خرداد ۱۳۹۹

چو دوستان تو را بر تو دل بیازارم چه حسن عهد بود پیش نیکمردانم بلی حقیقیت دعوی دوستی آنست که دشمنان تو را بر تو دوست…

شب تاریک دوستان خدای می‌بتابد چو روز رخشنده از تو بکه نالم که دگر داور نیست وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست

حق جل و علا می‌بیند و می‌پوشد و همسایه نمی‌بیند و می‌خروشد عوذ بالله اگر خلق غیب دان بودی کسی به حال خود از دست کس…

زمین را ز آسمان نثار است و اسمان را از زمین غبار. کلُّ اِناءِ یَتَرشّحُ بما فیه

گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام

نیک بختان به حکایت و امثال پیشینیان پند گیرند زان پیشتر که پسینیان به واقعه او مثل زنند. دزدان دست کوته نکنند تا…

گه اندر نعمتی مغرور و غافل گه اندر تنگ دستی خسته و ریش چو در سرا و ضرّا حالت این است ندانم کی به حق پردازی از…

از نفس پرور هنروری نیاید و بی هنر سروری را نشاید چو گاو ار همی بایدت فربهی چو خرتن به جور کسان در دهی

گر به محشر خطاب قهر کند انبیا را چه جای معذرتست

ارادت بی چون یکی را از تخت شاهی فرو آرد و دیگری را در شکم ماهی نکو دارد وقتیست خوش آن را که بود ذکر تو مونس ور خود…