جستجو در تالارهای گفتگو

[h=2]آنچه از روغن كنجد نميدانستيد[/h] مدتهاست وقتي براي خريد روغن به سوپرماركت يا فروشگاه مواد غذايي ميرويم، يكي از سوالهايي كه فروشندگان ميپرسند اين است كه چه روغني ميخواهيد؟ آنقدر تنوع روغنها زياد شده كه ميتوان از ميان چند نوع مختلف، يكي را انتخاب كرد؛ از روغن ذرت و زيتون گرفته تا روغن سويا و كنجد... هريك از اين روغنها هم خاصيتي ويژه دارند؛ مثلا، روغن زيتون را براي پختوپز ميتوان استفاده كرد اما روغن ذرت براي سرخكردن مناسبتر است اما روغن كنجد چطور؟ روغن کنجد چه خواصي دارد؟ پاسخ به اين پرسش، موضوع اين هفته «پوستر سلامت» است. با ما همراه شويد تا 10 نكته مهم را درباره اين روغن بدانيد. 1.روغن كنجد، يك روغن گياهي و استخراجشده از دانههاي كنجد است كه از قديم در جنوب هند براي پخت و پز از آن استفاده ميشده و ميشود. اين روغن براي طعمدادن به غذا در آشپزي چيني، ژاپني و كرهاي نيز كاربردهاي فراواني دارد. به هر حال اين روغن از آسيا به ساير نقاط دنيا معرفي شده و خواص فراواني را به آن نسبت ميدهند. 2.روغن كنجد از منابع ويتامين e محسوب ميشود و سرشار از منيزيم، كلسيم، مس، روي و ويتامين b6 است. به دليل داشتن عنصر مس، مصرف اين روغن به درمان آرتروز كمك ميكند، روي و كلسيم هم احتمال ابتلا به پوكي استخوان را به حداقل ميرساند و منيزيم موجود در آن از سلامت سيستم تنفسي بدن محافظت ميكند. 3.روغن كنجد از بهترين گزينههاي انتخابي براي كساني است كه از فشار خون بالا رنج ميبرند. اين روغن داراي اسيدهاي چرب امگا 6 و امگا 9 است و به اين دليل در دماي اتاق مايع باقي ميماند. روغن كنجد تركيبهايي به نام سيزامين و سزاملين دارد كه دريافتشان به تنظيم فشار خون كمك ميكند. البته منيزيم موجود در اين روغن نيز در تنظيم فشار خون موثر است. 4.روغن كنجد را ميتوان براي پخت و پز استفاده كرد اما برخي از انواع آن براي سرخكردن مناسب نيست. مثلا روغن كنجد با رنگ روشن نقطه دود بالايي دارد و براي همين منظور ميتوان آن را براي سرخكردن عميق (طولانيمدت) موادخوراكي استفاده كرد اما روغن كنجد تيرهرنگ براي سرخكردن طولانيمدت مناسب نيست و فقط ميتوان آن را به عنوان چاشني سالاد يا پخت و پز معمولي به كار برد. 5.روغن كنجد داراي خواص ضدباكتريايي و ضدقارچي نيز است به همين دليل عادت به مصرف آن ميتواند به بهداشت دهان و دندان كمك كند زيرا باكتريهاي مضر دهاني را از بين ميبرد و احتمال پوسيدگي دندانها را به حداقل ممكن ميرساند. 6.يكي از دلايل ابتلا به بيماريهاي قلبي، ورود راديكالهاي آزاد به بدن و آثار منفي آنها بر عروق خوني است. روغن كنجد به دليل داشتن سيزاملين كه خاصيت آنتياكسيداني و ضدالتهابي دارد، از گرفتگي عروق جلوگيري و حتي به كاهش شدت اين مشكل كمك ميكند. 7.بررسيها نشان دادهاند دريافت روزانه 100 ميليگرم منيزيم كه در اين روغن به مقدار قابل ملاحظهاي وجود دارد، تا 12 درصد احتمال ابتلا به سرطان (بهخصوص سرطان كولون يا روده بزرگ) را كاهش ميدهد بنابراين افرادي كه مستعد ابتلا به اين بيماري هستند، بهتر است اين روغن را در رژيم غذاييشان بگنجانند. 8.يادتان باشد هر روغني حتي روغن كنجد هم بايد در حد تعادل مصرف شود زيرا زيادهروي در مصرف آن باعث اضافه وزن خواهد شد. هر واحد روغن مايع 1 قاشق مرباخوري روغن و داراي 45 كيلوكالري انرژي است كه بايد در كل انرژي دريافتي روزانه محاسبه شود. 9.افراد مبتلا به ديابت نوع 2، بهتر است روغن كنجد مصرف كنند زيرا بررسيها نشان داده منيزيم موجود در اين روغن به كاهش قند خون افراد ديابتي كمك ميكند. 10.روغن كنجد را بايد در ظروف تيرهرنگ و بهخصوص شيشهاي ريخت، در ظرف را محكم بست و آن را در كنار اجاق گاز نگذاشت. به اين ترتيب احتمال اكسيدشدن اسيدهاي چرب غيراشباع موجود در اين روغن به حداقل ممكن خواهد رسيد.

ترسناکترین گیاهان دنیا / عکس برخی از گیاهان هستند که می توانند انسان ها را مسموم کنند و حتی برخی دیگر دست زدن به آن ها نیز باعث بروز مشکلاتی مانند عفونت های مختلف در بدن می شود. در میان دسته گیاهان سمی بخشی هستند که حتی نزدیک شدن به آن ها نیز می تواند کشنده باشد. این گیاهان که در طبیعت نیز پیدا می شوند به ترسناک ترین گیاهان دنیا مشهور شده اند. Red Tide ترسناک ترین و البته بزرگترین قاتل حیوانات دریایی گیاهی به نام «Red Tide » است که سمی قوی را از خود ساتع می کند. در زمان های مشخصی از سال در برخی از ساحل های اقیانوس های آرام و اطلس این جلبک های قرمز نمایان می شوند و تنها نزدیک شدن به آن ها می تواند حیوانات را از بین ببرد. بسیاری از مرگ های دسته جمعی به علت وجود همین جلبک ها است. Spurge Laurel یکی از بی رحم ترین گیاهان دنیا را می توانید در هر جنگلی ببینید. این گیاه برگ های سبز و نرمی دارد که بسیار زیبا هم هستند اما در پشت این زیبایی با خشونت رفتار می کنند. دست زدن و یا حمل و نقل اشتباه این گیاه می تواند باعث بروز خونریزی های داخلی و از کار افتادن عضلات ظرف چند ساعت شود. این نشانه ها به سرعت انسان ها را به سمت مرگ راهی می کنند. درمان برای این گیاه بسیار کم است و البته درمان آن بسیار دردناک نیز هست. گزنه نیوزلندی گزنه یکی از دردناک ترین گیاهانی است که می توانید در دنیا پیدا کنید ولی نوع نیوزلندی آن واقعا شگفت انگیز و ترسناک است. این گزنه حتی با قدم زدن در کنارش هم شما را مسموم و به سرعت می کشد. این درخت ها می تواند تا سه متر رشد کنند و البته برای آنکه به شما آسیبی وارد نکند باید از لباس ها خاصی استفاده کنید. توت سیاه هیمالیا یکی از مظلوم ترین گیاهان کشنده دنیا در کوه ها هیمالیا زندگی می کند و انسان های زیادی را تا به حال راهی بیمارستان و برخی را راهی گورستان کرده است. این گیاه شاخه هایی با تیغ هایی به اندازه دندان های کوسه و تیز دارد. تنها کمی خراش روی بدن می تواند شما را راهی بیمارستان کند و البته باید چند هفته ای تحت درمان باقی بمانید در غیر این صورت جانتان را از دست خواهید داد. Hogweed یکی از گیاهانی که به کابوس شب ها نیز شباهت دارد به نام «Hogweed» شناخته می شود و دومین گیاهی است که میتواند تنها با تماسی بسیار ساده انسان ها را بکشد. سم این گیاه به راحتی از منافذ روی پوست وارد خون می شود و حتی پوست را نیز می سوزاند. ارتفاع این درخت به ۲ متر می رسد و باید با لباس های مخصوص به آن نزدیک شوید. منبع: باشگاه خبرنگاران

دوستان این تاپیک رو برای قرار دادن لیست گیاهان دارویی که در بخش " معرفی و بررسی گیاهان دارویی " معرفی شده اند زدم تا دوستان بتوانند به راحتی به لیست داروی گیاهی مورد نظرشون با کلیک روی لینک ان دسترسی پیدا کنند این تاپیک صرفا جهت اطلاع از لیست داروهاست برای دسترسی به توضیحات هر داروی گیاهی رو لینک آن در لیست زیر کلیک کنید تا به توضیحات مرتبط به ان دسترسی پیدا کنید لیست گیاهان دارویی معرفی شده در تالارهای دانش افزایی چرخک داروی گیاهی آلیکوم داروی گیاهی آلتادین داروی گیاهی آلتیب داروی گیاهی آنتوم داروی گیاهی آنتی دیابتیک داروی گیاهی آنتی میگرن داروی گیاهی آفرودیت داروی گیاهی آوی پکت داروی گیاهی بابونه داروی گیاهی برن داروی گیاهی برونکوتیدی داروی گیاهی سی لاکس داروی گیاهی کالاندولا داروی گیاهی کارامین داروی گیاهی کاروای میکسچر داروی گیاهی کارمیناتیف داروی گیاهی کارمینت داروی گیاهی کراتاگوس داروی گیاهی د - رگلیس داروی گیاهی بخور اوکالیپتوس دینه داروی گیاهی بخور دینه ( پودر ) داروی گیاهی دیورتیک داروی گیاهی انوکسولون داروی گیاهی گارلت داروی گیاهی گارلیک داروی گیاهی گارلی کپ داروی گیاهی گارسین داروی گیاهی جنرال تونیک داروی گیاهی جن جی تون داروی گیاهی گل گریپ آشنایی با گیاه دارویی آویشن باغی داروی گیاهی بخور اوکالیپتوس گل دارو داروی گیاهی گرایپ واتر داروی گیاهی هربی لاکس داروی گیاهی هایپیران داروی گیاهی بخور اوکالیپتوس ایران داروک داروی گیاهی بخور اوکالیپتوس ایران داروک (پودر) داروی گیاهی کامیل داروی گیاهی لاگزاریسین داروی گیاهی لیکوفار داروی گیاهی منتول مایع داروهای گیاهی ماسومنت داروی گیاهی ملیسان داروی گیاهی منتا داروی گیاهی منتازین داروی گیاهی موسیلیوم داروی گیاهی میرتکس داروی گیاهی میرتوپلکس داروی گیاهی اولئاکرات داروی گیاهی پاسی پی داروی گیاهی پرفوران

[align=justify] گیاهان مناطق کویری ● درخت تاق این درخت با آب و هوای خشک و زمینهای نسبتا" شور نواحی کویری بسیار سازگار بوده و در خاکهای سبک و شنی و همچنین بر روی تپه های شنی بخوبی رشد و نمو می کند. بهمین دلیل از اهمیت بسزایی در رابطه با کویر و تثبیت شنهای روان در مناطق کویری کشور برخوردار است به علاوه چوب آن از نظر سوخت و تهیه ذغال مورد توجه بوده و همچنین در صنعت نئوپان هم مورد استفاده قرار می گیرد. در خت تاغ بدلیل حفظ رطوبت خاک موجبات رشد و نمو سایر گیاهان طبیعی را فراهم می آورد بطوری که منطقه تاغ کاری شده پس از مدتی به صورت مرتع مشجری در می آید که می تواند مورد استفاده دامها قرار گیرد ● Cyperus conglomerates کلبیت گونه ای از «جگن» که در گویش محلی بیابان نشینان بنام «کلبیت» شهرت دارد، گیاهی است بوته ای پایا که در تمام عرصه های شنی نوار ریگ بلند آران و بیدگل (تپه های ماسه ای ، بستر کوچه ریگها ، چاله ریگها و حتی روی شنزارهای روان) استقرار دارند. کلبیت از جمله گیاهان شن دوست بسیار سازگار به خاکهای شنی و فقیر از مواد غذایی می باشد. این گیاه بصورت پوشش غالب ، ایجاد تیپ گیاهی یکنواختی و همگنی را در شنزارها بوجود می آورد. از طرفی ، در جوامع گیاهی اسکنبیل ، دم گاوی ، خارسوف ، نترونسی، بصورت گونه غالب یا همراه ، مشاهده می شود. به علت انعطاف اکولوژیکی بسیار وسیع این گونه گیاهی ، انتشار جغرافیایی آن در ایران بسیار وسیع می باشد. بطوری که از شنزارهای جنوب کشور ، مرکزی و تا شمال کشور نیز گسترش نموده است. این گیاه دارای برگهائی باریک ، کشیده و معمولا" از میان برگها ، یک ساقه گل دهنده ، به طول ٣٠تا ٦٠سانتیمتر خارج می شود. بذرهای گیاه پس از رسیدن براحتی از پوشش محافط گل آذین جدا و توسط باد پراکنده می شود. اغلب در سالهایی که متوسط بارندگی سالیانه ( زمستان و بهار) مناسب باشد ، رویشگاههای کلبیت ، با ایجاد ساقه های گل دهنده و رشد رویشی بسیار مناسب ، بستر را به شنزارها می بخشد. کلبیت دارای سیستم ریشه ای بسیار فعال ، بصورت ریزومهای جانبی (افقی و عمودی )فراوان ، معمولا" ایجاد توده های وسیع بصورت کلنی، در عرصه های