فواید و مضرات ظروف نیکل و مس و برنج بر بدن انسان

[Captain_K2]

تاثیر ظروف استیل، تفلون و ... بر غذا ظروف استیل:

این ظروف از تركیب آهن و فلزات دیگر ساخته شده اند و بسیار با دوام و در مقابل فرسودگی مقاوم اند. این ظروف حاوی كروم، نیكل، مولیبدن و تیتانیوم هستند كه به ظرف حالت سختی می دهند و آن را در مقابل آسیب ناشی از حرارت بالا، خراشیده شدن و ساییده شدن مقاوم می سازند.

ظروف استیل حرارت را به طور یكنواخت منتقل نمی كنند و غذا را باید مرتب در آنها هم زد تا یكنواخت حرارت ببیند. برای انتقال بهتر گرما به ته بیشتر این ظروف لایه آلومینیومی یا مسی می دهند. تولید كنندگان این ظروف هشدار می دهند كه غذاهای اسیدی(مثل گوشت ،گوجه فرنگی،آلو ،چغندر و ...) و نمكی برای مدت طولانی در ظروف استیل نگهداری نشوند.

2- ظروف نچسب:

اگر چه پوشش این ظروف با خراشیدن یا سائیدن كنده می شود، ولی سازمان غذا و دارو تائید كرده كه این ذرات بدون تغییر از بدن عبور می كنند و دفع می شوند و خطری برای سلامتی ندارند.

ظروف نچسب تنها وقتی مضر می شوند كه تا دمای بالاتر از 350 درجه ی سانتیگراد یا 650 درجه ی فارنهایت حرارت داده شوند. این هنگامی رخ می دهد كه یك ماهیتابه خالی روی شعله گذاشته شده است. در این حالت لایه ی نچسب، دودی آزاد می كند كه سمی و آزاردهنده است. البته از دودی كه روغن های معمولی روی حرارت ایجاد می كنند، كمتر سمی است.

ظروف آلومینیومی و مسی

بعضی از موادی كه در تهیه ظروف مواد غذایی به كار برده شده اند می توانند در حین پخت و پز وارد غذا شوند و اثراتی را به دنبال داشته باشند.

ظروف آلومینیومی :

ظروف رویی؛ یا روحی؟

حتما شما هم تا به حال از مادرتان شنیدهاید كه: «آن قابلمه روحی را بده به من.» و حتما مثل خیلی از جوانهای دیگر احساس باسوادی به شما دست داده و فكر كردهاید اصل و نسب این قابلمه از روی است و مادرتان به اشتباه آن را روحی تلفظ میكند. اما در این مورد، شما هم اشتباه میكنید. این ظروف بهطور عمده از جنس آلومینیم هستند و برای سلامت انسان هم ضرر دارند.اگر جنس این ظروف از روی بود كه جای خوشوقتی بود، چون در آن صورت كمی از آن وارد غذا میشد و جذب بدن میشد. این عنصر برای بدن بسیار مفید است. اما نگهداری مواد غذایی ترش اسیدی یا شور در ظروف آلومینیومی و یا طبخ غذا در این ظروف موجب خروج آلومینیم از ظرف و ورود آن به غذا میشود. یبوست، اختلالات گوارشی، پوكی استخوان و آلزایمر از مهمترین عوارض ناشی از مصرف آلومینیوم است.

ظروف آلومینیومی سبك هستند و به خوبی گرما را انتقال می دهند. متاسفانه بیشتر از نیمی از ظروف پخت و پز كه امروزه به كار برده می شوند، آلومینیومی هستند.

بعضی شواهد حاكی از آن است كه آلومینیوم در درازمدت باعث بیماری آلزایمر می شود.

بعضی نظریه ها نیز مطرح است که جوش آوردن آب در کتری های آلومینیومی می تواند باعث بروز بیماری هایی همچون زخم معده، کولیت، خشکی دهان، یبوست و تغییر رنگ زبان شود.

