دانش آموزان و مدرسه [ نکات و مطالب کوتاه و خواندنی ]

[irsalam]

دانش آموز و مدرسه

 

والدین باید از همان ابتدای ورود فرزندشان به مدرسه ، با معلم او رابطه برقرار نموده و در جریان وضعیت تحصیلی فرزندشان قرار بگیرند. به این ترتیب والدین با خواسته ها و انتظارات آموزگار آشنا شده و آنها را درک می کنند ، ضمن اینکه آموزگار نیز با محیط خانوادگی دانش آموز آشنایی پیدا کرده و در این بین دانش آموز می بیند که والدین و معلم وی در دو جبهه مخالف با هم متحد شده و او را زیر نظر دارند.

 

یادآوری این نکته به بچه ها که: « مدرسه و درس خواندن بسیار مهم است» ، به تنهایی کافی نیست و والدین باید به کودکان نشان دهند که یادگیری فقط محدود به نمره و مدرک تحصیلی نیست ، بلکه یادگیری و تحصیل نوعی از روش زندگی است.

 

برای مشتاق کردن کودک به یادگیری ، سعی نمایید کودکان مطالعه کردن شما را ببینند. آنها را به موزه ببرید و مکان های مختلف را به آنها نشان دهید و آنها را طوری بار بیاورید که همیشه تشنه یادگیری باشند. شما باید در تمام فعالیت های کودکان شرکت کنید.

[irsalam]

صندلی مناسب برای دانش آموزان

 

براساس علم ارگونومی، میز و صندلی باید به گونه ای باشد كه كف پای فرد در هنگام نشستن روی صندلی، روی زمین هم سطح قرار گیرد. بخصوص هنگام نشستن دانش آموزان روی صندلی باید به این نكته توجه بیشتری شود. امكان جابجایی و حركت آزادانه با توجه به فاصله بین ران و سطح زیرین میز، توجه به ارتفاع میز به طوری كه، آرنج ها تقریبا هم سطح با لبه جلویی میز باشد، توجه به شرایط صندلی مطالعه منزل و... از نكاتی است كه شرایط دانش آموزان را برای نشستن روی یك صندلی مناسب، مساعدتر می كند.

یك متخصص ارتوپد در این رابطه می گوید: وقتی كف پا روی زمین قرار می گیرد زاویه ای كه ران با تنه می سازد حدود ۹۰ درجه است و در این صورت گودی كمر حفظ می شود. دكتر تركمان در این رابطه افزود: در هنگام مطالعه نیز سر و گردن نباید بیشتر از ۲۰ درجه به طرف پایین خم شود و علاوه بر آن بعضی اعمال مثل تاق باز خوابیدن یا به شكم خوابیدن در هنگام مطالعه در درازمدت دردهای ناحیه گردن و كمر را افزایش می دهد. وی یادآور شد: كسانی كه طولانی مدت مطالعه می كنند یا به حالت نشسته كاری را انجام می دهند باید هر ۲۰ دقیقه عضلات خود را حركت دهند. در واقع چهار گروه اصلی عضلات كه شامل عضلات ناحیه ران، باسن، ستون فقرات و شانه می شوند نباید به طور مداوم بی حركت بمانند چون در طولانی مدت صدمات زیادی را برای فرد ایجاد می كنند.اگر این توصیه ها در درازمدت رعایت نشوند، فرد را دچار آسیب های جدی از جمله آرتروز، ساییدگی و مشكلات گردن می كند كه كمتر درمان قطعی برای آن وجود دارد.

[irsalam]

کفش مناسب مدرسه

 

پا تکیه گاه بدن است که تمام نیروی وزن را به زمین منتقل می کند و با برخورد به زمین، این نیرو به صورت عکس العمل از طریق پا به زانو، ستون فقرات و مفاصل منتقل می شود. به همین دلیل مراقبت از سلامت پاها و کنترل نیروهایی که از بدن و زمین به آنها وارد می شود، حائز اهمیت است.