شنی می نماید. بر روی ریزومهای افقی ، جستهای عمودی ، بصورت جوانه های فعال رویشی که تولید اندامهای هوایی می کند ، ظاهر می شود. ● Zygophyllum eurypterum قیچ قیچ درختچه ای است همراه با انشعباات چوبی فراوان که در عرصه های بیابانی بصورت پراکنده در جوامع گیاهی درمنه دشتی مشاهده می شود. ارتفاع متوسط این درختچه تا ٥/٢ متر می رسد. قیچ در نقاط مختلف ایران ، قفقاز ، افغانستان و پاکستان انتشار دارد. رویشگاههای اصلی قیچ در ایران ، جنوب شرقی شاهرود ، خراسان ، زنجان ، دامنه های مشرف به کوهستان سفید آب و دشت کویر، ارتفاعات انارک و چوپانان می باشد. قیچ معمولا" در خطوط همباران ١٠٠تا ١٥٠میلیمتر بصورت طبیعی ایجاد رویشگاههای مشجر می نماید. دامنه ارتفاعی رویشگاه قیچ در دامنه های کوهستانی سفید آب بین ١٠٠٠تا ٢٠٠٠متر از سطح دریا است. قیچ گیاهی است بومی مناطق خشک و نیمه خشک در خاکهای شور ، قلیا و شور و قلیایی که عمدتا" دارای آهک فراوان است ، بخوبی رویش دارد. گلهای زرد این درختچه پیش رس بوده و معمولا" در اواسط اسفندماه ظاهر می شوند. بدنبال آن میوه های بالدار حاوی سه عدد بذر، در اوایل اردیبهشت ماه بوجود می آیند. وجود باله های نسبتا" بزرگ میوه ، جابجایی بذر را توسط باد آسان کرده است. این گیاه بوسیله بذر و قلمه قابل تکثیر است. ● Ephedra strobilacea ریش بز ریش بز که با نامهای «کلیشر» و «علی جونی» توسط بیابان نشینان گویش می شود از درختچه های همیشه سبز(ساقه سبزها) محسوب می شود که در مناطق بیابانی و استپی خشک ، ایجاد اجتماعات طبیعی وسیعی را می نمایند. ارتفاع این درختچه تا ٥/١متر می رسد. برگهای آن خیلی کوچک و فلسی بوده و در واقع بخش اعظم فرآیند فتوسنتز گیاه به ساقه های آن سپرده شده است. گل های ریش بز، زرد رنگ ، معطر و معمولا" در اردیبهشت ماه ظاهر می شوند، میوه ها به صورت پوشش قرمز گوشتی و آبدار میوه محصور شده در اواخر مردادماه قابل جمع آوری است. این د رختچه در اقلیم خشک و نیمه خشک ایران ، در بیابانهای استان سیستان و بلوچستان ، دشت کویر، حوضه بیابانهای مسیله، قم ،سمنان ، خراسان و دامنه های جنوبی البرز انتشار دارند. ریش بز در خطوط همباران ١٠٠میلیمتر به بالا بصورت طبیعی رویشگاههایی را بوجود می آورد. دامنه ارتفاعی رویشگاه آن معمولا" از ٨٠٠تا ١٨٠٠متر از سطح دریا متغیر است. ریش بز اغلب در بیابانها روی سازند نئوژن که دارای تشکیلات مارنی گچی می باشد ، می روید. سیستم رسیشه ای آن بسیار فعال بوده و انشعابات وسیعی را به پیرامون می فرستد و در انتهای ریشه های سطحی (استولون) که در خاکهای شنی گسترده شده اند، اشنعابات هوایی بصورت جستهای فراوان ظاهر می گردند. ● Stipagrostis plumosaنسی نسی گیاهی بوته ای پایا و بیابانها و شنزارها به فراوانی یافت می شود. انتشار جغرافیایی آن از جنوب ایران تا صحرای قره قوم ادامه دارد. نسی از خانواده گندمیان (Gramineae) ، بوته ای مرتعی و خوشخوراک که بعنوان گیاهی سازگار، در نقاط استیپی بیابانها و شنزارها ، اجتماعات گیاهی یکدست و وسیعی را بوجود می آورد. در بسیاری از عرصه های بیابانی که چرای شدید انجام می گیرد. فرصت ظهور و ازدیاد این بوته مرتعی سلب می شود. در صورتی که مدتی این مراتع قرق شوند، بخوبی گستره های رویشگاهی این گونه با ارزش آشکار خواهند شد. دامنه انشتار نسی در ایران شامل تمام بیابانهای لوت تا شمال دشت کویر ، بیابانهای مسیله و در شنزارهای نوار ریگ بلند ، بعنوان گونه شاخص حضور دارند. نسی در خطوط همباران ١٠٠میلیمتر به بالا در اقلیم خشک و نیمه خشک رشد طبیعی دراد. اغلب در تمام خاکها اعم از خاکهای سبک شنی ، لومی ، گچ دار و حتی خاکهای آهکی با نفوذ پذیری زیاد ، گسترش دارد. این گیاه اغلب به همراه درمنه دشتی، نتر ، قیچ و ریش بز جوامع گیاهی گسترده ای را تشکیل می دهند. علت مقاومت آن نسبت به شرایط اقلیم خشک ، بواسطه وجود غلافی از شن دانه اطراف ریشه های افشان گیاه می باشد که بوته را در درجه حرارتهای بالا ( مخصولا" در فصل تابستان) و در باربر کم آبی محافظت می کند. اگرچه نسی یکی از نادر گونه های مرتعی سازگار به عرصه های بیابانی محسوب می شود ولیکن تاکنون توسط دستگاههای اجرایی کشور ، فعالیتی در جهت تکثیر و احیا آن در مراتع قشلاقی صورت نپذیرفته است. ● Salsa crassa علف شور الوان علف شور گیاهی است بوته ای یک ساله ، ساقه و برگهای آبدار و گوشتی ، دارای انشعابات و شاخه های گسترده بر روی اراضی شور و بحالت کپه ای دیده می شود. آنچه که باعث رنگین شدن منظر بوته به رنگهای ارغوانی ، قرمز ، نارنجی ، زرد و صورتی می شود ، مربوط به تغییر رنگ باله های میوه می باشد. این تغییر رنگ اغلب در ماههای پاییز (آذر تا آبان ماه) مشهود است . بذور علف شور توسط باله های غشایی محصور شده و به این دلیل بذر را سبک و براحتی توسط باد قابل جابجایی است. زمان جمع آوری بذر علف شور طی ماه آبان می باشد. رویشگاههای طبیعی علف شور در اکثر نقاط شوره زار ایران مانند تپه های نمکی مردآباد کرج ، اراضی شور قزوین ، اراک ، قم ، سمنان ، یزد ، گیلانغرب ، قصر شیرین و بیابانهای حوضه مسیله می باشد. این گیاه تنها توسط بذر تکثیر می یابد و بهترین روش ازدیاد علف شور ، در طبیعت ، بذر پاشی و بذرکاری پس از ریزشهای جوی بویژه برف و باران ، در در عرصه های شور و قلیا بعنوان گیاه زیراشکوب گیاهان درختی و درختچه ای بیابانها. علف شور معمولا" ایجاد تیپهای یکدست و یکنواختی را در تاغزارها می کند . ولیکن توام با سایر گونه های شور پسند مانند خولی ، اشنان و آنابازیس نیز بعنوان گونه های همراه نیز دیده شده است. علف شور دارای گونه های متعددی است که در محیطهای شور و قلیایی بعنوان گیاهی سازگار و مقاوم زندگی می کند. این گیاه متعلق به خانواده اسفناجیان (Chenopodiaceae) بوده ، گیاهی است یکساله، علفی و ارتفاع آن بین ٤٠تا٨٠ سانتیمتر و قطر تاج پوشش آن بین ٤٠تا ١٠٠سانتیمتر متغییر است. برگهای علف شور کوتاه ، آبدار و گوشتی ، گلهایی سبز متمایل به زرد و میوه هایی رنگین که در فصل پاییز قابل مشاهده است. این گیاه معمولا" در بین تاغزارها به همراه سایر گونه های شن دوست مانند کریفون ، خولی و نسی ایجاد تیپهای گسترده ای را می نماید. خاکهای رویشگاه علف شور از آهکی – گجی تا شور و قلیایی ، متنوع است. این گیاه معمولا" در خطوط همباران ٨٠میلیمتر به بالا می شود. دامنه ارتفاع رویشگاهی آن بین ٤٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دریا متغیر است. علف شور در نواحی مختلف بیابانهای حوضه مسیله ، دشت کویر ، حاشیه دقهای بیابانی مانند بیابان سیاه رگه و چهار طاغی گسترش دارد. زیبایی گیاه بیشتر بواسطه تغییراتی است که در باله های میوه رخ داده ، اغلب نوسانات رنگ در فصل پاییز ایجاد رنگهای قرمز، نارنجی و سیاه می کند . به کوتاه سخن ، مجموعه های گیاهی علف شور ، طیفی از رنگهای متنوع را در سطح بیابانها و نمکزارها ، به تماشا می گذارند. ● Salsola tomentosa شور بیابانی گیاهی بوته ای پایا ، قد کوتاه و ارتفاع متوسط گیاه بین ٢٠تا ٤٠سانتیمتر متغیر است. انشعابات ساقه ای چوبی و ترد ، برگهای کوچک و کروی شکل ، آبدار و میوه های گیاه معمولا" در اوایل فصل پاییز تشکیل می شوند. کاسه گل دارای ۵ دانه بوده که هنگام رسیدن میوه به بال عرضی اطراف آن تبدیل می شود. رنگهای باله های میوه معمولا" بسیار متنوع و رنگین می باشد. این گیاه بوته ای اغلب در هر نوع زیستگاهی به استثناء خاکهای خیلی شور ، رویش دارد. اغلب در نقاط خشک و مرطوب استپهای مختلف کشور مانند نواحی شور آذربایجان ، سواحل دریای خزر ، بیابانهای یزد ، کرمان ، کرج ، سیستان و بلوچستان ، خراسان و مسیله انتشار یافته اند. بر روی خاکهای نیمه عمیق با بافت لومی شنی و سنگریزه دار براحتی استقرار می یابند. دامنه ارتفاعی رویشگاه شور بیابانی بین ٧٠٠تا ١٥٠٠متر از سطح دریا متغیر است. اجتماعات مختلفی را بر روی رسوبات کواترنر با رخساره سفره ماسه ای بوجود می آورد. گونه های همراه این بوته شور پسند عبارتند از : درمنه دشتی، ریش بز، قلم ، نتر ، نسی، کریفون و زلگ می باشند. معمولا" در نقاط دامنه ای به همراه درمنه دشتی تیپ غالب را تشکیل می دهند ، بطوری که با افزایش مقدار درصد رس و شوری خاک ، از پوشش درمنه کاسته و شور بیابان بیشتر خود را نمایان می کند . روش تکثیر گیاه توسط بذر می باشد. ● Tribulus terrestris نخودوک بیابان نشینان به این گونه از خارخسک ، نخودوک می گویند. این گیاه بوته ای یکساله دارای انشعابات فراوان و حداکثر ارتفاع گیاه بین ٤٠تا ٨٠سانتیمتر متغیر است. نخودوک ریشه ای ضخیم و سفیدرنگ داشته و در اغلب عرصه های شنزارهای بیابان دیده می شود ساقه های آن غیر منشعب ، برگهای شانه ای کوچک بطول ٢تا ٤سانتیمتر ، تمام پیکر گیاه ( اعم از ، برگ ، ساقه و میوه) را انبوهی از کرکهای بسیار متراکم ، کوتاه و نرم پوشانده است. گلهای آن زرد و میوه ها نیز پرزدار هستند. نخودوک متعلق به خانواده قیچ( Zygophyllaceae)می باشد. این گیاه اغلب در تیپهای درمنه دشتی ، نسی و اغلب تاغزارها بطور طبیعی دیده می شوند. گونه ای مرتعی بسیار خوش خوراک و در خاکهای با بافت سبک شنی – لومی می روید. در سالهایی که میانگین بارندگی سالیانه بیابانها مطلوب ( بیش از ١٠٠میلیمتر) باشد، این بوته در اغلب نواحی شنی مشاهده می شود. گلهای آن در اواسط بهار و بذرها نیز در اوایل تابستان تشکیل می شوند. روش ازدیاد این گیاه صرفا" توسط بذر انجام می گرد. ● Nitraria schoberi قره داغ قره داغ درختچه ای مقاوم به خشکی ، دارای انشعابات فراوان از بن گیاه ، ساقه ها اغلب به صورت ساقه های خوابیده و خمیده که شکل کپه ای نسبتا" حجیمی را به گیاه می بخشد. برگها تا حتی گوشتی و آبدار ، ساقه ها در انتهاء نوک تیز و خشبی می شوند. گلهای قره داغ سفید رنگ و معمولا" در اواخر فروردین ماه ظاهر می شوند. میوه های آن قهوه ای متمایل به مشکی ، محتوی یک عدد بذر ، در اواخر خرداد ماه قابل مشاهده است. این درختچه های اغلب در ایران ، ا فغانستان ، سوریه و آسیابی صغیر انتشار دارد. پراکنش جغرافیایی آن در ایران ، از بلوچستان تا خراسان ، در شوره زارهای بیابانی مانند کویر میقان اراک ، سواحل دریاچه نمک کویر و کویر غول آ باد گسترش یافته است. این گیاه در خطوط همباران ١٠٠میلیمتر به بالا قرار دارند. همچنین دامنه ارتفاعی رویشگاه آن بین ٨٠٠تا ١٧٠٠متر از سطح دریا ( کویر میقان ) متغیر است. این درختچه در حاشیه دریاچه های نمک با خاکهای عمیق ، رسوبی و شور