نتایج یك تحقیق داخلی بر روی ظروف آلومینیومی نشان میدهد كه در اثر پخت غذا در این ظروف، یونهایی آزاد و به غذا اضافه میشوند كه موجب بروز بیماریهایی مانند آلزایمر، راشیتیسم و عوارضی همچون غش، كمخونی مفرط و اختلال در هنگام راهرفتن میشود. بر پایه نتایج این تحقیق، هرچه مدت زمان پخت در این ظروف بیشتر شود میزان یونهای آزاد شده نیز افزایش مییابد. همچنین استفاده از اسیدهای خوراكی مثل سركه، آبلیمو و آبغوره در غذا موجب افزایش آزاد شدن یونها میشود.

سبزیجات برگی شکل و غذاهای اسیدی یا نمكی همچون گوجه فرنگی، مركبات و ریواس اگر در ظروف آلومینیومی قرار داده شوند، بیشترین آلومینیوم را به خود جذب می كنند و باعث می شوند آلومینیوم به مقدار زیاد وارد غذا شود. همچنین باعث می شوند روی این ظروف حالت سوراخ سوراخ بگیرد. بنابراین پختن این مواد در ظروف آلومینیومی توصیه نمی شود.

برای جلوگیری از وارد شدن آلومینیوم به غذا، از نگهداری مواد غذایی در ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده باید اجتناب كرد. در بعضی مناطق، آب حاوی مواد معدنی و قلیایی بوده كه ممكن است روی سطح ظروف آلومینیومی رسوب كند. پختن غذاهای اسیدی، نمكی یا قلیایی در ظروف آلومینیومی می تواند باعث سیاه شدن این ظروف شود، البته تغییر رنگ و لكه دار شدن این ظروف روی كیفیت پخت غذا تاثیری ندارد. برای برطرف كردن رنگ یا لكه، غوطه ور كردن ظرف در محلول آب و آب لیمو یا سركه مفید است.

*در هر حال ظروف آلومینیومی بخاطر مضرات بیشمارش برای بدن انسان جهت پخت و پز بهیچ عنوان توصیه نمی شود مگر در هنگام ضرورت*

ظروف مسی :

مس گرما را به خوبی هدایت می کند و با آن به راحتی می توان دمای پخت و پز را كنترل كرد. تنها با دادن حرارت كم تا متوسط می توان بهترین نتیجه را از آن گرفت. ظروف برنجی هم از مس و روی ساخته شده اند كه كمتر به كار می روند.

مقادیر اندك مس برای سلامتی مفید است، ولی مقادیر زیاد آن می تواند مسمومیت زا باشد. مس با غذاهای اسیدی واكنش می دهد و به این خاطر ظروف مسی را معمولا با لایه ای از یك فلز دیگرمثل قلع یا استیل یا نیكل می پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگیری شود. این لایه در هنگام پخت و پز به مقدار كم در غذا حل می شود، به خصوص اگر غذاهای اسیدی برای مدت طولانی در این ظروف پخته یا نگهداری شوند. لذا از پختن غذاهای اسیدی در ظروف مسی پوشش داده نشده باید اجتناب كرد.

همچنین با خراشیدن یا ساییدن این ظروف در هنگام شست و شو، لایه پوششی محافظ از بین می رود. از خراشیدن این ظروف باید خودداری نمود و در ظروفی كه لایه پوششی آنها از بین رفته نباید پخت و پز كرد. سازمان غذا و دارو (fda) در مورد مصرف ظروف مسی بدون پوشش هشدار داده است، زیرا این فلز هنگامی كه در مقادیر زیاد وارد غذا می شود باعث تهوع، استفراغ و اسهال می شود.

