده این که وی خاتم پیامبران بوده و کمال دین به دست او اتفاق افتاده است. این کمالی است که هیچ کسی با او در این کمال شریک و برابر نیست. اگر ما برای امیر مؤمنان(ع) مشابهت و مماثلت با پیامبر(ص) را اثبات کنیم در این معنا چنین مشابهتی را قایل نمی شویم؛ زیرا از اختصاصات پیامبر(ص) است و کسی حتی امیر مؤمنان علی(ع) که جان و نفس اوست با وی در این معنا و کمال، شریک نیست. این تفاوت منصبی موجب نمی شود تا اتحاد و مشابهت میان آن دو بزرگوار ازمیان برود؛ زیرا آن حضرت جز در همین اختصاصات نبی(ص) در همه امور دیگر با پیامبر همانند است و همانندی در امور دیگر برای اثبات یگانگی و اتحاد دو جان کفایت می کند. ● آیه مباهله، دلیل یگانگی آیه مباهله مهم ترین و اساسی ترین دلیل بر یگانگی جان های امیرمؤمنان(ع) و پیامبر(ص) است و کسی که این دلیل را دارد نیاز به هیچ دلیل و برهان قاطع دیگری ندارد. خداوند در آیه مباهله در وصف خاندان نبوت و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) می فرماید: فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله علی الکاذبین.(آل عمران.۶۱) بزرگان از مفسران و اهل حدیث در میان اهل سنت چون امام فخر رازی در تفسیر کبیر و امام ابی اسحاق ثعلبی در تفسیر کشف البیان و جلال الدین سیوطی در الدرالمنثور و جارالله زمخشری در تفسیر کشاف و همچنین مسلم بن حجاج در الصحیح و ابی الحسن فقیه شافعی معروف به ابن المغازلی در المناقب و ابی الموید الموفق الخوارزمی در المناقب و ابن حجر مکی در کتاب الصواعق المحرقه و دیگران با اختلاف جزیی در لفظ و معنا بیان کردند که این آیه در روز مباهله در ۲۴ یا ۲۵ ذی الحجه نازل شده است. در همه کتب معتبر، احادیثی درباره این واقعه بیان شده است و همگان به اتفاق گفته اند که در روز مباهله از سوی مسلمانان تنها اصحاب کساء(ع) حضور داشتند. براین اساس مراد ازفرزندان ازسوی پیامبر(ص) امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و از زنان تنها فاطمه(س) و از مردان تنها پیامبر(ص) و امیر مؤمنان علی(ع) حضور داشتند و از آن جایی که «انفسنا» نمی تواند فقط شامل پیامبر(ص) باشد که خود به عنوان دعوت کننده و گوینده کلام است، مراد از انفسنا تنها امیر مؤمنان علی(ع) خواهد بود. بر این اساس خداوند علی(ع) را جان پیامبر(ص) دانسته است. این آیه دلالت می کند که علی(ع)، فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) افضل بشر و اشرف آفریده های پس از پیامبر(ص) در نزد خداوند بودند که پیامبر(ص) به سبب مقام و منزلت ایشان آنان را برای مباهله با خود می برد. این مطلبی است که مفسر بزرگ اهل سنت یعنی زمخشری در کشاف خود نیزناچار به پذیرش آن شده و در شرح آیه مطالبی مهم را بیان کرده است. وی در شرح آیه به تفصیل توضیح می دهد که این آیه کریمه بهترین دلیل و قوی ترین برهان بر افضلیت اصحاب کساء بر دیگران است. ● علی(ع) اشرف مخلوقات پس از پیامبر(ص) دیگرانی چون بیضاوی و فخر رازی در تفسیر خود قریب این معنا را گفته و پذیرفته اند. براین اساس می توان گفت که امیرمؤمنان علی(ع) افضل آفریده ها و اشرف مخلوقات پس از پیامبر(ص)است؛ زیرا خداوند وی را نفس و جان پیامبر(ص) قرار داده است؛ چون همان گونه که گفته شد پیامبر(ص) در این واژه مراد و منظور نیست؛ زیرا معنا ندارد که شخص خود را به مباهله دعوت نماید؛ بلکه همواره دیگری را به کاری دعوت و فرامی خواند. از این رو آن کسی که برای مباهله به عنوان جان و نفس پیامبر(ص) دعوت شده امیر مؤمنان(ع) است؛ زیرا مرد دیگری در مباهله از سوی پیامبر(ص) چنان که مفسران و راویان بیان کرده اند حضور نداشته است و تنها همراه پیامبر(ص) امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع) بوده که در آن جمع حضور داشته است. این تعبیر که حضرت علی(ع) جان و نفس پیامبر(ص) است از باب اتحاد و یگانگی مجازی است و مراد آن است که آن دو در بسیاری از خصوصیات همانند و در مقامات معنوی و قرب منزلت الهی مشابه هستند هرچند که به دلایلی در برخی از مناصب تفاوت هایی داشته اند. ● اتحاد جان پیامبر(ص) و علی(ع) در روایات اهل سنت در تأکید یگانگی و اتحاد میان جان علی(ع) و پیامبر(ص) می توان به احادیثی تمسک جست که اهل سنت و شیعه هردو به اتفاق آن را نقل کرده اند. ازجمله این احادیث که بیانگر اتحاد و یگانگی جان های آن دو بزرگوار است می توان به حدیث «علی منی و انا منه، من احبه فقد احبنی و من احبنی فقد احب الله» اشاره کرد که احمدبن حنبل یکی از ائمه فقهی اهل سنت در مسند خود نقل کرده است. این حدیث را ابن مغازلی در مناقب و همچنین خوارزمی در مناقب خود آورده است و دیگران نیز آن را روایت کرده اند. پیامبر(ص) بارها و بارها بر این اتحاد به اشکال مختلف و الفاظ و عبارات متعدد تأکید نموده است که ازجمله می توان به این حدیث اشاره کرد که ابن ماجه در سنن خویش و دیگران نقل نموده اند: پیامبر(ص) فرمود: علی منی و انا من علی لایؤدی عنی الا انا او علی؛ من از علی و علی از من است و کسی از من چیزی را ادا نمی کند مگر این که خودم یا علی باشد. در روایت دیگری که اهل سنت در کتب روایی خویش نقل کرده اند این معنا تأکید شده ابن عباس بیان می کند که پیامبر(ص) فرمود: علی منی و انا منه و علی منی بمنزله الراس من البدن. من اطاعه فقد اطاعنی و من اطاعنی فقد اطاع الله. بنابراین اطاعت امیر مؤمنان(ع) به سبب همین یگانگی به معنای اطاعت از پیامبر(ص) و درنتیجه اطاعت از خداوند دانسته شده است. با اثبات یگانگی و اتحاد دوجان علی(ع) و پیامبر(ص) افضلیت حضرت علی(ع) و وجوب اطاعت از وی همانند اطاعت از پیامبر(ص) واجب می شود و درحقیقت این حادیث تنها بازگوکننده معنا و مفهومی است که در آیه مباهله اثبات شده است. از این رو می توان گفت که برای اثبات وجوب اطاعت و پیروی از امیرمؤمنان(ع) دلیلی محکم تر و استوارتر از آیه مباهله نیست که اهل سنت نیز به درستی و شأن نزول آن باور داشته و آن را معتبر می شمارند.[/align] محمد شیرزاد

خلاصه ای از «سخنرانی پیامبر اسلام(ص) در روز غدیر» [align=justify] ● حمد و ثنای الهی حمد و سپاس خدایی را که در یگانگی خود بلند مرتبه، و در تنهایی و فرد بودنش نزدیک ‏است در قدرت و سلطه خود با جلالت و در ارکان خود عظیم است. ‏ علم او به همه چیز احاطه دارد در حالی که در جای خود است، و همه مخلوقات را با ‏قدرت و برهان خود تحت سیطره دارد. ‏ بالاتر از آن است که چشمها او را درک کنند ولی او چشمها را درک میکند و او لطف ‏کننده و آگاه است. ‏ هیچکس نمیتواند با دیدن به صفت او راه یابد، و کسی به چگونگی او از سر و آشکار ‏دست نمییابد مگر