که دارای بافت متغیر است ، رویش دارد . علاوه بر این در خاکهای گچی و آهکی که دارای محدودیت زهکشی بوده نیز ، زندگی می کنند. انشعابات ساقه ها در اثر تماس با خاک مرطوب پیرامون گیاه ، ایجاد ریشه های نابجا کرده و این امر در توده ای شدن گیاه به فرم کپه ای کمک می کند . بنابراین از جمله روشهای تکثیر گیاه علاوه بر روش تهیه قلمه ، توسط بذرنیز ازدیاد می شود. ● Tamarix hispida گز گز از درختجچه های مناطق بیابانی و شور می باشد. این گیاه اغلب در بستر آبراهه ها و رودخانه های شور و قلیایی نواحی خشک رویش دارد. گیاهی است مقاوم به خشکی و سازگار با شرایط سخت بیابان ، دارای گلهایی قرمز رنگ که در فصل بهار و پاییز در انتهای انشعابات و ساقه ها مشاهده می شود. اراضی شوری که خاک مرطوب داشته و یا تحت تاثیر جریانات فصلی رودخانه ها و آبراهه ها قرار دارند ، از جمله رویشگاههای درختچه گز محسوب می شود. این گیاه در انواع خاکها با بافت شنی – رسی ، سنگریزه دار و دشتهای سیلابی با خاکهای رسوبی عمیق یا نیمه عمیق دیده می شود. دامنه ارتفاع رویشگاه بین ٨٠٠ تا ١٢٠٠ متر از سطح دریا است. این درختچه در رویشگاههای طبیعی همراه با سایر گونه های شور پسند مانند اشنان ، آنابازیس و علف شور اجتماعات طبیعی را بوجود می آورد. گز بواسطه ایجاد تپه های نبکای در اطراف خود ، نقش بسیار مهمی در حفاظت خاک نواحی شور بیابانی بعهده دارد. انشعابات فرعی و متراکم ساقه ها ، شکل کروی کپه ای به این درختچه می بخشد. گز علاوه بر قلمه از طریق جدا کردن پاجوش نیز قابل تکثیر است. ● Pistacia Khinjuk & Amygdalus scoparia پسته وحشی و بادام کوهی پسته وحشی از گیاهان درختی بلند قامت نواحی ارتفاعات کوههای نیمه خشک محسوب می شوند. ارتفاع متوسط این درخت معمولا" بین یک تا سه متر بوده ولیکن در برخی نقاط حتی به ٧مترنیز می رسد. درختی است دو پایه ، دارای برگهای تک شانه ای ( واجد یک تا ٧برگچه) برگچه ها بیضوی تخم مرغی شکل ، گل آذین نر خوشه مرکب به طول ٥تا ١٢سانتیمتر و گل آذین ماده خوشه مرکب به طول ٧تا ١٥سانتیمتر. میوه پسته وحشی شفت کوچک ( بطول ٥تا ٨میلیمتر و عرض ٤تا ٦میلیمتر) ابتدا صورتی & سپس قرمز و در زمان رسیدن کامل ، پوشش میوه سبز رنگ می باشد. در اغلب نقاط کوهستانی نیمه خشک کشور مانند بلوچستان تا خراسان ، لرستان ، کردستان ، اصفهان ، فارس، خوزستان ، کرمان ، یزد و تهران به صورت گونه ای بومی و شاخص حضور دارند. این درختچه به همراه بادام کوهی عنصر اصلی و شاخص بخش کوهستانهای خشک و نیمه خشک ناحیه رویشی ایرانی – تورانی را تشکیل می دهد. پوشش گیاهی استپ – جنگ پسته وحشی – بادام کوهی در سر تا سر نواحی کوهستانی نیمه خشک ، به همراه سایر گونه های کامفیت (مانند انواع گون ها و چوبکها) گسترده شده اند. سیستم ریشه ای این درخت سازگاری بسیار مطلوبی را به نقاط سنگلاخی و دامنه های کوههای آهکی و بازالتی ، داشته است. فعالیت بسیار زیاد انشعابات ریشه ای ، بویپه در شکاف تختهت سنگها ، بردباری این گیاه را در مقابل شرایط اکولوژیک حاکم بر منطقه نشان می دهد. پسته وحشی توسط بذر تکثیر می شود. عامل انتشار بذر گیاه در طبیعت شاید توسط پرندگان انجام می گیرد. ● Suada fruticosa سیاه شور سیاه شور درختچه ای است شورپسند، در پایه سخت و کاملا" چوبی شده، انشعبات جانبی فراوان و ایستا، برگهای کوچک ، کروی و آبدار شاخه های خشبی را فرا میگیرند. این درختچه در سواحل دقهای باتلاقی شور و مرطوب می رویند. معمولا" در نقاطی که شوری مفرط خاک محدودیت زیستی زیادی را برای سایر گیاهان شورپسند مانند اشنان، علف شور و آنابازیس را فراهم آورده ، با این وجود سیاه شور براحتی می تواند در آن محیط مستقر شوند. این درختچه اغلب به همراه خارشتر در نقاطی که عمق سطح ایستابی آب بالاست ، رویش دارد و از این جهت خاک رویشگاه آن علاوه بر وجود مقادیر قابل توجهی نمک، لایه پف کرده تمام سطح خاک را می پوشاند.در خاکهای نیمه عمیق تا عمیق که واجد شوری فوق العاده بالا می باشند و همچنین بر روی کفه های رسی نمکی با رخساره ژئومورفولوژی مرطوب نیز سیاه شور می تواند حضور داشته باشد. افزایش غلظت اسمزی درون بافتهای این درختچه نسبت به نمکها و املاح موجود در محیطهای شور باعث شده که تقلیل جذب آب به حداقل و همچنین مقابله شدید برای کاهش فوق العاده تعرق و تبخیر سطحی در اندامها ، صورت گیرد. به همین دلیل شکل ظاهری گیاه ( ساقه های گوشتی ، برگهای کوچک شونده) نیز نسبت به سایر گیاهان خشکی پسند تغییر کند. گونه های همراه اجتماعات سیاه شور محدود بوده و چند گونه هالوفیت مقاوم مانند گنگ و برخی از گونه های علف شور دیده می شوند. میوه های سیاه شور کیسه مانند بوده و محتوای دانه ای افقی می باشند. بذور این درختچه در اواخر فصل پاییز می رسند. سیاه شور علاوه بر بذر ، توسط قلمه نیز ازدیاد می شوند. ● Amyg dalus scopariaبادام کوهی درختچه ای خوش منظر ، ساقه های آن ایستا ، افراشته و سبز رنگ ، برگهای باریک و کوچک و بعنوان اولین درختچه گل دهنده در فصل بهار با گلهایی درشت و سفید رنگ در اقلیم نیمه خشک کشور ، مناظر بدیعی را به تماشا می گذارد. این درختچه در برابر شرایط نامساعد محیط ( کم آبی و نوسانات شدید حرارتی) مقاوم می باشد. بادام کوهی متعلق به خانواده گل سرخیان(Rosaceae) ، ارتفاع متوسط گیاه بین ٥/٢ تا ٣ متر و قطر تاج پوشش آن نیز به ٢ تا ٥/٢ متر بالغ می گردد. گل های سفید رنگ بادام معمولا" قبل از ظهور برگها در اوایل فروردین ماه ظاهر می شوند. میوه های آن نیز در خردادماه رسیده و قابل جمع آوری است. بخش وسیعی از کوههای آهکی ، سنگلاخی ناحیه رویشی ایرانی – تورانی کشور توسط بادام کوهی بعنوان گونه ای مقاوم و سازگار به خشکی پوشیده شده است. د امنه ارتفاعی رویشگاه بادام کوهی بین ٨٠٠تا ٢٧٠٠متر از سطح دریا بوده که این محدوده در خطوط همباران ١٥٠تا ٢٥٠میلیمتر قرار گرفته اند. بادام کوهی در خاکهای عمیق تا نیمه عمیق ، سنگریزه دار و بر روی تشکیلات آهکی – سیلیسی در شیبهای ملایم کوهستانها می روید. طی دهه هفتاد دستگاههای اجرایی کشور ( مانند منابع طبیعی و آبخیزداری) اهمیت و جایگاه این درختچه را شناخته ، جهت اصلاح و احیا مراتع کوهستانی اقدام به عملیات بذر کاری و نهالکاری بادام کوهی را نموده اند. در چند دهه گذشته بعلت کمبود سوختهای فسیلی ، اکثر بیابان نشینان از چوبهای ناشی از قطع درختان بادام کوهی ، جهت تهیه سوخت و ذغال استفاده می کرده اند، که این امر بتدریج باعث از بین رفتن اکثر رویشگاههای بادام کوهی گردید. آثار و شواهد این امر را در چاله های ذغال سوزی که در اکثر نواحی کوهستانی خشک وجود دارد ، می توان مشاهده نمود. ● Halanthium raiflorum گل شوره زار گیاهی بوته ای یکساله ، بند بند، نمدی و گوشتدار می باشد. معمولا" ا جتماعات گل شوره زار بصورت محدود در حواشی دامنه های گنبدهای نمکی، بر روی خاکهای لومی غیر قلیا و نسبتا" شور استقرار یافته اند. دامنه ارتفاعی رویشگاه این گیاه بین ٩٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دریا می باشد. گونه های گیاهی علف شور ، جغجغک ، خارشتر و درمنه دشتی بعنوان گونه های همراه در رویشگاههای گل شوره زار مشاهده می شود. این گونه گیاهی در اغلب اراضی شور پیرامون تپه های مارنی – گچی که واجد پوشش گیاهی کم تراکم بوده، انتشار دارند. در دشت شور قزوین، تاکستان ، مرداب کرج، سواحل دریاچه ارومیه، شوره زارهای همدان ، اراک ، ملایر و بهبهان و حوضه بیابانهای مسیله بطور طبیعی حضور دارند. ساقه و انشعابات جانبی گیاه که بصورت کپه ای روی زمین قرار گرفته اند ، آبدار و نقره ای فام است. این سیستم هوایی باعث شده که تحمل گیاه نسبت به شوری و عدم اتلاف آب از طریق تعرق افزایش یابد. همچنین به گیاه امکان می دهد تا تراکم و غلظت اسمزی درونی خود را تغییر داده و آن را بیشتر از خاک محیط سازد تا در جذب آب موجود در خاک مشکلی نداشته باشد. در بخش درونی پارانشیم آبی گیاه وجود یافته های درشت ( سرشار از شیره و اکوئولی غنی از املاح و اسید اگزالیک) بصورت تیغه های مجاور بافت پارانشیم کلروفیلی ، هدر رفت آب را از این بخش کنترل کند. ● Pteropyrum aucheri پرند پرند درختچه ای است با شاخه و انشعابات متعدد و متراکم که در نقاط مختلف بیابان مخصوصا" همراه با گیاه درمنه دشتی(Artemisia sieberi ) اجتماعات وسیع و گسترده ای را بوجود می آورد. پرند متعلق به خانواده علف هفت بند(Polygonaceae) بوده و ارتفاع این درختچه ها تا ٥/١ متر می رسد گلهای آن سفید رنگ و میوه ای قرمز و بالدار تولید می کند. معمولا" در اقلیم خشک در بستر رودخانه ها و آبراه های فصلی بعنوان تنها گونه درختچه ای غالب مشاهده می شود. پرند اغلب در خاکهای سنگریزه دار ، سنگلاخی و نیمه عمیق با بافت سبک و متوسط نیز براحتی رشد می کند. دامنه ارتفاع رویشگاهی آن در بیابانهای مسیله و دشت کویر بین ٨٠٠تا ١٩٠٠متر از سطح دریا متغیر است. این نواحی در خطوط همباران ٨٠تا ١٨٠میلیمتر گسترش دارند. این درختچه را می توان در بلوچستان ، خراسان ، سمنان ، دامغان ، ا صفهان ، قزوین، انارک و اغلب نواحی ایران مشاهده نمود. گلهای آن معمولا" در اردیبهشت ماه و میوه های بالدار و قرمز خوش رنگ آن در تابستان ظاهر می شوند. پرند از طریق بذر قابل تکثیر می باشد. این درختچه علاوه بر نقاط استپی و دشتی در آبراهه های نواحی کوهستانی مشرف به بیابانها ( تا ارتفاع ١٨٠٠متر از سطح دریا ) نیز گسترش دارد. ● ریواس Rheum ribes ریواس از گیاهان بوته ای دارویی و صخره دوست بشمار می آید که در نقاط کوهستانی اقالیم خشک و نیمه خشک رویش دارند. این گیاه پایا ، معمولا" در نواحی شیب دار کوهستانها ، لابلای تخته سنگها به خوبی سازگاری پیدا نموده است. برگهای ریواس معملا" حالت طوقه ای پهن ، بر روی زمین گسترده شده و دارای دم برگ کوتاه ( ٥تا ١٠سانتیمتر) و پهنک بسیار خشن و عریضی ( در برخی موارد قطر پهنک بیش از ٨٠سانتیمتر می رسد) می باشد. در سالهایی که متوسط بارندگی سالیانه مطلوب (حداقل ١٣٠میلیمتر) باشد ، ریواس ایجاد ساقه های گل دهنده به ارتفاع ٥٠تا ٨٠سا نتیمتر می نماید. در انتهای ساقه گل دهنده ، گل آذین زرد متمایل به کرم در اوایل فصل بهار (اردیبهشت ماه) بخوبی نمایان است. میوه های بالدار و قرمز رنگ گیاه در اواخر اردیبهشت ماه و اوایل خرداد ماه رسیده و قابل جمع آوری است. ریواس متعلق به خانواده علف هفت بند ( Polygonaceae) بوده و بعنوان گیاه خوراکی و دارویی از قدیم الایام در طب سنتی مورد استفاده