[irsalam]

ظرفهای خطرناکی که سم وارد بدن می کنند

بیشتر ما آدم ها از آلودگی هوا، آلودگی آب ها و خطرات موادشیمیایی خانگی اطلاع داریم، اما شمار افرادی که از مضر و خطرناک بودن ظروف آشپزخانه باخبر باشند چندان زیاد نیست.
مطالعات حاکی از آن است که ظروف مخصوص آشپزی مانند قابلمه و ماهیتابه هم در آلوده کردن بدن نقش دارند. اکنون تنوع زیادی از نظر ظروف آشپزخانه در بازار وجود دارد اما با شناخت بیشتر نسبت به آنها می توانید هنگام خرید، انتخاب آگاهانه تری داشته باشید.

ظروف نچسب تفلون
این قبیل ظروف معمولا بر اثر ضربه آسیب می بینند و خراش روی آنها ایجاد می شود و به مرور زمان لایه نچسب آن پوسته پوسته می شود. قرار گرفتن در معرض رزین تفلون در دمای بالاتر از 200 درجه سانتی گراد باعث تبخیر پلیمر به کار رفته در آن و ایجاد علائمی شبیه آنفلوآنزا از قبیل تب و لرز، درد بدن، حالت تهوع و استفراغ می شود. مواد به کار رفته در لایه نچسب ظروف تفلون با بروز برخی ناهنجاری های مادرزادی در انسان و بروز سرطان در حیوانات آزمایشگاهی در ارتباط است. این مواد شیمیایی همچنین به مدت بیش از چهار سال در خون باقی می مانند و حتی ممکن است هنگام شیردهی نیز در شیر ترشح شود و مشکلاتی را برای نوزاد به وجود آورد.

ظروف استیل
استیل، درجات مختلفی دارد. ظروف استیل معمولی از آلیاژهای مختلفی شامل آهن قراضه ساخته می شود. بیشتر ظروف استیل فروخته شده در بازار به دلیل طبیعتی که دارند بعد از قرار گرفتن و همراهی با نمک و اسیدهای موجود در غذا، باعث ورود کروم و نیکل به ماده غذایی می شود.

[irsalam]

ظروف چدن
ظروف چدنی آلیاژی از آهن هستند که یکی از مزیت های استفاده از این ظروف برای طبخ غذا، بهره مندی بیشتر از آهن است. هنگام پخت غذا، آهن از ظرف چدنی جدا و وارد غذا می شود. از این رو، گزینه خوبی برای افراد مبتلا به فقر آهن محسوب می شود. اما از سوی دیگر، زیاد شدن آهن در بدن نیز خطرات خود را دارد و در مواردی حتی می تواند خطر بروز سرطان، آسیب های قلبی و عروقی را افزایش دهد.

ظروف مسی
از دیرباز استفاده از ظروف مسی رواج بسیاری داشته و طرفداران خاص خودش را نیز دارد. قابلمه ها و ماهیتابه های مسی معمولا از 99 درصد مس تشکیل شده اند که بدن را در معرض مسمومیت با این فلز قرار می دهد. افراد بالغ مجازند روزانه فقط 900 میکروگرم مس مصرف کنند که استفاده روزانه ظروف مسی این مقدار نیاز روزانه بدن را افزایش می دهد و ممکن است مسمومیت با مس را ایجاد کند. علاوه بر این، مس اضافه بدن در داخل کبد ذخیره می شود که ممکن است نارسایی کبد را به دنبال داشته باشد.

