انتقاد آیت الله مکارم از نامه رئیس جمهور: بسیار متاثر شدم

[amid]

آیت الله مكارم شیرازی ضمن انتقاد از متوقف كردن اجرای طرح تفكیك جنسیتی، اظهار داشت: «ما باید تفكیك جنسیتی را هم برای دین خود و هم برای پیشرفت علمی بیشتر جوانانمان عملی كنیم».

 

به گزارش جهان به نقل از رسا، آیت الله ناصر مكارم شیرازی شب گذشته در جمع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی با بیان اینكه اگر وجدان عمومی جامعه بیدار باشد و همه بدی را بد بدانند و خوبی را خوب تشخیص دهند مشكلات جامعه حل می شود اظهار داشت: «وقتی یك عمل زشت كوچك تكرار میشود، كم كم قبح آن از بین می رود و در نگاه افراد گناهان بزرگ هم كوچك جلوه می كند».

 

وی افزود: «خبری را امروز شنیدم كه بسیار متاثر شدم و آن اینكه وزیر علوم كه بنده از شجاعت و درایت ایشان مطلع هستم، قصد داشتند دو طرح را اجرا كنند، اول اینكه برخی از اساتید دانشگاه های ما - البته اكثر اساتید ما از این جریان به دورند - در كلاس های درس خود اصول دین و مذهب را زیر سوال می برند و با این كار امید را در دل دانشجویان از بین می برند، تصمیم گرفته اند كه آن ها را بازنشسته كنند».

 

آیت الله مكارم شیرازی گفت: «دومین اقدام ایشان، این است كه دختران و پسران را در دانشگاه ها به تدریج و از پایه از هم جدا كنند. در آلمان این كار را انجام دادند تا به بازده علمی بیشتری دست یابند. آن ها به مسایل شریعت و دین كاری ندارند اما ما باید این كار را هم برای دین خود و هم برای پیشرفت علمی بیشتر جوانانمان عملی كنیم. اما متاسفانه برخی مسولین از بالا دستور دادند نباید چنین كاری را انجام دهید. اولا نباید دست به اساتید بزنید و ثانیا مساله جدا سازی یك امر سطحی و غیر حكیمانه است، شنیدن اینگونه مسایل انسان را نا امید می كند».

 

وی تأكید كرد: «كسی كه در درس خود در میان جوانان اسلام را زیر سوال می برد باید بركنار شود چرا كه خطری برای جامعه است».

 

گفتنی است رئیس جمهور دو روزی پیش در نامه ای به وزیر علوم خواهان توقف بازنشستگی اساتید و اجرای طرح تفكیكی جنسیتی شده بود.

[amid]

دست مریزاد به خسرو خوبان برای توقف تفکیک جنسیتی!!!

 

به گزارش جهان در یادداشت روزنامه روزگار به قلم صادق زیباکلام میخوانیم:

 

انگار حباب را تماشا کردیم، یا رقص سراب را تماشا کردیم

در پرده نه طرحی و نه تصویری بود، تنها خود قاب را تماشا کردیم (قیصرامین پور)

 

این هم از الطاف خفیه است که آقای احمدی نژاد در دستوری صریح و مستقیم به وزرای علوم و بهداشت و درمان خواهان توقف جداسازی دختر و پسر در دانشگاه ها و توقف بازنشستگی استادان شده اند.

 

انگیزه ایشان هر چه باشد، باید آدمی مثل من که جز انتقاد و انتقاد و باز هم انتقاد، کلام دیگری در قبال تصمیمات، حرف ها و نظرات و عملکرد آن خسرو خوبان ظرف شش سال گذشته نداشته ام، این شهامت را در خودم پیدا کنم و بگویم دست مریزاد.

 

راستی را آن است که ظرف ۳۲ سالی که از انقلاب می گذرد تصمیمی به بی محتوایی و به غیرمنطقی بودن تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها از سوی مسئولان آموزش عالی کشور اتخاذ نشده بود. از روزی که شورای عالی انقلاب فرهنگی این تصمیم را اتخاذ و برای اجرا به وزارتخانه های علوم و بهداشت و درمان ابلاغ کرد، تا به امروز محض نمونه حتی یک دلیل منطقی و یک کلام حرف حساب، نه از سوی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و نه از وزارت علوم آقای دکتر کامران دانشجو که در مقطعی از شورای عالی انقلاب فرهنگی هم داغ تر شده بودند برای این مساله ارائه نشد.

 

سخنان و گزاره های کلی نظیر اینکه ما می خواهیم کرامت انسانی را در دستگاه ها بالا ببریم، ما می خواهیم جوانان و دانش پژوهان مان در محیط های دانشگاهی احساس امنیت اخلاقی داشته باشند، ما می خواهیم دانشگاه هایمان محل پرورش ایمان و تقوا باشد، ما با علم و تحصیل دختران مخالف نیستیم بلکه با بی اخلاقی مخالفیم و از این دست مطالب از سوی اعضای شورا و وزیر علوم زیاد گفته شد.

 

یا جناب حجت الاسلام قرائتی هم که در تصدیق تفکیک جنسیتی فرمودند که ما در مدارس دختران و پسران مان را جدا می کنیم، اما در دانشگاه آن ها را کنار هم می نشانیم، به قطار به راه افتادن تفکیک جنسیتی پیوستند. اما نه شورای عالی انقلاب فرهنگی ، نه وزارت علوم، نه جناب حجت الاسلام قرائتی و نه سایر بزرگان و کسان دیگری که ظرف چند ماهه اخیر علی الدوام آب به آسیاب تفکیک جنسیتی ریختند، هیچ دلیلی ارائه ندادند که حکمت و ضرورت این تصمیم چیست؟

 

در بخش دیگر این یادداشت می خوانیم: خیلی تعجب نکنیم. نه تنها در پس تصمیم تفکیک جنسیتی هیچ مطالعه و بررسی از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی ، وزارت علوم و سایر نهادهای وابسته به اصولگرایان صورت نگرفت که در خصوص طرح اسلامی کردن علوم انسانی و بومی سازی علوم انسانی هم هیچ مطالعه و بررسی جدی ظرف دو سال گذشته صورت نگرفته. الا همان کلی گویی ها و شعارهای تکراری همیشگی.