به آنچه خود خداوند عز و جل راهنمایی کرده است. ‏ شهادت میدهم اوست خدایی که همه چیز در مقابل عظمت او تواضع کرده و همه چیز ‏در مقابل عزت او ذلیل شده و همه چیز در برابر قدرت او سر تسلیم فرود آورده و همه ‏چیز در برابر هیبت او خاضع شده اند. ‏ برای او ضدی و همراه او معارضی نبوده است. یکتا و بی نیاز است. زاییده نشده و ‏نمیزاید و برای او هیچ همتایی نیست. خدای یگانه و پروردگار با عظمت. ‏ ● فرمان الهی برای مطلبی مهم ‏ برای خداوند بر نفْس خود به عنوان بندگی او اقرار میکنم، و شهادت میدهم برای او به ‏پروردگاری، و آنچه به من وحی نموده ادا مینمایم از ترس آنکه مبادا اگر انجام ندهم ‏عذابی از او بر من فرود آید که هیچکس نتواند آن را دفع کند، زیرا خداوند به من اعلام ‏فرموده که اگر آنچه در حق علی بر من نازل نموده ابلاغ نکنم رسالت او را نرساندهام و ‏برای من حفظ از شر مردم را ضمانت نموده و خدا کفایت کننده و کریم است. ‏ خداوند به من چنین وحی کرده است: «ای پیامبر ابلاغ کن آنچه از طرف پروردگارت بر تو ‏نازل شده- درباره علی، یعنی خلافت علی بن ابی طالب- و اگر انجام ندهی رسالت او را ‏نرسانده ای و خداوند تو را از مردم حفظ میکند». ‏ جبرئیل سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوند سلام پروردگارم- که او سلام است- ‏مرا مامور کرد که در این اجتماع بپا خیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم که «علی ‏بن ابی طالب برادر من و وصی من و جانشین من بر امتم و امام بعد از من است. نسبت ‏او به من همانند هارون به موسی است جز اینکه پیامبری بعد از من نیست و او صاحب ‏اختیار شما بعد از خدا و رسولش است.» ‏ و خداوند در این مورد آیهای از کتابش بر من نازل کرده است: «صاحب اختیار شما خدا و ‏رسولش هستند و کسانی که ایمان آورده و نماز را بپا میدارند و در حال رکوع زکات ‏میدهند»، و علی بن ابی طالب است که نماز را بپا داشته و در حال رکوع زکات داده و در ‏هر حال خداوند عز و جل را قصد میکند. ‏ ای مردم! من از جبرئیل درخواست کردم از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ این مهم معاف بدارد، ‏زیرا از کمی متقین و زیادی منافقین و فساد ملامت کنندگان و حیلههای مسخره کنندگان ‏اسلام اطلاع دارم. ‏ بعد از همه اینها، خداوند از من راضی نمیشود مگر آنچه در حق علی بر من نازل کرده ‏ابلاغ نمایم. ‏ ● اعلان رسمی ولایت و امامت دوازده امام علیهم السلام ‏ ای مردم! این آخرین باری است که تو چنین اجتماعی بپا میایستم، پس بشنوید و ‏اطاعت کنید و در مقابل امر خداوند پروردگارتان سر تسلیم فرود آورید، چرا که خداوند عز و ‏جل صاحب اختیار شما و معبود شماست، و بعد از خداوند رسولش و پیامبرش که شما را ‏مخاطب قرار داده، و بعد از من علی صاحب اختیار شما و امام شما به امر خداوند است، ‏و بعد از او امامت در نسل من از فرزندان اوست تا روزی که خدا و رسولش را ملاقات ‏خواهید کرد. ‏ حلالی نیست مگر آنچه خدا و رسولش و امامان حلال کرده باشند، و حرامی نیست مگر ‏آنچه خدا و رسولش و امامان بر شما حرام کرده باشند. خداوند عز و جل حلال و حرام را ‏به من شناسانده است، و آنچه پروردگارم از کتابش و حلال و حرامش به من آموخته به او ‏سپردهام. ‏ ای مردم! علی را فضیلت دهید. هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند آن را در من جمع ‏کرده است و هر علمی را که آموختهام در امام المتقین جمع نمودهام، و هیچ علمی ‏نیست مگر آنکه آن را به علی آموختهام. اوست «امام مبین» که خداوند در سوره یس ‏ذکر کرده است: «و هر چیزی را در امام مبین جمع کردیم» ‏ ای مردم! از علی به سوی دیگری گمراه نشوید، و از او روی برمگردانید و از ولایت او ‏سرباز نزنید. اوست که به حق هدایت نموده و به آن عمل میکند، و باطل را ابطال نموده ‏و از آن نهی مینماید، و در راه خدا سرزنش ملامت کنندهای او را مانع نمیشود. ‏ علی اول کسی است که به خدا و رسولش ایمان آورد و هیچکس در ایمان به من بر او ‏سبقت نگرفت. ای مردم! او را فضیلت دهید که خدا او را فضیلت داده است، و او را قبول ‏کنید که خداوند او را منصوب نموده است. ‏ ای مردم! او از طرف خداوند امام است، و هر کس ولایت او را انکار کند خداوند هرگز ‏توبهاش را نمیپذیرد و او را نمیبخشد. حتمی است بر خداوند که با کسی که با او مخالفت نماید چنین کند و او را به عذابی ‏شدید تا ابدیت و تا آخر روزگار معذب نماید. پس بپرهیزید از اینکه با او مخالفت کنید و گرفتار آتشی شوید که هیزم آن مردم و ‏سنگها هستند و برای کافران آماده شده است. ‏ ای مردم! به خدا قسم پیامبران و رسولان پیشین به من بشارت دادهاند، و به خدا قسم ‏من خاتم پیامران و مرسلین و حجت بر همه مخلوقین از اهل آسمانها و زمینها هستم. ‏هر کس در این مطالب شک کند مانند کفر جاهلیت اول کافر شده است. و هر کس در ‏چیزی از این گفتار من شک کند در همه آنچه بر من نازل شده شک کرده است، و هر ‏کس در یکی از امامان شک کند در همه آنان شک کرده است، و شک کننده درباره ما در ‏آتش است. ‏ ملعون است ملعون است، مورد غضب است مورد غضب است کسی که این گفتار مرا رد ‏کند و با آن موافق نباشد. ‏ بدانید که جبرئیل از جانب خداوند این خبر را برای من آورده است و میگوید: «هر کس با ‏علی دشمنی کند و ولایت او را نپذیرد لعنت و غضب من بر او باد». هر کس ببیند برای ‏فردا چه پیش فرستاده است. ای مردم! قرآن را تدبر نمایید و آیات آن را بفهمید و در محکمات آن نظر کنید و به دنبال ‏متشابه آن نروید. به خدا قسم، باطن آن را برای شما بیان نمیکند و تفسیرش را برایتان ‏روشن نمیکند مگر این شخصی که دست او را میگیرم و او را به سوی خود بالا میبرم ‏و بازوی او را میگیرم و با دستم او را بلند میکنم و به شما میفهمانم که: «هر کس ‏من صاحب اختیار اویم این علی صاحب اختیار اوست». و او علی بن ابی طالب برادر و ‏جانشین من است، و ولایت او از جانب خداوند عز و جل است که بر من نازل کرده است. ‏ بدانید که امیرالمؤمنین‏ بودن بعد از من برای احدی جز او حلال نیست. ‏ ● معرفی امیرالمؤمنین‏ علیه السلام به دست پیامبر(ص) سپس پیامبر(ص) دستش را بر بازوی علی(ع) زد و آن حضرت را بلند کرد و این در حالی ‏بود که امیرالمؤمنین‏ علیه السلام از زمانی که پیامبر(ص) بر فراز منبر آمده بود یک پله ‏پایینتر از مکان حضرت ایستاده بود و نسبت به صورت حضرت به طرف راست مایل بود که ‏گویی هر دو در یک مکان ایستاده اند. ‏ پس پیامبر(ص) با دستش او را بلند کرد و هر دو دست را به سوی آسمان باز نمود و علی ‏علیه السلام را از جا بلند نمود تا حدی که پای آن حضرت موازی زانوی پیامبر(ص) رسید. ‏سپس فرمود: ای مردم! چه کسی بر شما از خودتان صاحب اختیارتر است؟ گفتند: خدا و ‏رسولش. ‏ فرمود: بدانید که هر کس من صاحب اختیار اویم این علی صاحب اختیار اوست. ‏ پروردگارا، به امر تو میگویم: «خداوندا دوست بدار هر کس علی را دوست بدارد و دشمن ‏بدار هر کس علی را دشمن بدارد، و یاری کن هر کس علی را یاری کند و خوار کن هر ‏کس علی را خوار کند، و لعنت نما هر کس علی را انکار کند و غضب نما بر هر کس که ‏حق علی را انکار نماید».‏ پروردگارا، تو هنگام روشن شدن این مطلب و منصوب نمودن علی در این روز این آیه را ‏درباره او نازل کردی: «امروز دین شما را برایتان کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام ‏کردم و اسلام را به عنوان دین شما راضی شدم». و فرمودی: «دین نزد خداوند اسلام است». ‏ و فرمودی:« هر کس دینی غیر از اسلام انتخاب کند هرگز از او قبول نخواهد شد و او در ‏آخرت از زیانکاران خواهد بود». ‏ پروردگارا، تو را شاهد میگیرم که من ابلاغ نمودم. ‏ ● تاکید بر توجه امت به مسئله امامت ‏ ای مردم! خداوند دین شما را با امامت او کامل نمود، پس هر کس اقتدا نکند به او و به ‏کسانی که جانشین او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قیامت و روز رفتن به ‏پیشگاه خداوند عز و جل، چنین کسانی اعمالشان در دنیا و آخرت از بین رفته و در آتش ‏دائمی خواهند بود. عذاب از آنان تخفیف نمییابد و به آنها مهلت داده نمیشود. ‏ ای مردم! این علی است که یاری کنندهترین شما نسبت به من و سزاوارترین شما به ‏من و نزدیکترین شما به من عزیزترین شما نزد من است. ‏ خداوند عز و جل و من از او راضی هستیم. هیچ آیه رضایتی در قرآن نازل نشده مگر درباره ‏او، و هیچگاه خداوند مومنین را مورد خطاب قرار نداده مگر آنکه ابتدا او مخاطب بوده ‏است، و هیچ آیه مدحی در قران نیست مگر درباره او. ‏ ای مردم! شیطان آدم را با حسد از بهشت بیرون کرد. مبادا به علی حسد کنید که ‏اعمالتان نابود شود و قدم هایتان بلغزد. آدم به خاطر یک گناه به زمین فرستاده شد در ‏حالی که انتخاب شده خداوند عز و جل بود، پس شما چگونه خواهید بود در حالی که ‏شمایید و در بین شما دشمنان خدا هستند. ‏ بدانید که با علی دشمنی نمیکند مگر شقی و با علی دوستی نمیکند مگر با تقوی، و ‏به او ایمان نمیآورد مگر مومن مخلص. به خدا قسم سوره «والعصر»: درباره علی نازل ‏شده است؛ "قسم به عصر، انسان در زیان است" مگر علی که ایمان آورد و به حق و ‏صبر راضی شد. ‏ ای مردم! من خدا را شاهد گرفتم و رسالتم را به شما ابلاغ نمودم، و بر عهده رسول جر ‏ابلاغ روشن چیزی نیست. ‏ ● اشاره به کارشکنی های منافقین ‏ ای مردم! ایمان آورید به خدا و رسولش و به نوری که همراه او نازل شده است، قبل از ‏آنکه هلاک کنیم وجوهی را و آن صورتها را به پشت برگردانیم یا آنان را مانند اصحاب ‏سبت لعنت کنیم». به خدا قسم، از این آیه قصد نشده است مگر قومی از اصحابم که ‏آنان را به اسم و نسبشان میشناسم، ولی مامورم بر آنان پرده پوشی کنم. ‏ پس هر کس عمل کند مطابق آنچه در قلبش از حب یا بغض نسبت به علی مییابد، ای ‏مردم! نور از جانب خداوند عز و جل در من نهاده شده و سپس در علی بن ابی طالب و ‏بعد در نسل او تا مهدی قائم، که حق خداوند و هر حقی که برای ما باشد میگیرد، چرا ‏که خداوند عز و جل ما را بر کوتاهی کنندگان و بر معاوندان و مخالفان و خائنان و ‏گناهکاران و ظالمان و غاصبان از همه عالمیان حجت قرار داده است. ‏ ای مردم! شما را میترسانم و انذار مینمایم که من رسول خدا هستم، و قبل از من ‏پیامبران بوده اند! آیا اگر من بمیرم یا کشته شوم شما عقب گرد مینمایید؟ هر کس به ‏عقب برگردد به خدا ضرری نمیرساند، و خداوند به زودی شاکرین و صابرین را پاداش ‏میدهد. بدانید که علی است توصیف شده به صبر و شکر و بعد از او فرزندانم از نسل او ‏چنیناند. ‏ ای مردم! بعد از من امامانی خواهند بود که به آتش دعوت میکنند و روز قیامت کمک ‏نمیشوند. ای مردم! خداوند و من از آنان بیزار هستیم. ای مردم! آنان و یارانشان و تابعینشان و ‏پیروانشان در پایینترین درجه آتشند و چه بد است جای متکبران، بدانید که آنان «اصحاب ‏صحیفه» هستند، پس هر یک از شما در صحیفه خود نظر کند. ‏ راوی میگوید: وقتی پیامبر(ص) نام «اصحاب صحیفه» را آورد اکثر مردم منظور حضرت از ‏این کلام را نفهمیدند و برایشان سوال انگیز شد، و فقط عده کمی مقصود حضرت را ‏فهمیدند. ‏ ای مردم! من امر خلافت را به عنوان امامت و وراثت آن در نسل خودم تا روز قیامت به ‏ودیعه میسپارم، و من رسانیدم آنچه مامور به ابلاغش بودم تا حجت باشد بر حاضر و ‏غایب و بر همه کسانی که حضور دارند یا ندارند، به دنیا آمدهاند یا نیامدهاند. پس حاضران ‏به غایبان و پدران به فرزندان تا روز قیامت برسانند. ‏ و به زودی امامت را بعد از من به عنوان پادشاهی و با ظلم و زور میگیرند. خداوند ‏غاصبین و تعدی کنندگان را لعنت کند. ‏ ای مردم! خداوند مرا امر و نهی نموده است و من هم به امر الهی علی را امر و نهی ‏نمودهام، و علم امر و نهی نزد اوست. پس امر او را گوش دهید تا سلامت بمانید، و او را ‏اطاعت کنید تا هدایت شوید و نهی او را قبول کنید تا در راه درست باشید و به سوی ‏مقصد و مراد او بروید، و راههای بیگانه شما را از راه او منحرف نکند. ‏ ● پیروان اهل بیت علیه السلام و دشمنان ایشان ای مردم! من راه مستقیم خداوند هستم که شما را به پیروی آن امر نموده، و سپس ‏علی بعد از من، و سپس فرزندانم از نسل او که امامان هدایتاند، به حق هدایت ‏میکنند و به یاری حق به عدالت رفتار میکنند. بدانید که دشمنان ایشان سُفهای گمراه ‏و برادران شیاطیناند که اباطیل را از روی غرور به یکدیگر میرسانند. ‏ بدانید که دوستان اهل بیت کسانیاند که خداوند عز و جل آنان را توصیف کرده و فرموده ‏است: «... کسانی که ایمان آوردهاند و ایمانشان را با ظلم نپوشاندهاند، آناناند که ‏برایشان امان است و آنان هدایت یافتگان اند».‏ بدانید که دوستان ایشان کسانیاند که ایمان آوردهاند و به شک نیفتاده اند. ‏ بدانید که دوستان ایشان کسانیاند که با سلامتی و در حال امن وارد بهشت میشوند، ‏و ملائکه با سلام به ملاقات آنان میآیند و میگویند:«سلام بر شما، پاکیزه شدید، پس ‏برای همیشه داخل بهشت شوید» ‏ بدانید که دوستان ایشان کسانی هستند که بهشت برای آنان است و در آن بدون ‏حساب روزی داده میشوند. ‏ بدانید که دشمنان اهل بیت کسانیاند که به شعلههای آتش وارد میشوند. ‏ بدانید که دشمنان ایشان کسانیاند که از جهنم در حالی که میجوشد صدای ‏وحشتناکی میشنوند و شعله کشیدن را میبینند. ‏ بدانید که دشمنان ایشان کسانیاند که خداوند عز و جل میفرماید:«هر گاه گروهی را در ‏جهنم میاندازند خزانه داران دوزخ از ایشان میپرسند: آیا ترسانندهای برای شما نیامد؟ ‏میگویند: چرا، برای ما نذیر و ترساننده آمد ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند ‏هیچ چیز نازل نکرده است، و شما در گمراهی بزرگ هستید و میگویند: اگر میشنیدیم ‏یا فکر میکردیم در اصحاب آتش نبودیم. به گناه خود اعتراف کردند، پس دور باشند ‏اصحاب آتش» ‏ ای مردم! بدانید که من نذیر و ترسانندهام و علی بشارت دهنده است. ‏ ای مردم! بدانید که من منذر و برحذر دارندهام و علی هدایت کننده است. ‏ ای مردم! من پیامبرم و علی جانشین من است. ‏ ای مردم! بدانید که من پیامبرم و علی امام و وصی بعد از من است، و امامان بعد از او ‏فرزندان او هستند. بدانید که من پدر آنانم و آنها از صُلب او به وجود میآیند. ‏ ● حضرت مهدی عجل الله فرجه بدانید که آخرین امامان، مهدی قائم از ماست، اوست غالب بر ادیان، اوست انتقام گیرنده ‏از ظالمان، اوست فاتح قلعه ها و منهدم کننده آنها، اوست غالب بر هر قبیلهای از اهل ‏شرک و هدایت کننده آنان. ‏ بدانید که اوست استفاده کننده از دریایی عمیق. اوست که هر صاحب فضیلتی را به قدر ‏فضلش و هر صاحب جهالتی را به قدر جهلش نشانه میدهد. اوست انتخاب شده و ‏اختیار شده خداوند، اوست وارث هر علمی و احاطه دارنده به هر فهمی. ‏ بدانید که اوست خبر دهنده از پروردگارش، و بالا برنده آیات الهی. اوست هدایت یافته ‏محکم بنیان. اوست که کارها به او سپرده شده است اوست که پیشینیان به او بشارت ‏دادهاند، اوست که به عنوان حجت باقی میماند و بعد از او حجتی نیست. هیچ حقی ‏نیست مگر همراه او، و هیچ نوری نیست مگر نزد او. ‏ بدانید او کسی است که غالبی بر او نیست و کسی بر ضد او کمک نمیشود. اوست ‏ولی خدا در زمین و حکم کننده او بین خلقش و امین او بر نهان و آشکارش. ‏ ● مطرح کردن بیعت ‏ بدانید که من بعد از پایان خطابهام شما را به دست دادن با من به عنوان بیعت با او و اقرار ‏به او، و بعد از من به دست دادن با خود او فرا میخوانم. ‏ بدانید که من با خدا بیعت کردهام و علی با من بیعت کرده است، و من از جانب خداوند ‏برای او از شما بیعت میگیرم. «کسانی که با تو بیعت میکنند در واقع با خدا بیعت ‏میکنند، دست خداوند بر روی دست آنان است. پس هر کس بیعت را بشکند بر ضرر ‏خود اوست، و هر کس به آنچه با خدا عهد بسته وفادار باشد خداوند به او اجر عظیمی ‏عنایت خواهد کرد» ● حلال و حرام، واجبات و محرمات ‏ ای مردم! به حج خانه خدا بروید. هیچ خاندانی به خانه خدا وارد نمیشوند مگر آنکه ‏مستغنی میگردند و شاد میشوند، و هیچ خاندانی آن را ترک نمیکنند مگر آنکه ‏منقطع میشوند و فقیر میگردند. ‏ ای مردم! با دین کامل و با تفقُّه و فهم به حج خانه خدا بروید و از آن مَشاهد مُشرفه جز ‏با توبه و دست کشیدن از گناه برمگردید. ‏ ای مردم! نماز را بپا دارید و زکات را بپردازید همانطور که خداوند عز و جل به شما فرمان ‏داده است و اگر زمان طویلی بر شما گذشت و کوتاهی نمودید یا فراموش کردید، علی ‏صاحب اختیار شماست و برای شما بیان میکند، او که خداوند عز و جل بعد از من به ‏عنوان امین بر خلقش او را منصوب نموده است، او از من است و من از اویم. ‏ بدانید که حلال و حرام بیش از آن است که من همه آنها را بشمارم و معرفی