مفردات

کدام قوت و مردانگی و برنایی که خشم‌گیری و با نفس خویش برنایی

صاحبدل نیک سیرت علامه گو کفش دریده باش و خلقان جامه

خدا را در فراخی خوان و در عیش و تن آسانی نه چون کارت به جان آید خدا از جان و دل خوانی

کرم به جای فروماندگان چو نتوانی مروتست نه چندانکه خود فرومانی

گهی کاندر بلا مانی ... ... ... خدا خوانی چو بازت عافیت بخشد سر از طاعت بگردانی

ز خیرت خیر پیش آید، بکن چندانکه بتوانی مکافات بدی کردن، نمی‌گویم تو خود دانی

می‌میرم و همچنان نظر بر چپ و راست تا آنکه نظر در او توان کرد کجاست؟ از روی نکو صبر نمی‌شاید کرد لیکن نه به اختیار…

اگر بریان کند بهرام، گوری نه چون پای ملخ باشد ز موری

نداند آنکه درآورد دوستان از پای که بی‌خلاف بجنبند دشمنان از جای

این باد و بروت و نخوت اندر بینی آن روز که از عمل بیفتی بینی