مرور رده
رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱
گویند که دوش شحنگان تتری
دزدی بگرفتند به صد حیلهگری
امروز به آویختنش میبردند
میگفت رها کن که گریبان ندری
رباعی شمارهٔ ۵۲
آیین برادری و شرط یاری
آن نیست که عیب من هنر پنداری
آنست که گر خلاف شایسته روم
از غایت دوستیم دشمن داری
رباعی شمارهٔ ۵۳
تا کی به جمال و مال دنیا نازی
آمد گه آنکه راه عقبی سازی
ای دیر نشسته وقت آنست که جای
یک چند به نوخاستگان پردازی
رباعی شمارهٔ ۵۴
ای غایب چشم و حاضر دل چونی؟
وی شاخ گل شکفته در گل چونی؟
یک بار نگویی به رفیقان وداع
کاخر تو در آن اول منزل چونی؟
رباعی شمارهٔ ۵۵
در مرد چو بد نگه کنی زن بینی
حق باطل و نیکخواه دشمن بینی
نقش خود تست هر چه در من بینی
با شمع درآ که خانه روشن بینی
رباعی شمارهٔ ۵۶
تا دل به غرور نفس شیطان ندهی
کز شاخ بدی کس نخورد بار بهی
الا که ذخیرهٔ قیامت بنهی
ور نه نشود اسه پر از دیگ تهی
رباعی شمارهٔ ۴۳
بشنو به ارادت سخن پیر کهن
تا کار جهان را تو بدانی سر و بن
خواهی که کسی را نرسد بر تو سخن
تو خود بنگر آنچه نه نیکوست…
رباعی شمارهٔ ۴۴
امروز که دستگاه داری و توان
بیخی که بر سعادت آرد بنشان
پیش از تو از آن دگری بود جهان
بعد از تو از آن دگری باشد هان
رباعی شمارهٔ ۴۵
با زندهدلان نشین و صادق نفسان
حق دشمن خود مکن به تعلیم کسان
خواهی که بر از ملک سلیمان بخوری
آزار به اندرون موری…
رباعی شمارهٔ ۴۶
روزی دو سه شد که بنده ننواختهای
اندیشه به ذکر وی نپرداختهای
زان میترسم که دشمنان اندیشند
کز چشم عنایتم…