رباعیات رباعی شمارهٔ ۱۷ حافظ 27 از چرخ به هر گونه همیدار امید وز گردش روزگار میلرز چو بید گفتی که پس از سیاه رنگی نبود پس موی سیاه من چرا گشت…
رباعیات رباعی شمارهٔ ۳۳ حافظ 21 ای شرمزده غنچهٔ مستور از تو حیران و خجل نرگس مخمور از تو گل با تو برابری کجا یارد کرد کاو نور ز مه دارد و مه نور از…
رباعیات رباعی شمارهٔ ۱۸ حافظ 8 ایام شباب است شراب اولیتر با سبز خطان بادهٔ ناب اولیتر عالم همه سر به سر رباطیست خراب در جای خراب هم خراب اولیتر
رباعیات رباعی شمارهٔ ۳۴ حافظ 16 چشمت که فسون و رنگ میبازد از او افسوس که تیر جنگ میبارد از او بس زود ملول گشتی از همنفسان آه از دل تو که سنگ…
رباعیات رباعی شمارهٔ ۱۹ حافظ 12 خوبان جهان صید توان کرد به زر خوش خوش بر از ایشان بتوان خورد به زر نرگس که کله دار جهان است ببین کاو نیز چگونه سر…
رباعیات رباعی شمارهٔ ۳۵ حافظ 37 ای باد حدیث من نهانش میگو سر دل من به صد زبانش میگو میگو نه بدانسان که ملالش گیرد میگو سخنی و در میانش میگو
رباعیات رباعی شمارهٔ ۲۰ حافظ 10 سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر وآغاز پری نهاد پیمانهٔ عمر بیدار شو ای خواجه که خوش خوش بکشد حمال زمانه رخت از خانهٔ عمر…
رباعیات رباعی شمارهٔ ۳۶ حافظ 17 ای سایهٔ سنبلت سمن پرورده یاقوت لبت در عدن پرورده همچون لب خود مدام جان میپرور زان راح که روحیست به تن پرورده
رباعیات رباعی شمارهٔ ۲۱ حافظ 5 عشق رخ یار بر من زار مگیر بر خسته دلان رند خمار مگیر صوفی چو تو رسم رهروان میدانی بر مردم رند نکته بسیار مگیر
رباعیات رباعی شمارهٔ ۳۷ حافظ 20 گفتی که تو را شوم مدار اندیشه دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه کو صبر و چه دل، کنچه دلش میخوانند یک قطرهٔ خون است و…