 

به گزارش ایران ویج ، یکی از مسائل مهمی که سلامت کودکان را تضمین می کند و طی سال تحصیلی آسودگی را برایشان به ارمغان می آورد انتخاب کفش مناسب است.

 

تهیه کفش نامناسب علاوه بر آنکه عوارض مختلفی بر جسم و روح کودک بر جای می گذارد، می تواند در پیشرفت تحصیلی و یادگیری او آثار منفی داشته باشد.

[irsalam]

چگونه پای دانش آموز را درست اندازه گیری کنیم؟

برای اندازه گیری صحیح سایز پای کودک پیش از خرید کفش مدرسه، چند توصیه ساده زیر را در نظر داشته باشید:

 

از کودک بخواهید که روی یک صفحه کاغذی بزرگ بایستد. بزرگ ترین اندازه پا را علامت بزنید. این اندازه، فاصله میان نوک بلندترین انگشت تا پشت پاشنه پا است. این فاصله را بر حسب سانتیمتر اندازه بگیرید.

 

اندازهگیری پای کودک هر یک تا سه ماه یک بار تکرار شود.

 

اگر دانش آموز معمولا جوراب حوله ای یا پشمی به پا می کند، در هنگام خرید کفش برای کودکتان به اندازه به دست آمده، نیم الی یک سانتی متر اضافه کنید.

[irsalam]

کفش مناسب دانش آموزان چه شرایطی دارد؟

۱- رویه کفش: رویه کفش باید چرمی و دارای انعطاف پذیری متوسط باشد. رویه، نباید خیلی خشک و خیلی نرم باشد و باید دارای بند یا چسب باشد تا هنگامی که بر اثر پوشش مکرر و گرمای پا، تغییر شکل می دهد با تنظیم بندهای آن بتوان استحکام دیواره های کفش را تنظیم کرد.

 

۲- پنجه کفش: پنجه کفش باید پهن باشد، به گونه ای که انگشتان دچار فشردگی نشوند، زیرا انحراف انگشتان از کودکی و نوجوانی با پوشیدن کفش های بسیار تنگ به وجود می آید که منجر به تغییر قوس کف پا می شود.

 

۳- پاشنه کفش: پاشنه پا محل شایعی برای تغییر در اندام تحتانی است. دو لایه بودن و قوام دار بودن پاشنه کفش، دو خصوصیت کفش مناسب می باشد که از انحراف پاشنه در جهت داخل و خارج جلوگیری می کند. کفش مناسب باید در قسمت پاشنه ارتفاع ۲ سانتی متر و در قسمت پنجه ارتفاع ۵/۱ سانتی متر داشته باشد.

 

۴- کف کفش: کف کفش باید ضمن انعطاف پذیری، دارای استحکام باشد تا به عنوان ضربه گیر عمل کند، زیرا کف خشک کفش ضربه را مستقیما به مفاصل و ستون فقرات وارد می کند.

[irsalam]

والدین باید درموقع خرید کفش مدرسه به چه نکاتی توجه کنند

 

* هرگز برای خرید کفش مدرسه، بدون حضور کودکتان اقدام نکنید. حتما در هنگام خرید کفش، کودکتان باید هر دو لنگه کفش را امتحان کند.

 

* روزی را برای خرید کفش مدرسه کودکتان انتخاب کنید که صبر و فرصت کافی دارید.

 

* سکوت کودکان در هنگام به پا کردن کفش را به معنای مناسب بودن آن فرض نکنید.

 

* از کودک بخواهید با کفش چند قدمی راه برود. به نحوه راه رفتن او دقت کنید.

 

* بهتر است در حالت ایستاده کودکتان، بین انگشت بزرگ پای او و نوک کفش به اندازه ضخامت انگشت شصت دستتان فاصله باشد.

 

* خرید کفش های بزرگ و نیز خرید کفش تنگ هر دو به یک اندازه، به سلامت پاهای کودک آسیب می زنند. اندازه شدن کفش به پای کودک را به ماه های آینده واگذار نکنید.

 

* با توجه به تغییر و افزایش سایز پای دانش آموزان بر حسب ضرورت، کفش جدیدی تهیه کنید. منتظر جدا شدن کف کفش یا پاره شدن آن نباشید.

