بررسی نظام اقتصادی هر کشور جزء مهمترین شاخص های اقتصادی است که به سرمایه گذاران کمک می نماید تا با اطلاعات به روز اقدام به سرمایه گذاری نمایند نظام اقتصادی هر کشور به دو قسمت تقسیم می شود.
۱.سیاست های مالی کشور: که مسول اجرای آن دولت هر کشور می باشد.
۲. سیاست های پولی کشور: که مسول اجرای آن بانک مرکزی هر کشور می باشد که در تمام کشور های توسعه یافته و در حال توسعه بصورت مستقل فعالیت می کند و دولت ها هیچ دخل و تصرفی در تصمیمات بانک مرکزی نمی توانند اعمال کنند بانک مرکزی هر کشور تصمیمات لازم را با توجه به شرایط بازار اتخاذ می نماید نه نیاز دولت.
وظایف بانک های مرکزی
۱. تعیین نرخ بهره
۲. انتشار اسکناس و تنظیم حجم پول در گردش
۳. نگهداری از ذخایر طلا و ارز
۴. نظارت بر عملکرد بانک ها
۵. ایجاد امکانات اعتباری برای بانک‌های تجاری
۶. انجام دادن عملیات تصفیه حساب بین بانک‌ها
۷. صندوق داری و نمایندگی مالی برای عملیات بانکی دولت
۸. اتخاذ سیاست های پولی
انواع سیاست های پولی
۱.سیاست پولی انبساطی(Expansionary Monetary Policy):
سیاست پولی انبساطی به سیاست هائی اطلاق می‌گردد که بانک مرکزی از طریق افزایش در عرضه پول،خود را به هدف عمومی سیاست پولی(رشد ناخالص ملی، تورم، نرخ ارز و بیکاری) می‌رساند و یا به عبارت دیگر هر سیاستی یا تدبیری افزایش دهندهٔ عرضه پول باشد را سیاست انبساطی پولی گویند. این سیاست بیشتر در حالاتی قابل تطبیق و مثمر است که اقتصاد در حالت رکود باشد که در این حالت بانک مرکزی جهت برقراری تعادل در اقتصاد کشور و رفع اثرات نا مطلوب این پدیده بر مقدار عرضه پول می‌افزاید تا اینکه از این طریق رکود را مهار کند.
۲.سیاست پولی انقباضی (Contractionary Monetary Policy):
سیاست‌های پولی انقباضی به تدابیری اطلاق می‌گردد که بانک مرکزی از طریق کاهش در عرضه پول، اهداف عمومی سیاست‌های پولی(رشد ناخالص ملی، تورم، نرخ ارز و بیکاری) را بر آورده می‌سازد و یا به عبارت دیگر هر نوع تدابیری کاهندهٔ عرضهٔ پول را سیاست پولی انقباضی گویند.
اهداف کلیدی سیاست های پولی
۱. تسریع رشد اقتصادی
۲. ایجاد اشتغال کامل
۳. تثبیت سطح عمومی قیمت ها
۴. ایجاد تعادل در موازنهٔ پرداخت‌های خارجی