رباعی شمارهٔ ۳۷۱

چون شب برسد ز صبح خیزان میباش

چون شام شود زاشک ریزان میباش

آویز در آنکه ناگزیرست ترا

وز هر چه خلاف او گریزان میباش

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.