قصاید

دگر باره شد از تاراج بهمن تهی از سبزه و گل راغ و گلشن پریرویان ز طرف مرغزاران همه یکباره بر چیدند دامن خزان کرد…

پردهٔ کس نشد این پردهٔ میناگون زشتروئی چه کند آینهٔ گردون نام را ننگ بکشت و تو شدی بدنام وام را نفس گرفت و تو شدی…

گرت ایدوست بود دیدهٔ روشن بین بجهان گذران تکیه مکن چندین نه بقائیست به اسفند مه و بهمن نه ثباتی است به شهریور و…

تو بلند آوازه بودی، ای روان با تن دون یار گشتی دون شدی صحبت تن تا توانست از تو کاست تو چنان پنداشتی کافزون شدی بسکه…

گردون نرهد ز تند رفتاری گیتی ننهد ز سر سیه‌کاری از گرگ چه آمدست جز گرگی وز مار چه خاستست جز ماری بس بی بصری، اگر چه…

سود خود را چه شماری که زیانکاری ره نیکان چه سپاری که گرانباری تو به خوابی، که چنین بیخبری از خود خفته را آگهی از…

ای شده سوختهٔ آتش نفسانی سالها کرده تباهی و هوسرانی دزد ایام گرفتست گریبانت بس کن ای بیخودی و سربگریبانی صبح رحمت…

اگر روی طلب زائینهٔ معنی نگردانی فساد از دل فروشوئی، غبار از جان برافشانی هنر شد خواسته، تمییز بازار و تو بازرگان…

بسوز اندرین تیه، ای دل نهانی مخواه از درخت جهان سایبانی سبکدانه در مزرع خود بیفشان گر این برزگر میکند سرگرانی چو…

همی با عقل در چون و چرائی همی پوینده در راه خطائی همی کار تو کار ناستوده است همی کردار بد را میستائی گرفتار عقاب…