قرار می گرفته است. ساقه های گل دهنده گیاه همزمان با شکفته شدن گلها ، زمانی که ترد و تازه هستند، به مصارف خوراکی می رسد و بعنوان سبزی خوراکی ترش مزه به همراه سایر ترشیجات مورد استفاده قرار می گیرد. گلهای ریواس دارای دانه های گرد نسبتا" زیادی بوده که زنبورهای عسل برای تغذیه نوزاد داخل کند و بهره برداری می کندن. از طرفی گلهای ریواس را بمنظور رنگ کردن مو به همراه سایر گیاهان رنگ دهنده به مصارف مختلف آرایشی می رسد . میوه ها و بذرهای ریواس نیز بعنوان ملین قوی و ضد کرم در طب سنتی استفاده می کنند. ● اشنان Seidlitzia rosmarinus اشنان درختچه ای شورپسند، مقاوم به خشکی که در اغلب در نواحی شور و قلیایی بیابانها ، ایجاد اجتماعات یک دست و وسیعی را می نماید. اشنان در بیابانها و شوره زارهای دشت کویر و لوت ، بیابانهای مسیله ، دامغان ، سبزوار، خراسان ، کرمان ، یزد و اغلب نواحی شور و قلیایی کشور بعنوان گونه ای بومی و سازگار رویش دارد. این درختچه متعلق به خانواده اسفناجیان (Chenpodiaceae)بوده و دارای برگهایی آبدار ، گوشتی و استوانه ای شکل که محتوی املاح فراوان می باشد. ارتفاع متوسط گیاه تا دو متر و قطر تاج پوشش آن تا یک و نیم متر نیز می رسد. زمان گل دهی آن ، اوایل شهریور ماه و بذور آن نیز در آبان ماه بطور کامل می رسند. بنابراین بهترین زمان جمع آوری بذر ، آبان تا آذر می باشد. اشنان خاکهای شور و قلیایی را بخوبی تحمل می کند و در خاکهای نیمه عمیق تا عمیق ، همراه با میزان شوری متفاوت و حتی در تشکیلات مارنی( بیابان خطب شکن) نیز می تواند رشد و نمود کند. قدرت جذب فوق العاده زیاد املاح قلیایی مانند ترکیبات کربنات سدیم و پتاسیم را دارا است به همین دلیل از خاکستر حاصل از سوزاندن شاخ و برگ گیاه ، ماده ای قلیایی «کلیاب» بدست می آورند که در مراکز صنعتی و سنتی مانند صابون سازی ، سفالگری ، شستشوی نخهای ابریشم و شیشه گری استفاده می کنند. اشنان اجتماعات گیاهی وسیعی در عرصه های مختلف بیابانها و شوره زارها مانند بیابانهای ارغوانی ، چاق آباد ، چاه عروس ، چاه شور و اطراف مرنجاب را بوجود می آورند. طی چند ساله اخیر دستگاههای اجرایی در امر بیابانزدایی به توسعه و گسترش رویشگاههای اشنان واقع در مراتع قشقلاقی پرداخته است. اشنان نه تنها بعنوان یکی از گونه های مرتعی ، بلکه از لحاظ حفاظت خاک نیز حائز اهمیت می باشد . تکثیر این درختچه توسط بذر و در اغلب مواقع بذر پاشی از ریزشهای جوی با موفقیت همراه بوده است. ● Artemisia sieberi درمنه دشتی درمنه دشتی به گویش بیابان نشینان «ترخ» شهرت دارد. این گیاه بوته ای بسیار معطر ، عنصر اصلی و غالب اجتماعات گیاهی در استپهای خشک و نپمه خشک کشور محسوب می شود. ارتفاع این بوته بین ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر ، دارای انشعابات متعدد و متراکم که شکل کپه ای را به بوته می بخشد. درمنه دشتی از خانواده کاسنی(Compositae) بوده و تمام اندامهای هوایی گیاه اعم از ساقه ، برگها ، گل ، میوه و بذر دارای عطری بسیار تند و نافذ می باشد. این گیاه در خطوط همباران ۱۰۰ میلیمتر به بالا به راحتی استقرار می یابد. اغلب در خاکهای لومی، شنی و لومی رسی ایجاد رویشگاهای وسیعی را می نماید. در عرصه های استپی بیابان به همراه سایر گونه های بیابانی و کم توقع مانند نسی، نتر و علف شور، اجتماعات گیاهی متنوعی را بوجود می آورد. این گیاه اگر چه در فصل بهار و تابستان بواسطه بوی عطر بسیار تند آن ، مورد استفاده چرای گوسفندان قرار نمی گیرد، ولیکن در فصل پاییز و زمستان ، زمانی که گیاه غرق در بذر می باشد. توسط گوسفندان مورد چرا قرار می گیرد. درمنه دشتی از جمله بوته های بسیار سازگار به شرایط سخت بیابان محسوب می شود که علاوه بر مصارف علوفه ای ( در مراتع قشلاقی ) ، بوته ای بسیار مقاوم در مقابل فرسایش های بادی و نقش ارزنده ای را در حفاظت خاک این قاط بر عهده دارد. در طی دهه اخیر، اهمیت اکولوژیکی این گونه با ارزش در عرصه های بیابانی تا حدودی مشخص شده و دستگاه اجرایی کشور ( منابع طبیعی) مراتع قشقلاقی را توسط این گیاه بذرکاری می کنند. تنها روش تکثیر گیاه توسط بذر می باشد. ● اسکنبیل Calligonum comosum اسکنبیل درختچه ای است سازگار به شرایط بیابان ، در شنزارها بعنوان گونه ای شاخص و مقاوم به خشکی و کم آبی زندگی می کند. این درختچه از جایگاه ویژه ای در شرایط متفاوت اقلیم خشک و نیمه خشک بویژه تپه های ماسه ای و شنهای روان برخوردار است. دامنه انتشار آن بسیار گسترده بوده بطوری که در اغلب شنزارهای مرکزی ایران مانند بیابانهای شنی کرمان ، خوروبیابانک ، نائین، دشت کویر، ریگستان جن ، دامغان ، سیستان و بلوچستان ، کرج و آذربایجان حضور دارند. اسکنبیل متعلق به خانواده علف هفت بند ( Polygonaceae)دارای تنه ای منشعب ، یا غیر منشعب، سفید رنگ، ساقه ایستا و افراشته، برگها اغلب حالت آویز بخود می گیرند. دوره رشد رویشی آن از اسفندماه آغاز و ظهور برگهای باریک و کشیده تا اواسط فروردین ادامه پیدا می کند. گلهای ریز و سفید رنگ آن از اواخر فروردین ماه آغاز و تا اواخر اردیبهشت ماه منظره بسیار بدیعی را به چهره شنزارها می بخشد. میوه ها بتدریج در خردادماه ظاهر می شوند میوه های مژک دار به رنگهای کرم ، سفید، صورتی، قرمز رنگ، تمام پیکر گیاه را فرامی گیرند. ارتفاع اسکنبیل معمولا" بین یک تا سه متر متغیر است. سیستم ریشه ای درختچه اسکنبیل در شنزارهای مناطق خشک، تنها وسیله جاذب رطوبت بوده و یگانه ابزاری است که گیاه برای جستجوی رطوبت و ترفیع نیاز آبی خودش، به آنها مجهز شده، افزون بر این بواسطه کمبود میزان رطوبت در شنزار و کند بودن جریان آب در خاک ، گیاه مجبور است بطور مداوم انشعابات ریشه ای را جهت درسیابی به رطوبت کافی، به هر سو گسیل دارد. بنابراین فعالیت رشد سیستم ریشه ای در این درختچه ها بسیار فعال بوده و حجم وسیعی از ریشه ها، اندامهایی را در مقابل شرایط محیط سخت محافظت می کند. این فعالیت را حتی در نهالهای کوچک گیاهان شندوست می توان مشاهده کرد. در برخی بررسیهای انجام گرفته پیرامون تناسب اندامهای زیرزمینی(ریشه ها) به اندامهای هوائی ، نسبت به ده به یک را نیز نشان داده است. به کوتاه سخن، این حجم ریشه ، یگانه وسیله موثر برای زندگی گیاه در خاکهائی است که رطوبت در طبقات عمیق تر وجود دارد. سیستم ریشه ای علاوه بر نقش فیزیولوژیک برای گیاه (ترفیع نیاز آبی) ابزاری نیز می باشد که گیاه را در مقابل بادهای سهمگین و طوفانهای شنی حفاظت کند . به همین دلیل در برخی نقاط شاید بخش وسیعی از خاک اطراف ریشه های اسکنبیل توسط باد، برداشته شده باشد. با این حال گیاه همچنان به رشد طبیعی خود ادامه دهد. اسکنبیل در عرصه های تپه های شنی و ماسه های روان براحتی مستقر شده و درختچه ای است شن دوست که سیستم ریشه های آن با خاکهای سبک سازگاری پیدا نموده است. این درختچه اغلب در بیابانهای ارمنستان ، تاجیکستان ، صحرای قره قوم ایجاد رویشگاههای وسیعی را می نماید. اسکنبیل تغییرات و نوسانات شدید حراتی و رطوبتی را براحتی تحمل می کند و برای کاهش میزان تعرق از سطح برگها ، سطح برگهای خود را به حداقل رسانده است. شکل برگها باریک ، کشیده و دراز می باشند تا در مقابل کمبود رطوبت ( مخصوصا" در فصل تابستان ) و حشکسالی ها ، بتواند حداقل اتلاف آب را از برگها داشته باشند. اسکنبیل در طبیعت معمولا" بهمراه سایر گونه های شن دوست مانند نسی ، خارسوف ، سوف بی خار، دم گاوی ، آفتاب پرست و کلبیت دیده می شود. اسکنبیل از جمله درختچه هایی است که در دستگاههای اجرایی کشور ( منابع طبیعی) برای احیا عرصه های شنی و شنزارها ، پس از ایجاد بادشکن و یا مالچ پاشی شنهای روان ، در قالب عملیات بیولوژیک از آن استفاده می کنند. روش تکثیر اسکنبیل علاوه بر بذر توسط قلمه نیز ازدیاد صورت می گیرد. اسکنبیلها همانند دم گاوی انعطاف اکولوژیک بسیار زیادی در مقابل شرایط سخت محخیط بیابان از خود نشان می دهند. این درختچه ها نوسانات شدید درجه حرارت را در فصول مختلف سال براحتی تحمل نموده ، علاوه بر این با وجود سیستم ریشه ای بسیار گسترده و فعال ، حتی در گرمترین ماه سال نیز از حداقل رطوبت موجود در خاک بخوبی استفاده کرده و در واقع حداکثر صرفه جویی را در مقابل اتلاف آب از طریق تعرق ، از خود نشان می دهد . این درختچه ها دارای انشعابات فرعی گسترده بر روی شنزارها بوده و فرم گیاه به اشکال متفاوتی ( کروی ، ایستاده و یا خمیده ) در تپه های ماسه ای مشاهده می شود. میوه های اسکنبیل معمولا" کروی و توپی شکل بوده و در اواخر بهار تشکیل می گردد. انبوه میوه های مژک دار اسکنبیل در روی ساقه ها به رنگهای قرمز، صورتی و زرشکی ، مناظر بدیعی را در روی ماسه های روان به نمایش می گذاراند. میوه دارای تارهای نازک ابریشمی زیاد در اطراف بوده و به شکل توپ کوچک می ماند که براحتی توسط باد جابجا می شود . اسکنبیلها در اقالیم خشک و نیمه خشک منحصرا" در خاکهای ماسه ای و تپه های شنی استقرار دارند. ● Astragalus Squarrosus نتر «نتر» یا «سوس» نامی است که بیابان نشینان به این گونه«گون» نهاده اند. درختچه ای است شن دوست ، بسیار مقاوم به خشکی و سازگار به عرصه های شنی – گچی . این درختچه متعلق به خانواده پروانه آسا(Papilionaceae) ، ارتفاع آن بین ۷۰ تا ۵/۱ متر و قطر تاج پوشش آن بین ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر بالغ می گردد. برگهای شانه ای گیاه پوشیده از کرکهای ریز سفید رنگ بوده به همین دلیل ریخت ظاهری گیاه سبز نقره ای جلوه می کند. این گیاه کم برگ بوده و به همین دلیل بخشی از مکانیسم فتوسنتز گیاه ، توسط ساقه های سبز و جوان آن انجام می گیرد. نتر بومی نواحی ایران ، پاکستان ، افغانستان و ترکمنستان می باشد. در عرصه های شنزارهای چوپانان ، خوارتوران ، سیستان و بلوچستان و بیابانهای مسیله( تپه های شنی مظفرآباد، چاه قرقره و نوار ریگ بلند ) گسترش دارند. خاک رویشگاه نتر اغلب شنی ، سبک و گچی می باشد.