 

* قبل از خرید کفش مدرسه، به کف آن هم توجه کنید. اگر کف کفش صاف باشد، دانش آموز در حین بازی و ورزش در معرض خطر لیز خوردن خواهد بود. این خطر در روزهای بارانی شدیدتر است.

 

* اگر دانش آموزان دختر به کفش های پاشنه دار علاقه مندند، حداکثر پاشنه دو و نیم سانتی متری را به شما پیشنهاد می کنیم.

 

* کفش های با کفی و پاشنه بسیار نازک هم مورد تایید نیستند.

 

* بهتر است برای ساعت های ورزش دانش آموزان، کفش ورزشی جداگانه ای تهیه شود.

[irsalam]

کفش نامناسب چگونه کفشی است؟

 

- کف کفش انعطاف پذیری بیش از حد دارد که منجر به پیچ خوردگی پا می شود.

 

- پاشنه های باریک مناسب نیست، چون کم بودن سطح اتکای پاشنه از عوامل تشدیدکننده خطر پیچ خوردگی پاست و نباید از آنها در محیط هایی نظیر مدرسه برای دویدن و بالا رفتن از پله استفاده شود.

 

- کفش های پاشنه بلند و بدون پاشنه، هر کدام باعث اختلالاتی در راه رفتن دانش آموز شده و در مواردی باعث خستگی زودرس و فشار بر ستون فقرات و زانوها می شود.

 

- اگر کفه داخلی کفش از برجستگی مرکزی که پوشش دهنده قوس داخلی پا است برخوردار نباشد، قوس کف پا را در طول دوران رشد تنظیم نمی کند. در این صورت باید از کفی طبی برای تنظیم قوس کف پا استفاده شود.

 

- کفش نامناسب علاوه بر اینکه عوارض مختلفی برای دانش آموز در پی خواهد داشت، می تواند او را به انواع بیماری ها مانند میخچه، حساسیت های پوستی، دردهای مفصلی و اسکلتی مانند درد پاشنه و زانو، خستگی، داغی و سوزش پا و شیوع انواع ناهنجاری ها مثل انگشتان چکشی ، انگشت شصت کج، ناخن فرورفته، تاول، کف پای صاف، کف پای گود، پای پهن و احساس کمردرد مبتلا کند.

 

- اگر کفش بیش از حد بزرگ باشد، باعث فقدان تعادل در راه رفتن و زمین خوردن و بروز حادثه می شود از سوی دیگر کفش کوچک تر از اندازه پای دانش آموز، موجب فشردگی پنجه و ایجاد تاول و میخچه می گردد.

 

- وزن کفش ها نباید زیاد باشد. کفش سنگین ضمن اینکه خستگی دانش آموز را در پی دارد، پاهای او را هم خسته و زخمی می کند.

[irsalam]

بهترین کیف مدرسه چه کیفی است ؟

 

 

تحقیقات نشان میدهد وزن زیاد کیفهای مدرسه باعث بروز بیماری و آسیبهای ستون فقرات، مفاصل و دردهای شدید در نواحی گردن، دست ها، کتف، پشت و پاها در دانش آموزان می شود.

 

تنوع کیفهای مدرسه و نیز آسیبهایی که در اثر حمل کیف نامناسب به وجود میآید موجب شده تا والدین همواره به هنگام خرید کیف برای فرزندانشان این دغدغه را داشته باشند که کدام کیف برای فرزندشان مناسبتر است.

در اینجا چند مورد از خصوصیات کیف مناسب مدرسه را بیان می کنیم:

 

1- جنس برزنتی

 

کیفهای لی یا کتانی اصلا مناسب نیستند، چون این کیفها سنگین هستند و پر کردن آنها با کتاب و دفتر هم وزنشان را بیش از حد بالا میبرد. بهتر است برای فرزند خود، کیفهای برزنتی یا پارچهای سبک را انتخاب کنید. کیفی با کمترین بند، سگک یا تزیین اضافی (مانند زیپهای تزیینی) بخرید تا وزن آن زیاد نشود.

