ابوسعید ابوالخیر

صاحب خبران دارم آنجا که تو هستی یا جمله مرا هستی یا عهد شکستی یک دم زدن از حال تو غافل نیم ای دوست صاحب خبران دارم…

بر فلک بر دو مرد پیشه ورند آن یکی درزی آن دگر جولاه این ندوزد مگر قبای ملوک و آن نبافد مگر گلیم سیاه

ما و همین دوغ وا و ترب و ترینه پختهٔ امروز یا ز باقی دینه عز ولایت به ذل عزل نیرزد گرچه ترا نور حاج تا به مدینه

حال عالم سر بسر پرسیدم از فرزانه‌ای گفت: یا خاکیست یا بادیست یا افسانه‌ای گفتمش، آن کس که او اندر طلب پویان بود؟…

خوبتر اندر جهان ازین چه بود کار دوست بر دوست رفت و یار بر یار آن همه اندوه بود و این همه شادی آن همه گفتار بود و…

حق تعالی که مالک الملکست لیس فی الملک غیره مالک برساند به یکدگر ما را انه قادر علی ذلک

معدن شادیست این معدن جود و کرم قبلهٔ ما روی یار قبلهٔ هر کس حرم

دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند دگر که عاشق…

نظری فگن به حالم که ز دست رفت کارم به کسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم تو چو صاحب عطایی طلب منست از تو چو تو غالبی…

بوالعجب یاری ای یار خراسانی بندهٔ بوالعجبی‌های خراسانم