دامنه ارتفاعی رویشگاه نتر بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ متر از سطح دریا است. این نواحی در خطوط همباران ۸۰ تا ۱۰۰ میلیمتر قرار دارند. این درختچه اغلب همراه سایر گیاهان شن دوست مانند کلبیت ، اسکنبیل، نسی و خار سوف ایجاد اجتماعات پراکنده ای را در شنزارها می نماید. گلهای گیاه معمولا" در اواسط قروردین ماه ظاهر می شوند و میوه های حاوی ۲تا ۳ عدد بذر در خردادماه قابل مشاهده هستند. این درختچه شن دوست ، گیاهی مرتعی و بسیار خوشخوراک در مراتع قشقلاقی محسوب می شود. در اوایل بهار سر شاخه های جوان و گلدار گیاه مورد علاقه گوسفندان می باشد. نتر بوسیله بذر تکثیر می شود. ● Ficus carica L.subsp rupestrise انجیر خوراکی صخره ای انجیر وحشی که در واقع زیرگونه ای از انجیر خوراکی می باشد، درختچه ای است صخره دوست و کند و رشد که اغلب در نقاط سنگلاخی و شیب دار نواحی کوهستانی نیمه خشک رویش دارد. این گیاه درختچه ای است دارای سیستم ریشه ای فوق العاده فعال و سازگار به نوسانات شدید رطوبتی می باشد. انشعابات ریشه های انجیر وحشی در شکاف سنگها ، جایی که تنها در محدوده یقه و منطقه ریشه این گیاه ، مقدار ناچیزی خاک وجود دارد ، نفوذ می کند. در برخی موارد فعالیت شدید سیستم ریشه ای گیاهان در منافذ سنگها ، منجر به شکستن و خرد کردن سنگها نیز می شود. ولیکن در کوههای ارتفاعات سیاه کوه، کوههای یخ آب و کوشکوه نیز به طور پراکنده در منافذ تخته سنگها دیده می شود. وجود این قبیل گونه های درختچه ای بسیار مقاوم و سازگار ، استعداد و پتانسیل منطقه را در ایجاد پوشش استپ – جنگل بالا می برد و چنانچه خواص اکولوپیک چنین عناصری شناخته شود ، قطعا" در احیاء نواحی سنگلاخی و تراسهای در حال فرسایش کمک بسیار موثری برای مدیریت دستگاههای اجرایی در امر منابع طبیعی خواهد بود. میوه های این گیاه ، شیرین و دارای ارزش غذایی می باشد به همین دلیل اغلب به صورت میوه های خشک در آجیل و تنقلات مورد استفاده قرار می گیرد. ● اسفناج وحشی - آنزیپلکس اسفناج وحشی از جمله گیاهان بوته ای چند ساله می باشد که کشت آن در شرایط آب و هوایی خاص کشور ما نتیجه بسیار مطلوب و خوبی دارد. گیاهی خوشخوراک، و مناسب برای تغذیه دامها می باشد. در مقابل خشکی و کم آبی و گرمای زیاد مقاوم بوده و در محیطهای شور بخوبی رشد می کند ، به علاوه از شوری خاک می کاهد و در نتیجه باعث ایجاد محیطی مساعد برای رشد و تجدید حیات گیاهان دیگر می گردد. روی هم رفته این گیاه با بازده علوفه ای خوبی که دارد برای احیاء و اصلاح مراتع مناسب می باشد. ● Smirnovia iranica دم گاوی دم گاوی معمولا" در عرصه های تپه های ماسه بادی بیابانهای چوپانان ، نوار ریگ بلند ، شنزارهای خوار توران و ریگستان جن انتشار دارد. گلهای این درختچه معمولا" در اواخر اردیبهشت ماه بتدریج تبدیل به میوه های بسیار زیبایی می شوند. میوه ها بصورت نیامهای پفکی شکل ، نسبتا" بزرگ که در داخل آن تعداد ٢ تا ٥ عدد بذر جای دارد. میوه بواسطه وجود کیسه هوادار ، سبک بوده و در اوایل مردادماه توسط باد جابجا شده و به اطراف پراکنده می شوند. این گیاه معمولا" در خطوط همباران ٨٠ تا١٣٠ میلیمتر بطور طبیعی رویش دارد. دامنه ارتفاعی رویشگاه آن بین ٨٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دریا است. دم گاوی دارای دو نوع سیستم ریشه ای می باشد. ریشه های عمودی گیاه که معمولا" در سالهای اوایل رویش فعالیت دارند، بیشتر بواسطه دسترسی به رطوبت زیرین و استقرار اولیه گیاه در شنزار می باشد. این نوع سیستم ریشه ای معمولا" زیاد فعال نبوده بلکه ریشه های افقی و سطحی گیاه که معمولا" از سال دوم به بعد فعالیت می کند، برای دستیابی به رطوبت سطحی با انتشار وسیع و گسترده تا شعاع ٣٥متر نیز گسترش می یابد . سیستم ریشه ای در رویشگاه طبیعی دم گاوی معمولا" بر روی ریشه های سطحی و افقی گیاه ، به فواصل ١ تا ٥/١ متر از پایه مادری ، جستهای جدیدی را تولید می کند که پس از چند سال ، توده ای از درختچه که در زیر به هم متصل هستند، بوجود می آیند بنابراین تکثیر دم گاوی علاوه بر انشعابات جستهای ریشه ای ، توسط بذر نیز تکثیر می شوند. ● گیاه باریجه Ferala gum mosa نام گیاهی ست پایا و منوکاریپیک ، بومی نواحی کوهستانی مرطوب و نیمه خشک ایران و چند کشور حوضه دریای مدیترانه . عمده رویشگاههای گیاه در استانهای خراسان ، اصفهان ، تهران ، مازندران ، مرکزی و زنجان می باشد . شیرابه ای که در اثر خراشهای طبیعی یا مصنوعی از ریشه ، ، ساقه ، برگ و میوه گیاه تراوش می شود اصطلاحا" گالبانوم" گویند. صمغ حاصل از گیاه ، جز فرآورده های فرعی مرتع بوده و بعنوان یکی از مهمرتین گیاهان دارویی – صنعتی صادراتی کشور محسوب می شود. بدلیل کیفیت و مرغوبیت بسیار بالای باریجه ایران نسبت به سایر ممالک حوضه مدیترانه ، سالیانه بیش از دهها تن صمغ ، به شکل خام از کشور صادر و فرآورده های حاصل از آن با چندین برابر قیمت به کشور سرازیر می شود یکی از رویشگاههای با اهمیت باریجه ، حوضه های آبخیز جنوب و غرب کاشان که براساس آمار سال ۱۳۷۱ ، بیش از یک ششم باریجه صادراتی کشور(حدود یازده تن ) را بخود اختصاص داده است. از جمله مصارف صمغ باریجه ، کاربرد آن در صنایع عطر و ادکلن سازی، نقاشی ، نساجی و داروسازی است مهمترین ترکیب شیمیای آن ، شامل ترکیبات کومارینی ، استرولی و گلیکوزیدی می باشد. بدلیل بهره برداری هر ساله از این گیاه در رویشگاههای مختلف کشور و بمنظور یافتن مناسبترین شیوه بهره برداری و برآورد میزان توانایی آن در تولید محصول ، بررسیهای مطالعاتی در زمینه شیوه های مختلف بهره برداری در چهار مرتع باریجه خیز کاشان ( اسحاق آباد ، ویدوجا ، نشل و مرق) انجام گیرد. نتایج حاصله نشان داد که ما بین چهار روش بهره برداری مرسم ( برش عرضی ، برش طولی، نربری و رویش ایژی ) ، برش طولی ، مناسبترین شیوه در امر بهره برداری شناخته شد. در این عملیات حداکثر تا چهار برش ، بسته به قطر و سنگ گیاه ، آسیب غیر قابل جبرانی را وارد نیاورده و قدرت بازیابی و ترمیم زخم وارد شده ، امکان پذیر است. دکتر حسین بتولی [/align]

گیاه شناسی تعدای از گیاهان داروئی كشف طبیعت بزرگترین دل مشغولی انسان در طول زندگی آنان بوده وانتقال سینه به سینه اسرار طبیعت بزرگترین تلاش انسان ها برای حفظ این گنجینه گرانبها بوده است. ازدیر باز خواص معجزه اسای گیاهان برانسان ها مشخص گردیده بود وتمدنهای كهن به خوبی درهمه زمینه ها ازجمله مواد داروئی وبهداشتی وارایشی از آنها كمال استفاده را می كردند. باتوجه به تنوع آب وهوائی ایران وجود انواع گیاهان گیاهان مناطق سردسیری وگرمسیری دراین پهنه از جهان استفاده از گیاهان داروئی در این سرزمین كهن قدمتی دیرینه دارد واستفاده از گیاهان داروئی وعرقیات گیاهی ریشه در آداب ورسوم ایرانیان دارد. دراین مورد شناسایئ گیاهان داروئی دارای اهمیت ویژه ای است تا درموارد ی با دیدن گیاهی آن را با گیاه دیگری اشتباه نگیریم.در این مورد دانستن خصوصیات كلی گیاه شناسی به ما كمك قابل توجهی خواهد كرد.در زیل به معرفی خصوصیات گیاه شناسی تعدادی از گیاهان داروئی می پردازیم: ● گردو:Juglans regia ▪ تیره: Juglandaceae گردودرختی است برگ ریزبا پوست تنه خاكستری رنگ كه تا ۳۰ متر ارتفاع داشته وبندرت به صورت درختچه ای است.طول برگهای آن ۴۰ سانتی متر است با ۷-۱۱ برگچه تك شانه ای به طول ۱۵ سانتی متر بارگبرگ های كه درسطح زیرین برگ بسیار مشخص است كه وقتی له شوند عطرشان متصا عد می شود.گل های ان تك جنسی وگلهای نربا آرایش دم گربه ای معلق وگلهای ماده به طور نامشخص دردسته های ۲-۵ تایی درنوك شاخه قراردارد .میوه ان دارای بوی خوش ومزه تلخ است. گردو به طورمعمول دربریتانیا وسراسراروپا كاشته می شود.برگ های آن رادراوایل تابستان (پیش از تیرماه)جمع آوری كرده وسریعا درسایه درحرارتی كمتراز ۴۰ درجه سانتی گراد می خشكانند(خشكاندن اهسته سبب می شود گیاه به رنگ قهوه ای مایل به سیاه درآید)وپوسته میوه رااز میوه های رسیده جدا می كنند. درایران درنواحی شمالی ایران،جنگلهای آستارا طوالش،دیلمان،رودبار،گلداغ،بندرگزوقصرشیرین می روید. ● زرشك ▪ نام علمی: Berberis vulgaris ▪ تیره: Berberidaceae درختچه ای است به ارتفاع ۱-۳ متر ودارای شاخه های شكننده است.شاخه های كوتاه یاجوان آن دارای برگهائی به وضع متناوب یا تقریبا فراهم است.كناره برگ آن دندانه هائی منتهی به خارهای ریز ونازك است.گلهای آن كه دراردیبهشت وخرداد ظاهر می شود به رنگ زرد زیبا ومجتمع به شكل خوشه های آویخته است.میوه آن یك سته ی كوچك،قرمز رنگ وبیضوی است و محتوی اسید مالیك واسید سیتریك به همین دلیل مزه ترش ملایم دارد. قسمت مورد استفاده:پوست،ریشه،ساقه ومیوه زرشك درنواحی شمالی ایران ،آذربایجان،ارتفاعات البرز،رودبار،جنگلهای كندوان، مازندران و... می روید. ● انگور ▪ نام علمی:Vitis vinifera ▪ تیره:Vitaceae درخت انگور كه درخت مو نیز نامیده میشود درختچه ای است بالا رونده كه از دیوار و درختان مجاور بالا می رود . ساقه آن گره در و دارای بگهای متناوب است . برگهای انگور دارای پنج لوب دندانه دار و برنگ سبز تیره می باشد . گلهای آن كوچك ، مجتمع و بصورت خوشه ظاهر می شود . میوه درخت انگور ، گوشتدار و شیرین و برگهای مختلف است . ● ختمی Marshmallow ▪ نام علمی Althaea officinalis ختمی گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است . گیاهی است علفی و چند ساله كه ارتفاع آن به حدود ۲ متر می رسد ساقه آن از كركهای ریز كه به رنگ خاكستری می باشد پوشیده شده است . برگهای ختمی دندانه دار ، پهن و مانند قلب می باشد . گلهای آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی است كه بصورت دسته های سه تایی در اواخر تابستان ظاهر می شود .ختمی به علت داتشن گلهای زیبا به صورت گیاه زینتی در باغچه ها كاشته می شود . تمام قسمتهای این گیاه استفاده طبی درد . ● بلوط گز علفی (شیره بلوط) Oak Bark ▪ نام علمی Quercus بلوط درخت بومی در مناطق معتدله است و در ایران در جنگهای كردستان ،لرستان و كهكلویه می روید . ارتفاع این درخت در بعضی نواحی تا ۵۰ متر و قطر تنه آن به ۳ متر نیز می رسد . برگهای درخت بلوط پنجه ای و مانند انگشتان دست می باشد . میوه درخت بلوط كه به نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پیاله ای جای می گیرد . ● بادام Almond ▪ نام علمی Amygdolus درخت بادام به بلندی ۸ متر می رسد . درختی است زیبا كه از زمانهای قدیم در نواحی مركزی و غربی آسیا مخصوصا افغانستان و ایران ، سوریه و فلسطین پرورش مییافته است .ریشه درخت بادام بسیار قوی است . این درخت می تواند حتی با كمی رطوبت نیز رشد كند .برگهای آن بیضی ، باریك ، نوك تیز و برنگ سبز می باشد . گلهای آن بسیار زیبا و برنگ صورتی است . در اوائل بهار شكوفه های بادام ظاهر می شود .