تریکومونیازیس چه عوارضی دارد؟

[parisa70]

عوارض تریکومونیازیس

زنان بارداری که دچار تریکومونیازیس می شوند ممکن است عوارض زیر را تجربه کنند:

• زایمان زودرس
• وزن کم نوزاد هنگام تولد
• انتقال عفونت به نوزاد هنگام عبور از کانال زایمان

همچنین به نظر می رسد ابتلا به تریکومونیازیس باعث می شود زنان به ویروس HIV (ویروس عامل ایدز)، راحت تر مبتلا شوند.

اگر تریکومونیازیس را درمان نکنید، می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. تریکومونیازیس می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی را افزایش دهد. اگر HIV داشته باشید، تریکومونیازیس ممکن است باعث انتقال آن شود. به این دلیل، پزشکان پیشنهاد می کنند که زنان مبتلا به HIV، حداقل سالی یک بار از نظر تریکومونیازیس، تست انجام دهند.

اگر باردار هستید، تریکومونیازیس ممکن است باعث زایمان زودتر از حد انتظار شود. کودک شما ممکن است هنگام تولد وزن بسیار کمی داشته باشد که می تواند احتمال مشکلات رشد را در وی افزایش دهد. در موارد نادری، ممکن است کودک شما هنگام عبور از کانال زایمان، به این عفونت مبتلا شود. در حین بارداری می توانید تحت درمان تریکومونیازیس قرار بگیرید. بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین گزینه های درمانی مشورت کنید.

پیشگیری از تریکومونیازیس

همانند سایر عفونت های مقاربتی، تنها راه پیشگیری از تریکومونیازیس، پرهیز از رابطه جنسی می باشد. برای کاهش خطر، در هر بار رابطه جنسی، از کاندوم استفاده کنید.

تنها راهی که می توانید به طور کامل از تریکومونیازیس پیشگیری کنید، نداشت رابطه جنسی از طریق واژن می باشد. برای کاهش احتمال ابتلا به آن می توانید اقدامات دیگری را نیز انجام دهید که عبارتند از:

❇️ همیشه از کاندوم لاتکس استفاده کنید زیرا تریکومونیازیس فقط از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

❇️ از دوش واژینال خودداری کنید. واژن، تعادل طبیعی از باکتری ها برای سلامت دارد. هنگام دوش واژینال، برخی از آن باکتری های مفید را از بین می برید که این کار می توانند احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد.

❇️ تنها با یک شریک جنسی که از نظر بیماری های مقاربتی ایمن است، ارتباط برقرار کنید. در کل تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.

❇️ در مورد سابقه جنسی و احتمال بالقوه عفونت، با شرکای خود صریح صحبت کنید. این امر می تواند به شما کمک کند بهترین انتخاب را برای خود انجام دهید.

درمان تریکومونیازیس

آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول و تینیدازول، برای درمان این عفونت استفاده می شوند. ممکن است پزشک برای شما یک دوز زیاد، یا چند دوز کمتر را تجویز کند. تمام داروها را حتی با داشتن احساس بهتر مصرف کنید. انگل در اثر درمان از بین می رود، اما امکان ابتلای مجدد به آن وجود دارد. حدود ۲۰٪ از افراد، در طی ۳ ماه پس از درمان، مجددا دچار تریکومونیازیس می شوند.

شریک جنسی شما حتی اگر علامتی نداشته باشد باید آزمایش بدهد زیرا نداشتن علامت به معنی عدم ابتلا نمی باشد. بهتر است ۷ تا ۱۰ روز پس از درمان، رابطه جنسی نداشته باشید. ممکن است پزشک قبل از انجام رابطه جنسی، مجدداً از شما آزمایش درخواست کند.

در ۲۴ ساعت اول پس از مصرف مترونیدازول یا ۷۲ ساعت اول پس از مصرف تینیدازول، از مصرف الکل خودداری کنید زیرا می تواند باعث حالت تهوع و استفراغ شدید شود.

منبع...