دستگاه گردش خون پرندگان

[amid]

 

 

پرندگان دارای

دو دهلیز Atrium

با دیواره ی نازک و

دو بطن (شکمچه) Ventricle

با دیواره ی پهن می باشد. و به طور کامل گردش خون سیاهرگی و سرخرگی را از هم مجزا می سازد.

 

به عبارت دیگر

در قلب پرندگان خون حاوی اکسیژن و خون بدون اکسیژن به طور کامل از یکدیگر مجزا می شوند.

 

این ویژگی بدون شک عاملی در تکامل تنظیم دمای بدن پرندگان به شمار می رود.

بدین ترتیب:

 

خون سیاهرگی ناشی از گردش خون در اندام ها وارد دهلیز راست می گردد،

و بعد از آن

 

از دهلیز راست وارد بطن راست شده

و

 

از بطن راست به شش ها جهت اکسیژن گیر باز می گردد.

 

خون از شش به دهلیز چپ وارد می شود.

سپس

 

از دهلیز چپ وارد بطن چپ شده و

 

از بطن چپ توسط تنها قوس سرخرگی آئورتی (قوس آئورتی راست Right aortic arch) به تمام بدن توزیع می گردد.

 

بعضی از ویژگی های دستگاه سیاهرگی خزندگان در پرندگان نیز مشاهده می شود.

در پرندگان مانند سایر مهره داران دستگاه کبدی وجود دارد.

دستگاه کلیوی در مهره داران پست وجود ندارد.

 

طحال پرندگان اندامی کوچک و گرد است و در نزدیکی معده ی جانور قرار گرفته است.

در پشت کیسه ی

دلپوش Pericardinal

که قلب در آن قرار می گیرد، دیوارهی مایل ظریفی وجود دارد که

و شش ها را از روده و معده و سایر بخش ها جدا می سازد.