بطور كلی دو نوع بادام وجود دارد : ۱) بادام شیرین Sweet Almond۲ ۲) بادام تلخ Bitter Almondمیوه درخت بادام بصورت شفت می باشد كه قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشیده از كرك است كه در داخل آن بادام با پوست سخت وجوددرد . در ابتدای تشكیل میوه پوشش خارجی سبز رنگ و گوشت در است كه پوشیده از كرك است و هنوز بردستی رشد نكرده كه آنرا چغاله بادام Amandon می نامند كه دارای خواص مخصوص می باشد . پس از رسیدن بادام بتدریج پوشش خارجی سبز رنگ خشك شده و پوست آن نیز سفت و سخت می شود و مغز بادام در داخل آن رشد كرده و آماده استفاده می شود .مغز بادام بیضی شكل و مسطح بوده كه یكطرف آن نوك تیز است . مغز بادام در داخل پوسته نارك قهوه ای رنگی می باشد كه می توان آنرا بكمك آب گرم از آن جدا كرد كه مغز بادام سفیدرنگ در داخل آن است .مغز بادام شیرین و طعم ملایم و خوشمزه ای درد و بسهولت از بادام تلخ تشخیص داده می شود .از كلیه قسمت های درخت بادام شیرین مانند شكوفه ، برگ و میوه آن استفاده طبی می شود. ● ریحان Basil ▪ نام علمی Ocimum basilicum ریحان گیاهی است علفی یكساله و معطر كه ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر می رسد . برگهای آن بصورت متقابل بیضوی و نوك تیز با كناره های دندانهدر می باشد . گلهای آن معطر و كوچك به رنگهای سفید، قرمز و گاهی بنفش مشاهده می شود . تخم آن سیاه و ریز است . برگ ریحان و سرشاخه های جوان آن بمصرف تغذیه می رسد ریحان در ایران و افغانستان بطور خودرو می روید در اكثر نقاط دنیا كاشته می شود ● باقلا Faba bean ▪ نام علمی Faba vulgaris باقلا گیاهی است علفی و یكساله كه ارتفاع آن تا ۸۰ سانتیمتر می رسد . برگهای آن متناوب و مركب است كه دارای برگچه هایی بشكل تخم مرغ می باشد . گلهای باقلا درشت و سفید كه دارای لكه های سیاه و یا بنفش است . میوه آن كه همان باقلا است دارای غلافی پوشیده از كرك بطول تقریبا ۱۲ سانتیمتر است .در هر غلاف تعدادی دانه قرار درد . گل و شاخه گلدار ، میوه و تخم باقلا مصارف طبی دارند . ● آرتیشو ( کنگر فرنگی ) Artichoke ▪ نام علمی Cynara scolymus آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت یم شود . رومی ها در حدود ۲۰۰۰ سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می كردند . آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است . آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و دریبهشت ( آپریل و می )است . ● آفتاب گردان SUNFLOWER ▪ نام علمی Helianthus annus هنگانیکه از گیاه آفتاب گردان سخن بمیان می آید معمولا تخم آفتاب گردان در ذهن تداعی می شود زیرا که همه ما با تخم آن آشنایی دریم چه که بمصرف تغذیه پرندگان می رسد و یا خود از آن استفاده می کنیم ولی تمام قسمت های این گیاه آفتاب پرست از ریشه و ساقه و شاخه و گل آن گرفته تا مغز ساقه آن درای خواص بسیاری است . سرخ پوستان آمریکا این گیاه را بخاطر تخم آن که بمصرف غذا میرسد میکاشتند و پرورش می دادند . آفتاب گردان گیاهی است یکساله و تا حدود سه متر رشد می کند . گل آندرشت و زیبا و بقطر ۳۵ سانتیمتر می باشد . در وسط گل قرمز رنگ آن دایره ای قهوه ای رنگ وجود دارد که تخم های آفتاب گردان دودارور آنرا گرفته اند . این گیاه در اکثر نقاط دنیا وجود دارد . ● آووکادو Avocado ▪ نام علمی Persea Americana آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود ۶ متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد . منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است . برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است در حدود ۴۰۰ نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است / مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می كرده اند . ● دارچین Cinnamon ▪ نام علمی Cinnamomum zelanicum دارچین از قدیم الایام در دنیا بكار میرفته است در مصر حتی قبل از ساختمان اهرام ثلاثه مصر برای درمان امراض مختلفه مصرف می شده است .اسم دارچین Cinnamon از كلمه عربی Kinnamon مشتق شده و در كتاب مقدس به آن اشاره شده است و در مراسم مذهی یهودیان بكار می رفته است . دارچین پوست درختی است كه تا ۱۰ متر ریشه می كند برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهای برنگ سفید می باشد . پوست این درخت را كنده و معمولا پوارد می كنند و در غذا یا بعنوان چای از آن استفاده می كنند . ● نارگیل Coconut ▪ نام علمی Cocos nucifera نارگیل در حدود سه هزار سال پیش در جنوب آُسیا كشت می شده است . در حال حاضر درخت نارگیل در تمام مناطق استوائی وجود دارد . مردم اقیانس آرام نارگیل را بعنوان یك غذای اصلی مصرف می كنند و از تمام قسمت های این درخت استفاده می برند . ضرب المثلی در این مناطق وجود دارد كه می گوید هر كس كه درخت نارگیل می كارد برای خودش و برای بچه هایش ،لباس ،ظرف ،نوشابه ،غذا و خانه درست می كند . نارگیل معمولا از هندوراس ، پاناما و جمهوری دومینیكین به كانادا وارد می شود .مقدر بسیار كمی نارگیل در فلوریدا تولید می شود كه به مصرف داخلی می رسد نارگیل درختی است كه بطور قائم بالا می رود . ارتفاع آن به ۳۰ متر و قطر تنه آن تا یك متر می رسد برگهای آن دراز و بطول ۴ تا ۵ متر و مركب از چند برگچه باریك و دراز است . طول برگچه ها حدود یك متر می باشد . رنگ ها سبز روشن است میوه نارگیل مانند خوشه ، شامل چندین نارگیل با اندازه های مختلف است . میوه نارگیل كروی شكل است كه قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشكل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد . در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده می شود كه چشم های نارگیل نامیده می شود . برای استفاده از مایع داخل نارگیل كه شیر نارگیل نامیده می شود این سوراخها را باید با جسم نوك تیزی باز كرد و مایع دارون آنرا بیرون آورد . سپس با چكش آنرا بشكنید و ا گوشت داخل آن استفاده كنید . البته می توانید بعد از بیرون كشیدن شیر ، نارگیل را در داخل فر در درجه حرارت ۳۵۰ درجه فارنهایت بمدت نیمساعت قرار دهید تا نارگیل خود را بشكند . درخت نارگیل در هر سال حدود پنجاه عد نارگیل می دهد . نارگیل هنگامیكه نارس است مقدر یبشتری شیر دردولی بتدریج میوه می رسد مقدرشیر آن كمتر می شود . برای خرید نارگیل همیشه میوه ای را انتخاب كنید كه سنگین باشد ضمنا آنرا تكان دهید كه صدای شیر داخل آنرا بشنوئید زیرا نارگیل اگر بدون شیر باشد حتما كهنه است و یا اینكه شیرش بیرون آمده و هوا كشیده و خراب شده است .● قهوه Coffee ▪ نام علمی Coffea Arabica قهوه درختی است كه ارتفاع آن تا هشت متر میرسد دارای ساقه ای استوانه ای شكل و برگهای نوك تیز ، متقابل ، بیضوی و همیشه سبز می باشد . گلهای قهوه برنگ سفید و بطور رگوهی در كنار برگها ظاهر می شود . میوه آن كه به نام قهوه معروف است بشكل تخم مرغی و برنگ سبز بوده كه تدریجا زرد و سپس قرمز می شود . بهترین نوع قهوه ، قهوه عربی است كه بحالت خودرو در حبشه ،سودان و مناطق استوائی آفریقا وجود دارد ولی اكنون كشت آندر برزیل ، ونزوئلا ، جزائر آنتیل و دیگر مناطق آمریكای جنوبی مرسوم است . ● زردچوبه Turmeric ▪ نام علمی Curcuma longa زردچوبه گیاهی است از خانواده زنجبیل بارتفاع حدود یك متر و نیم كه دارای ساقه متورمی است . گلهای زردچوبه بصورت سنبله و برنگ سبز مایل به زرد می باشد .زردچوبه در هندوستان و چین و نقاط حاره زمین می روید . از كنار بگهای غلاف در قاعده ساقه ،شاخه های كوچك و ساتوانه ای شكل ضخیمی خاج می شود كه بصورت مورب در زمین فرو رفته و هر یك ایجاد ریشه می كنند و مرتبا پایه های جدیدی بوجود می آروند .قسمت مورد استفاده این گیاه ساقه زیرزمینی آن است كه پس از خارج كردن از زمین تمیز كرده و رشه های آنرا جدا می كنند و در آب جوش قرار یم دهند و پس از تیمز كردن بمدت چند روز آنرا خشك می كنند .زردچوبه رنگ زرد یا خاكستری مایل به قهوه ای درد بوی آن معطر و طعم آن تلخ است. ● نخود Chickpea ▪ نام علمی Cicer arietinum نخود گیاهی است یكساله و از خانواده حبوبات كه بلندی بوته آن به حدود ۳۰ سانتیمتر می رسد . ساقه این گیاه پوشیده از تارهای غده ای است . برگهای آن مركب از ۱۳ تا ۱۷ برگچه كوچك و دندانه دار می باشد . گلهای آن سفید رنگ مایل به قرمز یا آبی بطورتك تك بر روی ساقه قرار درد . میوه آن بصورت نیام و غلاف آن كوچك ،متورم و نوك تیز بطول ۲ تا ۳ سانتیمتر است كه در آن یك دانه نخود به رنگ نخودی یا سیاه قرار درد نخود یكی از حبوبات مغذی و انرژی زا وپر مصرف است ● بابا آدم Burdock ▪ نام علمی Arctium lappa بابا آدم كه فیل گوش و آراقیطون نیز نامیده می شود گیاهی است علفی و دوساله ذكه ارتفاع ساقه آن تا ۱/۵ متر می رسد . این گیاه بحالت وحشی در دشت ها و نواحی معتدل و مرطوب و سایه در اروپا و آسیا می روید . ساقه آن كه شبیه پوست مار است پوشیده از كركهای خشن و زبر می باشد . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن بحالت افتاده بر روی ساقه قرار درد . رنگ برگها در قسمت چسبیده به ساقه سبز كم رنگ و هر چه بطرف انتهای برگ نزدیك تر می شویم تیره تر می شود .ریشه گیاه دراز ف دوكی شكل و مانند هویج بضخامت انگشت دست بوده ودارای مقدر زیادی كربنات پتاسیم و نیترات پتاسیم است . پوست ریشه بابا آدم قهوه لی ، مغز آن سفید و طعم آن كمی شیرین است ولی بوی تهوع آوری درد . میوه آن پس از رسیدن بصورت فندقه ای با ۳ یا ۴ سطح و برنگ زرد حنایی ظاهر می شود . در انتهای میوه تارهای زرد رنگی وجود دارد كه در موقع عبور گوسفندان و جانوران به پشم های آنها می چسبد و موجب پخش تخم این گیاه به مناطق دیگر می شود . بابا آدم در بعضی از نقاط ایران بحالت وحشی می روید . از ریشه این گیاه استفاده طبی بعمل می آید پساز خارج كردن ریشه بابا آدم از خاك آنرا بخوبی شسته و به قطعات كوچك سه سانتیمتری تقسیم كرده و در اثر حرارت خورشید یا در كوره های مخصوصی خشك می كنند . ● انبه Mango ▪ نام علمی Mangifera indica انبه درختی است زیبا كه ارتفاع آن تا ۱۰ متر می رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه می باشد ولی هم اكنون در تمام مناق استوایی و حاره كشت می شود . انبه از ۴۰۰۰ سال پیش وجود داشته است . برگهای این درخت نیزه ای شكل ، گلهای آن زرد یا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد . میوه آن كه انبه یا منگو نامیده می شود بیضوی شكل و دارای طعمی مطبوع وشیرین بوده و دارای هسته ای نسبتا بزرگ است . انبه در اوائل ماه می می رسد و تا اوائل سپتامبر موجود است ● اسفناج Spinach ▪ نام علمی Spinacia oleracea اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوائل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت . بطوریکه در تاریخ مسطور است اسفناج در قرن هفتم در چین و در قرن دوازدهم در اسپانیا کشت میشده است . کشت اسفناج در سال ۱۸۰۶ در آمریکا شروع شد . اسفناج گیاهی است یکساله درای ساقه ای راست به ارتفاع نیم متر که برگهای آن پخن و نرم مثلثی شکل برنگ سبز می باشد . اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است . دو نوع اسفناج وجود دارد که بنام پائیزه و بهاره نامیده می شود . اسفناج بهاره در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است . نوع پائیزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج درد در پائیز کاشته می شود . گلهای اسفناج برنگ سبز کمرنگ می باشد . اسفناج چون درای مواد غذایی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است . ● آویشن باغی آویشن باغی گیاهی خشبی، چند ساله و متعلق به خانواده نعناع (Lamiaceae)میباشد. منشأ این گیاه نواحی مدیترانه گزارش شده است. ارتفاع این گیاه متفاوت و بین ۲۰ تا۵۰ سانتیمتر است.