حکایت شمارهٔ ۲۴

دست و پا بریده‌ای هزار پایی بکشت صاحب دلی برو گذر کرد و گفت سبحان الله با هزار پای که داشت چون اجلش فرا رسید از بی دست و پایی گریختن نتوانست.

در آندم که دشمن پیاپی رسید

کمان کیانی نشاید کشید

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.