 

میزان حمل کتاب و وسایل تحریر باید متناسب با وزن کودک باشد و بهتر است که دانش آموزان دبستانی بیش از دو کیلوگرم و یا حداکثر سه کیلوگرم وزن را حمل نکنند.

 

هر مقدار کیف دانشآموز سبکتر باشد، برای سلامتی او بهتر است.

تحمیل وزن زیاد به بدن دانشآموزان میتواند سبب آسیب به مفاصل شود. وزن نامناسب کیفها در بدن دانشآموزان در درازمدت، افتادگی شانه به یک طرف یا حتی انحراف ستون فقرات، افزایش قوس کمر و بدشکلی در ستون فقرات را به دنبال دارد.

در پایین این مطلب، یک تحقیق را در مورد عوارض کیف های سنگین انجام شده است، برای شما بیان می کنیم.

 

2- رنگ طیف سبز و آبی

 

معمولا بچهها در مدرسه، کیف خود را روی زمین میگذارند و آن را زیر دست و پا میاندازند. به همین دلیل رنگهای خیلی روشن مانند سفید، کرم، نارنجی و لیمویی برای کیف مدرسه مناسب نیست. تمام طیفهای رنگ سبز و آبی، سرخابی، قرمز و بنفش از بهترین رنگهایی هستند که میتوان برای کیف مدرسه بچهها انتخاب کرد.

وقتی میخواهید کیف مدرسه بخرید، سعی کنید نوعی از آن را انتخاب کنید که کمترین عکس و نقش و نگار را داشته باشد. هرچقدر کیفهای مدرسه سادهتر باشد، امکان پز دادن بچهها در مدرسه به یکدیگر و پرت شدن حواس آنها از سمت درس و مشق به سمت وسایل کمتر خواهد شد.

کیفی را انتخاب کنید که مواد بازتابدهنده نور (رنگ های شب نما) داشته باشد تا به این ترتیب کودکتان در صورتی که در تاریکی را میرود، آسانتر دیده شود.

 

 

 

3- 10 تا 15 درصد وزن بدن

 

وزن کیف مدرسه با تمام لوازم داخل آن نباید بیشتر از 10 تا 15 درصد وزن بچهها باشد. اگر بچهها کیفهای خیلی سنگین حمل کنند، احتمال افزایش غیرطبیعی قوس کمر و وارد شدن فشار بیش از حد به عضلات گردن، شانه و کمر آنها دور از انتظار نخواهد بود.

 

4- شستشو با آب ولرم و پودر

 

کافی است یک تشت بزرگ آب ولرم و پودر لباسشویی درست کنید و کیف بچهها را 3 تا 4 ساعت داخل آن بگذارید. سپس با یک دستمال یا فرچه نرم، تمام گوشه و کنار کیف را تمیز و آن را خوب آبکشی کنید. کیف را برای خشک شدن، پشتورو و با گیره از طناب آویزان کنید. بهتر است کیف مدرسه را در روزهای تعطیل بشویید تا وقت کافی برای خشک شدن آن وجود داشته باشد.

معمولا پسربچهها به تمیزی لوازم خود کمتر از دخترها اهمیت میدهند. به همین دلیل بهتر است کیف مدرسهها پسربچهها را هر 25 تا 30 روز یک بار و کیف دخترها را هر 35 تا 40 روز یک بار بشویید.

5- کوله دوبندی

 

متخصصان طب فیزیکی و توانبخشی معتقدند که کیفهای کوله پشتی مناسبتر از انواع دستی و بندی آن است.

کولهپشتیهای دوبنده بهترین کیف مدرسه برای بچهها هستند. البته کولهپشتی بیشتر به درد بچههای 10 سال به بالا میخورد. برای بچههای کوچکتر و دبستانی میتوانید کیفهای چرخدار تهیه کنید که هم حملونقلشان آسان باشد و هم فشار زیادی به دلیل حمل کیف پر از کتاب به ستونفقراتشان وارد نشود.