برگها كوچك، متقابل و كم و بیش نیزهای شكل بوده و پوشیده از كركهای خاكستری رنگ است. گلها كوچك، سفید، ارغوانی یا صورتی است كه در قسمت فوقانی ساقههایی كه از بغل برگها خارج میشوند روی چرخههایی به صورت مجتمع پدیدارمیشوند. آرایش گل در گیاه آویشن باغی میوه دراین گیاه فندقه به رنگ قهوهای تیره بوده و طول آن یك میلیمتر است. داخل میوه ۴ دانه به رنگ قهوهای تیره وجود دارد. وزن هزار دانه ۲۵/۰ تا ۲۸/۰ گرم است. ● آویشن ▪ نام علمی:Thymus ▪ تیره:Labiatae آویشن یا سرپوله گیاهی است پایاازخانواده نعنائیان به انواع واشكال مختلف كه قسمت مورد استفاده آن درطب سرشاخهای گلدارآن است.برای پرورش آویشن ممكن است از طریق كاشتن دانه یا تقسیم ساقه های ریشه دارگیاه مسن اقدام نمود.ازآن یك روغن سفید وقرمز بدست می آید ودرتجارت به فروش می رسد.روغن سفید آویشن برای پوست انسان تحریك كننده وحساسیت زا نیست. ● آقطی سیاه ( انگو کولی ) Elderberry ▪ نام علمی Sambucus nigra آقطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می كرده اند . آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به ۱۰ متر می رسد . این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه در می روید . برگ آهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار ، بیدره و مرکب از ۵-۷ برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود . گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد . قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است . آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید . ● نام رایج گیاه :pyrethrum’ ▪ اسم لاتین:pyrethrum cinerariaefolium ▪ خانواده گیاه : asteraceae پیرتر گیاهی است با خاصیت حشره کشی، به طور طبیعی که موارد استعمال آن هم درمنزل وهم در کشاورزی معمول میباشد .ماده حشره کشی این گیاه از سر شاخه های گل خشک شده دریافت میشود . ازسال ۱۹۵۰ فرآوری این گیاه تنها متمرکز به کنیا بود ولی اکنون پرورش آن به استرالیا نیز گسترش یافته است. این گیاه به طور معمول به دلیل خاصیت حشره کشی خوسش پرورش می یابد وماده موثره آن pyrethrin در سر شاخه های گیاه یافت میشود .این گیاه در اکثر کشورها یافت میشود بویژه در کنیا و تانزانیا و اکوادر و رواندا که به طوریکه برآورد شده هرساله تولیدات این گیاه ۳۴/۲میلیون پوند محصولات این کشور ما به خود نسبت داده است.خرمن سر شاخه ها به دو طریق است : هم به صورت کار دستی و هم به صورت مکانیزه که نوع دوم یعنی در مقیاس مکانیزه کارآیی کاملتری داشته و از کاردستی می کاهد ▪ آرایش گیاه:inflorescence پیرتر گیاهی است علفی و باریک و پایا به قد ۱۲ – ۳۰ اینچ و هم چنین قسمت مرکزی گل که به رنگ زرد میباشد از پهنا ۲/۱۱ اینچ میباشد. این گیاه در مناطق معتدل با درجه بارندگی ۴۵ تا ۵۰ اینچ پرورش می یابد. برای کاشت این گیاه ابتدا بذرها را در خزانه میکارند و ان وقت بعد از گذشت ۴ ماه یعنی زمانی که دارای گیاه به ۴ تا ۵ اینچ رسید انرا در زمین اصلی میکارند. در ۴ ماه بعد خرمن سر شاخه های باز شروع میشود. بعد از ۳ سال محصول دهی به تدریج بهره گیاه کاهش می یابد. ماکزیمم بهره کشت و کاشت این گیاه در فصل دوم گرفته می شود. هر گل آذین آن شامل ۱۸ تا ۲۲ گل سفید است و به صورت مجتمع در مرکز به رنگ زرد که شامل ۴۰ تا ۱۰۰ گل لوله ای کوتاه با جنسیت نروماده میباشد. گلهای پیرتر زیاد مورد توجه زنبورهای عسل نیستند تنها گرده ها را دریافت کرده و در امر گرده افشانی شرکت دارند. البته دانشمندان دریافته اند که زنبورها محصولات را افزایش میدهند. خرمن زمانی شروع میشود که روی هر ساقه یا سرشاخه ۳ یا ۴ گل کاملا باز وجود داشته باشد. ● موز Banana ▪ نام علمی Musa sapientum موز گیاهی است علفی كه مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر می رسد . گلهیا آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید . موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت می شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا كردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا كشت می شود . موز را هنگامیكه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند . موز انواع مختلف درد یك نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است كه مزه شیرینی درد . در كشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در كشورهای آمریكای لاتین موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك می كنند هنگامیكه موز انتخاب می كنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لكه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است ● نام علمی: Origanum vulgare L ▪ تیره:Labiatae مرزنگوش یك گیاه بوته دارنیمه چوبی با ساقه وشاخه های عمودی ویك گیاه ساقه قویست مرزنگوش ریشه های خزنده اش را بیرون می فرستد ریشه های این گیاه چوبی است بعضی گونه های آن به حالت ساقه های زیر زمینی رشد می كنند وبعضی دیگر بصورت عمودی وبرخی دیگر به شكل بیضی رشد می كنند.دربالا شاخه شاخه شده معمولا ارغوانی وبرگها روبروی یكدیگرند دمبرگدار بعضی مواقع دندانه دار بیضی شكل ونوك دار درحدود ۱الی ۵/۱ اینچ طول دارد.درتمام طول تابستان مرزنگوش از گلهای لوله مانند كوچك صورتی یا ارغوانی مایل به سفید با پرچمهائی بیرون آمده است(۴ پرچم). ● یونجه Alfalfa ▪ نام علمی Medicago sativa یونجه گیاهی است علفی و چند ساله كه ارتفاع آن تا یك متر میرسد برگهای آن دارای سه برگچه می باشد برگچه های نوك تیز، سبز رنگ و بیضی شكل است . گلهای یونجه بشكل سبز و برنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی كوچكتر از آنزمی باشد . یونجه ریشه ای بسیار عمیق درد و ریشه آن تا سه متر بداخل زمین نفوذ می كند و بنابراین منبع ویتامین ها و مواد معدنی است كه از خاك می گیرد . یونجه از زمانهای بسیار قدیم در ایران كشت می شده است و در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح از یاران به یونان برده شد و در قرن هفتم بعد از میلاد به اروپا راه یافت . یونجه در ایران در مناطق مركزی و جنوبی به مقدر بسیار زیاد كشت می شود . زنبور عسل گل یونجه را دوست درد واز آن شهد زیادی بدست می آورد و تبدیل به عسل می كند . پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال خاضر بعلت درا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز می رسد . ● هندوانه Watermelon ▪ نام علمی Citrullus vulgaris هندوانه گیاهی است یكساله ویك پایه ساقه آن خزنده و پیچك درد و برگهای آن پهن با بریدگیهای عمیق می باشد . گلهای آن كوچك و زردرنگ است . میوه آن رگد یا دراز . پوست آن سبز رنگ و داخل آن قرمز می باشد . تخمه هندوانه بر حسب انواع مختلف آن ممكن است سیاه ، قرمز ، سفید و یا زرد باشد .● علف هفت بند Knotgrass ▪ نام علمی Polygonum aviculare علف هفت بند گیاهی است یكساله و دارای ساقه خوابیده كه طول آن به ۵۰ سانتیمتر می رسد . برگهای آن ریز ، نوك تیز و گلهای آن ریز و كوچك و برنگ صورتی است . این گیاه در اكثر نواحی آسیا ،اروپا و آفریقا و آمریكا می روید و در مقابل عوامل خارجی بسیار مقاوم است . بطوریكه حتی اگر لگدمال شود باز هم از بین نرفته است .علف هفت بند در چمنزارها ،كنار جاده ها ، اراضی متروك و خرابه ها ،مناطق سایه در و بین تخته سنگ ها می روید . این گیاه در اكثر نقاط ایران نیز وجود دارد ● نسترن ▪ نام علمی:Rosa canina ▪ تیره: Rosaceae گیاهی است درختچه ای با برگهای مركب شانه ای ودندانه داركه هربرگ آن معمولا بین۷-۱۱ برگچه داردگل های معطرآن دارای گلبرگ های سفیدیا صورتی هستند.این گل ها ازاواخراردیبهشت ماه ظاهر می شوند پس از خشك شدن گل یك بخش كوزه ای شكل به نام هیپانتیوم جای گل دیده می شود كه به غلط میوه خوانده می شوداما درواقع نهنج رشد كرده گیاه است اگر هیپانتیوم رابشكافیم فندوقه های كركدار گیاه رادرداخل آن می بینیم هیپانتیوم كه تامدتی قرمز رنگ است وقتی كاملا برسدمتمایل به قهوه ای می شودوسرشار از ویتامین C ● میخك Clove ▪ نام علمی caryophillium aromaticus درخت میخك بومی جزائر اندونزی و اقیانوسیه است و بعلت زیبایی خاصی كه درد امروز در بیشتر نقاط دینا بعنوان درخت زینتی پرورش داده می شود . البته در مناطق سردسیر این گیاه در گلخانه و گرم خانه نگهدری می شود . در قدیم الایام میخك ادویه ای گران قیمت بوده كه تنها پادشاهان و ثروتمندان مكی توانستند از آن استفاده كنندمیخك درختی است كوچك و مخروطی شكل كه برگهای آن هیچ وقت زرد نمی شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع این درخت تا ۱۰ متر می رسد . برگهای آن نوك تیز و بیضوی و دم برگهای آن قرمز رنگ است و به درخت زیبایی مخصوصی می دهد گلهای میخك كوچك و مجتمع بصورت خوش هایی شامل ۱۰ تا ۲۵ گل می باشد .