پروین اعتصامی

دور جهان، خونی خونخوارهاست محکمهٔ نیک و بد کارهاست

خیال کژ به کار کژ گواهی است سیاهی هر کجا باشد، سیاهی است به از پرهیزکاری، زیوری نیست چو اشک دردمندان، گوهری نیست…

سزای رنجبر گلشن امید، بس است بدامن چمنی، گلبنی نشانیدن

برهنمائی چشم، این ره خطا رفتم گناه دیدهٔ من بود، این خطاکاری

زن در ایران، پیش از این گویی که ایرانی نبود پیشه‌اش، جز تیره‌روزی و پریشانی نبود زندگی و مرگش اندر کنج عزلت می‌گذشت…

دوست گرامی آقای رضا سیمی این شعر را برای گنجور ارسال کرده‌اند که به گفتهٔ ایشان در کتابهای فارسی بچه‌ها چاپ شده…

گر شمع را ز شعله رهائی است آرزو آتش چرا به خرمن پروانه میزند سرمست، ای کبوترک ساده دل، مپر در تیه آز، راه تو را…

بی رنج، زین پیاله کسی می نمی‌خورد بی دود، زین تنور بکس نان نمیدهند تیمار کار خویش تو خودخور، که دیگران هرگز برای…

خیال آشنائی بر دلم نگذشته بود اول نمیدانم چه دستی طرح کرد این آشنائی را

همای دید سوی ماکیان بقلعه و گفت که این گروه، چه بی‌همت و تن آسانند زبون مرغ شکاری و صید روباهند رهین منت گندم فروش…