 

بهتر است کیفی که میخرید یک جیب کوچک برای قرار دادن لیوان یا قمقمه داشته باشد.

هرچه تعداد جیبهای کیف بیشتر باشد، بهتر است زیرا بچهها میتوانند بهراحتی لوازم مدرسه خود مانند جامدادی، دفتر، کتاب، کلید، دستمال و دفترچه یادداشتشان را در جیبهای مختلف کیف بگذارند و برای پیدا کردن آنها سردرگم نشوند. کیفی که دارای چند محفظه است، به گسترش یکنواخت وزن وسایل مدرسه کمک میکند.نحوه تنظیم دو بند کوله پشتی باید طوری باشد که وزن کیف در ناحیه پشت و میان دو کتف قرار گیرد. از طرف دیگر کوله پشتیهای یک طرفه مناسب نبوده و غیراستاندارد هستند؛ چرا که برای حمل آن، فرد ناچار است به یک طرف متمایل میشود.

اگر برای بچهها کولهپشتی میخرید، باید بندهای آن را طوری تنظیم کنید که قد کوله پایینتر از کمر آنها نباشد. هرچه کولهها آویزانتر باشند، فشار بیشتری به شانههای بچه وارد میشود.

 

حمل کولهها و کیفهای بزرگ و یکبنده امکان فرورفتن شانهای که کیف بیشتر روی آن انداخته میشود، افزایش میدهد.

[irsalam]

سنگینی کیف مدرسه آسیب جدی به دانش آموز وارد میکند

 

تحقیقات جدید در اردن نشان میدهد وزن زیاد کیفهای مدرسه باعث بروز بیماری و آسیبهای ستون فقرات، مفاصل و دردهای شدید در نواحی گردن، دست ها، کتف، پشت و پاها می شود.

 

بر اساس این تحقیقات، وزن زیاد کیف ها همچنین باعث فشار به قلب و ریهها به علت آسیب دیدن اسکلت بدن و ستون فقرات میشود.

 

بیماری های ناشی از وزن زیاد کیف های مدرسه، مستلزم عمل جراحی است و عوارض این بیماری ها عوارض خود را سریعا در دوره کودکی نشان نمی دهد، بلکه به مرور زمان، زیاد شده و خود را در آینده نشان میدهد که همین امر ایجاب میکند تا درباره خطرات جسمی و روانی ناشی از حمل این کیف های سنگین، اطلاع رسانی صورت گیرد.

 

این تحقیقات نشان داد استفاده نادرست از کیف مدرسه بر حرکت استخوان های ستون فقرات تاثیر میگذارد و باعث تغییر مایع مفاصل ستون فقرات میشود که این امر به نوبه خود، لغزش مفصلی و پوکی استخوان را به همراه میآورد، به گونهای که در پایان سن نوجوانی، بیش از 50 درصد افراد از دردهای ناحیه پشت رنج میبرند که یکی از علل آن، استفاده نادرست از کیف های مدرسه است.

 

در این تحقیقات، ویژگیهای لازم کیف مدرسه اینگونه بیان شده است:

وزن کیف مدرسه باید به اندازه 10 تا 15 درصد وزن کودک و بندهای نگهدارنده آن نرم باشد تا کتف را اذیت نکند و پهنا و طول آن از پهنا و طول پشت کودک بیشتر نباشد. همچنین کتاب ها به طور عمودی از سنگین ترین تا سبکترین کتاب داخل کیف چیده شوند.

در این تحقیقات همچنین توصیه شده است که کتاب ها بزرگ نباشند، بلکه از چند بخش تشکیل شده باشد که دانش آموزان بخش مورد نیاز را به مدرسه ببرند تا به این شیوه از وزن کیف کاسته شود و معلمان نیز با دانش آموزان همکاری کرده و از آنها نخواهند که همه دفاتر و کتاب های خود را به مدرسه بیاورند.

