شمارهٔ ۴۲

به تماشای میوه راضی شو

ای که دستت نمی‌رسد بر شاخ

گر مرا نیز دسترس بودی

بارگه کردمی و صفه و کاخ

و آدمی را که دست تنگ بود

نتواند نهاد پای فراخ

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.