کنم و بتوانم ‏در یک مجلس به همه حلالها دستور دهم و از همه حرامها نهی کنم. پس مامورم که از ‏شما بیعت بگیرم و با شما دست بدهم بر اینکه قبول کنید آنچه از طرف خداوند عز و جل ‏درباره امیرالمؤمنین‏ علی و جانشینان بعد از او آوردهام که آنان از نسل من و اویند، و آن ‏موضوع امامتی است که فقط در آنها بپا خواهد بود، و آخر ایشان مهدی است تا روزی که ‏خدای مدبر قضا و قدر را ملاقات کند. ای مردم! هر حلالی که شما را بدان راهنمایی کردم و هر حرامی که شما را از آن نهی ‏نمودم، هرگز از آنها برنگشتهام و تغییر ندادهام. این مطلب را به یاد داشته باشید و آن را ‏حفظ کنید و به یکدیگر سفارش کنید و آن را تبدیل نکنید و تغییر ندهید. ‏ بدانید که بالاترین امر به معروف آن است که سخن مرا بفهمید و آن را به کسانی که ‏حاضر نیستند برسانید و او را از طرف من به قبولش امر کنید و از مخالفتش نهی نمایید، ‏چرا که این دستوری از جانب خداوند عز و جل و از نزد من است، و هیچ امر به معروف و ‏نهی از منکری نمیشود مگر با امام معصوم. ‏ ● بیعت گرفتن رسمی ای مردم! شما بیش از آن هستید با یک دست و در یک زمان با من دست دهید، و ‏پروردگارم مرا مامور کرده است که از زبان شما اقرار بگیرم درباره آنچه منعقد نمودم برای ‏علی امیرالمؤمنین‏ و امامانی که بعد از او میآیند و از نسل من و اویند، چنانکه به شما ‏فهماندم که فرزندان من از صلب اویند. ‏ پس همگی چنین بگویید:«ما شنیدیم و اطاعت میکنیم و راضی هستیم و سر تسلیم ‏فرود میآوریم درباره آنچه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی درباره امر امامت ‏امامان، علی امیرالمؤمنین‏ و امامانی که از صلب او به دنیا میآیند. تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمیکنیم و شک و انکار نمینماییم و تردید به دل راه ‏نمیدهیم و از این قول برنمی گردیم و پیمان را نمیشکنیم. تو ما را به موعظه الهی نصیحت نمودی درباره علی امیرالمؤمنین‏ و امامانی که گفتی بعد ‏از او از نسل تو و فرزندان اویند، یعنی حسن و حسین و آنان که خداوند بعد از آن دو ‏منصوب نموده است. ‏ هرگز در پی تغییر این عهد نیستیم و خداوند (در اینباره) از نفسهایمان دگرگونی نبیند. ‏ ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان میرسانیم، و خدا را بر ‏آن شاهد میگیریم. خداوند در شاهد بودن کفایت میکند و تو نیز بر این اقرار ما شاهد ‏هستی.» ‏ ای مردم! با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین‏ و حسن و حسین ‏و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت ‏کنید، خداوند بیعت شکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار میدهد. ‏ ای مردم! آنچه به شما گفتم بگویید، و به علی به عنوان «امیرالمؤمنین‏» سلام کنید و ‏بگویید: «شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا مغفرتِ تو را میخواهیم و بازگشت به سوی ‏توست». ‏ و بگویید«حمد و سپاس خدای را که ما را به این راه هدایت کرد، و اگر خداونند هدایت ‏نمیکرد ما هدایت نمیشدیم. فرستادگان پروردگارمان به حق آمدهاند». ‏ خدایا، به خاطر آنچه ادا کردم و امر نمودم مومنین را بیامرز، و بر منکرین که کافرند غضب ‏نما، و حمد و سپاس مخصوص خداوند عالم است. ‏ برگرفته از کتاب «خطابه غدیر» نوشته محمد باقر انصاری[/align]