[irsalam]

نکات بهداشتی که باید به کودک مدرسهای خود بگویید

 

 

اگر علایمی مانند تب، سرفه، خستگی و ... در کودک خود مشاهده کردید، مانع رفتن او به مدرسه شوید. استراحت در منزل سبب تسریع روند بهبودی کودک می شود. همچنین از سرایت بیماری به بقیه دانشآموزان جلوگیری می کند.

با شروع سال تحصیلی، دانش آموزان سال اولی وارد مقطعی از زندگی خود می شوند که قبلا هیچ گونه آشنایی با آن نداشتند. هم زمان با ورود سال اولی ها به مدرسه عده ای از خانوداه ها هم با کودکان خود وارد قسمت جدیدی از زندگی خود می شوند.

 

رعایت نکات بهداشتی برای حفظ سلامت دانش آموزان مخصوصا سال اولی ها لازم است، زیرا در سایه نعمت سلامت است که می توان به تحصیل علم و دانش پرداخت.

 

در این مطلب نکاتی را برای والدین عزیز یادآوری می کنیم تا با رعایت آنها به حفظ سلامت کودکان خود کمک کنند :

 

1- به کودک خود یاد بدهید که چگونه و چه موقع دست های خود را با آب و صابون بشوید.

اگر کودکان قبل از ورود به مدرسه روش صحیح شستشوی دست های خود را یاد گرفته باشند، سپری محکم در برابر انواع بیماری ها و میکروب ها خواهند داشت .همچنین باید به آنها بگویید که چه موقع باید دست های خود را حتما با آب و صابون بشویند؛ مثلا بعد از دستشویی یا ورزش کردن یا قبل از خوردن خوراکی.

 

2- به کودکان خود آموزش دهید تا همیشه مقداری دستمال کاغذی همراه خود داشته باشند.

یکی از مزیت های همراه داشتن دستمال کاغذی این است که موقع سرفه و یا عطسه، جلوی دهان و بینی خود را با آن می گیرند و از پخش انواع میکروب ها در هوا و بیمار شدن دیگران (در صورتی که کودک مریض باشد) جلوگیری می کنند.

 

3- تمام واکسن های کودک خود را سر موقع بزنید.

اگر کودک تمام واکسن هایی که برای او مشخص شده است سر موقع تزریق کند (مثل واکسن سه گانه یا سرخک و ...)، در برابر بسیاری از بیماری ها مصون می ماند. اگر برخی واکسن ها را دوباره تزریق نکنیم، ممکن است که این بیماری برگردد و فرد را مبتلا کند .

4- دست های کودک خود را با مواد مخصوص، ضدعفونی کنید.

کودکان به دلیل بازی کردن و لمس کردن بسیاری از اشیای اطراف خود، همواره دست های آلوده ای دارند و همیشه این امکان فراهم نیست تا دست های خود را با آب و صابون بشویند. بنابراین این طور مواقع می توانید از مواد ضدعفونی کننده دست استفاده کنید که در داروخانه می فروشند.

 

5- به کودکان خود یاد دهید تا از تنقلات و غذاهای خانگی در زنگ تفریح و یا ناهار استفاده کنند.

متاسفانه امروزه با ایجاد بوفه در مدارس بسیاری از کودکان ترجیح می دهند از غذاهای آماده ای که با کالری زیادی دارند، استفاده کنند. اگر کودکان از همان دوران کودکی به ارزش غذایی که مادر تهیه می کند آگاه باشند، به ندرت از غذاهای آماده بوفه ها استفاده می کنند.

علت چاقی کودکان امروزی، استفاده زیاد از غذاهای پرکالری و کم تحرکی به دلیل بازی های رایانه ای می باشد.

6- کودکان خود را تشویق کنید تا فعالیت بدنی داشته باشند.

حتی اگر به دلیل محدودبودن فضای مدرسه، کودک شما امکان بازی در مدرسه را نداشت، حتما او را تشویق کنید تا در منزل و یا پارک فعالیت بدنی داشته باشد.

بازی برای کودکان مثل اکسیژن برای ادامه حیات است و سبب رشد و تقویت سلامت روحی و جسمی آنها می شود. همچنین کودکان در ضمن بازی کردن، چیزهای زیادی را یاد می گیرند.