ظروف مخصوص مایکروویو
با روی کار آمدن مایکروویو و محبوبیت استفاده از این دستگاه و از آنجا که ظروف فلزی را نمی توان داخل آنها قرار داد، استفاده از ظروف پلاستیکی که مخصوص قرار گرفتن داخل مایکروویو هستند، در سال های اخیر رواج یافته است. ظروف پلاستیکی با وجود خوبی هایی که دارد، جزو مواد تجدیدپذیر است و هنگام سوختن، گازهای خطرناکی تولید می کند. بسته بندی ها و ظروف پلاستیکی در دمای اتاق کاملا بی خطر هستند، اما قرار گرفتن آنها در معرض حرارت راه ایمنی برای سلامتی نیست. زمانی که این ظروف پلاستیکی داخل مایکروویو و در معرض حرارت ناشی از تشعشعات الکترومغناطیسی قرار می گیرند، این ظروف تجزیه شده و ترکیبات شیمیایی آن وارد موادغذایی می شود. اما استفاده از این ظروف داخل فریزر و با دمای پایین مشکل زا نیست. یکی از موادشیمیایی موجود در ظروف پلاستیکی که می تواند خطرساز باشد، مواد موسوم به «بیسفنول اِی» یا BPA است. محققان بر این باورند که قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی خطر ابتلا به انواع سرطان ها را افزایش می دهد. از این رو، دانشمندان توصیه می کنند باید از ریختن مایعات داغ داخل مواد پلاستیکی حاوی مواد شیمیایی BPA خودداری کرد.
یکی از مواردی که درباره ظروف پلاستیکی به گوش رسیده، خطر سموم ناشی از قرار گرفتن در معرض این مواد پلاستیکی است. این مواد شیمیایی خطرات زیادی برای سلامت افراد دارند که مهم تر از همه ارتباط آنها با بالا رفتن احتمال ابتلا به سرطان است. در صورتی که محققان اعلام کرده اند که ظروف پلاستیکی سمی نیستند و افراد تنها باید از آن دسته ظروفی برای مایکروویو استفاده کنند که برچسب مخصوص مایکروویو روی آن حک شده باشد.

ظروف سرامیکی
در سال های اخیر استفاده از این ظروف به جای ظروف تفلون رواج زیادی داشته است. ظروف سرامیکی تا زمانی که سالم باشند معمولا از نظر بهداشتی مشکلی ایجاد نمی کنند، اما با ایجاد ترک خوردگی یا لب پر شدن ظروف، احتمال ترشح سرب به داخل غذا و مایعات داخل ظرف وجود دارد.

ظروف شیشه ای
شیشه رسانای ضعیفی برای انتقال حرارت به شمار می رود و احتمال چسبندگی و سوختن ماده غذایی در آن وجود دارد. ظروف شیشه ای حاوی مقادیر بالایی سرب هستند. فلز سرب می تواند آسیب های مختلفی چون نازایی و ناتوانی در یادگیری ایجاد کند.

ظروف ملامینی و خطرات آن
ظروف ملامین محکم هستند و معمولا در مسافرت ها که احتمال شکستن ظروف شیشه ای یا چینی وجود دارد، گزینه مناسبی به شمار می روند. اما خطراتی هم دارند که ممکن است به بهای سلامتی انسان تمام شود. مواد شیمیایی سمی در ترکیب ظروف ملامین به کار رفته است که قرار گرفتن آنها در معرض حرارت باعث آزاد شدن این سموم می شود. بنابراین برای دور ماندن از این سموم خطرناک، بهتر است این ظروف را از منبع حرارتی دور نگه دارید. به همین دلیل این ظروف هرگز مناسب مایکروویو یا فر نیستند.

ظروف آلومینیوم یا روی
در این ظروف، واکنش شیمیایی زیادی بین ظرف و ماده غذایی داخل آن اتفاق می افتد. تمام سبزیجات پخته شده در ظروف آلومینیومی تولید سم هیدروکسید می کنند که شیرابه های گوارشی را خنثی کرده و باعث بروز مشکلات گوارشی معده و روده می شود و ممکن است زخم های معده و حتی کولیت روده ایجاد کند. نگهداری مواد ترش و اسیدی و نیز طبخ غذا در ظروف آلومینیوم ممکن است موجب آلزایمر، پوکی استخوان، یبوست و حتی کم خونی شود؛ از این رو، فروش ظروف آلومینیومی در بسیاری از کشورها از جمله آلمان، فرانسه، بلژیک، سوئیس و... ممنوع شده است.