وجه تسمیه این درخت بدین دلیل است كه غنچه های خشك شده آن كه كوچك و بطول یك سانتی متر است بشكل میخ كوچك می باشد . ● گریپ فروت Grapefruit ▪ نام علمی Citrus paradisi دلیل اینكه این میوه را گریپ فروت می نامند یان است كه میوه آن مانند انگور بصورت جمعی تا دوازده تا بر روی شاخه می روید . این میوه كه یكی از مركبات می باشد بیشتر از ۴۰۰۰ سال پیش در هنئ و مالزی كاشته می شده است ولی تا قرن شانزدهم میلادی در دیگر كشورها ناشناخته مانده بود تا اینكه اسپانیائیها آنرا به كشورهای دیگر بردند . جالب است كه بدانید آمریكا ۹۷% مصرف گریپ فروت دنیا را تامین می كند و تنها ایالت فلوریدا و تگزاس با هم ۹۰% گریپ فروت آمریكا را تولید می كنند . درخت گریپ فروت به اندازه درخت پرتقال و ارتفاع آن تا ۱۲ متر می رسد برگهای آن سبز و گل آن سفید است . میوه گریپ فروت درشت تر از پرتقال و پوست آن هنگامیكه رسیده باشد نازك و برنگ زرد روشن است . اگر در چیدن گریپ فروت تاخیر شود پوست آن كلفت شده و قسمت سفیدی زیر پوست ضخیم می شود و مقدری از آب خود را از دست می دهد . گریپ فروت رسیده برد و طعم آن ترش و شیرین و كمی تلخ می باشد . نوعی از گزیپ فروت كه در شمال ایران می روید چون داخل آن قرمز رنگ است به آن توسرخ می گویند . گریپ فروت در حال حاضر در چین ، هند ، خاورمیانه و در ایران هم در شمال و هم جنوب پرورش داده می شود. گریپ فروت در تمام طول سال در بازار وجود دارد ولی فصل آن از ژانویه تا می می باشد . ● مارچوبه Asparagus ▪ نام علمی Asparagus officinalis مارچوبه گیاهی است علفی و چند ساله كه ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف می باشد . مارچوبه بصورت وحشی در اكثر نقاط دنیا می روید برگهای آن فلسی شكل بوده كه از كنار آنها شاخه هایی باریك و دراز و سبز رنگ بصورت دسته های ۳ تا ۸ تائی خارج می شود . بعلت زیبا بودن این گیاه را بصورت تزئینی در باغچه ها می كارند مار چوبه را در اوائل پائیز می چینند . این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد كه مارچوبه را نشان می دهد . مارچوبه را می توان بصورت مختلف مصرف كرد . باید مارچوبه را با كمی آب و حرارات كم در ظرف های ضد زنگ پخت و تقریبا نیمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نریزید و از آن برای سوپ استفاده كنید زیرا دارای ویتامین و املاح می باشد . وقتیكه مارچوبه می خرید دقت كنید تازه باشد . شاخه های مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوك آن نباید باز شده باشد و اگر فلسهای نوك آن باز باشد نشانه این است كه گیاه مدت زیادی مانده و كهنه شده است . ● لوبیای سویا Soy bean ▪ نام علمی Soja hispida Moench سویا قرنهاست كه غذای مردم آسیا مخصوصا چین بوده است و چینی آن را همراه با برنج بعنوان غذای اصلی خود مصرف می كنند . ایالات متحده آمریكا بزرگترین تولید كننده سویا می باشد و تقریبا دو سوم محصول كل دنیا را تولید می كند . سویا در ایران بنام (لوبیا روغنی ) ،( لوبیا چینی ) سوژا و دانه سویا معروف است . سویا گیاهی است یكساله دارای ساقه پرشاخه ، برگهای آن بیضی ، نوك تیز و سبز رنگ می باشد . میوه آن شبیه لوبیا سات كه در هر غلاف آن سه تا پنج دانه جدا از یكدیگر وجود دارد . رنگ دانه سویا بر حسب انواع مختلف متفاوت است و برنگهای زرد ، سفید ،سیاه ، خاكستری و خالدر دیده می شود . دانه سویا به بزرگی یك نخود كمی مسطح و گرد است . دانه سیاه سویا بشتر در طب گیاهی مصرف درد ولی از دانه زرد رنگ آن بیشتر برای روغن گیری استفاده می كنند . سویا بعلت داتشن پروتئین و مواد مغذی در تغذیه انسان بكار می رود . سویا از چین به نقاط دیگر دنیا راه یافته است و بطور وحشی در آن كشور وجود دارد . سویا در حدود ۳۵۰۰ نوع مختلف درد كه هر كدام آب و هوای مخصوصی را می خواهد ● لوبیا Kidney bean ▪ نام علمی Phasaeolous vulgaris لوبیا گیاهی است از تیره بقولات ، علفی وب الا رونده كه بدور درختان و یگاهان دیگر می پیچد . برگهای آن سبز رنگ ، پهن ، بزرگ و نوك تیز است كه شامل سه برگچه بشكل قلب می باشد . گلهای آن سفید مایل به زرد یا بنفش و میوه آن باریك و غلاف مانند است كه دانه های لوبیا در آن قرار درد . از پوست و دانه های لوبیا هنگامكیه لوبیا سبز است استفاده می شود كه بنام لوبیای سبز معروف است ولی هنگامیكه پوست غلف سفت می شود دانه های داخل آن بصورت لوبیای خشك كه برنگ قرمز یا سفید می باشد مورد استفاده غذایی قرار می گیرد . ● گوجه فرنگی Tomato ▪ نام علمی Lycopersicum esculentum گوجه فرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته است ولی البته باندازه یك گیلاس بوده است و كم كم در اثر پرورش درشت تر شده است . وطن اصلی این گیاه آمریكای جنوبی است . درقرن شانزدهم در كشور پرو به مقدر زیاد كشت می شده است . در قرن هفدهم گوجه فرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند می توانستند از آن استفاده كنند و بنام سیب عشق معروف شد . گوجه فرنگی در حال حاضر در تمام مناطق دنیا كشت می شود و تقریبا در تمام فصول سال وجود دارد گوجه فرنگی انواع مختلف درد و در حدود شانزده نوع آن در بازار بفروش می رسد . یك نوع آن گوجه فرنگی سفید است كه دارای اسید نمی باشد گوجه فرنگی را باید هنگامیكه كاملا رسیده استداز بوته چید و مصرف كرد زیرا گوجه فرنگی نارس و سبز است و برای بدن مخصوصا كلیه ها مضر است البته در كشورهای صنعتی گوجه فرنگی را كال می چینند تا هنگامیكه به مقصد می رسد و یا در انبار می رسد و قرمز می شود . اگر گوجه فرنگی كاملا قرمز باشد ولی هنگامیكه آنرا باز می كنند تخم آن سبز باشد نشانه این است كه گوجه فرنگی را كال چیده اند و بعدا رسیده است . گوجه فرنگی گیاهی است یكساله دارای شاخه های زیاد كه ارتفاع آن تا حدود یك متر می رسد گلهای آن زرد رنگ است كه از كنار شاخه ها و یا ساقه آن بیرون می آید . مویه آن گرد و یا تخم مرغی و برنگ زرد و یا قرمز دیده می شود . ● گاوزبان Borage ▪ نام علمی Borage officinalis گاو زبان گیاهی است علفی و یكساله كه ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر می رسد ساقه آن شیار دار و خاردار می باشد . برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است . گلهای آن برنگ آبی ، سفید ، بنفش و آبی می باشد . گاو زبان احتمالا از شمال آفریقا بنواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه ، نواحی شمال آفریقا و قسمت هایی از خاورمیانه می روید . گل ، برگ و سرشاخه های گلدار آن بمصرف دارویی می رسد . گل گاو زبان از گیاهان دارویی و دارای روغنی است که به علت خاصیت شفا دهندگی از مدتها قبل به خصوص در فرانسه شناخته شده بود. این گیاه دارای شاخه های تو خالی وابدار است و ارتفاع آن به ۵۰ سانتی متر میرسد. برگهای این گیاه نسبتا بزرگ وچین خورده به رنگ سبز تیره و تخم مرغی شکل نوک تیزاند که به طور متنا وب بر روی ساقه گیاه قرار دارند. تمام سطح گیاه پوشیده از کرکهای سفید و منشعب است. گلهای این گیاه در انتهای ساقه قرار دارد و به رنگ روشن و ستاره ای شکل است. میوه این گیاه به شکل چهار فندق کوچک و به رنگ قهوه ای مایل به سیاه است. این گیاه در فرانسه "شکوفه آبی تندرستی" نامیده می شود. زیرا گلهای ان به رنگ آبی است و داروی خوبی است برای دهقانان که معمولا نیاز به تنفس بیشتر در هنگام کار کردن دارند. بعضی از نویسندگان معتقد ند که نام لاتین آن یک اسم تغییر شکل یافته است به معنی "قلب " و به معنی "من اورده ام" زیرا اعتقاد بر این است که این گیاه قلب را تقویت می کند. امروزه ثابت شده که محصولات حاصل از برگها و پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی دارد و باعث افزایش نشاط روحی می شود. به طور مثال : شربت ساخته شده از پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی و ضد استرسهای روحی و آرامش دهنده و تسکین دهنده قلب می باشد. ● گل حنا(بادرنجبویه) ▪ نام علمی :Melissa officinalis ▪ تیره: Labiatae علفی است پایا،معطر به طول ۳۰-۱۰۰ سانتی متر كه هر سال بزرگتر می شود.ساقه آن چهارگوش وگاهی كركدار است ودرابتدا انشعابات جزئی دارد ولی درمنطقه گلدار بسیار منشعب می شود.برگهائی متقابل ،بیضوی یا مثلثی به طول ۳-۵ سانتی متر دارد(برگ شاخه های گلدار به طور مشخصی كوچك است.)این برگها گاهی كركداروحاشیه دندانه ای عمیق دارد.طول برگهای آن بین ۸/۰-۵/۱ سانتی متر ونا معلوم است .جام گل سفید رنگ است وگلها به شكل دسته های ۳-۶ تایی روی یك دمگل كوتاه درمحوربرگها قرار دارد. گیاه بومی مناطق مدیترانه شرقی است.دراروپای جنوبی به عنوان گیاه زینتی وگاهی نیز درمناطق سنگی پراكنده است.معمولا درجنوب انگلستان دیده می شودودربعضی محلها پرورش داده می شود.كشت آن به وسیله دانه كه به آهستگی رشد می كند ویا باتقسیم گیاه درخاك خوبی كه زیاد خشك نباشد انجام می گیرد. درمساحتی برابر ۳۰*۴۰ سانتی متر كاشته می شود.گیاه ۲-۳ مرتبه درسال بمحض اینكه ارتفاع پاجوشها به۳۰ سانتی متر رسید جمع آوری می كنند.این گیاه را باید تاحدامكان بسرعت درسایه ودرحرارت كمتراز ۳۵ درجه سانتی گراد خشكاند زیرا اگراین عمل به آهستگی صورت گیرد برگها به سرعت قهوه ای می شوند.این گیاه ممكن است بین ۴-۸ سال محصول بدهد .بازده عمل ازسال دوم به بعدبین۲۰-۳۵ كیلوگرم درمترمربع است.این گیاه درایران دراطراف تهران،نواحی شمالی وشرقی ایران وآذربایجان می روید.

تأثیرصدای زنان روی رشد گیاهان بر اساس آزمایشی یک ماهه روی رشد گیاهان، دانشمندان دریافتند تاثیر صدای زنان روی رشد گیاهان بیشتر از صدای مردان است. در این آزمایش، محققان مشاهده کردند میزان رشد بوته گوجهفرنگی زمانی که در معرض صدای زنانه قرار میگیرد 2 سانتیمتر بیشتر از زمانی است که در معرض صدای مردانه قرار میگیرد . در این آزمایش بهترین صدایی که بر رشد گیاه بیشترین اثر را داشت صدای سارا داروین، نواده گیاهشناس افسانهای چارلز داروین بود. کالین کورسبی، مدیر موسسه RHS که انجام این مطالعات را برعهده داشته است، اعلام کرد: «هنوز دلیل این تاثیر مشخص نشده است . شاید بتوان این تاثیر را به گسترده بودن دامنه صوتی زنان و تن صدای آنها نسبت داد. شاید هم امواج صدای آنها پس از برخورد با سطح گیاه تاثیر متفاوتی از خود بر جای میگذارد». گیاهان در این آزمایش امواج صدا را از طریق هدفونی که به گلدان آنها اتصال داشت، دریافت میکردند. در عین حال شرایط همه گیاهان یکسان بوده و به منظور اطمینان از مساوی بودن شرایط برای همه گیاهان، 2 بوته ناظر مشابه در شرایط سکوت تحت نظر گرفته شدند . نتایج نشان داد به صورت میانگین زنان به نسبت مردان شاهد رشد 5/2 سانتیمتری گیاه خود بودند. در عین حال برخی مردان شرکتکننده در آزمایش به اندازهای تاثیر منفی روی گیاه گذاشته بودند که گیاه مورد آزمایش رشدی کمتر از گیاه ناظر و رشد داده شده در سکوت داشت . گردآوری : پایگاه اینترنتی تکناز